Windsbraut Spitzbergen is af

Deze week heb ik al veel te veel en te lang achter de computer doorgebracht, maar ik moet toch even melden, dat mijn sjaal, Windsbraut Spitzbergen (ontwerp van Monika Eckert, oftewel Klabouter) af is. Hier ligt hij nat en opgespannen te zijn. Die puzzelblokken zijn daar wel heel goed geschikt voor. Je ziet alleen die kleuren door de sjaal heen.

This week I spent far too long at the computer, but I have to show here my Windsbraut Spitzbergen (design of Monika Eckert, aka Klabouter) Here it's wet and being blocked. Those puzzleblocks are great for blocking. You just see those colours through the shawl.

Daarom nog een foto, nu na het opspannen. Het blijft moeilijk zo'n grote sjaal duidelijk te fotograferen, maar het patroon is zo mooi!

Therefore another picture, after blocking this time. It's always very hard to take pictures of these big shawls, but the pattern is so pretty!

En dat allemaal van een 'restje' handgesponnen gemeleerde merino (met een effen rand) waarvan ik ook al een vest gebreid heb. Het was ook wel een heel grote bol vezels om te spinnen. Maar nu is het helemaal op. Het donkerblauw maak ik op in een weefsel.

And all that made of 'leftovers' of a cardi I knit of this blended merino (different colours). Because I didn't have enough I had to knit the border with the dark blue, which is one of the plies in the blend. The blended was quite a bunch of fiber, but it's all gone now. The dark blue will be finished in weaving.

Weefsel

Eindelijk dan nu eens iets over weefwerk.
In december besloot ik alle 32 schachten van mijn weefgetouw te gaan gebruiken. Tot nu toe was ik niet verder gekomen dan 24. Ook leuk, maar als je er dan toch zoveel heb, moet je ze ook eens gebruiken, nietwaar.
Nu is december niet helemaal de mest geschikte maand voor dit soort experimenten. Er ging dus het een en ander verkeerd.

At last something on weaving again. 
In December I decided to put all my 32 shafts on my Megado loom to work. Until now I 'only' used 24. Nice too, but when you've got 32 you must start using them one day, isn't it?
December isn't exactly the best month to start experiments like these. Several things went wrong.


Ik wilde eenvoudig beginnen, om het weven met zoveel schachten eens uit te proberen. Omdat het een experiment was, wilde ik garen gebruiken uit mijn niet onaanzienlijke voorraad. Probleem is wel, dat je van alles net niet genoeg hebt, meestal. Er moest dus gecombineerd worden. Het derde besluit dat ik nam was, dat ik geen bestaand patroon wilde naweven, maar zelf iets wilde bedenken. Het weefsel moest niet te smal worden.


I wanted to start simple, to try out weaving with so many shafts. Because it was an experiment, I wanted to use yarn from my stash. Problem with that is, that most of the time you don't have enough of one colour. So I had to combine (at least) two. The third decision I made was, that I didn't want to weave an existing pattern but wanted to design my own. The cloth should be pretty wide.


Wat is eenvoudig? Linnenbinding. Daarvoor heb je geen 32 schachten nodig.
Keper. Ik ben nogal dol op kepers. Ik zou van alles kunnen tekenen in het dobby/trapgedeelte van mijn ontwerp en de keper daar laten keren. Dat wil ik nu even niet, maar ik zal het ongetwijfeld nog eens (weer) doen. Met 24 schachten heb ik dat al wel gedaan. Ik koos voor keperblokken, een blok van acht draden breed een hoog, elk blok zijn eigen acht schachten, 1/3 keper. Rechte inrijg.

What is simple? Plain weave. One doesn't need 32 shafts for plain weave. 
Twill. I love twills. I could draw anything in my dobby treadling and weave that as a turned twill. Didn't want that now, although it will be done one day (again). I did it with 24 shafts already. I went for twill blocks, eight ends high and wide, each block its own 8 shafts, 1/3 twill. Straight draw.


In mijn garenvoorraad lag witte en rode M+M katoen, overgebleven van een veelkleurig weefsel, waarvan ik nog steeds een top heb. Genoeg voor de helft van zowel schering als inslag. Ik haspelde twee scheringen, een rode en een witte. Apart.
Van ieder gingen steeds 8 draden in de evenaar, gevolgd door 8 draden van de andere kleur. Het opbomen verliep zonder problemen.


In my stash I found white and red cotton, leftovers of a multicoloured weave I made for a top I still wear now and then. Enough of both for half the warp and weft. So I wound a red and a white warp. Seperately.
Of each warp 8 ends went into the 'warpspreader' (forgot the right word for that, at the moment), followed by 8 ends of the other colour. Winding the warp went without problems.


