Kantjes

Laces

Het is al weer een poosje geleden, maar mijn kanten sjaal is af! Het kostte even een paar zweetdruppeltjes, want mijn kussen moest leeg zijn voor 16 november, want dan was op de kantklosschool de jaarlijkse kerstworkshop, en omdat ik altijd verlegen zit om meer werk, besloot ik me op te geven.
Op de donderdagochtend voor de workshop kloste ik me dus ongeveer het rambam, want de sjaal moest af. Dan gaat er natuurlijk van alles verkeerd, dus ook nu. Het werk kwam niet af.
Die middag, in alle rust op mijn eigen werkkamer, ging het beter, en na enig proberen was het toch naar mijn zin en konden de spelden er uit.

It has already been some time, but my lace scarf is done! It took some energy, for my pillow had to be empty before November 16, when the lace school had its annual Christmas workshop, and because I always need more work, I decides to go take part.
On the Thuirsdaymorning before the workshop, on our normal class morning, I worked as fast as I could, and of course things tend to go wrong then. Which they did. A lot. The work wasn´t finished.
That afternoon, in the peace and quiet of my workroom, it all was a bit easier and after a few tries I was pleased with the work and the pins could be taken out.

Dit is het resultaat. Onze stenen dame is er zo te zien blij mee.

This is the result. Our stone lady is happy with it, so to see.

Op de kerstworkshop maakte ik eerst een vierkantje, met het in kleur verlopende garen, rood,groen,wit, kerstkleuren dus, en rode kraaltjes.

During the Christmas workshop I first made a square, with my variegated yarn in Christmas/colours red, green and white and red beads.

 De puntjes sloeg ik naar binnen en naaide ze vast.

The tips were brought to the middle and sewn there. 

Ziedaar een kerstversiering!

And here is a Christmas ornament

Weer wat af en mooi weer.

Finished a few things and lovely weather.

Plotseling bedacht ik zojuist, dat ik de dingen, die ik de laatste tijd afgemaakt had, hier nog niet had laten zien. Dat moet dus nu even snel gebeuren.

Suddenly I realised, that I hadn't shown the things I finished these last few weeks. That, of course, has to changen here and now.

Hier is het vest, in volle glorie: klaar! Na het opspannen zag het er nog mooier uit, dan ik had durven hopen. In de knopendoos, die ik lang geleden van mijn oma erfde, vond ik mooie, bijpassende en passende knoopjes.

 Here is my cardi in all its glory: done! After blocking it looked even better than I had dared to hope. In my grandmother's button box which I inherited years ago I found matching buttons that were exactly the right colour and fit.

 Al helemaal in de kerststemming: ik breide een sneeuwpop...

Completely in the mood for Christmas I knit a snowman...

 en een dappere soldaat.

and a brave soldier.

Dit zijn alle kleurtjes, die ik tot nu toe heb geverfd met voedingskleurstoffen (Wilton en Americolor) De bovenste vijf heb ik al laten zien, zij zijn nu getwijnd. De onderste zeven zijn nog enkeldraads en vrij recent.. Ik word helemaal vrolijk van deze bolletjes (30 gram per stuk). Ik moet nog even knopen tellen: zal ik ze allemaal weer twijnen met zichzelf, of twijn ik bijv. de blauwen samen, en de gelen ook?

Here are all colours I dyed with food colours until now (Wilton and Americolor) I already showed the top five, but now they ave been plied. The other seven are still singles and I span them recently. These little balls (30 grams each) really make me happy. I have to make up my mind: will I ply them on themselves again, like the top five, or will I ply the blues together, and the yellows?

Zomaar opeens was het gister een prachtige dag. We werden wakker en de zon scheen. Het uitzicht uit de badkamer was al prachtig:

Quite unexpectedly the weather was great yesterday. I loved the view from my bathroom window:

 En uit mijn kamerraam:

And from the livingroom window:

 

Ons notenveld:

The part of the garden with our nut trees (walnuts, hazelnuts):

 Het wat wazige licht was prachtig:

The somewhat hazy light was beautiful:

We wilden toch ook nog even verderop kijken, of het daar misschien ook mooi was en besloten een wandeling in het Streekbos te gaan maken. Hoewel het lopen me nog steeds niet erg goed afgaat (al mijn spieren en gewrichten doen ongeveer pijn) leek het met dit weer toch wel erg prettig. En volgens mensen, die het kunnen weten is wandelen goed voor me.

