Grachtenfestival en Sail Amsterdam

Canal Festival and Sail Amsterdam

Zoals ik al schreef: de vorige week was hectisch. Daarom nog even een verslag van een dagje Amsterdam, vorige donderdag.
We zaten al vroeg in de trein, want we hadden kaarten voor een concert van het jaarlijkse Grachtenfestival, in Tassenmuseum Hendrikje.

Like I wrote before last week was pretty hectic. Therefore now a report of a day we spent in Amsterdam, on the Thursday.
We were in the train early, as we had tickets for a concert of the annual Canal festival, in museum Hendrikje, museum of bags and purses.

Het museum zelf is al de moeite waard: het is een prachtig gebouw. In 1664 begon de bouw van het pand. Tijdens latere verbouwingen van de rijke bewoners werden plafondschilderingen in de stijlkamers aangebracht. Sinds 2007 is het een museum.

The museum is worth seeing: it's a beautiful building. Building it started in 1664. Later painted ceiling and more renovations were added by the rich inhabitants. It's been a museum since 2007.

De buitenkant van het museum, aan de Herengracht 573. De rode velours gordijnen die voor de ramen rechts te zien zijn, hangen in de zaal, waar het concert gegeven werd. Overal in de stad gaven rode vlaggen zoals hier bij de deur, aan, dat er een concert van het festival gegeven werd. Dat was vaak op heel verschillende locaties, op plaatsen, waar je anders niet komt. Vaak vrij klein. Hier was maar plaats voor 48 stoelen. Het voelde, alsof je een 17e eeus huisconcert bijwoonde.

The outside of the museum, on Herengracht 573. The windows with the red curtains you can see in the pictures, are in the room, where the concert was held. Everywhere in town were these red flags, as here near the door, announcing an activity of the Festival. These were often in unexpected places, which you can't visit so easily normally. Often pretty small, too. Here was only room for 48 chairs. It felt like being at a 17th-century home concert.

We mochten tijdens het concert niet fotograferen, maar vooraf het beschilderde plafond fotograferen mocht wel, om een indruk te krijgen van de kamer waarin we zaten.

We couldn't take pictures during the concert, but it was possible to take a picture beforehand of the painted ceiling, to give an impression of the room we were in.

Het harpconcert was mooi en paste perfect in deze ruimte. De jonge harpist vertelde enthousiast over de stukken die hij speelde.

The harpconcert was beautiful and exactly right for this place. The young harpist told enthusiastically about the pieces he played.

Na het concert wandelden we naar de plaats van het volgende concert, de Openbare bibliotheek. Ook al een prachtig gebouw, maar in dit geval heel modern. Maar eerst hadden we trek: het was lunchtijd. In het voorbijgaan zagen we, dat er plaats was op het terras van De Jaren, dus zaten we heerlijk in het zonnetje aan de Amstel.

After the concert we walked to the place of the next concert we were going to in the afternoon: the Amsterdam public library. Also a beautiful building, quite modern, where I could easily spend a hole day each time I get there. But first we felt hungry: it was lunchtime. Walking past we saw there was an empty table on one of the most popular terraces of Amsterdam: De Jaren. So we ate in the sun, on the river Amstel.

In de bibliotheek namen we geen foto's, maar ook daar was het een geslaagd concert, met vier enthousiaste musici.

In the library we didn't take any pictures, but we enjoyed the concert there, too, which was played by four enthusiastic musicians.

De bibliotheek ligt aan het IJ, het water, waar die dag de Sail-in van Sail Amsterdam 2010 was. Toen we buiten kwamen zagen we dus dit: veel mensen

The library is on the IJ, the water where that day the Sail-in of Sail Amsterdam 2010 was. When we got outside this is what we saw: lots of people.

Het gebouw aan het water is een modern muziektheater. Waar al die mensen naar keken?

The building with the white roof is a modern music theatre. What all these people were looking at?

Boten. Grote, kleintjes, dingen die maar net bleven drijven...

Boats. Big ones, little ones, things that floated, but only just...

In elk geval waren het er heel veel!

In any case there were a lot of them!

Als speciaal cadeautje voor ons kwam ook een van de beroemde windjammers binnenvaren, terwijl we stonden te kijken. Dit is de Italiaanse Amerigo Vespucci.

As a special treat for us one of the famous windjammers came in, while we were watching. This is the italian Amerigo Vespucci.

Toen we terugliepen naar het station was het nog lang niet afgelopen: overal bleef je de hele tijd boten zien. Maar de dag was lang genoeg geweest en we waren klaar met kijken. Volgend jaar maar weer, wat het Grachtenfestival betreft, en wie weet: over vijf jaar weer naar Sail?

When we walked back to the station it hadn't finished yet: everywhere there were boats. But for us the day had been long enough and we'd done watching. Next year again, as far as the Canal festival goes and who knows: Sail again in 2015?