Maar bij het doorrijgen ging ik steeds in de fout: de twee scheringen, die met hun eigen kruislatten op elkaar lagen, maakten de zaak nogal onoverzichtelijk. Het gevolg was, dat ik een hele sectie van 8 draden had vergeten (natuurlijk bijna aan het begin) en alles weer over kon doen. Ook tellen tot 32 was niet mijn sterkste kant, bleek nu. Eenvoudiger kan je het toch niet maken, maar ja, het was dan ook december.

Threading proved more difficult. It went wrong all the time, because the two warps, lying on top of each other, each with its own lease sticks, made it hard to see what you were doing. So I forgot a complete set of 8 ends. Of course nearly at the beginning, and I could do everything (nearly) again.
Counting to 32 wasn't my strong point either. It can't be made any simpler, but well, it was December after all.


De schering zag er niet bepaald netjes uit, toen hij helemaal opgezet was. Uit ervaring weet ik, dat dat zichzelf meestal wel oplost en dat gebeurde ook, nadat ik een stukje geweven had.
Maar toen vond ik het niet mooi! Het werd niet zoals ik me had voorgesteld en zag eruit als linnenbinding.
De volgorde van de kleuren in de inslag veranderd, en ja! Toen werd het beter. Nu heb ik dus dit:

The warp didn't really look nice and neat after beint tied on, but from experience I know that usually solves itself. Which happened after I'd woven a short piece.
But then I didn't like it! It looked like plain weave and not like I'd imagined.
I changed the order of the weft colours and then I liked it better. This is how it looks now:

En van opzij/Taken from the side:

Misschien moet de foto vergroot worden om het duidelijker te zien, maar de grap is, dat er allerlei verschillende lijnen zichtbaar zijn, die veranderen, als je van een andere richting kijkt.

Perhaps you'll have to click on the photos  to see it better, but what I like is, that different lines appear, when you look from differenr directions.

Hier nog een detail/Here a detail


Het begin, dat ik niet mooi vond, is nu zichtbaar van de onderkant. Dat was dus wel mooi. Daar moet ik dus ook nog maar verder mee weven. De schering is gelukkig vrij lang, dus ik kan nog even verder spelen.

The start, which, like I said, I didn't like much, is visible where it goes to the cloth beam now. That side is nice. Well - I'll just have to weave a little more of that then. Fortunately the warp is pretty long, so that I can keep on playing for a bit!


Het weefsel is 60 cm. breed in het riet, goed voor theedoeken.
Het weven met zoveel schachten is zwaarder dan ik had verwacht, vooral als veel schachten omhoog moeten.

The work is 60 cm in the reed, right for teatowels.
Weaving with so many shafts is harder work than I'd expected, especially when many shaft have to be lifted.

Nog twee boeken

(Two more books - another unofficial B)

Hier zijn de twee andere nieuwe aanwinsten voor mijn textielboekenverzameling:

Here are the two other new books in my fibercraft-book-collection

The Essential Guide to Color Knitting Techniques van Margaret Radcliffe.
Story Publishing 2008

Een van de eerste dingen die ik zag in dit boek was een kleurencirkel, die erg op de mijne leek! Dat was veelbelovend.
Het werd nog beter: wat een technieken, wat een voorbeelden, wat een ideeën! Een heerlijk boek om in te bladeren, te kijken, te lezen en door geïnsprireerd te worden. Niet een boek, dat je ooit 'uit' hebt, maar wel een, dat je steeds weer opnieuw pakt.

One of the first things I saw in this book was a colour circle, resembling my own! That was promising.
It got even better: so many techniques, so many examples, ideas! A great book to leaf  through, to look at the pictures, to read and to be inspired. Not a book you'll have 'finished' reading one day, but one you keep going back to.

'Knit one below' (one stitch, many fabrics) van Elise Duvekot
XRX books, 2008

Dit was een boek, dat al een tijd op mijn verlanglijstje stond. Er staat heel veel informatie in over het breien van kleurige patentsteek patronen. Ook nu weer: heel inspirerend.
Nu nog tijd vinden om al deze kleurige ideeën uit te werken!
Voorlopig hebbem we weer plannen genoeg.

This was a book I had on my wish list for quite a while. There is much information on knitting colourful K1b patterns. Again: very inspiring!
Now to find time to try out all these colourful ideas.
For the moment there are plenty of plans.

De officiële beloofde B volgt, als de sneeuw weg is.
Een andere belofte: schrijven over mijn weefwerk, komt ook zo snel mogelijk! Genoeg computer voor vandaag.

The official b will follow when the snow is gone.
Another promise, to write about my weaving, will also be here as soon as possible. Enough work at the computer for today!

Beloften (nog niet officieel B)

Promises (Not officially B yet)

Soms beloof je iets. Dat begint in het Nederland met een B, dus ik zou hier een B-blog van kunnen maken. Klinkt als gestotter en bovendien: is Blog niet genoeg B?

Sometimes one promises things. Promise = belofte in Dutch, and starts with b. I could write a B-blog about them. It sounds like stuttering and besides: is Blog not B enough?

