Week van het weven

Week of weaving

Vorige keer schreef ik, dat ik de volgende dag op schoolreisje zou gaan met de kantklosschool. Dat is ook gebeurd: om acht uur vertrok de bus uit Hoorn, richting Deventer. We dronken koffie, natuurlijk met gebak, en waren op tijd in de kerk, waar het kantevenement gehouden werd, om de modeshow te bekijken. Een groep klossters had zich uitgeleefd op allerlei draagbare zaken, die allemaal geïnspireerd waren op het thema van de manifestatie: een zee van kant.
Vooral veel hoofdsieraden werden getoond, en gelukkig konden we die later van dichtbij bekijken, want er waren heel mooie creaties bij.
Het fototoestel zat in de tas, maar kwam er niet uit: ik had het te druk met kijken, de afstand was ook vaak te groot, en met praten met de vele bekenden die ik tegenkwam.

Last time I wrote I was going on our annual school trip with our lace making school the following day. Well, I did go: at eight o'clock  the bus left Hoorn, we had coffee on our way, of course with cake, and we were in time at the church where the event was held to see the fashion parade. A number of lacemakers had been very busy, making wearable pieces of lace, all inspired by the theme of the event: a sea of lace.
Many things had been designed as headwear and it was nice we could have a closer look later, because beautiful objects had been made.
My camera was in my bag, and stayed there: I was too busy looking (too far away as well, most of the time) and talking to all the people I met and knew.

Er was natuurlijk ook een markt en een presentatie van verschillende kantgroepen. Ook zij hadden zich op het thema gestort, wat vaak een heel mooi resltaat opleverde. Boeiend om te zien, hoe verschillend zo'n thema wordt uitgewerkt.

Of course there was also a market and a presentation of lace groups. They, too, had worked at the theme, which very often gave nice results. Interesting to see the different way in which each group used the theme.

Tenslotte waren er de zusterorganisaties, waaronder twee dames van Weefnetwerk, de landelijke organisatie van wevers en weefsters. Zij vertelden me, dat ik toch echt naar de week van het weven moest gaan, die van  6 t/m 12 mei in Gelderland en \Overijssel gehouden zou worden. Ik had al een krantenberichtje doorgestuurd gekregen van dochterlief en het logeerbed was dus al besproken.

Finally there were 'sister organisations' , among which two ladies of 'Weefnetwerk', the Dutch organisations of weavers. They told me I really had to visit the "Week of weaving' which was going to be held from 6-12 May in the east of the country. DD had already sent me a message from her local newspaper so I had asked her to keep her spare bed for us.

Het waren niet allemaal galeries en het waren er 'maar' 42, maar we hebben geen spijt gehad. Twee dolle dagen dwaalden we door Gelderland.

There weren't onlu galeries and there were 'only' 42 places to visit, but we weren't sorry we went. Two great days we roamed the roads of Gelderland, the province we stayed in.

We waren gewaarschuwd, dat het rond Amsterdam wel heel druk zou zijn: de Coentunnel was afgesloten en het verkeer rond de andere tunnels zou dus wel erg druk worden. Gelukkig was op Hemelvaartsdag zo vroeg in de ochtend nog niet iedereen wakker, dus we waren al om 10 uur in Winssen, ons eerste adres en onze eerste kennismaking met de 'vaandels' waaraan je kon zien, dat daar iets te beleven viel op weefgebied.

We had been warned, that traffic might be very busy around Amsterdam: one of the tunnels was closed for that weekend and so it might be busy around the other two. Fortunately not everybody was awake so early and we were at the first address at 10 o'clock. For the first time that day we saw the banner that showed us, we could expect weaving at that address.

In de tuin stond het weefwerk opgesteld.

In the garden woven objects were on show.

