De kleuren van augustus

Het is herfst. Het regent. Het waait, of liever: het stormt. Alles ziet grijs en grauw. Sue heeft gevraagd de kleuren van augustus te laten zien, maar de laatste paar dagen nodigden niet bepaald uit een rondje door de tuin te maken. Daarom wat plaatjes van eerder deze maand, toen de zon nog af en toe scheen.

It's autumn. It's raining. The wind is blowing, or rather: it's storming. Everything looks grey. Sue asked us again to send in our colours of the month, but the past few days didn't exactly invite us to walk arond the garden. Therefore a few pictures of earlier this month, when the sun appeared now and then.

Toen de zomervakantie begon, kwam Jasper bij ons met een heel klein plantje. Dat had hij van Juf gekregen, om in de vakantie voor te zorgen. Wat het was? Hij had geen idee. Wij wel. Hij vroeg, of het bij ons in de tuin mocht staan. Dat mocht. Samen met hem werd het plantje in de grond gezet. Jasper ging naar Spanje, vakantie vieren. Toen hij terugkwam, zag zijn plantje er zo uit.


When summerholidays began Jasper came to us with a very small plant. His teacher had given it to him, to look after durin g the holidays. What it was? Jasper had no idea. We had. He asked, if his plant could grow in our garden. It could. Together with him the plant was put into the ground. Jasper went to Spain, for a holiday with his parents and sisters. When he came back, he saw this.

Zo ziet het kleine plantje er nu uit. In de hoek rechts beneden is nog een puntje te zien van onze courgetteplant. Die ziet er ongeveer net zo uit als Jasper's pompoen. Leigh vroeg zich af, wat iedereen toch met courgette's doet. Ik zal proberen binnenkort wat recepten te geven hier. Maar één plant produceert al meer dan we kunnen opeten

This is what the little plant looks like now. In the bottom right corner the leaves are visible of our 'courgette' plant - I think it's zucchini or squash in English speaking countries. Leigh wondered, what people do with these. I'll try to write some of my recipes here soon. But one plant produces more than the two of us can eat.

Onze tomaten.

Our tomatoes.

De rozen krijgen ook al vruchten.


The roses are getting fruit as well.

Maar toch: de rozen zijn bezig te vergaan...

But still: the roses are getting to their end...

Ons wild


Wildlife in our garden

met zijn vriendje. Heeft het kikkertje niet prachtig dezelfde kleur als het blad waarop hij zit?

with his friend. Isn't the frog's colour beautifully the same colour as the leaf on which it is sittting?


Meer kleuren van augustus, in verschillende delen van de werreld, zijn te zien in het blog van Sue, Life Looms Large

More colours of the month, in different parts of the world, can be seen on Sue's blog Life Looms Large

Grachtenfestival en Sail Amsterdam

Canal Festival and Sail Amsterdam

Zoals ik al schreef: de vorige week was hectisch. Daarom nog even een verslag van een dagje Amsterdam, vorige donderdag.
We zaten al vroeg in de trein, want we hadden kaarten voor een concert van het jaarlijkse Grachtenfestival, in Tassenmuseum Hendrikje.

Like I wrote before last week was pretty hectic. Therefore now a report of a day we spent in Amsterdam, on the Thursday.
We were in the train early, as we had tickets for a concert of the annual Canal festival, in museum Hendrikje, museum of bags and purses.

Het museum zelf is al de moeite waard: het is een prachtig gebouw. In 1664 begon de bouw van het pand. Tijdens latere verbouwingen van de rijke bewoners werden plafondschilderingen in de stijlkamers aangebracht. Sinds 2007 is het een museum.

The museum is worth seeing: it's a beautiful building. Building it started in 1664. Later painted ceiling and more renovations were added by the rich inhabitants. It's been a museum since 2007.