We wanted to see, if it was as beautiful somewhere else and decide to go for a walk in the 'Streekbos', a nature park nearby. Although I still have trouble walking ( all my muscles and joints hurt) it seemed pleasant in this weather. And people who know about these things have told me walking is very good for me.

 We wandelden het meertje rond

We walked around the little lake

 Na afloop zouden we koffie drinken in het mooie restaurantje.

Whewn we got back we would drink coffee in this nice little restaurant.

 Je blijft foto's maken

One keeps making pictures

Het was druk: nog een paar mensen vonden het mooi weer. In het bootje kreeg een groepje les in roeien.

It was busy: a few more people liked the weather. In the boat a group of people got a rowing lesson.

Na onze wandeling bleek het weer zo mooi, dat we buiten koffie konden drinken. Er waren nog net twee stoelen vrij, verder zat het helemaal vol.

After our walk we could have our coffee outside. There were just two chairs for us. For the rest the place was full.

Nog iets vergeten, herfst en Halloween in Hauwert

Forgotten something, autumn and Halloween in Hauwert

De volgers zijn weer terug. Ik was deze week helemaal  blij ervan.

My followers are back. This week that really made me happy!

Ik was ze bijna vergeten: mijn mystery sokken, die ik in juli al op de naalden had gezet. Vol enthousiasme breide ik allebei de sokken, een tot, en de ander tot voorbij de hiel. Toen trok ik er een aan om te passen.
Hij ging niet over mijn hiel. Door de inbreitechniek zit er weinig rek in de sok, en het ging dus echt niet. Beide sokken weer uitgehaald en een grotere maat opgezet.
De eerste van het nieuwe paar sokken was nog wel snel af, maar de tweede, dus eigenlijk de vierde, had wat langer nodig. Om de een of andere reden had ik er niet meer zoveel zin in. Nu was ik ze bijna vergeten. Omdat dat toch ook zonde zou zijn, maakte ik ze deze week 'even' af. Hier de voorkant...

I almost forgot them: the mystery socks I already started in July. Excited I knit both socks, one as far as the heel, the other past the heel. That one I tried on. It didn't get past my heel. Because of the stranded knitting it didn't stretch enough and it really was impossible to get it on. I ripped both socks and started in a bigger size.
It didn't take too long to knit the first sock again, but the second, or actually the fourth, took a little longer. For some reason I didn't feel like these socks so much any more. Wonder why. 
And now I had almost forgotten all about them. Because that would have been a pity I finished them this week. Here is the front...

 ...en hier de achterkant. Met een naad! En ze passen nu! Pfff....

...and here is the back. They fit. Pfff...

Mijn uitgehaalde en weer gebreide vest is ook af. Dat wil zeggen: ik moet nog een zij- en mouwnaad naaien, knopen kiezen en aanzetten. Na het opspannen was het een wereld van verschil: het werk zag er even zacht en soepel uit als het aanvoelt. Mooi zo.

The jacket I ripped and knit again has been done, too. At least: I have one side- and sleeve seam left to sew and buttons still have to be chosen and sewn on. Blocking made a world of difference: the work now looked as soft and drapable as it feels. Great.

Het was herfst hier. Vorige week scheen de zon nu en dan en de kleuren waren geweldig. In de tuin was het genieten.

It was autumn.Last week the sun shone and the colours were gorgeous. It was lovely to be in the garden.

 Een paar berkenblaadjes bij onze stenen mevrouw

A few birch leaves in front of our stone lady

De fluweelboom had een kleurig wasje opgehangen

One of my favourite trees, of which I don't remember the English name, had put out its colourful laundry.

 Nog meer kleur.

More colour

 Op een ochtend had het zelfs gevroren. De blaadjes hadden plotseling witte randjes en de zwammetjes staken hun kopjes bibberend boven het gras uit.

One morning there had been some frost. The leaves suddenly had white edgings and the little funfi in the grass put shiveringly their little heads up in the grass

De hortensiabloemen waren bruin geworden.

The hydrangeaflowers had turned brown

Maar de knoppen van de toverhazelaar beloven al weer veel goeds voor het voorjaar!

But the buds of the witch hazel promise nice things of the returning spring!