Hier een close up van het werk. Omdat ik van plan ben me te gaan verdiepen in een schijndubbel weefsel, had dat vooral mijn belangstelling.(midden: schijndubbel)

A close up of the work. Because I plan to make a deflected double weave soon, I was especially interested in that (deflected d.w. in the middle)

Judith, de weefster, had ook meegedaan met het project 'Wisselwerking. Ze was daarvoor gekoppeld aan een student van de kunstacademie, die haar een geluid toestuurde, zij maakte een weefsel, geïnspireerd op dat geluid, en kreeg daarna een gedicht terug, dat weer was ontstaan na het zien van het weefsel.(het schuinlopende stuk)

Judith, the weaver, had also taken part in the project 'Interaction'. For that she had been working together with an art student, who sent her a sound on tape. Inspired with that she wove a piece and sent it back. Then the student made a poem inspired by the weaving.(the slanting piece)

 In een party tent stond nog veel meer opgesteld.

In a tent there was a lot more to see.

 Jasjes, waaronder weer een schijndubbel (vooraan)

Jackets, one of them deflected do.w. again)

Veel lappen, in mooie kleuren.

Many length of cloth, in lovely colours

 Vanuit Winssen gingen we naar Randwijk, waar ook bij de weefschool van marian Stubenitssky de weefvlag uithing

From Winssen we went to Randwijk, where the weaving flag was flying at Marian Stubenisky's weave school.

Binnen veelkleurige weefsels en veel getouwen en getouwtjes

Inside many beautiful coloured wefts and looms of all sizes.

Het waaierriet in gebruik.

The 'fan' reed in use.

Marian had ook de eerste drukproef van het boek, waaraan ze bezig is, ter inzage. Ik heb gelijk ingetekend, want wat ziet dat er veelbelovend uit! Een aanrader!

Marian also had the printer's proof of the book she is writing for us to see. At once I put down my name, because it really will be great! 

In Doesburg bezochten we Handweverij Sjofoel, Jolanda Rietdijk weeft 'kleding met een knipoog', en ze showde met verve haar producten. Leuk om te zien. Ze droeg kleding, dat ze net van het rek had gehaald, want wat ze die morgen aangetrokken had, was verkocht. De huiskamer stond vol belangstellenden, de echtgenoot zorgde voor koffie. Het was ook hier weer gezellig.

In Doesburg we visited handweaver's Sjofoel, where Jolanda Rietdijk makes lovely clothing. She showed us full of enthusiasm. Fun to see. She was wearing something she had taken from her weaving stock, because she sold earlier what she had been wearing. Her livingroom was full of interested people. Her husband served us coffee. Here too we had a great time.

Dit bericht wordt veel te lang op deze manier, dus ik ga eerst even eten en vervolg mijn verhaal (hopelijk) een andere keer!

This message is going to be far too long. Therefore I'll prepare dinner first now and will continue my story (I hope) another time!

Tijd

Time

Deze maand is gebombardeerd tot maand van de filosofie. We moesten het dus maar weer eens over tijd hebben Welk begrip leent zich meer voor filosofische beschouwingen dan tijd? En zeker als je er, zoals ik, weinig van begrijpt, hoe die tijd in elkaar zit.

In our country April is this year 'Month of philsophy', so let's talk about time again, for a change. For what could be a better philosophic item than just that: time. Especially when, like me, you don't understand how time works.

Om te beginnen heb ik er nooit genoeg van. Het gaat altijd te snel en de dagen zijn steeds maar weer om. Daarom verschijnen er de laatste tijd ook wat weinig berichtjes in mijn blog. Excuses daarvoor. Maar ja: tijd he? Te weinig, te snel.

To begin with I never have enough of it. It always passes to quickly and the days keep being over before I notice. Therefore not many messages appear in this blog. Please excuse me for that. But well: time, you know. To little of it and passing too fast.

Ooit was er zoiets als een indeling in seizoenen. In de winter was het koud, maar als de dagen langer werden, zou het ook weer wat warmer worden. Niet dus. De winter viel eigenlijk wel mee, hoewel het somber was. Maar hoera: daar waren de sneeuwklokjes in januari!

