Foto's/pictures

Kijk eens aan: zomaar drie foto's geladen in Blogger! Nu snel iets erbij schrijven, voor ze weer verdwijnen in cyberspace!
Hier is het vest van Noro, dat al enige tijd af is. Dat is ook zichtbaar: er staat geen sneeuw op de foto en zonder die koude witte smurrie is tegenwoordig geen enkele foto meer te maken hier. Vorig jaar was ik enthousiaster over de sneeuw. Toen was het een nieuwtje. maar eerder dit jaar heb ik besloten, dat we genoeg hadden gehad voor meer dan een jaar! In elk geval is het vest lekker warm en het past goed.

Look at this: suddenly I could upload three pictures  into Blogger! Now I must write something quickly, before they disappear into cyberspac!
Here's the Noro cardigan I knit a while ago. You can see it was finished some time ago, because there is no snow in the pictures: impossible to make pictures like that nowadays. Last year I loved the snow and kept taking pictures. It was new for us then, but earlier this year I decided we've had enough snow for (much) over a year now. Anyway: the cardigan does fit well and it's nice and warm. 

Het patroon komt uit 'Noro Flowers, Book 4', van Jenny Watson. (blz 42)
The pattern is from Jenny Watson's 'Noro Flowers, Book 4'. (page 42)

Hoewel de kleuren in het echt wat donkerder zijn, zet ik hier toch de foto van mijn laatste actie op spingebied.
Het is merinowol, geverfd met walnotenbolsters en (door Amanda Hanaford geverfde) zijden caps, die ik van Agnes kreeg. Een plezier om te spinnen! Inmiddels zijn beide draden getwijnd. Mooi geworden! Misschien staat Blogger me binnenkort toe, ook dat te laten zien.

Although the colours are darker in real life, I wanted to show you my latest action in the field of spinning. It's merinowool, dyed with walnut husks and the silk caps (dyed by Amanda Hanaford), Agnes gave me. I love spinning these! By now both sigles have been plied together. So beautiful - I'm quite happy with the result. Perhaps Blogger will let me show that soon, too!

Vrolijk kerstfeest/Happy Christmas!

Hoe het kan, weet ik niet, maar het is echt al bijna kerstmis. Maar de kaarten zijn verstuurd, de boom is versierd. Voor alle medeleerlingen van mijn kantklosschoolklas maakte ik dit elftal, bij wijze van kerstkaart.
Nu ook als foto voor alle lezers van mijn blog. Met daarbij de wens, dat kerst weer gezellig, vreedzaam, warm, wit, of wat je maar graag wilt, zal zijn.
Het patroontje voor deze schatjes komt uit de adventskalender van Drops.

However it may be possible I don't know, but Christmas is really almost here. But the cards have been sent, the tree has been decorated. For all fellow-students in my lacemaking class I made this football (soccer?) team, as a Chritmas card. Now it also goes for every follower of my blog, to wish you all a happy, peaceful, warm, white, or whatever you wish, Christmas.
The pattern for these sweeties is from the Advent calendar of Drops Yarns.

Eigenlijk wilde ik nog een paar foto's laten zien, maar nog steeds weigert Blogger mij meer dan een foto te plaatsen per bericht. Ik zal het binnenkort proberen vanaf een andere computer en kijken, of dat beter lukt. Probleem is, dat al mijn foto's op de oude, haperende computer staan.

Actually I wanted to show a few more pics here, but Blogger still refuses to let me put more than one photo in a message. I'll soon try another computer and see if that's more succesful. problem is. that all my photos are on the old, disfunctioning computer.

De Koigu sjaal, waarvan het breien eeuwig leek te duren, is al weer even klaar, maar ik had vergeten er foto's van te maken. Als je het resultaat wil zien kan je naar Wilbert's blog gaan. Hij heeft er zelfs twee berichten aan gewijd, met een heleboel foto's!

The very slow Koigu shawl was finished some time ago, but I forgot to take pictures. If you want to see it, you can go to Wilbert's blog Wilbert even made two messages about it, so there is plenty to see there.

In de tussentijd heb ik in dezelfde steek (weefsteek of linnen steek) een sjaal gebreid voor oudste kleindochter. Nu met effen garens, een handgesponnen donkerbruin, een oranje rest van mijn geweven babydekentjes en een bruiner oranje bouclé. Nu nog een muts erbij en we hebben weer een cadeautje!

In the mean time I knit a scarf for eldest granddaughter, using the same (linen)stitch. Now I solid coloured yarns: a dark brown handspun, an orange, left over from my handwoven baby blankets, and a darker orange boucle. From that I'll knit a hat and together we'll have another present!

Het gekloste vest vordert langzaam, maar gestaag. Alle dagen een klein stukje. Ooit zal het afkomen!
Naast het vest kloste ik aan de cursus Brugs Bloemwerk  - iedere week een bloemetje. Leuk om te doen, maar nu weet ik het inmiddels wel. Na de kerstvakantie ga ik verder met Vlaanderse kant.

The lace vest is getting on slowly but steadily. A small piece every day. It will be finished one day.
Next to the vest I'm working on the lessons in 'Flowerwork from Bruges': a little flower each week. Nice to do, but by now i know how it works. After the Christmas holidays I'll go on with Flanders lace.

Dit is even alles voor vandaag. Jammer dat de foto's niet wilden meewerken - hopelijk volgend keer beter!

This must be all for today. Sorry about the photos - let's hope it will work next time!

Tekens van leven

Signs of life.

Het is veel te lang geleden, dat ik hier iets geschreven heb en ik ben van plan mijn leven te beteren. Of dat ook gaat lukken is een tweede. Het is bijna Sinterklaas en er is nog veel te doen.
Toch heb ik de afgelopen tijd niet stilgezeten. Erg veel komt er nog niet uit mijn handen, maar breiwerk wil nog wel eens lukken.
Een deel van de productie staat op de foto boven.

It's far too long ago that I wrote here and I promise that I'll try to better my life. If my tries will be successful may be doubtful, though. Saint Nicolas is nearly here (we give gifts on December 5 and not for Christmas) and there is a lot to do still.
But I didn't exactly sit still the past time. I still am not very productive, but sometimes knitting is fun again.
Part of my produce is in the picture above,

 Dit is de sjaal Magelhaes, weer een ontwerp van Klabauter (Monika Eckert)...

This is Magelaes, another shawl design by Klabauter (Monika Eckert)...

...net als de Piraat. Deze is gebreid van handgesponnen angorakonijn, getwijnd met, ook handgesponnen, merino.

... just like the Pirat. I knit this of handspun bunny angora, plied with merino, also handspun.