In Nederland doen we niet zo erg aan Halloween. Toch werden we er deze week plotseling aan herinnerd. Niet omdat we heksen zagen voorbijkomen, of andere enge dingen, maar wel, omdat we een heel nieuw huisdier bleken te hebben: een vleermuis.
Toen zoonlief de garagedeuren openmaakte viel er iets in zijn nek en vervolgens op de grond. Daar lag een onduidelijk bruin hoopje. Een ruigharige dwergvleermuis, zoals we later wisten.
Hij was er niet blij mee, maar toch was het bijzonder. Daarom hier het monster op de foto.

In Holland we don't celebrate Halloween so much. Yet we were reminded of it this week. Not because we saw witches fly past, or other creepy things, but because we turned out to have a completely new pet: a bat.
When our son opeed the garage doors something dropped and fell into his neck and from there on the ground. There was a vague brown little heap. Later we learned it was a hairy dwarf bat (or whatever the English name may be)
He was not amused, but yet is was special. Therefore a picture of our monster.

Nog een beetje werk in uitvoering

A few more WIPs

De vorige keer had ik het niet over mijn kloswerk Toch besteed ik daar iedere dag wat tijd aan Heel wat tijd, eigenlijk. Ik zette voor de beurs in Medemblik een sjaal op van linnen, dat ooit bedoeld was om mee te weven, maar me ook wel leuk leek voor dit werkstuk in Vlaanderse kant. Eindelijk eens iets, dat ik een beetje kan zien! Toch gaat het niet heel makkelijk, want het linnen is stroef en het aantrekken is dus niet eenvoudig. Er zal nog wel eens een klein hobbeltje overblijven vrees ik.

Last time I didn't mention my lacework. But I do spend every day some (a lot of) time working on this scarf, which I started for the show I went to in Medemblik and which I wrote about some time ago. I wound linen on the bobbins, that was meant for weaving, long ago, but I thought it might be nice fot this scarf in Flanders lace as well. Finally a piece in Flanders which I can see. Yet it isn't really simple, because the linen doesn't 'slide' very well and pulling the threads isn't easy. No doubt some bumps here and there will be left.

Herkennen jullie het patroon? Het moeten inktvissen voorstellen. Het plaatje (uit het boek, waar het patroon ook in stond, van het Deutsche Klöppelverband: Flandrische Spitze im Aufbruch) laat zien, wat het moet gaan worden. Zo ongeveer. Het boek vind ik heel fijn om uit te werken.

Do you recognise the pattern? It is supposed to be an octopus. The photo also shows, what it's going to look like. More or less. Picture and pattern are from a book of the German lace organisation and is called Flandrische Spitze im Aufbruch I love working from this book.

Al heel lang keek ik naar de 'Toverbollen' van Schoppel. Ik vond ze mooi, maar had geen idee wat ik zou kunnen maken met zo'n bol van 100 gram, met kleuren, die heel langzaam verlopen. Toen zag ik het patroon van de sjaal Wingspan. Voorbeelden hiervan vind je o.a. ook hier. Dapper begon ik te breien en besloot al gauw, ook al na opmerkingen van medebreisters bij de SnB Hoorn, dat één bol toch wat karig was. Er ligt dus nu een tweede bol te wachten, zodat de sjaal een beetje formaat krijgt. Het is een prima werkje als je lang als passagier in een auto moet zitten!

For a long time I've had my eyes on the 'Zauberball', a wool by Schoppel Wolle, and beautiful. But I had no idea what to do with this yarn, which changes colour very slowly. Then I saw 'Wingspan'. Examples you can see here Of course I had to cast on right away and soon decided, that I needed another 100  gr. ball, also after discussing this with a few SnB knitting friends in Hoorn. Now a second ball is waiting, so that the shawl will be big enough. It is a great project to knit on when you have to be a carpassenger on long rides!

De eerste kleurtjes zijn gesponnen.

The first colours of the dyed wool have been spun.

De mouw van mijn vest (ze zijn inmiddels allebei af en de delen liggen opgespannen te wachten, tot ik de zaak in elkaar ga zetten) Natuurlijk nam dit patroon heel veel meer, dan het vorige vest, dat ik had uitgehaald. Haastig moest ik dus mohair en longwool spinnen, een klos vol twijnen en toen kon ik weer verder breien...