There was a time, when you had something called 'seasons'. In winter it was supposed to be cold, but when the days lengthened it would become warmer again. Not. Actually winter temperatures weren't too bad, although it was dark and dull most of the time. But then there suddenly were the first snowdrops in January.

en de toverhazelaar /  and the witch hazel 

We werden optimistisch en op een dag verschenen er mannen op ons dak, die zonnepanelen plaatsten. Helaas in de stromende regen. Maar dat zou toch snel beter worden. Het werd immers voorjaar? Warm? Zonnig?

We got optimistic and one day men appeared on our roof, who put down solar panels. Sorry to say the rain was pouring down. Of course that would soon change. It would be spring soon, isn't it? Warm? Sunny?

Laat de zon nu maar komen! / Let the sunshine begin!

Een paar dagen later: / A few days later:

 Sneeuw op de winteraconieten / snow on the aconites

Sneeuw oip de sneeuwklokjes / Snow on the snowdrops

Sneeuw op de toverhazelaar / snow on the witch hazel

En sneeuw op onze zonnepanelen. Ze schijnen zo niet goed te werken. / And snow on the solar panels. It seems they don't work well like this.

Kortom: het was goed weer om binnen dingen te doen. Zoals breien. Mijn deken is af.

Shortly: the weather was right to do things indoors. Like knitting. I finished my blanket.

Een paar sokken / a pair of socks

En nog een paar /  and another pair.

Ik had toch kennelijk een beetje het voorjaar in het hoofd en begon dingen op te ruimen. De wol voor dit laatste paar sokken is voor manlief en is gebreid van sokkenwol uit de nalatenschap van mijn oma. Zij breide altijd bruine sokken. De restanten ervan erfde mijn moeder en die dozen vol kwamen later naar mij toe. Nu, na veel jaren worden het eindelijk toch sokken. Ik ben bezig nog een paar te breien.

It must have been spring in my mind for I started to clear out boxes etc. These socks are for DH and were knit with wool I inherited from my grandmother.  She always used to knit brown socks, the leftovers went to my mother after her death, and later the boxes full of brown wool reached me. Now the wool is made into socks after many many years. I'm knitting another pair at the moment.

Ook ben ik begonnen aan een sokkenwolrestendeken, van heel kleine vierkantjes, die al breiende aan elkaar worden gezet. Ik was zelf ook alweer dozen vol met resten te vergaren en daar moest dus nodig opgeruimd worden (op Ravelry: Sock Yarn Blanket by Shelly Kang)

I also started knitting a blanket of sock wool leftovers. Small squares, that are knit together. I was collecting boxes full of little skeins of sock wool leftovers, so some clearing out was called for. (On Ravelry: Sock Yarn Blanket by Shelly Kang)

Je begint met een paar vierkantjes / One begins with only a few squares

maar met zulke bakken vol restjes brei je zomaar door. Verslavend!

but with so many wools you tend to go on and on. It's addictive!

Inmiddels is het weer wat beter en de tuin roept weer hard. Alles schiet de grond uit. Morgen schoolreisje van de kantklosschool! Leuk. 

Mijn gekloste olifanten vorderen nog steeds gestaag, ook mijn weefwerk is van het getouw.

Meer daarover moet wachten tot een volgende keer.

Now the weather is a little better and the garden keeps calling our names. There is lots to be done. Tomorrow we'll go on our annual school outing with our lacemaking school. Exciting.

Mu lace elephants are still growing and my weaving has been taken off the loom. More about all that will have to wait till another time.

Jarigen en weer wat handwerk

Birthdays and a little more crafting

Op 28 februari, net als ieder jaar, was het weer feest in de familie: onze kleinzonen Pepijn en Friso waren jarig. De een werd 8, de ander 4 jaar oud.

En als je vier wordt, heb je het heel druk met het bouwen van een Lego spoorbaan.

On February 28, like every year, we had a birthday party. Both our youngest grandsons Pepijn and Friso celebrated their birthday: the first was 8 and the second 4 years old. And when you are four, you are busy building your own Lego Railway.