Beide sjaals moeten nog opgespannen worden, maar daarvoor ontbreekt me op dit moment nog de energie. Die komt wel langzaam weer een beetje terug, dus er is hoop, dat dat binnenkort gebeurt.

Both shawls have to be blocked still, but for this I haven't got the energy at the moment. That is slowly coming back, though, so I expect and hope, that it won't be long now until they will be finished by blocking.

Wilbert heeft voor zijn winkel (Schouten Handwerk in Hoorn) wat strengen Koigu weten te bemachtigen. Hij vroeg me er een sjaaltje van te breien in linnensteek. Het wordt een heel bijzonder breiwerk, met 600 steken op de naald en drie kleuren Koigu, die om beurten gebruikt worden. Op naalden van 5mm dik en heel lang, duurt het een eeuwigheid voor een naald af is!

Wilbert got some skeins of Koigu for his shop (Schouten Handwerk in Hoorn). He asked me to knit a little skinny scarf for his shop, in linen stitch and three different colourways of the Koigu, used alternatively.
The result is very colourful, to say the least. It seems to take forever until I finish knitting one needle

Pronkrol 2

Het gebreide resultaat

The knit result

Pronkrol

Nog steeds lijkt het niet mogelijk meer dan een afbeelding in een bericht te plaatsen en vaak zelfs dat niet.
Daarom nu de scan van het patroon van de pronkrol. De foto van het breisel zal ik in een volgend bericht zetten - als dat gaat tenminste.

It's still not possible to put more than one picture in a message. Therefore now the scan of this month' pattern. A picture of the knit piece will be put in another message - if that will succeed...

Het patroon van deze keer heb ik al heel vaak gebreid in diverse werkstukken. Vooral in sokkenpatronen kwam ik het nogal eens tegen. Voor een patroontje heb je maar zes steken nodig, in een werkstuk moet je dus een veelvoud van zes opzetten. In deze pronkrol is het het mooist als het patroon in het midden staat. Brei de steken die je overhoudt (na de zelfkant-ribbelsteek) in tricotsteek. Bij mijn 47 steken betekende dat 45 steken beschikbaar voor patroon, 3 steken over, dat is 1 tricotsteek aan de ene en 2 aan de andere kant. Verder het diagram volgen. In woorden:

Toer 1: 1 r - 2 sbr - omslag - 1 r - omslag - 1 overhaling
Toer 2 en alle even naalden: averecht
Toer 3: 2 sbr - omslag - 3 r - omslag, dan 3 sbr (de eerste keer 2 sbr was nodig, omdat je maar een omslag maakt en dus ook maar een steek moet minderen! In de volgende herhalingen steeds 3 sbr)
Toer 5: 1 r - omslag - overhaling - 1 r - 2 sbr - omslag
Toer 7: 2 r - omslag - 3 sbr - omslag - 1 r

I've often knit today's pattern in the past, in different projects. Especially in socks I often saw it in patterns. You only need 6 stitches for a pattern repeat, so when using this in a project you have to cast on a multiple of 6. In this sampler it looks best when the pattern is in the middle. Knit the remaining stitches next to the garter stitch selfedge. With the 47 stitches I've got, it means after knitting these selfedge stitches in garter, that 45 remain for the pattern. 42 is a multiple of 6, so I knit one st on one side and 2 on the other.
Follow the diagram for the rest. In words:

Row 1: k 1 - k2tog - yo - k 1 - yo - ssk
Row 2 and all even numbered rows: purl
Row 3: k2tog- yo - k 3 - yo - then k3tog (the first time you only k 2 tog, because at the side only one st is increased by the yo and only 1 st can be decreased. In all the other repeats it's k3tog)
Row 5: k 1 - yo - ssk - k1 - k2tog - yo
Row 7: k 2 - yo - k3tog - yo - 1r

NB: De accolade onder het patroon voor de herhaling komt niet overeen met wat ik hier schrijf. De beschrijving geldt vanaf het begin van het getekende patroon. Maar als ik dan de accolade zette, komt de 3 sbr er niet in voor. voor de duidelijkheid heb ik de accolade dus een paar steken opgeschoven.

The sign to show the pattern repeat doesn't match what I wrote here. The description is like the start from the beginning of the diagram. But when one repeats from there, the k3tog are just out of it. Therefore I moved the sign half a pattern to the left.

Gezondheidsupdate en toch ook weer textiel

Health update and textiles again

Hoewel er niet echt wat te melden valt, toch even een update van de gezondheidstoestand, omdat ik weet, dat mensen hier kijken voor meer info.
Donderdag was het laatste (voorlopig) onderzoek, een scan van het hart. Ik zag er nogal tegenop, want je weet nooit, wat daarna nog weer volgt.
Maar soms valt het mee: ondanks dat me vooraf werd aangekondigd, dat er waarschijnlijk nog een tweede, latere scan nodig zou zijn, kon ik na afloop gewoon naar huis en hoef pas in maart terug te komen bij de cardioloog.

Although there isn't really much to tell I want to write an update about my health here, because I know people look here to know more.
Last Thursday I had the last test (for the moment): a heart scan. I was worried about it, because once you go to the hospital you never know when they let you out again and with what kind of appointment(s).
But sometimes things go better than expected: although I was told at the beginning of the test, that it was likely that I had to have another scan later in the week, I could go home after this one and I have to go back and see the heart specialist again in March.

Natuurlijk moest het nog wel even spannend zijn: er was een reusachtige computerstoring in het ziekenhuis en de meeste operaties en onderzoeken moesten worden afgezegd. Gelukkig kon bij moij alles handmatig worden ingevoerd en ging het onderzoek gewoon door. Het duurde misschien iets langer, maar dat neem je dan graag voor lief.

Of course there had to be some excitement: a computervirus had made, that all computers in the hospital didn't work any more and operations and tests had to be cancelled. Fortunately for me all could be done 'by hand', and the test went on. Perhaps it took a little longer, but at such a moment you couldn't care less.

Meer opwinding overigens: mijn schoonmoeder moest ook het ziekenhuis in, met hartritmestoringen. Toch ook spannend, voor iemand van boven de negentig. Ze zou op donderdagochtend weer naar huis mogen, maar dat ging niet door: computerstoring! Later die dag kwam ze wel thuis.

More excitement: my MIL had to go to hospital, having heartproblems. Worrying for a person over 90 years old. On Thursdaymorning she was going to be allowed to go home again, but no: computer problems in the hospital! She came home later that day.