The sleeve of my cardi. Both sleeves are done now and all parts are being blocked at the moment, waiting till I can sew it all together. Of course this pattern took far more yarn than the cardi I frogged, so I had to spin more mohair and longwool, and ply them together - a whole big bobbin full. Then I could knit on again...

Het leven hier blijft bedrijvig. Er is meer te doen dan er tijd is.

Life here is always busy. There is far more I can do than the time that I've got.

Werken in uitvoering

WIPs

In Hoorn is plotseling overal verf te koop om taart-benodigdheden te kleuren. Ik kon me dan ook niet beheersen en kocht nog een paar flesjes Americolor. Tja, en dan moeten die natuurlijk ook uitgeprobeerd worden. Niet om taarten mee te versieren, of cupcakes, wat zo in de mode (en ook heel leuk) is, maar om wol mee te verven. Gelukkig had ik nog wat schapenwol liggen en dat heeft nu dus een kleurtje gekregen. Geverfd in de oven volgens mijn beproefde methode.
Nu moet het nog gesponnen worden, maar ook dat schiet al lekker op.

In Hoorn we can suddenly buy food dyes at many different places and of course I couldn't resist buying a few bottles of Americolor. Well, of course these had to be tried out. Not to cheer up cakes or the fashinable (and fun!) cupcakes, but to dye wool. Fortunately there was some sheeps' wool lying about, so that is coloured now. Dyed in the oven in my favorite way.
Now all this wool has to be spun, but that's getting on quite well, too.

Mijn breiwerk gaat ook verder. Het Leaving vest dat ik de vorige keer al liet zien heeft al een rug- en twee voorpanden, de eerste mouw is onderweg.

Maar de afgelopen zomer besloot ik een ander vestje, dat ik in de kast had liggen, dat ik had gemaakt van handgesponnen wol (kidmohair, getwijnd met een of andere longwool - het stond ooit in een zak voor mijn deur, dus ik weet niet precies wat het was, maar hoewel de voorbereiding voor het spinnen erg tijdrovend was, werd de wol erg mooi en zo zacht!)uit te halen. Tot mijn spijt zat het vestje niet lekker. De hals leek wel te wijd, en steeds zakte het af over mijn schouder. Uithalen dus, want ik had teveel werk gehad aan de wol om het ongebruikt als vest in de kast te laten liggen.  Ik begon aan een vest van Jean Moss: de Eriskay Cardigan (Knitter's magazine Fall 2000)

Ik hoop wel, dat na het opspannen het er wat vlakker uit gaat zien, maar in werkelijkheid hobbelt het wat minder dan op de foto, en eigenlijk ben ik er nogal blij mee.

My knitting goes on as well. The Leaving cardi I showed last time now has a back and two gront parts and the first sleeve is on the way. 

But last summer I decided to frog a cardi I knit with handspun wool (kidmohair, plied with a longwool. A bag full of it was waiting for me at the back door one day, so I have no idea where it came from and what it is, but although prepping the wool for spinning was very time consuming, the wool became lovely and soft) I was sorry, but the cardi didn't please me at all. The neck seemed too wide and it kept dropping off my shoulder all the time. Frogging was necessary, because it seemed a shame to leave it unused after all the work I spent on it. I started making a cardi by Jean Moss: the  

Eriskay Cardigan (Knitter's Magazine Fall 2000)

I hope blocking will smooth out the work a bit, but in real life it doesn't look so uneven as in the photos and actually it rather pleases me.

Hier het patroon van wat dichter bij.

Here the work a little closer up, so you can see the pattern a little better.

Er zijn nog twee of drie dingen, waarmee ik bezig ben. Meer daarover een volgende keer.

There are two or three more things I'm working at at the moment, but more about them another time.

Het wordt weer eens tijd...

...om een bericht op dit blog te schrijven.

It really is time to write a blog again.

Het is alweer heel lang geleden, maar dat schrijf ik bijna iedere keer aan het begin van mijn verhalen.
De tijd lijkt dan ook steeds sneller voorbij te gaan. Het is niet, dat ik niets heb om over te schrijven. Integendeel. Zo waren er breiochtenden en avonden van SnB Medemblik en Hoorn. Altijd weer gezellig. Velen breien de poppen van 'de Noorse jongens' en ze zijn allemaal zo leuk! Hier zijn een paar 'Medemblikkers'.