Ook jarige broer Pepijn had het druk met zijn nieuwe Lego: onder het toeziend oog van jongere zus Emmeke en zijn opa bouwde hij aan zijn enorme nieuwe truck van Technisch Lego. Geweldig speelgoed.

Birthday-boy Pepijn was also busy, building his new Technic Lego truck, helped by his younger sister Emmeke and his grandfather. I love this Tehnic Lego.

 Mijn wingspan is af. Na anderhalf Zauberbolletje gebruikt te hebben vond ik de sjaal lang genoeg.

I finished my Wingspan. After using one and a half Zauberball I thought the scarf was long enough

Natuurlijk was ik niet gelijk van breiwerk verstoken, want al lang ben ik met tussenpozen bezig met het breien van een deken van handgesponnen garen. Vooral met koud weer is dat aangenaam werk, want dit is dan mijn uitzicht: de deken, liggend over mijn benen.

Of course I still had some knitting to do, because for quite a while now I'm working on a blanket in handspun wool. That's especially pleasant work when it is cold, because this is what I see when I'm working:the blanket, lying over my legs.

Hier een close up van het entrelac patroon, met verschillende kabels.

Here a close up of the entrelac pattern with different cables. 

Mijn kanten olifanten vorderen gestaag. Het maken van deze kantsoort kost veel tijd, maar is hoogst verslavend.

My lace elephants grow and grow. Making this type of lace takes a lot of time, but is highly addictive.

Op mijn spinnewiel: een mix van merino met zijde, gekocht bij De Spinners

On my spinning wheel a mix of merino/silk, bought at De Spinners

Tussendoor besloot ik ook nog 'even' een streng enkeldraads zijde te twijnen. Jaren geleden verfde ik cocons en spon de zijde daarna rechtstreeks uit die cocons. De bedoeling was het garen later te twijnen, met zichzelf, of met een andere draad. Het is er nooit van gekomen

In the mean time I decided to take an evening to ply the silk singles I had. Years ago I dyed cocoons and afterwards I span the silk straight from these cocoons. I meant to ply the skein later, on itself or on some other singles. It never happened.

Helaas: door het lange liggen, of door een andere onverklaarbare reden, brak het garen bijna onmiddellijk en het einde (begin?) was niet meer te vinden. Het resultaat was een heel grote streng heel dunne zijde, die heel erg in de war zat! Goede raad was duur, en de avond, die ik gereserveerd had voor het twijnen, bracht ik door met het voorzichtig ontwarren van de chaos. Later twijnde ik alles toch met redelijk succes. Het bleek bijna 500 meter garen op te leveren. Het warrige eendraads garen was dus ongeveer een kilometer geweest. Oef.

Unfortunately the yarn broke almost immediately. Because it had been lying there for so long, or for some other reason, I don't know, but I couldn't find the end (beginning?). The result was a very large skein of very thin silk yarn singles that was one kinky mess! What to do? I spent the evening I had planned to use for plying taking out all the knots etc. and wound balls of the silk. Later I did ply the yarn after all and ended up with almost 500 meters of plied yarn. So the messed up yarn had been nearly a kilometer! Oof!

Hier de zijde op de haspel. De euromunt dient om aan te geven hoe dun een draadje getwijnd garen wel was.

Here the skeined silk. The euro coin is meant to show how thin one end of the plied yarn was.

Tenslotte is hier de streng (nog voor het wassen). Toch een zeer bruikbaar draadje, gelukkig.

Finally a picture of the skein (before washing) Fortunately a very usable yarn.

Nieuw spingroeplid en ik had toch nog wat vergeten.

New member of our spingroup and indeed: I had forgotten a few small things.