Nee, want ik schreef gister, dat ik plaatsen zou beschrijven, met de letter die aan de beurt is. Daarbij schreef ik echter ook, dat ik hoopte, dat er niet meer sneeuw zou gaan vallen voorlopig.
Een uur na het schrijven daarvan was alles weer wit. Je ziet de sneeuw nauwelijks, zo fijn is het. meer als witte regen. Maar op de grond blijft het wel liggen en inmiddels ligt er alweer een dikke laag.
De weg is bijna onberijdbaar en gisteravond, in het late nieuws, zagen we heel even een plaatsnaambord van ons dorp: ondersteboven gereden! Het was maar heel even in beeld, en we weten niet, wat er aan de hand was, maar we waren gelijk weer wakker. Ook nu weten we niet wat er gebeurd is. Het zal morgen misschien in de krant staan.
Wij blijven voorlopig maar weer even binnen en bloggen over de binnenshuise activiteiten.

No, because yesterday I wrote, that I would describe places, with names beginning with the letter of the week. I also wrote though, that I hoped no more snow would fall shortly.
An hour after writing this everything was white again. You hardly see the snow falling, it's so fine, more like white rain. But it stays on the ground and goes on today all day as well.
The road is very bad again and last night, in the late news, on national tv, we saw a flash of a road sign, with the name of our village on it: on the ground, where a car had knocked it over! It was visible for just a moment, but we were wide awake at once. We still don't know if something really happenend. It may be in the newspaper tomorrow.
For the moment we'll stay inside again en write about iside activities.

Nog een belofte die ik heb gedaan, was, dat ik zou schrijven over de breiboeken, die ik kortgeleden heb gekocht. Toen ik, eerder deze maand, vond, dat ik mezelf moest opvrolijken, stuurde Meneer Amazon me een aardige mail, met daarin een aanbieding, die ik niet zo voorbij kon laten gaan. Dat doet deze aardige man wel vaker. Ik kocht dus vier breiboeken. Reden daarvoor (wie heeft daar trouwens redenen voor nodig?):

1. Ik wilde iets doen met mijn kleurencirkel. Daarvoor wilde ik studie maken van kleurig breiwerk
2. In mijn uitgebreide verzameling breiboeken had ik niet echt een boek over Noors breiwerk
3. Alice Starmore is een van mijn favoriete ontwerpsters.
4. Ik wil een keer 'steeks' uitproberen
5. Alles op het gebied van kleur moet wil ik graag hebben

En ga zo maar door.

Another promise I made, was that I would blog about some fiber books I bought recently. When, earlier this month, I needed cheering up, Mr Amazon sent me a nice mail, with an offer I couldn't refuse... (He often does that, dear man) So I bought four knitting books. Reasons for that were (who needs reasons to buy books?)

1. I wanted to knit something with my color circle wool. For that I needed a book on colorful knitting
2. In my rather big collection of books I didn't have a good book on stranded or Fair Isle knitting
3. Alice Starmore is one of my favorite designers
4. I want to try out 'steeks' one day
5. I must have like to have any book on color

And so I could go on

Dit is het boek van Alice Starmore. In 1988 verschenen, deze versie is van 2009. Paperback.
Een korte geschiedenis, met mooie foto's vormt het eerste hoofdstuk. Interessant vond ik, dat Shetland wol te teer/zwak was om mee te weven, en dat de Shetlanders daarom leerden breien. Ze sponnen, volgens een statistiek uit 1791-1799: 'uitstekend linnen garen, en ontwikkelden grote vaardigheid in het verwerken van hun zachte dunne wol tot kousen, handschoenen, nachtmutsen en andere kledingstukken'
Nederlandse haringvissers speelden een grote rol bij de ontwikkeling van deze industrie: zij waren met zovelen en gebruikten de havens en markten van de eilanden als hun basis.

This is Alice Starmore's book. Published in 1988, this edition in 2009. Paperback.
A short history, with beautiful pictures, forms the first chapter of the book.
I was interested to read, that Shetland wool was too weak to use for weaving and that therefore the women of the islands learned to knit. According to statistics from 1791-1799 they spun 'excellent linen yarn and discover[ed] much dexterity in manufactoring their fine soft wool into stockings, gloves and other weaving apparel'.
Dutch herring fishers played a great part in the development of this industry: they were with many and used the harbours and markets of the islands as their base.

De patronen waren klein en vaak symmetrisch. Dat maakte het breien eenvoudig en snel.

Patterns were simple and symmetric, which made knitting simple and fast.

Er staan talloze patronen in het boek. Ook de gewenste technieken beschrijving. Patronen voor complete werkstukken, maar gelukkig ook (de truien lijken iets gedateerd) manieren om zelf te ontwerpen. Een geweldig boek!

There are many patterns in this book. Also the description of the technique of Fair Isle knitting. Patterns for complete projects, but fortunately (the sweaters seem a little dated) ways to design your own. A great book!