Zo, en nu gaan we het maar weer eens hebben over vezeltjes, draadjes en lapjes. Het is wel genoeg geweest, vind ik (en hoop ik)
Heel veel is er niet te vertellen: ik brei aan de sjaal die ik al eerder liet zien, van gesponnen angora/zijde. De lila sjaal is af en moet nog opgespannen worden. Een handgesponnen alpaca (van de alpacaberg) vest is te zwart om te fotograferen: er komt niet van uit. Ik zal het binnenkort nog eens proberen.
Het kanten vestje is nog niet af - het is wel een erg groot project.
Op de kantschool volg ik een cursus Brugs Bloemwerk en nu maak ik dus iedere week een bloemetje. Foto's volgen ongetwijfeld.
Het weefsel met de zwarte schering en de blauwe handgesponnen merino inslag is nog niet erg gevorderd. Af en toe moet je toch thuis zijn, om aan weven toe te komen.

Well, let's talk again about fiber, yarn and cloth. It's been enough about healthproblems I think (and hope)
There isn't much to tell, though. I'm still knitting the handspun angora/silk shawl I showed earlier. The lilac sjawl is done, but has to be blocked still. An alpaca (of the handspun alpaca mountain) sweater is too black to see much when I take a photo. I'll soon try again.
The lace vest isn't done yet - it's really a very big project.
At the lace school I do a course on 'Flowerwork from Bruges' (I don't know what it's called in English) so now I make a lace flower every week. No doubt there will be photos soon.
The weaving of the black warp and the handspun blue merino weft 'hasn't got much further. For weaving it's good to be at home so now and then.

Laten we hopen, dat ik hier weer wat regelmatiger schrijf. Ik zal mijn best doen!

Let's hope I'll write a little more regular here again. I'll certainly do my best!

Wild

Ik blijf het proberen: foto's te laten zien. Deze week hadden we namelijk namelijk nogal wat 'wild' in onze tuin.

I keep trying to show some photos. This week we had some visitors in our garden. Here's our 'wildlife'.

Deze kleine spitsmuis probeerde een gang in het beton te maken. Ging wat moeilijk, maar het was een volhouder. Hij vond het dan ook helemaal niet erg, om intussen geaaid of gefotografeerd te worden. Hij bleef proberen. Maar uiteindelijk koos hij er toch voor uit te rusten in het zonnetje.

This little mouse tried to make a hole in the concrete. Was a bit hard, but het kept trying. And he didn't mind when he was petted or photographed in the mean time. He went on and on. But in the end he had a nice rest in the sunshine.

En dat was het dan weer voor vandaag: meer mag niet.... vervelend. Weet iemand een oplossing/

And that was all for today. Not allowed any more. Does anybody know a solution?

Herfst (2)

Autumn (2)

Ik ga het nog maar een keer proberen: foto's laden naar Blogger. Misschien lukt het vandaag wel.

I'll try again: loading pictures to Blogger. Perhaps I can today.

Gister schreef ik het al: het is echt herfst nu. De noten op ons notenveldje zijn klaar. Dat veld is een van mijn favoriete delen van onze tuin. Zie foto rechtsonder. De bolsters scheuren eerst, dan blijven de noten nog even hangen, maar tenslotte belanden ze dan toch op de grond. Tijd voor ons om te rapen!
De bolsters heb ik weer een weekje in koud water gezet, toen wat spinwol erbij en nu ligt er een bruine lont te drogen. Het geeft altijd wel een mooie kleur, vind ik. Binnenkort zal ik een foto maken, maar nu laat Blogger me al weer slechts 1 foto laden en niet meer. Vreemd.

Yesterday I wrote, that it's really autumn now. The walnuts on our little nutfield are ready. That field is one of my favorite parts of our garden. See picture bottom right. The green husks crack first, then the nuts can't decide to leave there old home but finally they land on the ground. Time for us to pick them up!
The husks I put in cold waterfor a week and then added some roving. Now 200 gr. of brown spinnable wool is drying. It's always a rather nice colour, I think. I'll take a picture soon, but now Blogger again lets me load only one picture and no more. Strange.

Herfst

Autumn

Deze vogelverschrikker stond mooi te zijn bij ons in de buurt, aan de waterkant. Het is echt herfst, met dat vage, wazige licht.

This scarecrow was being pretty near the water, not far from our house. It really looks like autumn, with this vague, hazy light.
Omdat ik hoorde, dat een aantal lezers ongerust werden, nu ik al zo lang niets meer heb geschreven, even een update.
De meeste onderzoeken zijn (voorlopig) achter de rug. De internist wil me over een jaar terug zien, de cardioloog over een half jaar, maar eerst moet ik dan woensdag a.s. nog een scan met goed gevolg hebben gehad.
De oogarts vond, dat mijn bril wel wat minder sterk kon, dus ik krijg een nieuwe. Ook niet ongunstig.
Als ik me nu ook nog eens niet zo slapjes zou blijven voelen, ben ik ook tevreden. En die scan van woensdag: met scans en infusen heb ik niet echt een warme vriendschap en daar moet ik nog even doorheen.

Because I heard, that some people started worrying about me, here a little update.
Most tests have been done for the moment. One specialist wants to see me again after a year and another in half a year, but first I need a scan next Wednesday and when that's ok I have half a year's peace (I hope)
The eye specialist found my glasses were a bit too strong, so I had to go and buy new ones. Not bad either.
But first I have to have next Wednesday's scan: I'm not really fond of scans or needles and it seems I have to go through that first.



Ik wilde nog een paar foto's toevoegen, maar Blogger heeft vandaag niet zoveel zin en het lukt niet. Volgende keer beter!

I wanted to add a few photos, but Blogger won't let me. Hopefully it will work again another time!

Bedankt! (En wat lopende zaken)

Thank you (And some WIPs)

Om te beginnen wil ik iedereen van harte bedanken voor alle reacties op mijn vorige bericht. Dat geeft echt steun en moed. Op het moment wacht ik op uitslagen van vorige onderzoeken en volgende onderzoeken staan op het programma. Er valt verder weinig te melden. Eigenlijk voel ik me wel goed.

To begin with I want to thank everyone for the reactions to my last message here. It really helps a lot to know so many people are thinking of me and it gives me courage for the things to come. At the moment I'm waiting to hear the results of tests and waiting for more tests. Not much an be said yet. Actually I feel pretty well.

Daarom wat foto's van de dingen, waarmee ik me bezig houd. Want gelukkig zijn er nog altijd vezeltjes, draadjes en zo meer. Ook boeken zijn nog steeds heerlijk: de meeste tijd breng ik breiend of lezend door. Niet echt een straf!

Therefore a few pictures of what I've been doing. For I'm happy to say there are always fibers, yarns, thread etc. Books are great as well: most of the time I spend knitting or reading. Not a bad thing!