De buitenkant van het museum, aan de Herengracht 573. De rode velours gordijnen die voor de ramen rechts te zien zijn, hangen in de zaal, waar het concert gegeven werd. Overal in de stad gaven rode vlaggen zoals hier bij de deur, aan, dat er een concert van het festival gegeven werd. Dat was vaak op heel verschillende locaties, op plaatsen, waar je anders niet komt. Vaak vrij klein. Hier was maar plaats voor 48 stoelen. Het voelde, alsof je een 17e eeus huisconcert bijwoonde.

The outside of the museum, on Herengracht 573. The windows with the red curtains you can see in the pictures, are in the room, where the concert was held. Everywhere in town were these red flags, as here near the door, announcing an activity of the Festival. These were often in unexpected places, which you can't visit so easily normally. Often pretty small, too. Here was only room for 48 chairs. It felt like being at a 17th-century home concert.

We mochten tijdens het concert niet fotograferen, maar vooraf het beschilderde plafond fotograferen mocht wel, om een indruk te krijgen van de kamer waarin we zaten.

We couldn't take pictures during the concert, but it was possible to take a picture beforehand of the painted ceiling, to give an impression of the room we were in.

Het harpconcert was mooi en paste perfect in deze ruimte. De jonge harpist vertelde enthousiast over de stukken die hij speelde.

The harpconcert was beautiful and exactly right for this place. The young harpist told enthusiastically about the pieces he played.

Na het concert wandelden we naar de plaats van het volgende concert, de Openbare bibliotheek. Ook al een prachtig gebouw, maar in dit geval heel modern. Maar eerst hadden we trek: het was lunchtijd. In het voorbijgaan zagen we, dat er plaats was op het terras van De Jaren, dus zaten we heerlijk in het zonnetje aan de Amstel.

After the concert we walked to the place of the next concert we were going to in the afternoon: the Amsterdam public library. Also a beautiful building, quite modern, where I could easily spend a hole day each time I get there. But first we felt hungry: it was lunchtime. Walking past we saw there was an empty table on one of the most popular terraces of Amsterdam: De Jaren. So we ate in the sun, on the river Amstel.

In de bibliotheek namen we geen foto's, maar ook daar was het een geslaagd concert, met vier enthousiaste musici.

In the library we didn't take any pictures, but we enjoyed the concert there, too, which was played by four enthusiastic musicians.

De bibliotheek ligt aan het IJ, het water, waar die dag de Sail-in van Sail Amsterdam 2010 was. Toen we buiten kwamen zagen we dus dit: veel mensen

The library is on the IJ, the water where that day the Sail-in of Sail Amsterdam 2010 was. When we got outside this is what we saw: lots of people.

Het gebouw aan het water is een modern muziektheater. Waar al die mensen naar keken?

The building with the white roof is a modern music theatre. What all these people were looking at?

Boten. Grote, kleintjes, dingen die maar net bleven drijven...

Boats. Big ones, little ones, things that floated, but only just...

In elk geval waren het er heel veel!

In any case there were a lot of them!

Als speciaal cadeautje voor ons kwam ook een van de beroemde windjammers binnenvaren, terwijl we stonden te kijken. Dit is de Italiaanse Amerigo Vespucci.

As a special treat for us one of the famous windjammers came in, while we were watching. This is the italian Amerigo Vespucci.

Toen we terugliepen naar het station was het nog lang niet afgelopen: overal bleef je de hele tijd boten zien. Maar de dag was lang genoeg geweest en we waren klaar met kijken. Volgend jaar maar weer, wat het Grachtenfestival betreft, en wie weet: over vijf jaar weer naar Sail?

When we walked back to the station it hadn't finished yet: everywhere there were boats. But for us the day had been long enough and we'd done watching. Next year again, as far as the Canal festival goes and who knows: Sail again in 2015?

Weefmannen

Weavemen

Blogger of Internet wilden me de vorige keer mijn verhaal niet laten afmaken: sterker nog, de helft van wat ik had geschreven was spoorloos verdwenen en ik moest het opnieuw schrijven. Daarna was mijn tijd op en daarom pas nu het vervolg dat ik beloofde.