Ik schreef het vorige week al: waarschijnlijk vergeet ik nog wat. Zodra ik gestopt was met schrijven zag ik het al. Het zijn maar een paar kleine dingetjes:

I wrote it last week: no doubt I'm forgetting something and as soon as I stopped writing I knew what. Only a few small things:

In december deed ik mee aan het breien van de jaarlijkse adventskalendersjaal (goed scrabble/wordfeudwoord) Op de site van Wollkistchen staan de patronen nog steeds. Ik gebruikte wol/zijde, geverfd door Loret Karman. Toen het breien klaar was, was het dus de dag voor kerstmis en de sjaal zag er echt niet uit. Een badje in de Eucalan en dan goed opspannen deed wonderen. Helaas kon ik dat pas de afgelopen week doen, want eerder kon ik dat opspannen, wat op de grond gebeurt hier, nog niet doen. Ik zag het werk wel liggen, het stoorde me, maar het moest echt even wachten.

In December I took part in the KAL of the annual Advent Calendar Shawl. On Wollkistchen's site you can still find the patterns. I used a wool/silk yarn, dyed by Loret Karman. When the knitting was finished it was the day before Christmas and the shawl looked like a rag! A Eucalan bath and some serious blocking worked wonders. Unfortunately I couldn't do that until this week, because I always block these big things on the floor and I couldn't bend down for such a long time. I saw the shawl lying there, was annoyed about not being able to finish the work, but it had to wait.

Iedere dag kregen we een nieuw patroontje. Erg verslavend, want ze waren leuk!

Every day we received a new pattern. Very addictive, for they were nice!

De sjaal is weer zo mooi soepel en zacht.

The shawl is so soft and drapable again.

In november breide ik Leaving, een patroon via Ravelry van Anne Hanson. Het patroon is mooi, het resultaat bevalt me niet. Ik had nog een grote cone met breimachinegaren staan, en wilde dat gebruiken. Ik probeer nog steeds mijn reusachtige garenvoorraden te verkleinen. Maar die cone stond er niet voor niets nog. Hoewel de kleur mooi is, is het een beetje een suf garen en veel te warm! Ook trekt het patroon, ondanks degelijk opspanwerk, steeds weer zo in elkaar, dat de mouwen me veel te krap zijn, of liever aanvoelen. Het vest ligt in de kast. Ooit zal ik het vast wel eens aantrekken.

In November I knit Leaving, a pattern on Ravelry by Anne Hanson. The pattern is beautiful, but I don't like my result. I had a big cone of machine knitting yarn in my stash and wanted to use that. I'm still trying to diminish my huge yarn/fiber stash. But there was a reason why this cone was still in it. Although I do like the colour, the yarn is a bit dull and for too hot! The pattern also draws in a lot, in spite of some serious blocking, and so it feels as if the sleeves are far too narrow. The cardi is on my shelves. One day I'll wear it. Perhaps.

Omdat ik zo'n hekel aan het in elkaar naaien van breiwerk heb, sprak het boek van Ann Budd Top Down Sweaters, waarin truien in het rond worden gebreid vanaf de hals, zonder naaiwerk, me zeer aan. Ik kocht de app voor mijn iPad en dat is een geweldige uitvinding. Ik begon maar eens met de eerste trui, die erin beschreven werd, met de ronde pas. Deze Fibonacci rings trui wordt helemaal beschreven, maar er staan diagrammen in het boek voor iedere denkbare maat en garendikte, voor zowel truien als vesten, in diverse modellen. Geweldig!

Because I hate sewing seams in handknits, I liked the idea of Ann Budd's book on Top-Down sweaters, in which sweaters are knit in the round from the neck, without any sewing. I bought the app for my iPad and this really is great to have. I started making the first sweater, the Fibonacci rings, that was completely described in the book, but there are diagrams in it for many different models, sweaters as well as cardigans, for any thinkable size and every yarnsize. I love this book!