Het tweede boek is The Art of Fair Isle Knitting van Ann Feitelson, een uitgave van Interweave (1996). De patronen zijn gedeeltelijk eerder gepubliceerd in Knitter's magazine. Ze zien er wat moderner uit.
Verder ook hier de geschiedenis, prachtige kleurvoorbeelden (zo vond ik de mengingen van complementaire kleuren op blz. 76-77 erg mooi) en voorbeelden van hetzelfde patroon in verschillende kleurstellingen waren interessant en verhelderend. Ook hier ontbreekt de beschrijving van de techniek niet.
Beide boeken vullen elkaar prachtig aan

The second book is The Art of Fair Isle Knitting van Ann Feitelson, a publication of Interweave (1996). Some of the patterns were published before in Knitter's magazine and (therefore) look a little more of this time.
Here also the history, beautiful examples of colour combinations (I loved the blends of complementary colours on pages 76-77) and examples of the same pattern in different colourways were interesting and informative. Here a description of the technique is also given of course.

Om dit bericht niet te lang te maken komen de andere twee boeken in een volgend bericht

Because this blog would become too long, I'll write about the two others in a next message

A staat voor... kleur in januari

Voor Andijk dus. Een dorp hier vlakbij. Nog even en we horen (na een fusie) tot dezelfde gemeente.
De naam zegt het al: het dorp ligt 'an doik', oftewel aan de dijk. De IJsselmeerdijk in dit geval.

For Andijk, as you can see. A village not very far from where we live and we'll belong to the same community, after several towns and villages will go together. The name means 'on the dike' (not quite on, but next to). The IJsselmeer (formerly Zuiderzee) is behind it.

Toen we op de dijk geklommen waren, zagen we de kleine jachthaven. De bootjes lagen in het ijs, de lucht ziet al weer zwart: er komen nieuwe buien aan, hoewel kort hiervoor de zon nog scheen. Vanmorgen sneeuwde het alweer licht. En ik was zo blij, dat alle sneeuw nu in elk geval van de wegen af was!

After we'd climbed the dike we saw the little harbour. The boats were in the ice, the sky is black again, More showers to come, although a short time before I took this picture the sun was shining. This morning (I was here yesterday, but Blogger didn't let me make a new blog then) it was lightly snowing again. And I was so happy all that snow had gone from the roads! We don't want any more for a while.


Door alle sneeuw van de laatste maand heb ik veel te veel binnen gezeten. Het is geen probleem om dingen te vinden, die ik kan doen, maar na zo'n lange tijd wil ik toch wel weer graag naar buiten. Daarom heb ik besloten weer mee te doen aan de abc-along, net als een paar jaar geleden. Toen had ik allerlei zaken gefotografeerd, die met textiel te maken hadden, en om nu niet in herhalingen te vervallen, zal ik nu proberen foto's te maken van plaatsen, waar ik op het moment, dat de letter van die plaats aan de beurt is, ben of kan zijn. Ik zal een foto maken van het plaatsnaambord en van een of meer dingen die er te zien zijn. Zo kom ik ook nog eens mijn huis uit. En bovendien kan ik de berichten gebruiken, als er weer kleuren van de maand gevraagd worden door Sue van Life Looms Large

Because of all the snow of the past month I've been inside far too much. It's no problem to find things there, that I can do and enjoy doing, but after such a long time I love going outside again. Therefore I've decided to join the abc-along on Ravelry again, like I did two years ago. Then I used textile things for my alfabet, but because I was afraid I'd repeat myself, I'll take photos of places where I am or can be at the moment the letter of this place has to be photographed. I'll take a photo of the road sign with the name on it and of one or more of the things I see there. It's a way to get out of my house now and then. Besides I can use these posts for the colour-of-the-month posts, if they are asked for again.

Dit is de oude kerk (17e eeuws), de Buurtjeskerk. Net als de vele andere kerken in Andijk niet meer in gebruik als kerk. Deze is nu een restaurant, waar je heel lekker kunt eten, en in de zomer is het hier heerlijk om buiten te zitten en wat te drinken, onder de grote parasols.
Jaren geleden had ik samen met mijn broer en twee van zijn vrienden een poppentheater. We reisden de hele streek af en traden op voor leeftijdgenoten (ik was tien, denk ik). Een van de eerste voorstellingen gaven we in dit kerkje. Ik zie het nog voor me: het kerkje gevuld met de plaatselijke jeugd en ik ervoor als 'lady-speaker'! En daarna weer naar huis op onze fietsen.

This is the old church (17th century), called the Buurtjeskerk. Like many other churches in Andijk no longer used as a church. Here you can find a lovely restaurant, with great food and a very nice terrace in summer, where we love to have a drink under the big parasols.
Years ago my brother, two of his friends and I (I was about ten then, I think) had a 'Punch and Judy'-show (or whatever name you give that in English). We travelled around the area in our spare time and one of the first places we went to, was this church. I can still see the place filled with the local youth and me in front of them as 'lady-speaker'! And afterwards we went back again on our bicycles.