Blogger or the Internet didn't let me finish my story last time. It was even worse: half of what I'd written had completely gone and I had to write it again. After that my time was up and that's why I'm posting the rest of the story now, as promised.

Op zondag was Pepijn nog verrukt over zijn weefwerk: 'Nu ben ik een weefman', verkondigde hij. Toen ik voorzichtig informeerde, of dat niet 'wever' moest zijn, kreeg ik een vernietigende blik: 'Nee, ik ben een weefman'. Ok: het zij zo...

On Sunday Pepijn was still very excited about his weaving. 'Now I'm a weaveman', he announced. When I carefully informed, if that shouldn't be 'weaver' he sent me a look, that said it all: 'No, I am a weaveman'. Ok: so be it...

Op dinsdag ging de telefoon: Jasper wilde graag komen spelen. Ik had hem al min of meer verwacht.
Hij was nog niet lang binnen, of het hoge woord kwam eruit: hij wilde graag 'hetzelfde doen, wat Pepijn zaterdag aan het doen was'. Juist ja.
Nieuwe schering gemaakt, en daar ging een nieuwe weefman van start.

On Tuesday the telephone rang: Jasper wanted to come and play. I had expected him more or less.
He hadn't been in for a long time, when he told, what was on his mind: he wanted to do the same thing Pepijn had been doing during the weekend. Of course...
A new warp was made, put on and a new weaveman could start.

Jasper is een jongen, die graag zeker wil weten, dat hij iets kan. Zo niet, dan begint hij er niet aan. Hij had goed gekeken: hij weefde, of hij nooit anders had gedaan. En zo netjes! En snel!

Jasper is a boy, who likes to be sure he can do something. If not, he won't start. He had looked very well, because he was weaving as if he'd never done anything else. And so perfect! And fast!

Binnen de kortste keren had hij een sjaal af. Hebben jullie ooit zulke mooie zelfkanten gezien, bij een eerste weefsel? Zulke regelmaat? Hij vond het zelf ook geweldig!

In no time he'd finished his scarf. Have you ever seen such beautiful selfedges in a first weft? Such regularity? He thought it was great himself, too!

Ik vroeg, voor welke knuffel het sjaaltje bedoeld was. Hij heeft er diverse en had er geen meegenomen. Het antwoord:
Ik ga een wedstrijd houden voor alle knuffels, en degene die wint, mag het sjaaltje hebben. Maar de pinguin mag niet meedoen, want dat is een winterdier en winterdieren hoeven geen sjaals.

Ach ja...

I asked which pet toy would get the scarf. He has several and didn't bring a special one. The answer:
I'm going to have a competition and the toy that wins will get the scarf. But the penguin can't take part, for that's a winter animal and winter animals don't need scarves.

O well...

Nieuwe wevers staan op!

Dit was een druk weekje. Vrijdagavond kregen we 8 logé's:
Dochter Annette en schoonzoon Taco,

Kleinste kleinzoon Friso, die we voor het eerst zagen lopen,  met zijn konijn:

This was a busy week: Last Friday we had 8 guests:
Daughter Annette and SIL Taco

Youngest grandson Friso, whom we saw walking for the first time, with his rabbit:

Kleinste kleindochter Emmeke, met Bella Beer:

Youngest granddauhter Emmeke, with Bella Bear:

Hier nog wat verstopt, maar ze was er echt:

Here she was a little hidden, but she really was there:

En ook kleinzoon Pepijn. de middelste van de kleinzonen, was er met zijn Knuf, de giraffe. Pepijn zag voor het eerst bewust, dat er geweven werd op het weefgetouw, dat in onze woonkamer staat. Het riep bij hem veel vragen op, dus oma ging demonstreren.

And so was GS Pepijn, the middle one of the GSs, with his toy pet Knuf, the giraffe. Pepijn saw the loom and the warp on it for the first time. He had a lot of questions, so grandma had to demo.

De antwoorden maakten hem nog nieuwsgieriger, dus nu wilde hij zelf weven. Knuf had het heel koud (de zomer heeft ons nog niet echt verlaten, maar ja...) en had dus dringend behoefte aan een sjaal. Mijn kleine Louet moest opgezet worden.