It's been so long, but I write that nearly every time in the beginning of my stories. Time seems to be going by faster and faster. It's not, that there is nothing to write about. Quite the opposite. For instance there were the meetings of the knitting groups of SnB Medemblik and Hoorn. Always fun. Many are knitting the dolls designed by 'the Norwegian boys' and these dolls are all so very nice! Here are a few of the 'Medemblik' ones.

Natuurlijk kwam ook de spingroep bij elkaar. Een klein groepje, de afgelopen maand. Volgende woensdag lijkt het drukker te worden. We sponnen er allemaal weer op los en er ontstonden fraaie garens, van allerlei soort. Bij mij staat het spinnen een klein beetje stil: er zijn nog zoveel andere dingen te doen.

Op course our spin group also met. A small group last month. Next Wednesday it looks like it will be busier. We all span happily and very different, but all pretty yarns were the result. As for me: spinning is at a standstill at the moment, more or less, because so many other things had to be done.

Ik had beloofd op 22 september voor de kantklosschool een stand te bemannen in de creabeurs, die in de bibliotheek van Medemblik gehouden zou worden. Mijn kussen en klosjes zaten nog vol met de Vlaanderse bladwijzer, waar ik het winterseizoen mee had afgesloten en nu nog fijn in de tas onafgemaakt lag te zijn. Omdat afkanten op zo'n beurs geen goed idee leek, moest ik dat dus thuis vooraf even doen. Nou ja, even en Vlaanders: Niet echt een goede combi. Maar hieronder het resultaat. 

I had promised to man a booth for our lace school at the crea fair that would be held in the Medemblik library on September 22. My pillow and bobbins were full with the Flanders bookmark which was the last project I  finished the winter season with, and which hadn't been done during the summer as planned. It was still in the bag, in the same way I took it home after the last lesson in March. Because finishing it on such a busy fair didn't really seem a good idea I just had to do that beforehand, at home. Well, Flanders isn't done quickly, the yarn is very thin and my eyesight not quite good. But here is the result.

De breigroep komt ook altijd in de bibliotheek bij elkaar en ons was gevraagd, de trapleuning met breiwerk te versieren, om het wat kale betonnerige trappenhuis op te vrolijken. Natuurlijk deed iedereen even een stukje breiwerk en inderdaad: het stond vrolijk.

Our SnB group always meets in the library and we had been asked to wrap the handrail of the staircase in knitting, to cheer up the concrete stairs. Of course we all knit a piece and indeed: it looked cheerful.

De beurs was gezellig druk en zo te zien zag ik veel oude bekenden. Let even op, hoe goed ik de kleur van mijn shirt en kanten vestje op de kleur van de muur had afgestemd! Daarover moet ik die ochtend toch wel nagedacht hebben.

The fair was nice and busy and so to see I saw many old friends come by. Please notice how well the colour of my shirt and lace vest matches the wall! I must have thought about that before I left that morning.

Dochter en haar familie kwam in het weekend logeren. Pepijn zag het tafelgetouw, met daarop de sjaal, waaraan hij was begonnen te weven. Oma mag ik...? Ja, dat mocht. Helemaal gelukkig weefde hij voort, tot zijn grote neef Jasper kwam en samen spelen toch leuker was. Toen hij weer thuis was klaagde hij: Waarom wonen we ook zo ver? Ik wil vaker weven bij oma.

Daughter and family came for the weekend. Pepijn saw the table loom, with the scarf he'd started weaving some time ago. Oma, may I...? Yes you may. Quite happily he wove on, until his big cousin Jasper arrived and playing together seemed even better. When he was back at home he complained: Why do we live so far? I want to weave at oma's more often.

Ook mijn weefwerk staat een beetje stil. Een tijdje geleden was het me eenvoudig te vermoeiend, maar nu begint het toch wel weer te kriebelen. Snel maar weer eens achter het getouw, in plaats van achter de computer.

Breien gaat altijd nog door. In een vlaag van verstandsverbijstering (of ik nog niet genoeg onder handen had) gaf ik me op voor een KAL van de Nederlandse Ravelry groep. Vestjes breien. Ik was al begonnen met een handgesponnen vestje Eriskay Cardigan van Jean Moss, maar zette nu ook nog 'Leaving' op, van de ontwerpster Anne Henson Hieronder Leaving in wording.