Een andere reden om te schrijven over Andijk is, dat daar wat voorouderlijke wortels liggen. Mijn betovergrootmoeder kwam uit Andijk. Over haar zijn in de familie veel verhalen bekend, want later schreef haar dochter een boekje over haar in het Westfries: 'Kloin Pittichie' Toen ik me later ging verdiepen in de genealogie, vond ik het leuk, bewijzen te vinden van enkele van die verhalen. Ook zou het kunnen, dat ik van deze twee dames mijn belangstelling heb geërfd vor taal en dialecten.

Another reason to write about Andijk is, that many of my ancestral roots are here. My great-great-grandmother was born here. Many stories are told in our family about her, also because her daughter published a book full of these stories in the local dialect. Later, when I did some genealogy I enjoyed finding proof of the truth of these stories. It's also possible, that I inherited my interest in Languages and dialects from these ladies.


Er valt nog veel te vertellen, maar ik laat het hierbij. Tenslotte nog een foto van de nog drukbezocht 'echte' kerk van Andijk: de gereformeerde kerk. Een indrukwekkend en reusachtig gebouw, somber in mijn ogen, met die grote, zwarte daken.

Lots more could be written, but it's enough now. Finally a picture of the only still 'working' church of Andijk: the Reformed Curch. An impressive and huge building, sombre in my eyes with these big, dark roofs.

Inkijk

Het is alweer meer dan een week geleden, dat ik hier schreef. De virussen hebben samen afgesproken, dat ze me achter elkaar gingen aanvallen, dus nu ben ik even snipverkouden. Kijken naar het computerscherm is niet zo'n groot genoegen op het ogenblik.

It's more than a week ago that I wrote here. The viruses have decided that they'll attack me one after the other, so now I've got a very bad cold and looking at a computer screen is not one of life's pleasures at the moment.


De sneeuw is eindelijk bijna weggesmolten. Heerlijk. Het zag er toch al niet meer zo mooi uit en begon ons nu ook in onze bewegingen te hinderen. Zondag lag er nog heel wat, maar op de balk, bovenaan de schommel achter in onze tuin, was het verdwenen. Onze huisfazant, die onder de bamboe woont (waar geen sneeuw ligt), vond dat wel een aangename plek, waar hij geen koude voeten kreeg. Hij zat daar tijdenlang, naar binnen te kijken (wij voelden ons bekeken zoals dieren in de dierentuin zich moeten voelen, in hun kooien) en voerde een hele show op: kijk eens: ik kan op één been staan! En ik kan heen en weer wandelen op mijn balk! Knap!


The snow is finally nearly gone. Great. It didn't look pretty any more and made that we couldn't do as and what we wanted. Last Sunday there was quite a bit left still, but on the beam on top of the swing at the back of our garden, the snow had gone. Our pet pheasant, who lives under the bamboo bush (where snow can't fall) thought that a nice place to be, where he wouldn't get cold feet. He sat there for quite a long time, looking in at us (we felt like animals in their cages in the zoo) and gave a performance: look: I can stand on one leg! I can walk from left to right (and back) on my beam! How clever!

In de tussentijd bleef ik doorwerken Mijn Panama sjaal groeit.

In the mean time I went on knitting. My Panama shawl is growing.

Inmiddels heb ik vijf aanwijzingen (van de tien) gehad, maar op de volgende foto staan er vier. Nu is het moeilijk de hele sjaal te fotograferen: de breinaalden zijn te kort.

Now I've finished five of the ten clues, but in the next photo there are four. It's hard to take more photos now, because the knitting needles aren't long enough.

Een detail/A detail:

 De zijde die ik nu nog spin is wel heel veel donkerder. Maar ik heb niet voldoende voor de zesde clue, vrees ik. Zin om zelf nog te gaan verven voor de rest van de sjaal heb ik ook niet echt. Het zal dus wel een donkere rand worden en we zien wel hoe het wordt.


The silk I'm spinning now is much darker than this. But of this I don't have enough to finish clue six etc.. I don't feel like dyeing more silk for the rest of the shawl, so it will have a dark border and we'll see what it looks like.


Ik schreef eerder over twijnen vanaf mijn duim,. Dat was niet voor iedereen even duidelijk, vandaar hier een actiefoto.

I wrote before about plying from my thumb. That was not clear for everybody, so here another picture of work in action.

Beetje vreemde foto, het is waar, maar mijn huisfotograaf was op een stoel geklommen om alles op een plaatje te krijgen en het wiel draaide (snel) door.


The photo is a bit strange, but my home photographer had climbed on a chair to get it all in one picture and the wheel kept turning fastly.


De kleurencirkel is af! Ik ben er zelf erg tevreden over.

The colour wheel is finished! I'm very pleased with it myself.