The answers made hime more curious, so now he wanted to weave himself. Knuf was very cold (summer hasn't left us yet, but well...) and badly needed a scarf. My little Louet had to be warped.

Interessant!

Interesting!

Het weven begint, onder grote belangstelling van opa, zus en kleine broer.

Weaving begins, watched by grandpa, sister and litlle brother

Concentratie!

Concentration!

Het was toch wel mooi weer, dus het weven werd buiten voortgezet.

The weather was rather nice, so weaving was continues outside.

Toen grote neef Jasper kwam, kon het weven even onderbroken worden, om af te koelen

When big cousin Jasper arrived, weaving was stopped for a while, to cool down

maar toen moest er weer verder geweven worden

but then weaving had to be continued

Jasper vond het ook wel leuk!

Jasper like weaving, too!

Zo ging de dag verder: weven, zwemmen en doorwarmen

So the day went on: weaving, swimming and getting warm again

en weer doorweven. In het weefgetouw ligt Knuf op zijn sjaal te wachten.

then weaving on again. In the loom Knuf is waiting for its new scarf.

Friso is vol bewondering voor het werk van grote broer

Friso is admiring his big brother's work

Het einde van de schering nadert

The end of the warp is near

En op zondagochtend (oma werd al heel vroeg wakker gemaakt: er moest gewerkt worden!) was de sjaal af. Hier een trotse Knuf met zijn nieuwe kledingstuk.

And on Sundaymorning (grandma had to wake up early: there was work to be done!) the scarf was done. Here a proud Knuf with its new scarf.

(wordt vervolgd)

(to be continued)

I is for...

De i: er zijn wel plaatsnamen, die met een i beginnen, maar toch koos ik voor wat anders: inspiratie, 'imagination'(=voorstellingsvermogen, fantasie) Waar zou ik zijn zonder die dingen?

The i: there are places, the names of which are beginning with i, but yet I chose for something different: inspiration, imagination. Where would I be without them?

Jaren geleden maakte ik deel uit van een groep, die in het Catharijneconvent in Utrecht inspiratie opdeed. We mochten in de depots en moesten een object kiezen, als inspiratie voor een textiele uitwerking. Ik was een van de wevers, maar er waren ook quilters en borduursters.
Een soortgelijke groep deed inspiratie op in het Westfries Museum in Hoorn, met name in de verzameling oude kostuums en de assesoires die daarbij hoorden.

Years ago I was part of a group, that looked for inspiration in the museum Catharijneconvent in Utrecht. We could go into the depots and had to choose one object from their collection, to inspire us in designing a textile object. I was one of the weavers, but there were also quilters and embroiderers.
A similar group came to the Westfries Museum in Hoorn, to find inspiration from their collection of old regional costumes and the assessories.

The museum

De poster, die de tentoonstelling van het gemaakte werk aankondigt.

The poster, announcing the exhibition of the work made by this group.

In onze omgeving werd vroeger een kanten kap gedragen, met een gouden oorijzer. Ook ik droeg deze hoofdbedekking, toen ik lid was van een folkloristische dansgroep - jaren geleden. De kostbare hoofdbedekking erfde ik van mijn voormoeders.

In the area where we live this lace cap was worn, with a golden band around the head, under the lace. I've worn this, when I was a member of a folklorisitc group - years ago. I inherited the precious headwear from one of my ancestors.

De deelnemers aan de tentoonstelling hadden de opdracht alleen in wit of rood te werken, en met hedendaagse materialen. Veelal kunststoffen uit de industrie. Heel stijf en moeilijk te verwerken. Hier de rode vitrine met hoofddeksels en ook met de kanten kap.

The participants of the exhibition had been asked to work in just white or red, using modern materials, usually used for industrial purposes. Very stiff and hard to work with. Here the red showcase, with also the lace cap.

En een rode hoed

And a red hat

Het rode werk leek me het best te bevallen. Hier een rode body met heel veel plooitjes.