Deze tas breide ik naar een patroon van Cat Bordhi. Het begin is een moebiusstrook, de tas is er daarna aangebreid. Garen: resten handgesponnen wol. Het ging me vooral om het systeem. Het vilten is niet echt gelukt: de wol is nauwelijks veranderd bij het wassen in de wasmachine.

This bag I knit after a pattern by Cat Bordhi. First I knit a moebius strip, the bag itself was knit on afterwards. Yarn: bits of handspun wool. I really wanted to understand how it was done. Felting wasn't really successful: the wool hardly changed when I put it in the washing machine.

Mijn kanten vest groeit. Het is een megaproject en duurt maar door. Nog steeds ben ik niet op de helft, maar de middenachternaad (die niet zal bestaan, overigens) komt in zicht.

My lace vest is growing. It's a megaproject and seems to take forever. I'm still not halfway, but centre back is getting near.

Omdat ik nog wol overhad van de Windbraut Padua, heb ik gelijk een nieuwe Windsbraut opgezet: de Windsbraut Magelhaes. De meerderingen worden hier niet in het midden gemaakt, maar net als bij de pi-sjaal wordt af en toe het aantal steken verdubbeld, door 1r-1 omslag afwisselend te breien. De eerste meerdering zit hier ongeveer in het midden.

Because some yarn was left of knitting Windsbraut Padua I immediately cast on for another Windsbraut: the Magelhaes. Increases aren't made in the middle of this shawl, but just like with the pi-shawls the number of stitches is doubled now and then by knitting k1-yo alternatively. The first increase is in the middle of the knitting in the picture.

Hoewel ik de wol (Zitron, Filigran) wel mooi vind, vind ik hem toch vaak een beetje aan de dikke kant. Op mijn werktafel lag nog een streng handgesponnen angora/zijde (een draad van ieder, getwijnd) Dat zag er dunner uit. En de glans was zo mooi!

Although I think the wool (Zitron, Filigran) is pretty, I find it a bit on the thick side. On my worktable was a skein of handspun angora/silk (one end of each, plied). That looked thinner. And it was so beautifully lustrous!

Het patroon van de Windbraut Pirat lag er nog. Even proberen, dus.

The pattern of Windbraut Pirat was waiting. Just start, of course.

Maar als ik brei, brei ik aan mijn Noro vestje. De kleuren van deze wol vrolijken je toch echt wel op. Hier heb ik de zijnaden genaaid, zodat ik de strook langs onder- en voorkanten kan aanbreien. Er zijn mensen, die er niet van houden, dat de kleuren bij de zijnaden niet doorlopen. Mij stoort het niet.

But most of the time I knit my Noro vest. The colours of this wool always cheer me up. Here I've sewn the side seams, so that I can start knitting the bottom and fronts. Some people don't like it, that the colours don't match at the side seams, but I don't mind.

Zo gaat het her ongeveer uitzien. De stroken zijn inmiddels bijna af en alleen de kraag moet nog gebreid worden.

This is what it's going to look like. The strips are almost done and I've just the collar left to knit.

Gistermorgen heb ik eindelijk ook weer geweven. Een tijdje ontbrak me de energie darvoor. Maar nu voelde het toch wel weer heel prettig. De schering is lang, dus ik kan nog even vooruit.

Yesterday I finally wove again. For a while I didn't have the energy for that. But now it did feel good again. The warp is long, so I can enjoy weaving for a while yet.

Nu maar hopen, dat de doktersbezoeken van de komende dagen ook goede berichten opleveren. Duim voor me!

Now just hope the visits to different doctors of the coming days will give good results. Keep your fingers crossed for me!

Nog (weer) thuis

Still (again) at home.

Toen ik in mijn vorige bericht schreef, dat ik een paar weken niet in de buurt van een computer zou zijn, deed ik dat al met het nodige voorbehoud en voorgevoel.
De bedoeling was, dat we weer naar Zuid Frankrijk zouden gaan, om daar te genieten van de laatste warme nazomerdagen. Hier was het grijs, nat, somber en koud.
Huisje besproken, hotelletjes voor heen- en terugreis, koffer gepakt. En toen ging het mis: De avond voor we zouden vertrekken, alles was daar klaar voor, kreeg ik een reusachtige bloeding, 's avonds om zes uur. Naar de huisartsenpost dus.
Daar schrok de dienstdoende arts van mijn huizenhoge bloeddruk. Hij probeerde contact te ktrijgen met een internist, wat pas na lange tijd lukte. Uren later mocht ik toch weer naar huis, met een doos pillen en de opdracht de volgende morgen een afspraak met de huisarts te maken.

When I wrote in the message before this that I wouldn't be near a computer for a few weeks, I already felt unsure and had some premonitions.
We intended to go to the south of France again, to enjoy the last warm sunny days of this late summer. Here it was grey, wet, sombre and cold.
We booked a cottage, hotels for the drive up and down, packed our suitcases. And then things went wrong. The evening before we were going to leave and had done everything for that, I started to bleed heavily. We had to go to the hospital, because it was already six o'clock and our doctor's practice was closed for the day.
The doctor on duty was shocked by the hight of my blood pressure. He tried to contact a specialist, but it was hours before he was successful. I was allowed to go home, with a box of pills and the promise, that I would go to my own doctor first thing in the mornng.

De huisarts stuurde me rechtstreeks terug naar het ziekenhuis, naar de spoedeisende hulp. Daar bracht ik de hele dag door in een bed, en kreeg allerlei onderzoeken. Het zag ernaar uit, dat ik opgenomen moest worden.
Uiteindelijk mocht ik toch naar huis, met afspraken voor alle mogelijke specialisten. Vrijdag was het eerste onderzoek, er zullen nog vele volgen.
Zo werd mijn vakantiebestemming plotseling nogal anders. Niet fijn. Onzekerheid is altijd nogal vervelend. De pillen (ik kreeg er nog het een en ander bij) helpen zo te voelen wel, maar veel zin om dingen te doen heb ik niet echt. Het spelen van het spelletje Farm Ville op Facebook vrolijkt me nog wat op en leidt me af. (Ik kan nog wel wat 'buren' gebruiken ;-))
Ik zal wel af en toe in mijn blog schrijven, maar het kan ook zomaar even duren. Voorlopig doe ik het maar even rustig aan.

Our GP sent me straight back to hospital. There I spent another day and got all kind of tests. It looked as if I'd have to stay in hospital, but in the end I was allowed to go home again. Appointments to see many different specialists had been made for me.
The first one was last Friday (another day in a hospitalbed) and many will follow.
Thus my holiday destination was suddenly completely different. Not much fun. Incertitude is always a bad thing. The pills (I got more again) seem to help, but I'm not in the mood to do much. I play Farm Ville on Facebook, which somehow cheers me up (I could use a few more 'neighbours' ;-)).
No doubt I'll write in my blog so now and then, but it may take a while as well. For the moment I take it easy as much as possible.