Tenslotte nog even een antwoord op de vraag over mijn topje: hier is het gebreide tot nu toe, met het patroon erbij. Volgens de kleindochters moet het er echt bij, bij mijn vest. Het zal mij wel veel te warm zijn om zowel topje als vest als shirt met mouwen te dragen. Zal wel of-of worden. De onderkant is dwars gereid, met het patroon, dat ook in de voorkant van het vest zit. Nu moet ik beide bovenkanten van de panden nog maken.
And finally an answer to the quesion about the top I'm knitting. Here is a picture of what I've done until now, with the pattern. My granddaughters have told me, I must have it, to wear under the vest. It will be far too hot for me to wear a long-armed shirt, a top and a vest altogether. It will be either one or the other, I think. The bottom of the top has the same pattern that's in the vest, but will be used from left to right. Now I have the top parts still to do.

Ik ben steeds van plan over mijn weefwerk te schrijven, maar het spinnen en breien gaat steeds even voor. Ik heb een stukje geweven van mijn 32-schachts weefsel. Het zag er uit als een linnenbindinkje... Daarvoor heb je ook aan 2 schachten genoeg. Kleine teleurstelling. Maar nadat ik wat aan de kleuren van de inslag had veranderd, ziet het er beter uit en begin ik wat enthousiaster te worden. Foto's volgen (denk ik).


I always want to write about my weaving, but spinning and knitting always seem to come first. I did weave some of my 32-shaft weave. It looked very much like plain weave... For that two shafts would have been enough. Little disappointing. But after I'd changed a little of the colours in the weft it looks better and I slowly begin to enjoy it a little more. Pictures will come soon (I expect)

Vest en meer spinsels

Het mouwloze vest was net voor kerst af. Ik had er nog niet eerder aan gedacht foto's ervan te maken. Vandaag droeg ik het weer, want met deze temperaturen is het een heel plezierig kledingstuk en ook geschikt voor de twee feestjes van vandaag: vanmorgen de 92e verjaardag van schoonmoeder, vanmiddag een Nieuwjaarsreceptie. De eerste werd afgezegd vanwege het slechte weer, de tweede hebben we afgezegd vanwege... juist.
Toen had ik dus bijna tijd over en we maakten dus maar weer een paar foto's van vest en spinsels. De laatste tien grams wolletjes zijn gekaard en die kan ik dus nu spinnen.

The sleeveless vest wea done just before Christmas. Until now I didn't think of taking pictures.
I was wearing it again today, for it is a very nice cardi in the climate we have nowadays and good to wear to the two parties planned for today: my MIL's 92nd birthday party this morning and a New Year's reception in the afternoon. The first had to be cancelled because of the bad weather (blizzards), the second we didn't go to because... exactly.
Then I had some spare time to take photos of the vest and more of spinning the colour wheel. I carded the last wools for that yesterday and can spin the last 12 skeins now.

Echt enthousiast ben ik nooit om als model op te treden voor truien. Dit moest ook weer 'even snel', dus het ziet er nu uit of het ene pand langer is dan het andere. Is niet zo. Ik maak nu ook nog het topje van dezelfde wol, dat in Simply Knitting hierbij stond.

I never enjoy modelling my sweaters etc. This had to be done 'in a hurry' as usual and so it looks like one part is longer than the other. Isn't so. Now I also knit the top, which Simply Knitting designed to wear underneath. 


Ik schreef over het aanhechten van de verschillende kleuren van de kleurencirkel. Hier foto's daarvan. Ik gebruik namelijk een dubbele draad en knoop de open kant van de draad vast aan de kleur die net af is.

I wrote before about joining the different colours of the colour wheel. Here photos of that. I use a double cotton thread and join the open end to the wool I've just spun.

De nieuwe kleur begin ik, door wat vezeltjes door de lus the halen en die dubbelgevouwen samen met de andere vezeltjes te spinnen. Zo is de aanhechting zo gemaakt.

I start the new colour by pulling a few fibers of the new colour through the loop,  fold them and spin them together. So the join is quickly made.

De klos vult zich alweer snel.

The bobbin is quickly getting fuller.

De vraag was, wat  ik ga doen met de gesponnen wol van de kleurencirkel. Antwoord: ik heb eigenlijk nog geen idee. Voorlopig is het maken van de cirkel een doel op zich.
De wol is heel zacht en de vezel is lang. Prima geschikt om kleding mee te breien.
Ik heb een vrij gladde draad gemaakt, goed getwist en getwijnd. Je zou er waarschijnlijk goed mee kunnen klossen. Maar of ik nu zo enthousiast ben over kant met wol? Ik weet het niet. Dat zou ik moeten uitproberen. Technisch zou het kunnen, maar ik weet niet of ik het resultaat mooi ga vinden. We moeten maar eens proefjes gaan maken, Ineke. De handgesponnen zijde lijkt me veel geschikter en daarmee wil ik beslist nog eens kant gaan maken.
Zowel de wol als de zijde is geschikt om mee te weven. Ook bij weven ben ik niet enthousiast over wol. Ik weef veel liever met zijde, linnen en katoen. Maar wol gecombineerd met zijde is weer wel mooi. Dan moet ik nog wel even doorspinnen. En alle zijde die ik nu spin verdwijnt in mijn gebreide sjaal. Ook heel leuk.