I seemed to like the work in red best. Here a red body with lots of pleats.

en schoenen, gevilt, genaaid, geborduurd

and shoes, felted, sewn, embroidered

Maar goed, toch nog wat wit werk: de 'bruidstaart'

But ok: some white work as well: the 'bridal cake'

een kinderjurkje

a girl's dress

en smockwerk

and a smocked (?) dress

Er was nog veel meer, maar dit is alleen om een indruk te geven. Ik was enthousiast over de combinatie van de oude kostuums en de moderne uitvoering, en van de presentatie van het nieuwe werk, te midden van de museumstukken.

There was a lot more, but this is just to give an impression. I loved the combination of the old costumes and the modern equivalent, and the presentation of the new work in the middle of the museum pieces.

Al met al een heel inspirerend bezoek!

Altogether a very inspiring visit!

Lopende zaken

WIPs

Het lijkt af en toe misschien, of ik helemaal niets textielerigs doe op het moment. Het is waar: met de warmte valt het vaak ook niet mee iets anders te doen, dan met een spannend boek in de schaduw te zitten, een wandeling of fietstocht te maken, of wat in de tuin te doen. (Bij mij beperkt zich dat de laatste weken tot rondlopen met een fototoestel)
Toch komt er zo nu en dan toch nog wel iets uit mijn handen. Even een korte impressie.

It must seem now and then, that I don't do anything textily at the moment. It's true: with the heat it often isn't easy to do something else then sit in the shade and read a good book, take a walk, go cycling or do something in the garden (which, in my case lately, is walk around with a camera)
Yet some things get done sometimes. A short impression is here.


De Tour de Fleece is lang afgelopen, en ik moet bekennen, dat ik het eind volledig gemist heb. Ravelry is al een tijd niet door mij bezocht: de computer is maar heel af en toe, voor dringende zaken,  in gebruik. Ik zat bovenop mijn alpacaberg en wat spinnen betret zit ik daar nog steeds. Carol: bedankt voor je wastip: ik ga dat een volgend keer beslist doen. Nu ga ik maar door met de manier waarop ik begonnen ben.
Hier zijn alle TdF spinsels:

The Tour de Fleece has finished a long time ago and I must admit, that I com[letely missed the Finish. Ravelry hasn't be looked at for quite a while now: the computer is rarely used, just for urgent business.
I was sitting on top of my alpacamountain, and as for spinning: I'm still there. Carol: thanks for your washing tip: no doubt I'll do it like that next time. Now I'll finish the rest like I started. 
Here's all the TdF spinnings:

Het zijn toch nog verscheidene kilometers geworden! De streng alpaca en de klosjes met singles liggen links bovenaan. Inmiddels zijn er alweer heel wat meters singles bijgekomen.

It's become several kilometers! The alpaca skein and the bobbins with singles are top left. By now many more singles have been spun.


De paarse sokken zijn al geruime tijd af. Het was de mei mystery van SKA. Het was te warm om ze aan te trekken. Let op het tegengestelde patroon in de linker en rechter sok.

The May mysterysocks of  SKA were finished some time ago. It was too hot to put them on. There clearly is a left and a right sock, with the pattern going in the opposite direction.

De kleur klopt niet: het paars is veel donkerder.


The colour isn't right: the purple is a lot darker.


Hetzelfde geldt voor de foto van mijn weefsel, waaraan ik ook eindelijk weer verder werk, nu het regenseizoen hier is aangebroken (zo lijkt het tenminste). Het was bedoeld, om in de zomer af en toe even te kunnen weven, dus het weefsel moest niet te ingewikkeld zijn. Een 2/2 keper voldoet daar wel aan. Bovendien wilde ik graag de blauwe merino opmaken, die k gesponnen heb, en waarmee ik al van alles gebreid heb. Het komt maar niet op. Ik had ook een grote cone zwart glimmend garen - wat het precies is: geen idee - en ook dat moest eens uit mijn voorraad verdwijnen. De schering is dus zwart, de merino inslag blauw.