Windsbraut Padua

Even snel nog een blogberichtje: vanaf morgen ben ik waarschijnlijk twee weken lang niet in de buurt van een computer. De afgelopen week kwam er ook al niet veel van, dus ik moet nu even laten zien, wat ik kort geleden afgemaakt heb (een van de dingen, tenminste)

Just a quick blog message: from tomorrow I probably won't be near a computer for about two weeks. The past week there wasn't much time either, so now I have to show what I made recently (one of the things, at least)

Ik ging naar de winkel om wol te kopen voor een sjaal: de nieuwste KAL van Monika Eckert op haar klabauter yahoo groep. Het zou de Windsbraut Pirat moeten worden. In de winkel wordt de Filigran Lace wol van Zitron verkocht, en daarbij krijgen de kopers het patroon cadeau van een ander patroon van Monika: de Windsbraut Padua. In de winkel zouden ze graag een gebreid voorbeeld hebben van deze sjaal, maar helaas, de breister die eraan was begonnen, kwam er niet uit. Ik bood aan dan wel eerst 'even' die sjaal te breien. En hier ligt hij dan, opgespeld.

I went to the LYS to buy wool for another shawl: the latest KAL by Monika Eckert at her klabauter yahoo group. It was going to be the Windsbraut Pirat. In the shop Zitron's Filigran Lace wool is sold and with the wool buyers get another pattern of Moni's free: the Windbraut Padua. In the shop they told me they'd like to have a knit Pdua to show people, but the knitter who had started trying to make it, didn't understand the pattern. I offered to knit this first for them then. And here it is: blocking.

De puzzelblokken schijnen nog door het breiwerk heen, maar wel is het model te zien: niet alleen maar een driehoek, maar de bovenkant loopt rond, zodat de sjaal beter hangen blijft.

The puzzleblocks are still very visible through the knitting, but the shape of the shawl is visible: it isn't a real triangle, but the top is rounded, so that the shawl will stay on the shoulders better.

En zo ziet de Padua er dan echt uit.

And this is what Padua looks like.

Het volgende project is ook al weer begonnen: Monika verveelde zich en ontwierp de Windsbraut Magalhaes, genoemd naar de ontdekkingsreiziger en daarom ook met nieuwigheden in het patroon: de meerderingen worden gemaakt op de manier van de (ronde) pi-sjaals, waarvan ik er al verschillende gemaakt heb. Toch zal deze sjaal ook (ongeveer) driehoekig worden, verwacht ik.

I've already started knitting the next project: Monika felt a little bored and designed the Windsbraut Magelaes, named after the explorer and therefore filled with novelties in the design. The stitches are added like in the round pi-shawls, of which I've made a few, but this one will still be (more or less) triangular, I expect.

Twee andere breisels, die ik deze week tussen de bedrijven door opzette: een bolero van Noro en een vestje van handgesponnen zwarte alpaca (ja, inderdaad: van de alpacaberg, die nu een gesponnen alpaca berg begint te worden) Binnenkort meer hierover, nu ben ik even weg! Tot over een poosje!

Two more knits I cast on this past week, in all the hectic: a bolero (?) of Noro (pattern and wool) and a jacket of handspun black alpaca (yes indeed, made of the alpaca mountain, which is changing in an alpaca yarn mouintain now) Soon you'll no doubt hear more about it here, but for now I'll be gone for a while. Till later!

Pronkrol

Het is al weer september en meestal is mijn eerste blog van de maand gewijd aan de pronkrol, met een nieuw patroontje.

It's already September again, and usually my first blog of the month is about the knit lace sampler, with a new pattern.

De pronkrol groeit al aardig:

The sampler is growing nicely:

Bovenaan is het nieuwe patroontje te zien. Een eenvoudig te breien patroontje deze keer, maar wel een van mijn favorieten. In heel veel patronen van truien enz. komt het voor, vlakvullend of in een deel van het vlak.

On top you can see the new pattern. It's a simple pattern, but one of my favorites. In many sweater patterns it's used, as an all over pattern, or in just a part of it.

Na de twee ribbels heb ik eerst twee naalden in tricotsteek gebreid en ook na het patroon heb ik dat gedaan. Het hoeft niet, maar je kunt wel beter zien wat je doet/gedaan hebt.
Natuurlijk wordt de kantsteek aan weerszijden weer altijd recht gebreid. Dan blijven er (als je tenminste ook 47 steken hebt opgezet) 45 steken over voor het patroon. Daarvoor heb je een veelvoud van negen steken nodig, dus dat klopt mooi.

After the 4 garter stitch rows of last time I knit two rows plain (k 1 row, p 1 row) and I did the same after the pattern. It's not necessary, but you see better what you're doing/have done.
Of course the edge stitches on both sides are always knit, as before. Then (at least if you cast on 47 st, like me) 45 st. are left for the pattern. This askes for a 9 st repeat, so that fits great.

In de hoogte worden vier toeren steeds herhaald. In woorden:

1. 1av - 2 sbr - 1 o(mslag) - 3r - 1 o -1 ov(erhaling) - 1av
2. 1r - 7av - 1r
3. 1av - 2r - 1 o - dubb. centrale mindering (2st samen afhalen, als om recht te breien, een derde r breien, de twee afgehaalde st samen over de gebreide halen) - 1 o - 2r - 1av
4. als toer 2 (dus 1r - 7av - 1r)

Four rows are repeated all the time. In words:

1. p1 - k2tog - yo - k3 - yo - ssk - p1
2. k1 - p7 - k1
3. p1 - k2 - yo - double central decrease (slip 2 st together as if to knit, k1, passed slipped stitches over) - yo - k2 - p1

De centrale dubbele mindering op deze manier zorgt ervoor, dat de middelste steek doorloopt en het effect geeft 'rechtdoor te lopen'. (dubb ov helt naar links, 3 sbr naar rechts)

The central double decrease makes the middle st come on top, which gives the effect that it goes 'straight on'. (ssk is leaning to the left, k2tog leans to the right)

Eindig weer met twee ribbels (4 nld recht) als afscheiding tot het volgende patroon.

Finish with 4 k rows, to be ready for next month's pattern.

Creatief met courgettes

Creative with courgettes

Eerder dit jaar kochten we een klein courgette plantje. Al snel groeide het uit tot een aardig grote plant en ook de bloemen en vruchten verschenen al snel

Earlier this year we bought a little courgette (squash, zucchini - but in this post I'll keep calling them courgettes) plant. Soon it grew into a pretty big plant and the flowers and fruit (fruit?) appeared soon, too.

