Over mij

Mijn foto
I'm a Dutch weaver, knitter, spinner, lacemaker and love anything that has to do with fiber and yarn. And of course I like to read books, magazines, newspapers.

woensdag 26 oktober 2011

Verfdag

Dyeing Day
 Met zes spinsters brachten we vandaag een dag door bij collega spinster/verfster Jolanda. We zouden gaan verven met cochenille en indigo. Hier legt ze een en ander uit en de eerste beitsstoffen worden afgewogen. Jolanda had trouwens al wat wol voorgebeitst, zodat we meteen met verven konden beginnen

We, six spinners, spent today with another member of our spingroup, and dyer Jolanda. We were going to use cochenille and indigo to dye wool. Here Jolanda explains a few things and she is weighing some mordanting stuff. Jolanda had already mordanted some wool, so that we could start dyeing right away.
 De jonge poes van Jolanda was een bron van vermaak.

Jolanda's young kitten was a source of amusement.
 De eerste wol, met cochenille, zit in de pan.

The first wool, with cochenille, is in the kettle.
Een tweede hoeveelheid komt hier uit het beitsbad, dampend en wel.

A second amount is leaving its mordanting bath, steaming hot.
 Het eerste cochenillebad is klaar.

The first cochenille bath is done.
 Ook het indigobad is klaar, de wol kan er uit. Spannend!

The indigobath is done as well and the wool can be taken out. Exciting!
Het is net hekserij: door invloed van de zuurstof in de lucht verandert de gele kleur langzaam in blauw.

It's like magic: under the influence of oxygen in the air the yellow colour slowly changes into blue
Steeds meer wol wordt blauw.

More and more wool is going blue.
Door met de wol te wapperen wordt de wol nog blauwer

By moving the wool it gets bluer and bluer.
 Een paar zijden carrier rods zijn ook meegeverfd.

A few silk carrier rods had been dyed as well.
 Hier hangt onze eerste blauwe wol

Here is our first blue wool.
Een deel van de met cochenille geverfde wol moest nagebeitst worden met ijzerazijn, gemaakt door spijkers in azijn en water te zetten. Ze roesten daardoor en maakten de azijn geschikt voor dit beitsbad.

Part of the wool that was dyed with cochenille had to be treated with íronvinegar': nails had been put in vinegar and water, got nicely rusty and the vinegar could be used as a mordant.
Intussen bonden we nog wat lont af, maakten er knopen in of wat dan ook.

In the meantime we tied off some roving, made knots in or did whatever we fancied.
De verfresultaten: van boven naar beneden het eerste cochenillebad, het tweede, de wol, behandeld met de ijzerazijn en het eerste indigobad.

The dyeing results: from top down the first and second cochenillebath, the wool treated with the iron vinegar and the first indigobath.
Wol uit het tweede cochenillebad wacht om in de indigo geverfd te worden.

Wool from the second cochenille bath is waiting to be dyed in the indigo.


En hier haalt Jolanda het resultaat daarvan uit de pan.

And here Jolanda takes the result from that out of the kettle.
 Het werd nog paarser.

It got more and more purple.
Hier hangt en ligt alles bij elkaar - het weer bleef goed, dus we konden veel buiten doen.

Here everything is hanging together - the weather kept pretty well and we could do a lot outside.
 Tevreden bekeek iedereen het werk.

Satisfied everyone looked at their work
Deze zakken, met een stuk lont van iedere kleur, gingen mee naar huis. Nu drogen en dan spinnen!

These bags, with a piece of roving in every colour, went home with us. Now to dry it and spin!


Wat een geweldige dag was dit!

It was a great day!

woensdag 19 oktober 2011

Mont Ventoux

Al jaren kijk ik in de zomer naar de Tour de France op televisie. Er komen zoveel plaatsen in beeld, die ik ooit zelf heb bezocht en Frankrijk is in elk geval een televisiegeniek land.

For years I watch in summer the cycling race  Tour de France on television. So many places we've visited are shown and in any case France is a very beautiful country to see on television.


Toen we vorig jaar in Frankrijk waren, aan de voet van de Mont Ventoux, konden we er niet op. Het was april, paasvakantie, maar de wegen waren afgesloten, omdat er teveel sneeuw lag. Dat was dit jaar anders en we moesten dus echt 'even' naar boven.
Wij gingen gelukkig met de auto, maar we waren verbaasd over het aantal fietstoeristen, die wel fietsend naar de top gingen. Ze werden begeleid door familie of vrienden, die in een bocht stonden om een foto te nemen van hun zwoegende fietsvriend, vervolgens haastig in de auto sprongen, naar een volgende bocht, waar ze hun actie herhaalden. Het was er druk van, op de berg.
Boven aangekomen moest iedereen vereeuwigd worden bij het bordje met de hoogte van deze hoge berg, die niet voor niets de 'winderige berg' heet.Wat was het er koud en winderig, wat een verschil met de aangename temperatuur beneden!