People asked what I want to do with the wool of the colour wheel. Answer: I actually haven't any idea yet. For the moment making a colour wheel is the goal in itself.
The wool is very soft, the fibers are long. Very good for knitting sweaters etc.
I span a smooth yarn, well twisted and plied. Probably good for making lace.. But I'm not sure I like wool bobbin lace? I'd have to try that out. Technically it would be possible, but I'm not sure if I'll like the result. We'll have to make a few samples, Ineke. The handspun silk seems much better for lace and I definitely will use that in lace one day.
The wool as well as the silk is good to weave with. Wool isn't my favorite in weaving either. I much prefer to weave with silk, cotton or linen. But wool, combined with silk is beautiful. For that I'd have to carry on spinning a while, though. And all silk  I spin now disappears in the shawl I'm knitting. Very nice as well.

Spinnen in de winter (en breien)

Het is hier nog steeds winter. Iedere keer denk je, dat het niet nog witter kan worden, maar het kan. Nu vriest het ook nog harder dan eerst, wat mooie ijspegels oplevert, en, in combinatie met een oud muurtje van een oud schuurtje, een mooie foto.

Here it's still winter. Each time I think it can't get any whiter, but it's possible. Now it's also freezing a bit harder than before, which gives us beautiful icicles, and a nice photo, when that's combined with an old wall of an old shed.

Er zit dus niets anders op dan binnen blijven en breien, spinnen en/of weven. Hoe vervelend.

So nothing else can be done than stay indoors and spin, knit and/or weave. How terrible.


De kleurencirkel is uitgebreid met 12 strengetjes.

The colour circle has grown with 12 more skeins.

Marion, je hebt echt niet zoveel geduld nodig om dit te maken. Integendeel: het is moeilijk ermee op te houden.
Je hebt wel een bepaald systeem nodig, waardoor het allemaal een beetje sneller gaat.Zo spin ik een heel aantal kleurtjes achter elkaar op een klos, waarbij ik een dikke katoenen draad tussen de kleuren in knoop. Dat maakt, dat ik het einde van iedere kleur goed herken.
Als de klos vol is zet ik een nieuwe klos op mijn spinnewiel, een bollenwinder op de tafel en draai een bolletje van de eerste kleur. Dat twijn ik, vanaf mijn duim, met de einden van het bolletje van binnen en van buiten.
Als het bolletje opgetwijnd is, knoop ik het volgende eraan vast, enz. Gaat redelijk snel allemaal. Hoewel: vanmorgen maakte ik strengetjes van deze twaalf kleuren en dat duurde toch nog een uur.

Ineke: ik dacht dat je met alle soorten garen kunt klossen? ;-)

Marion said she has no patience to do things like this. Well, actually you don't need so much patience. Quite the opposite: it's hard to stop once you've started.
What you do need is a certain system of working. I spin the singles of the colours on one bobbin, and tie a thick cotton thread between the different colours, to clearly seperate them. When the bobbin is full I put an empty bobbin on my wheel and install a ball winder on my table. I wind a centre pull ball of the first colour, put it on my thumb and ply from there with the two ends (inside and outside) When the whole ball has been plied I tie on the next, etc. All that is pretty fast. However: this morning I made the skeins of thes twelve colours, which took an hour altogether.


Ineke: I thought one can make lace with any yarn? ;-)


Vanmiddag breide ik verder aan mijn Panama sjaal, het kerstcadeautjepatroon van klabouter. Hiervoor gebruik ik de handgesponnen zijde van de zijde 'caps' die ik hier vorige maand liet zien. Gebreid met naalden 2.5 mm vind ik het resultaat erg mooi en het breit heerlijk. De kleuren van de foto zijn niet erg goed, maar kunstlicht was nodig en dat beïnvloedde de kleuren ongunstig. Het patroon komt wel goed uit. Hier ben ik gevorderd tot het einde van de tweede aanwijzing. Amanda, ik zag jouw Panama op je blog - je schreef dat je problemen had met aanwijzing 3. Ik zie niet zoveel ingewikkelds. Is er iets waarop ik extra moet letten? Ik probeerde een reactie op je blog te plaatsen, maar om de een of andere reden lukte dat niet.

This afternoon I continued knitting my Panama shawl, the Christmas-present-pattern klabouter gave us. I use the handspun silk caps for this, which I showed here a short time ago. Needles 2.5 mm. I really like the result and the knitting is lovely smooth and soft. The colours in the picture aren't very good, but I had to take the photo this evening, with artificial lighting, which influenced the colouring.
But you can see the pattern. Here I've got to the end of clue 2. Amanda: I saw your Panama on your blog - you wrote that you had problems with clue 3. I can't see anything too complicated here. Is there anything I must pay attention to? I tried to react on your blog, but for some reason I couldn't.