Nu vult de plant een nog veel grotere ruimte, maar foto's hebben we er  de laatste tijd niet meer van gemaakt.

Now the plant fills a lot more space, but we haven't taken any pictures of it recently.

Wat moet je met al die courgettes? Iedereen die er ooit een of meer in de tuin gehad heeft, zal het probleem herkennen. Daarom hier een paar antwoorden.

What to do with all these courgettes? Everybody who has ever had one or more of these plants in the garden will recognise the problem. Therefore a few answers here.

Eerste oplossing: gewoon laten groeien die plant en alles wat eraan komt. Mooi groot worden ze dan, later verrotten ze vanzelf en je hoeft niets te doen.

First answer: let them grow, these plants. They will be beautifully big, like everything that will grow on them. Later they'll rot and disappear, and you needn't do anything at all.

Dat is toch zonde!? Het zelfde geldt voor de oplossing 'weggooien'.

That would be a shame, wouldn't it!? The same goes for the answer 'throw away'.

Tweede oplossing: weggeven aan familie, buren en vrienden. Dat gaat goed, totdat het wat rustig om je heen wordt en je beseft, dat iedereen nu wel genoeg courgettes cadeau heeft gekregen.

Second answer: give away to relatives, neighbours, friends. That works well, until it gets pretty quiet around you and you realise, that everyone has been given enough courgettes.

Derde oplossing: creatieve manieren zoeken om courgettes in gerechten te gebruiken, zonder dat het opvalt dat je... hm... jawel: weer courgettes eet.

Third answer: try to find creative ways to use courgettes in dishes, without people (and yourself )noticing that you... hm... well yes: eat courgettes again.

Wij eten meestal vegetarisch, omdat Jan geen vlees of vis eet. Ik doe meestal met hem mee. Als ik hieronder 'gehakt' schrijf, betekent dat, dat we vegetarisch (Quorn) gehakt gebruiken, maar alle andere gehakt kan daarvoor in de plaats.
Mijn kennis van culinaire termen in het Engels is minimaal, dus ik hoop, dat het toch begrijpelijk wordt.

We usually have vegetarian food, because Jan (DH) doesn't eat meat or fish. When I mention 'mince' that means I will use vegetarian (mushroom origin) mince, but any mince can be used.
My knowledge of culinary terms in English is minimal, so I hope you'll understand what I write.

1. Snijd de courgette in blokjes. Bak ui en blokjes courgette. Eventueel aanvullen met gesneden prei, paprika, tomaten, champignons. Kruiden met zout, peper, Provencaalse kruiden, en wat je verder lekker vindt. Gehakt erbij kan, hoeft niet.Dan een keuze maken: chilisaus, pastasaus naar keuze, zelfgemaakt of gekocht, of Boursin erdoor roeren. Alles goed warm laten worden. Eten met rijst, kidney bonen of pasta.
   
   Cut the courgettes in small pieces. Fry onion and courgette. You can add cut leeks, sweet pepper, tomatoes and/or mushrooms. Season with salt, pepper, provencal herbs(thyme) and whateven you fancy. You can add mince, it's often not necessary. Then make a choice: add chilisauce, a pastasauce (tomato, cheese, meat) you like, homemade or bought, or Boursin (french soft cheece with garlic). Stir and let everything get warm. Eat with rice, kidney beans or pasta.
2. Bak een omelet. Hiervoor de courgette in plakjes snijden of raspen. Uitje fruiten, courgette erbij, geklutst ei en veel geraspte kaas. Eventueel wat gekookte stukjes aardappel meebakken. Eten met brood of rijst. Wat babi pangang saus is er lekker bij.
   
   Make an omelet. Slice the courgette(s) or grate them. Fry an onion, add courgette, whipped egg and a lot of grated cheese. You can add some potatoes, boiled and cut into small pieces. Eat with bread or rice. Some chili sause is nice with it.
3. Maak een ovenschotel: een van onze favorieten. Fruit een klein uitje in olie. Voeg (basmati)rijst toe en genoeg kokend water om de rijst te koken. Doe het gare rijstmengsel onderin een ovenschotel, gemengd met zout en peper. Erop komen afwisselend plakjes tomaat en courgette en daarop verbrokkelde (zachte) geitenkaas of feta. Olijven erop en nog wat olie eroverheen sprenkelen. Ca. 30 minuten in de oven (200°C)
   
   Now one of our favorites: make an 'ovendish': Fry a small onion in oil. Add (basmati)rice and enough water to boil the rice. Put the rice mixture after boiling in an ovendish, seasoned with salt and pepper. On it you put alternatively sliced tomatoes and slice courgette, on top of that crumbled soft goat cheese. Black olives on top of that and some sprinkled oil on that. About 30 minutes in the oven (200°C)
4. Vul ze: Snijd de courgette(s) (hoeveel hangt af van de grootte, wij nemen meestal een kleine pp) doormidden (uiteinden er eerst afsnijden) en hol ze uit. Laat ongeveer 1/3 zitten, zodat ze stevig blijven.
   Fruit ui en knoflook. Voeg fijngesneden tomaten en peterselie toe. Vervolgens toevoegen: gehakt, het fijngesneden courgette uitholsel en losgeklopte eieren (reken ongeveer 1ei, 1 tomaat en 75 gr gehakt pp) Door elkaar roeren en eventueel zoveel gekookte rijst erbij doen, dat het een stevig mengsel wordt. Meestal geef ik de rijst er apart bij. Vul de courgettes met het mengsel.
   Laat tomatenpuree in boter pruttelen, voeg gehakte ui toe en na enkele minuten hete bouillon. Giet deze saus over de courgettes. Eventueel geraspte kaas erover. 45 minuten in de oven (125° C).
   
   Stuff them. Cut the courgettes in half  (how many courgettes depends on the size of  them, we usually take 1 small one each) after having cut off the ends. Scoop them out, but leave about 1/3 to keep them firm.
   Fry onion and garlic. Add cut tomatoes and some parsley. Then add mince, the courgette'flesh' which you scooped out and cut into small pieces and whipped eggs (about one per person) I use about 1 tomato and 75 gr mince per person. Mix and if you wish you can add rice to make the mixture a little firmer. Usually I give the rice on the side, later. Fill the courgettes with the mixture.
   Heat butter and let tomatopuree simmer in it. Add cut onion and, after a few minutes, hot broth. Pour this sauce over the stuffed courgettes. If you wish you can put grated cheese on top. Then put it in the oven for about 45 minutes  (125° C)

Eet smakelijk!

Enjoy!

De kleuren van augustus

Het is herfst. Het regent. Het waait, of liever: het stormt. Alles ziet grijs en grauw. Sue heeft gevraagd de kleuren van augustus te laten zien, maar de laatste paar dagen nodigden niet bepaald uit een rondje door de tuin te maken. Daarom wat plaatjes van eerder deze maand, toen de zon nog af en toe scheen.