Het garen was afkomstig van Zeeman. Ik heb bijna alle verkrijgbare kleuren gebruikt, maar omdat de bollen zo groot zijn (100 gram) had ik maar weinig nodig. De hele trui kost nog geen 10 euro! Ik wilde het garen en het patroon uitproberen. Het garen ook vooral, omdat ik er tot nu toe alleen mee had geweven. De babydekentjes die ik ervan heb gemaakt gaan al een heel aantal jaren mee, zijn vaak gewassen in de wasmachine en nog altijd in prima staat.

The yarn I bought at a shop that sold it very cheap. I used almost all available colours, but the balls are so big (100 grams each) that I didn't need many. The whole sweater didn't cost me more than 10 euros. I wanted to try out the pattern and the yarn. The yarn especially, because until now I had only woven babyblankets in this yarn. They have been used for many years now (are still very much in use) have been washed a lot and still look quite good.

Tenslotte een nieuw lid voor onze spingroep. Of misschien toch niet. Gistermiddag nam Monique haar pup van tien weken oud mee. Van spinnen kwam bij haar niet veel. Saar de hond zat op schoot en sliep. Ze zakte af en toe bijna op de grond. Na verloop van tijd werd ze toch wakker. Leuk: allemaal tasjes en zakjes met wol op de grond. Als je die in je bek nam en er mee ging lopen, liep er altijd wel iemand achteraan!

Finally a new member for our spingroup. Or perhaps not. Yesterday Mopnique brought her 10-week-old pup to the meeting of the group. She couldn't do much spinning. Saar the dog sat on her lap and slept. Now and then she almost fell on the ground. After a while she woke up. Fun: all kind of bags on the floor, filled with fiber! When you took these in your mouth and ran away with it, there was always somebody running after you!

Weer eens wat handwerk!

Some craftwork for a change!

In de eerste plaats wil ik iedereen bedanken voor de lieve reacties die ik kreeg op mijn vorige bericht. Ik heb niet veel tijd achter de computer doorgebracht, maar de mails en andere berichtjes die ik kreeg waren zeer welkom en werden gewaardeerd, net als de telefoontjes, kaarten, e-cards, bezoekjes enz. Bedankt!

To start with I want to thank everyone for their reactions to my most recent message. I didn't spend much time at the computer, but the mails and other messages I received were very welcome and were  really appreciated, just like the phone calls, cards, e-cards, visits etc. Thanks again!

Nu zullen we even proberen over te gaan tot de orde van de dag op dit blog: handwerk.

Now let's try to move on to the normal way of thing in this blog: craftwork.

Zoals ik al schreef, deed ik niet al te veel. Met één oog dik en dicht zie je niet al te veel en bovendien was het meeste te vermoeiend. Haken ging gelukkig wel en het toeval wilde, dat ik net een paar kleurtjes katoen bij de nieuwe Wibra hier in de buurt gekocht had. Dat werden dus Granny squares.

As I wrote before I didn't do too much. With one eye  swollen and closed one doesn't see much and besides I got tired very quickly. I could crochet, though and I happened to have bought a few colours of cotton in a nearby, newly opened, shop. So these became Granny squares.

 Ik had net genoeg materiaal om 16 vierkantjes te maken. Heerlijk! Maar wat nu? Zal ik ze allemaal aan elkaar maken voor een kussen o.i.d, of zal ik nog wat vierkantjes erbij haken voor een groter werkstuk? Dat worden dan wel andere, want deze katoen is even niet meer in de winkel te vinden. Tijdelijke aanbieding waarschijnlijk.

I had just enough yarn to make 16 squares. Great! But what to do now? Should I sew them together to make a pillow or something like that?  Or should I make some more sqares for a bigger project? Those squares will be different, for this yarn has disappeared from the shop and is no longer for sale. Probably a temporary offer.

Voor de Ravelry groep die iedere maand een (paar)  blokken-van-de-maand haakt, maakte ik dit lieve blokje, called Woolly's Snowflake Square.

For the Ravelry group that crochets every month a few blocks-of-the-month I made this sweet little block, called Woolly's Snowflake Square.

Het andere januari-blok dat ik koos was Kiss-fist.

The other January block I chose was Kiss-fist.