Last year when we were in France we couldn't go to the top of Mount Ventoux, because, although it was Aplril, Easter holidays, the roads to the top were closed because there was too much snow. This year that was different, so we had to go up.
Fortunately we went by car, but we were surprised by the number of cyclists, that went up. They were accompanied by friends or relatives, who parked their cars in a bend of the road, took a photo of their friend, struggling with the slope, jumped back into their cars, drove to the next bend and repeated the action. It made this a very busy mountain!
On the top everyone had to be photographed again, with the sign on which it said how high this mountain is. Its name is 'windy mountain' for a reason: it was very cold and windy on the top. Such a difference with the agreeable temperature in the valley!
 Ergens halverwege


Somewhere halfway to the top
De Alpen in de verte


The Alps in the distance
 De kale top is bereikt, met het beroemde torentje, het enige dat je ziet vanuit het dal.

The bare top is reached, with the well known tower, the only thing one sees from the valley.
Je ziet deze kermis eromheen niet uit de diepte


You don't see this tourist trap around the tower from below
De wielrenners rusten uit en gaan op de foto. Het viel op, dat bijna geen van hen naar beneden fietste. De fietsen gingen in of op de auto en de fietsers werden naar beneden gereden.

The cyclists take a rest and are photographed. We noticed that hardly anybody cycled down. The bicyles went in or on top of the cars and the cyclists were driven down.
Hij is ook wel erg hoog, die berg!

It's very high indeed, that mountain!


Het was een van de laatste uitstapjes, die we maakten. Daarna was het tijd weer naar huis te gaan. Bij het inrijden van het dorp roken we de bloemkoolresten al, die op het land stonden te rotten. Dan weet je, dat je thuis bent...

It was one of the last trips we made there. It was time to go back home. When we reached our village we smelled the caulifower remains, that were rotting in the fields after the harvest. Then we know we're back at home...


Tijdens de vakantie heb ik wat gebreid en gesponnen, maar niet al te veel. Toch is er inmiddels wel het een en ander te tonen. Dat komt binnenkort in een volgend blogje!

During the holidays I did some knitting and spinning, but not really very much. Yet by now there are a few things to show. I'll show that in a next blog soon!

maandag 10 oktober 2011

Vakantie (2)

Holidays (2)


Natuurlijk bezochten we de maandagse markt in Bedouin. Het is een van de grootste in de omgeving en erg kleur- en geurrijk. Hier een uitstalling met zeepjes. Lavendel is duidelijk overheersend.


Of course we visited the Monday market in nearby village Bedouin. It's one of the biggest in the area and very colourful and full of many different fragrances. Here one of the stalls with many different soaps. Lavender is the prominent smell.
 Provencaalse katoenen stoffen waren er ook.

There was also the well known Provencal cotton cloth
 Hoewel: katoen? Als je goed kijkt zie je, dat de stoffen hier ook niet meer alleen van katoen zijn.

Although: cotton? When you look very well, you can see that cloth isn't just cotton here any longer, too.
Het was september, een maand waarin nog heel veel groente en fruit werd aangeboden. Deze platte perziken hadden we nog niet eerder gezien.

It was September, a month when many different vegetables and fruit were available. We hadn't seen these flat peaches before.
 Al die verschillende fruitsoorten - heerlijk toch? En redelijk onweerstaanbaar!

All these different kinds of fruit - great, isn't it? And rather irresistable!
 Ooit zoveel soorten tomaten bij elkaar gezien?

Ever seen so many different varieties of tomatoes?
De druivenpluk was in volle gang. Er stonden zelfs waarschuwingsborden langs de wegen, met 'vendanges' erop: wijnoogst. Dan kon je rekening houden met de vele tractoren en kiepkarren met druiven erin, die naar de cooperatie gingen, om hun druiven te laten persen.

Grapepicking was in full swing. Along the streets were even roadsigns to warn you about 'vendanges': wine harvesting. Then you knew there were many tractors and carts on the roads, driving to the local cooperative wine press.
De meeste druiven werden machinaal geplukt. Als er mensen aan te pas kwamen, waren het meestal tafeldruiven, die veelal langs de weg werden verkocht. Ze vonden gretig aftrek, want ze waren heerlijk!
Hier een druivenplukmachine, die net geleegd wordt.

Most grapesare picked by machines. If people are involved, they are usually what we call 'table grapes', and those were often sold along the road. They were lovely: so sweet!
Here a grapepicking machine that is just being emptied.
 Dan snel naar de wijnpers!

Quickly to the wine press!
 In de Cave des Vignerons du Mont Ventoux stond de wijn vervolgens op kopers te wachten....
Ja, we namen er wat van mee.