It's autumn. It's raining. The wind is blowing, or rather: it's storming. Everything looks grey. Sue asked us again to send in our colours of the month, but the past few days didn't exactly invite us to walk arond the garden. Therefore a few pictures of earlier this month, when the sun appeared now and then.

Toen de zomervakantie begon, kwam Jasper bij ons met een heel klein plantje. Dat had hij van Juf gekregen, om in de vakantie voor te zorgen. Wat het was? Hij had geen idee. Wij wel. Hij vroeg, of het bij ons in de tuin mocht staan. Dat mocht. Samen met hem werd het plantje in de grond gezet. Jasper ging naar Spanje, vakantie vieren. Toen hij terugkwam, zag zijn plantje er zo uit.


When summerholidays began Jasper came to us with a very small plant. His teacher had given it to him, to look after durin g the holidays. What it was? Jasper had no idea. We had. He asked, if his plant could grow in our garden. It could. Together with him the plant was put into the ground. Jasper went to Spain, for a holiday with his parents and sisters. When he came back, he saw this.

Zo ziet het kleine plantje er nu uit. In de hoek rechts beneden is nog een puntje te zien van onze courgetteplant. Die ziet er ongeveer net zo uit als Jasper's pompoen. Leigh vroeg zich af, wat iedereen toch met courgette's doet. Ik zal proberen binnenkort wat recepten te geven hier. Maar één plant produceert al meer dan we kunnen opeten

This is what the little plant looks like now. In the bottom right corner the leaves are visible of our 'courgette' plant - I think it's zucchini or squash in English speaking countries. Leigh wondered, what people do with these. I'll try to write some of my recipes here soon. But one plant produces more than the two of us can eat.

Onze tomaten.

Our tomatoes.

De rozen krijgen ook al vruchten.


The roses are getting fruit as well.

Maar toch: de rozen zijn bezig te vergaan...

But still: the roses are getting to their end...

Ons wild


Wildlife in our garden

met zijn vriendje. Heeft het kikkertje niet prachtig dezelfde kleur als het blad waarop hij zit?

with his friend. Isn't the frog's colour beautifully the same colour as the leaf on which it is sittting?


Meer kleuren van augustus, in verschillende delen van de werreld, zijn te zien in het blog van Sue, Life Looms Large

More colours of the month, in different parts of the world, can be seen on Sue's blog Life Looms Large

Grachtenfestival en Sail Amsterdam

Canal Festival and Sail Amsterdam

Zoals ik al schreef: de vorige week was hectisch. Daarom nog even een verslag van een dagje Amsterdam, vorige donderdag.
We zaten al vroeg in de trein, want we hadden kaarten voor een concert van het jaarlijkse Grachtenfestival, in Tassenmuseum Hendrikje.

Like I wrote before last week was pretty hectic. Therefore now a report of a day we spent in Amsterdam, on the Thursday.
We were in the train early, as we had tickets for a concert of the annual Canal festival, in museum Hendrikje, museum of bags and purses.

Het museum zelf is al de moeite waard: het is een prachtig gebouw. In 1664 begon de bouw van het pand. Tijdens latere verbouwingen van de rijke bewoners werden plafondschilderingen in de stijlkamers aangebracht. Sinds 2007 is het een museum.

The museum is worth seeing: it's a beautiful building. Building it started in 1664. Later painted ceiling and more renovations were added by the rich inhabitants. It's been a museum since 2007.

De buitenkant van het museum, aan de Herengracht 573. De rode velours gordijnen die voor de ramen rechts te zien zijn, hangen in de zaal, waar het concert gegeven werd. Overal in de stad gaven rode vlaggen zoals hier bij de deur, aan, dat er een concert van het festival gegeven werd. Dat was vaak op heel verschillende locaties, op plaatsen, waar je anders niet komt. Vaak vrij klein. Hier was maar plaats voor 48 stoelen. Het voelde, alsof je een 17e eeus huisconcert bijwoonde.

The outside of the museum, on Herengracht 573. The windows with the red curtains you can see in the pictures, are in the room, where the concert was held. Everywhere in town were these red flags, as here near the door, announcing an activity of the Festival. These were often in unexpected places, which you can't visit so easily normally. Often pretty small, too. Here was only room for 48 chairs. It felt like being at a 17th-century home concert.

We mochten tijdens het concert niet fotograferen, maar vooraf het beschilderde plafond fotograferen mocht wel, om een indruk te krijgen van de kamer waarin we zaten.

We couldn't take pictures during the concert, but it was possible to take a picture beforehand of the painted ceiling, to give an impression of the room we were in.

Het harpconcert was mooi en paste perfect in deze ruimte. De jonge harpist vertelde enthousiast over de stukken die hij speelde.

The harpconcert was beautiful and exactly right for this place. The young harpist told enthusiastically about the pieces he played.

Na het concert wandelden we naar de plaats van het volgende concert, de Openbare bibliotheek. Ook al een prachtig gebouw, maar in dit geval heel modern. Maar eerst hadden we trek: het was lunchtijd. In het voorbijgaan zagen we, dat er plaats was op het terras van De Jaren, dus zaten we heerlijk in het zonnetje aan de Amstel.

After the concert we walked to the place of the next concert we were going to in the afternoon: the Amsterdam public library. Also a beautiful building, quite modern, where I could easily spend a hole day each time I get there. But first we felt hungry: it was lunchtime. Walking past we saw there was an empty table on one of the most popular terraces of Amsterdam: De Jaren. So we ate in the sun, on the river Amstel.

In de bibliotheek namen we geen foto's, maar ook daar was het een geslaagd concert, met vier enthousiaste musici.

In the library we didn't take any pictures, but we enjoyed the concert there, too, which was played by four enthusiastic musicians.

De bibliotheek ligt aan het IJ, het water, waar die dag de Sail-in van Sail Amsterdam 2010 was. Toen we buiten kwamen zagen we dus dit: veel mensen

The library is on the IJ, the water where that day the Sail-in of Sail Amsterdam 2010 was. When we got outside this is what we saw: lots of people.

Het gebouw aan het water is een modern muziektheater. Waar al die mensen naar keken?

The building with the white roof is a modern music theatre. What all these people were looking at?

Boten. Grote, kleintjes, dingen die maar net bleven drijven...

Boats. Big ones, little ones, things that floated, but only just...

In elk geval waren het er heel veel!

In any case there were a lot of them!

Als speciaal cadeautje voor ons kwam ook een van de beroemde windjammers binnenvaren, terwijl we stonden te kijken. Dit is de Italiaanse Amerigo Vespucci.