The same goes for the picture of my weaving, which I've been working at again, finally, now that the rainy season has begun again here (or so it seems). I've put on this warp, to be able to weave now and then during the summer. Therefore it shouldn't be too difficult a weave. A 2/2 twill is a good choice for that. I also wanted to finish the blue merino I'd spun, and with which I've knit a lot of things already. It still is never-ending. I also had a cone of some lustrous black yarn - I've no idea what fiber it is - and wanted that to disappear from my stash. So the warp is black, the merino weft is blue.

Omdat de keperrichting niet naar mijn zin was met alleen een merino inslag, voegde ik een linnenbinding in, van het scheringmateriaal. Het wordt zo een veel soepeler stof, dan met alleen de wollen inslag.

Because I didn't like the way the twill direction appeared with just the wooollen weft, I added a tabbyshot between the twill shots, with the warp material. The result is more drapable than with just the wool weft.


Een tijd geleden breide ik met handgesponnen zijde een sjaal, de Windsbraut Panama, ontworpen door Moni van de Klabouter (yahoo groep) KALs. Omdat ik het garen van twee versponnen zijde caps wilde geruiken, en de derde kleur teveel vond afwijken, stopte ik, toen de twee kleuren op waren. Het zag er eerlijk gezegd niet erg fraai uit en de sjaal bleef in een doosje liggen wachten, tot ik hem eindelijk op zou spannen. Dat is inmiddels gebeurd en dat viel toen even mee: ik werd er zelf helemaal enthousiast van. Nu nog maar eens zijde spinnen voor zo'n sjaal!

Some time ago I used some handspun silk to knit a shawl, the Windsbraut Panama, designed by Moni of the Klabouter (Yahoo group) KALs. Because I wanted to use the yarn of to spun silk caps, and didn't like to add a third colour (which was too different to my taste) I stopped after I'd finished the yard of these two caps. To be honest it didn't look very good and I left the shawl in a box, waiting to be blocked. That's been done now, and that was a nice surprise: I got quite happy with the result! Now I'll have to spin more silk for another sjawl like this!

Het verf/kaard/spin/breiexperiment, waarbij ik uitging van drie kleuren geverfde wol, deze door elkaar mengde met de kaardmolen, ze spon in strengetjes van tien gram en vervolgens breide in een spiraal van tie steken, is af. Mooi? Ik weet het niet. Het is of het dekentje licht geeft. Blij werd ik er wel van.

The dyeing/carding/spinning/knitting experiment, where I started with only three colours, mixed these on the carding mill, span 10-gram skeins of each colour and knit them in a spiral of 10 stitches, is done. Pretty? I don't know. It's like it's fluorescent. At least these colours did make me feel happy!

Nog een experiment in wording: het kanten vestje, waaraan ik ook werk, deze zomer. Het vordert. Niet snel, maar gestaag.

Another experiment I'm working at this summer is the bobbin lace vest. It's progressing. Not very fast, but steady.

Hier het eerste voorpand: bijna af! De bourette zijde heeft de bekende bobbeltjes, die maken, dat het soms wat lastig werken is. Ook hier vrolijkmakende kleuren.

Here the right front, nearly finished. The well known 'bumps' in the bourette silk make working a bit tricky sometimes and slow me down a bit. The colours again are keeping me happy.\


Op de breinaalden staan nog een aantal dingen (iets nieuws opzetten blijft leuk), waaronder een nieuwe kanten sjaal, de Windsbraut Padua. Hoogst verslavend breiwerk. Foto's volgen ongetwijfeld, maar op het moment brei ik (nog) met rechte breinaalden en dan is het moeilijk zo'n driehoekige sjaal in wording  te fotograferen.

On the knitting needles are a few things (casting on is always fun), among which a new lace shawl, the Windsbraut Padua. Very addictive knitting. Photos will no doubt be taken, but at the moment I'm still using straight needles and it's hard to take a photo of a triangular shawl in progress then.