In the Cave des vignerons du Mont Ventoux the wine was waiting for buyers..
Yes: we did bring a little home with us.

woensdag 5 oktober 2011

Weer terug/Back again

Hoewel ik plannen had meer te schrijven in september dan in augustus, is het er niet van gekomen. Ik was er even niet.
Vorig jaar zouden we, na de slechte zomer van 2010, in september nog even naar ons geliefde zuid Frankrijk. De koffers waren gepakt, maar de avond voor vertrek zat ik in plaats van me rustig op de reis voor te bereiden, bij de dokter en de volgende dag lag ik op een bed bij de spoedeisende hulp. De dagen die volgden bezocht ik een hele stoet van specialisten en de rest van het jaar, plus het begin van dit jaar voelde ik me niet echt fit. Kortom: de vakantie moest geannuleerd worden.
Omdat Nederlandse huisartsen het niet ethisch vinden om de vereiste verklaring te geven, waarin staat dat iemand echt te ziek is om te reizen, betaalde de annuleringsverzekering niet uit. Boos maken hielp niet, de hulp inroepen van diverse mensen gelukkig wel: het resultaat was, dat ons een huisje op dezelfde camping werd aangeboden, maar nu een jaar later in dezelfde periode. Afgelopen maand dus.

Although I intended to write more in September than  in August, I didn't do it. I wasn't at home.
Last year, after the bad summer of 2010, we wanted to go to our beloved south of France for a few weeks in September. Suitcases were packed, but on the eve of our holidays, instead of quietly preparing for these holidays, I was at the doctor's and the following day I was in hospital. I saw so many different doctors in the days that followed and the rest of last year plus the greater part of this year I didn't feel well. Shortly: the holidays had to be cancelled.
Because Dutch doctors don't think it's ethical to write a note to tell their patient is really ill the insurance we had didn't pay back our money. Getting angry didn't help. Asking several other people did and the result was, that the site where we'd booked a cottage offered us a cottage in the same period of this year. Which was last month.


De zomer dit jaar was zo mogelijk nog slechter dan vorig jaar, ik kon nauwelijks geloven, dat het in het zuiden beter zou zijn. Bovendien geloofde ik tot kort voor ons vertrek niet, dat mijn gezondheid goed genoeg zou zijn  voor de reis.
Maar ik pakte weer een koffer, met vooral veel lekker warme truien. We vertrokken.
Het was niet echt warm, maar in elk geval was het droog, tot vlakbij Beaune, waar we een hotelkamer besproken hadden. De volgende morgen scheen zelfs een flauw zonnetje. Het was nog geen 20 graden.
Toen we voorbij Lyon waren zagen we opeens de thermometer in de auto heel snel stijgen. Van 17 graden omhoog, tot zelfs over de 30 graden. We vreesden, dat die thermometer kapot was. De airco werkte vrolijk verder. Toen stapten we uit.... Juist ja. Zo voelde 32 graden....

This year the summer was possibly even worse than last year's and I couldn't believe it would be better in the south. Besides I didn't believe until shortly before we left, that my health would allow me to go.
But again I packed a suitcase, mostly with nice warm sweaters, and we left.
It wasn't really warm, but in any case it was dry, at least until we were near Beaune, where we had booked an hotelroom for the night. The next morning there was even a weak sun in the sky. It wasn't 20 degrees though.
When we'd passed Lyon we suddenly saw the thermometer in the car going up very quickly. From 17 degrees upwards, passing even 30 degrees. We were afraid the thermometer was broken. The airco did its job. Then we got out of the car... Exactly. This is how 32 degrees really felt...


Het weer bleef mooi de meeste tijd, de gezondheid werkte niet tegen. De vakantie was heerlijk.


The weather stayed nice most of the time, the health didn't give many problems. It was a lovely holiday.


We zagen ook nog zo het een en ander. Hier een paar foto's van een leuk Provencaals bergdorpje.

We did some sight seeing. Here a few pictures of a nice Provencal mountain village.
 Mooie bloemen/Beautiful flowers
Uitzicht op de Mont Ventoux/View of the Mount Ventoux
Hoewel er alleen maar stenen waren in het dorp en weinig grond waarin iets wilde groeien, stonden overal planten.

Although there was only stone in the village and hardly any soil in which something would grow, there were plants everywhere.
 In combinatie met de gekleurde luiken steeds weer een mooi plaatje.

In combination with the painted shutters always a beautiful picture.
 Trappetje af, poortje door...

Down the steps, through the gateway...
 ... langs de palmen en de kerk, waar de klokken luidden, omdat het toevallig net 12 uur was...

... past the palmtrees and the church, where the bells rang, because it happened to be twelve o'clock...
... naar het dorpsplein, waar bij de deur van de plaatselijke bibliotheek een paar kistjes stonden met afgeschreven boeken. Gratis mee te nemen. Deze Hollandse kon dat aanbod natuurlijk niet weerstaan...

... to the village square, where next to the door of the local library were these boxes with books. Free to take. Of course this Dutch lady couldn't resist taking one...


Een volgende keer meer.

More a next time.