As a special treat for us one of the famous windjammers came in, while we were watching. This is the italian Amerigo Vespucci.

Toen we terugliepen naar het station was het nog lang niet afgelopen: overal bleef je de hele tijd boten zien. Maar de dag was lang genoeg geweest en we waren klaar met kijken. Volgend jaar maar weer, wat het Grachtenfestival betreft, en wie weet: over vijf jaar weer naar Sail?

When we walked back to the station it hadn't finished yet: everywhere there were boats. But for us the day had been long enough and we'd done watching. Next year again, as far as the Canal festival goes and who knows: Sail again in 2015?

Weefmannen

Weavemen

Blogger of Internet wilden me de vorige keer mijn verhaal niet laten afmaken: sterker nog, de helft van wat ik had geschreven was spoorloos verdwenen en ik moest het opnieuw schrijven. Daarna was mijn tijd op en daarom pas nu het vervolg dat ik beloofde.

Blogger or the Internet didn't let me finish my story last time. It was even worse: half of what I'd written had completely gone and I had to write it again. After that my time was up and that's why I'm posting the rest of the story now, as promised.

Op zondag was Pepijn nog verrukt over zijn weefwerk: 'Nu ben ik een weefman', verkondigde hij. Toen ik voorzichtig informeerde, of dat niet 'wever' moest zijn, kreeg ik een vernietigende blik: 'Nee, ik ben een weefman'. Ok: het zij zo...

On Sunday Pepijn was still very excited about his weaving. 'Now I'm a weaveman', he announced. When I carefully informed, if that shouldn't be 'weaver' he sent me a look, that said it all: 'No, I am a weaveman'. Ok: so be it...

Op dinsdag ging de telefoon: Jasper wilde graag komen spelen. Ik had hem al min of meer verwacht.
Hij was nog niet lang binnen, of het hoge woord kwam eruit: hij wilde graag 'hetzelfde doen, wat Pepijn zaterdag aan het doen was'. Juist ja.
Nieuwe schering gemaakt, en daar ging een nieuwe weefman van start.

On Tuesday the telephone rang: Jasper wanted to come and play. I had expected him more or less.
He hadn't been in for a long time, when he told, what was on his mind: he wanted to do the same thing Pepijn had been doing during the weekend. Of course...
A new warp was made, put on and a new weaveman could start.

Jasper is een jongen, die graag zeker wil weten, dat hij iets kan. Zo niet, dan begint hij er niet aan. Hij had goed gekeken: hij weefde, of hij nooit anders had gedaan. En zo netjes! En snel!

Jasper is a boy, who likes to be sure he can do something. If not, he won't start. He had looked very well, because he was weaving as if he'd never done anything else. And so perfect! And fast!

Binnen de kortste keren had hij een sjaal af. Hebben jullie ooit zulke mooie zelfkanten gezien, bij een eerste weefsel? Zulke regelmaat? Hij vond het zelf ook geweldig!

In no time he'd finished his scarf. Have you ever seen such beautiful selfedges in a first weft? Such regularity? He thought it was great himself, too!

Ik vroeg, voor welke knuffel het sjaaltje bedoeld was. Hij heeft er diverse en had er geen meegenomen. Het antwoord:
Ik ga een wedstrijd houden voor alle knuffels, en degene die wint, mag het sjaaltje hebben. Maar de pinguin mag niet meedoen, want dat is een winterdier en winterdieren hoeven geen sjaals.

Ach ja...

I asked which pet toy would get the scarf. He has several and didn't bring a special one. The answer:
I'm going to have a competition and the toy that wins will get the scarf. But the penguin can't take part, for that's a winter animal and winter animals don't need scarves.

O well...

Nieuwe wevers staan op!

Dit was een druk weekje. Vrijdagavond kregen we 8 logé's:
Dochter Annette en schoonzoon Taco,

Kleinste kleinzoon Friso, die we voor het eerst zagen lopen,  met zijn konijn:

This was a busy week: Last Friday we had 8 guests:
Daughter Annette and SIL Taco

Youngest grandson Friso, whom we saw walking for the first time, with his rabbit:

Kleinste kleindochter Emmeke, met Bella Beer:

Youngest granddauhter Emmeke, with Bella Bear:

Hier nog wat verstopt, maar ze was er echt:

Here she was a little hidden, but she really was there:

En ook kleinzoon Pepijn. de middelste van de kleinzonen, was er met zijn Knuf, de giraffe. Pepijn zag voor het eerst bewust, dat er geweven werd op het weefgetouw, dat in onze woonkamer staat. Het riep bij hem veel vragen op, dus oma ging demonstreren.

And so was GS Pepijn, the middle one of the GSs, with his toy pet Knuf, the giraffe. Pepijn saw the loom and the warp on it for the first time. He had a lot of questions, so grandma had to demo.

De antwoorden maakten hem nog nieuwsgieriger, dus nu wilde hij zelf weven. Knuf had het heel koud (de zomer heeft ons nog niet echt verlaten, maar ja...) en had dus dringend behoefte aan een sjaal. Mijn kleine Louet moest opgezet worden.

The answers made hime more curious, so now he wanted to weave himself. Knuf was very cold (summer hasn't left us yet, but well...) and badly needed a scarf. My little Louet had to be warped.

Interessant!

Interesting!

Het weven begint, onder grote belangstelling van opa, zus en kleine broer.

Weaving begins, watched by grandpa, sister and litlle brother

Concentratie!

Concentration!

Het was toch wel mooi weer, dus het weven werd buiten voortgezet.

The weather was rather nice, so weaving was continues outside.

Toen grote neef Jasper kwam, kon het weven even onderbroken worden, om af te koelen

When big cousin Jasper arrived, weaving was stopped for a while, to cool down

maar toen moest er weer verder geweven worden

but then weaving had to be continued

Jasper vond het ook wel leuk!

Jasper like weaving, too!

Zo ging de dag verder: weven, zwemmen en doorwarmen

So the day went on: weaving, swimming and getting warm again

en weer doorweven. In het weefgetouw ligt Knuf op zijn sjaal te wachten.

then weaving on again. In the loom Knuf is waiting for its new scarf.

Friso is vol bewondering voor het werk van grote broer

Friso is admiring his big brother's work

Het einde van de schering nadert

The end of the warp is near

En op zondagochtend (oma werd al heel vroeg wakker gemaakt: er moest gewerkt worden!) was de sjaal af. Hier een trotse Knuf met zijn nieuwe kledingstuk.

And on Sundaymorning (grandma had to wake up early: there was work to be done!) the scarf was done. Here a proud Knuf with its new scarf.

(wordt vervolgd)

(to be continued)