Hoewel de dagen langer schijnen te worden, is het nog steeds erg lang erg donker. De sneeuw helpt daar wel bij, die maakt, dat het ook bij donker soms mooi is buiten. Hier ons pad, vanavond.


Although the days seem to get longer now, it's still dark for many hours each day. The snow helps with that, it makes that even in the dark it can look pretty. here is our path, earlier this evening.

We pakken de draad weer op!

Voor ik iets anders schrijf wil ik iedereen van harte bedanken voor de mails, kaarten, telefoontjes en alle andere manieren waarop gereageerd is op mijn vorige bericht. Het ontroerde en steunde me. Heel, heel veel dank dus.

Before writing anything else I must thank everyone who sent mails, cards, phone calls or any other reaction to my last message. It moved and supported me. So thanks a lot again for being so kind.


Het duurde wat langer dan verwacht tot ik hier weer terug was. De maandag na kerst werd ik (bovenop alle andere dingen) aangevallen door een hevige griep! Pas op oudejaarsdag kwam ik voorzichtig weer even beneden en het duurde nog langer voor ik weer een beetje in staat was om dingen te doen.

It took a little longer than expected before I came back here. The Monday after Christmas I was (on top of everything else) attacked by a nasty flu! New Year's Eve was the first day that I got up from bed again and it took longer to feel up to doing anything.


Maar nu is de kerst voorbij, de boom weg uit de kamer, samen met alle andere kerstversiering, zoals de gekloste sterren en engelen. Het is hier nog steeds (heel erg) wit en toen we een foto maakten door het raam zagen we deze engel, die aan een draadje voor dat raam hing, naar de hemel vliegen: tot volgend jaar maar weer!

Now Christmas is over, the tree gone from the living room, together with all the other C. decorations, like the lace angels and stars. It's still (very, very) white here and when we took a picture of all that snow through our window, we saw this angel, which hang on a thread in front of this window, flying upwards to heaven: see you again next year! 

Het nieuwe jaar (de beste wensen voor iedereen nog!) dreigde net zo depressief te beginnen als het vorige jaar eindigde: ik had geen zin dingen te doen, voelde me niet helemaal lekker en ga zo maar door.
Toen heb ik de knop omgezet en bedacht, dat ik iets moest doen om me op te vrolijken. Ik ging dus wol verven.
Met onze plaatselijke spingroep hadden we afgesproken voor de eerstvolgende keer geel, rood en blauwe wol te verven of te kopen, en met die primaire kleuren een kleurencirkel te gaan maken, door middel van kaarden.
Ik had van Joke, een van de leden van de spingroep, mooie wol gekregen van de Zweedse schapen van haar in Zweden wonende dochter, en die wol leek me prima geschikt voor dit project. Ik had de wol al uitgeplozen, gewassen en in drie delen verdeeld, dus het verven kon zo beginnen. Hier is het resultaat: geverfd met Ashford verf.

The new year (Happy New Year to all of you!) threatened to start as depressed here like the last year ended. I wasn't in the mood to do things, didn't feel very well and I could go on a while like that. Then I switched a button in my mind and decided I had to cheer myself up somehow. So I started to dye wool.
With our local spingroup we had planned to dye or buy red, yellow and blue wool fibers for next meeting, and card that into a colour circle.
One of the members of our group, Joke, had given us wool of the Swedish sheep of her daughter, who lives in Sweden, and that wool seemed perfect for this project. I had already teased, washed and weighed it into three equal parts, so I could start dyeing right away. Here is the result: I used Ashford dyes.

Daar vrolijk je toch van op?

Wouldn't this cheer up anybody?


Natuurlijk moest er toen meteen gekaard worden. Eerst alle kleuren afzonderlijk. Van iedere kleur spon ik een strengetje van 10 gram.
Daarna toch even mengen: vijf gram van iedere kleur mengen met vijf gram van de andere kleuren.

Of course I had to start carding right away. First every colour seperately. I span a 10 gram skein of all three colours.
After that blending had to be started: five grams of each colour was blended with five grams of the two other colours.

En dit is het resultaat: de eerste zes gesponnen strengetjes. Nu ben ik bezig tussentinten (24 extra strengtjes) te kaarden en te spinnen. Dat is verslavend!

And here is the result: the first six spun skeins. Now I'm carding and spinning tints to go between these (24 more skeins) Highly addictive!

Jullie zien het: ik heb de draad letterlijk weer opgepakt. Ook op brei- en weefgebied heb ik niet stilgezeten, maar daarover meer in een volgend bericht.

As you can see I picked up the thread again literally. I've also been busy weaving and knitting. But more about that in a next message.