My weaving doesn't progress either. Some time ago it was too tiring for me, but now it's begun attracting me agin. Soon I'll have to go and sit at the loom, instead of at the computer.

I'm still always knitting. Without thinking to well (must have thought I didn't have enough WIPs yet) I entered a KAL of the Dutch Crafters group on Ravelry. We knit cardis. I had already started the handknit Eriskay Cardigan by Jean Moss, But now I also started 'Leaving' by designer Anne Henson In the picture you can see Leaving in progress.

Genoeg bijgepraat, denk ik. Tot een volgende keer. Morgen weer kantklossen, dinsdagavond SnB Hoorn, woensdagmiddag spingroep: de zomer is voorbij, het winterseizoen is begonnen. Ook wel weer leuk!

Brought everyone up to date, I think. See you next time. Tomorrow I'll be making lace at lace school, Tuesday night will be SnB Hoorn, Wednesday afternoon spingroup: summer is over, winterseason has begun. Fun too!

Hoorn werd een beetje wild

The town of Hoorn got (yarn)bombed!

In Hoorn veranderde Het Kleine Noord en omgeving vorige week in een kleurige promenade, vol fantasievolle brei- en haakwerken. Zoals ik in dit blog al schreef, had ik ook een bijdrage geleverd. Hier is mijn 'blaadjes- en bloemetjes paal', met mijn papegaai, die toezicht hield op het geheel. De blaadjes fladderden vrolijk in de wind, zoals bedoeld.

Last week one of the main streets in Hoorn changed into a colourful promenade, full of beautiful knitting and crochet. As I wrote earlier in this blog I also did some work for this project and here is my 'leaves and flowers pole' with my bird, who looks from the end (beginning?) of the street if all is going well. The leaves were blowing in the wind, as intended.

Vogel lette zeker niet goed op: er werd even later een fiets geparkeerd tegen zijn paal - hoe respectloos, maar wel erg Nederlands!

Bird didn't pay enough attention: a bicycle was parked against its pole. How respectless, but it certainly looked very Dutch as well!

Overal zag je mensen elkaar wijzen op mooie, leuke, grappige dingen

Everywhere people were pointing each other at beautiful, funny, nice things

Zoals dit hekje, nu van dichtbij

Like this gate, closer up now

Lantaarnpaal met snelheidsbeperking

Lamp post with maximum speed

 Om deze paal zit mijn tweede werkstuk gedraaid, helaas niet op een manier, waar ik blij van werd. Het was gemaakt voor net zo'n paaltje als van mijn eerste werkstuk, maar is nu veranderd in een zielig dun sliertje. Nou ja, dan had ik zelf maar bij het ophangen aanwezig moeten zijn. Maar jammer was het wel. Het spiraalgewijs om de palen draaien was trouwens wel een punt van kritiek, wat mij betreft. Zo zou het eigenlijk niet moeten.

My second project has been twisted around this lamp post, and I was sorry to see it had been done in a way that didn't make me happy. But I can't complain, because I wasn't present when everything was  attached to the different objects. But it seemed a shame: because I had made it the right size for such a pole, and now it looked a sorry rope. That was a reason for some criticism from me, because this spiralling around posts and poles isn't the way to use the work.

 Supermarktversiering

The local supermarket.

De vreselijk lelijke fontein van beton, genaamd de Waterdrager, vrolijkte erg op van zijn gebreide jas!

The very ugly concrete fountain cheered up no end with its knitted coat!

 Ook het muurtje aan de voet ervan werd bekleed

The wall at its feet was covered, too

 Steunen bij de kerk kregen muizenbezoek

Little mice visited the church

samen met een paar kikkers

together with two frogs

Het enige bankje op de route. Daar zouden er meer van moeten staan voor mensen zoals ik...

The only place to sit on the entire way. There should be more of those for people like me...

Op het Breed was het markt, maar ook daar waren de lantaarnpalen versierd, onder andere met mooie kwasten.

The weekly Saturday market was in one of the streets, but there the lantern posts had also got nice tasseled covers!

Alles bij elkaar was het een geweldige happening en ik heb begrepen, dat het evenement een vervolg krijgt. Leuk!

Altogether is was a great happening and I understood that it will be repeated. Great!