Kantklossen met je ogen dicht valt ook niet mee, vooral wanneer je een tamelijk ingewikkeld werkstuk maakt. Ik was begonnen aan een werkstuk uit het Vlaanderse boek, waaruit ik ook mijn sjaal had gemaakt. Nu koos ik voor een optocht van olifanten, in grijze Tencel. 95 paar klossen opwinden, daarbij nog een paar extra klossen met dikke draad en je hebt een bordje vol!

Making lace with closed eyes isn't easy either, especially when your project is pretty complicated. I had started a project from the book on Flanders lace, from which I also made my scarf. Now I'd chosen a row of elephants, in grey Tencel. Winding 95 pairs of bobbins and a few extra with gimp threads and you have a pillow full

Het werk is verslavend. Iedere dag moet ik er wel even aan werken. Hier nog iets dichterbij gefotografeerd.

The work is addictive. Every day I have to do a little work on it. Here a picture closer up.

Inmiddels is er al een klein olifantje bij gekomen. Het is echt een leerproject: helemaal tevreden ben ik nog niet. Het garen is superglad - een heel verschil met het stugge, stroeve linnen dat ik voor de sjaal gebruikte, en als ik even te hard trek, krijg ik allemaal gaten, waar ik ze niet hebben wil. Maar leuk blijft het!

By now a small elephant has been added. It is really a study project and I'm not yet completely happy with the result. The yarn is very slippery - quite a difference with the rough linen I used for the scarf - and when I pull a bit too much, I get very big holes, where I don't want them. But still it is fun.

Omdat het toch steeds een beetje beter ging, probeerde ik toch ook het spinnewiel weer even uit. Er lag nog wat materiaal (merino/zijde) dat nodig opgesponnen en getwijnd moest worden.

Because I felt a little better all the time, I tried the spinning wheel again. There was some pretty merino/silk waiting to be spun.

Zelfs het weefgetouw begon weer aantrekkingskracht te vertonen. Nog niet te lang achter elkaar, maar toch...

Even the loom showed its attraction again. I couldn't weave for too long each time, but still...

Het is een netwerkweefsel, geïnspireerd door een stuk in het boek Twill Thrills van Interweave.

It's a network weave, inspired by a piece in the book Twill Thrills (Interweave)

Breien? Natuurlijk. Ook dat deed ik weer na een paar dagen. Ik heb hier trouwens nog niet de sjaal laten zien van Stephen West, die ik in novermber maakte: Geysir Stretch.

Knitting? I did that, too, after a few days. Which reminds me I haven't shown the shawl I knit in November, designed by Stephen West: Geysir Stretch.

Sokken breien is altijd heerlijk ontspannend, dus ik maakte de mystery sock van januari, alweer van een Ravelry groep: Echeveria.

Because sock knitting is always very relaxing I made the mystery sock of the month January in another Ravelry group: Echeveria.

Omdat ik ooit had besloten, dat mijn nek te dik was voor coltruitjes, had ik ze weggedaan. Nu is het weer een beetje koud en ik mis een hogere kraag. De oplossing: een col breien. Dat deed ik dus gister met deze 'Growing Leaves', oftewel Groeiende blaadjes. Gebreid met handgesponnen wol, ooit geverfd met paaseierenverf. Wat zou je anders kunnen doen met zo'n eenzame streng?

Because I decided some time ago that my neck had become too thick for my turtle neck (? pulls I had trown them out. Now the weather is a bit cold and I miss them. Solution: knit a cowl. That's what I did yesterday with this 'Growing Leaves'. Knit with handspun wool, which I dyed with easter egg dyes years ago. What else could one do with a lonely skein like this?

Genoeg voor vandaag. Zo te zien gaat het nog altijd op: als ik niets doe, doe ik toch nog altijd heel wat! En ik heb beslist nog niet alles opgenoemd.

Enough for today. It seems it is still true: when I don't do anything, I still manage to do quite a bit! And I definitely haven't mentioned all.