Werken in uitvoering

WIPs

In Hoorn is plotseling overal verf te koop om taart-benodigdheden te kleuren. Ik kon me dan ook niet beheersen en kocht nog een paar flesjes Americolor. Tja, en dan moeten die natuurlijk ook uitgeprobeerd worden. Niet om taarten mee te versieren, of cupcakes, wat zo in de mode (en ook heel leuk) is, maar om wol mee te verven. Gelukkig had ik nog wat schapenwol liggen en dat heeft nu dus een kleurtje gekregen. Geverfd in de oven volgens mijn beproefde methode.
Nu moet het nog gesponnen worden, maar ook dat schiet al lekker op.

In Hoorn we can suddenly buy food dyes at many different places and of course I couldn't resist buying a few bottles of Americolor. Well, of course these had to be tried out. Not to cheer up cakes or the fashinable (and fun!) cupcakes, but to dye wool. Fortunately there was some sheeps' wool lying about, so that is coloured now. Dyed in the oven in my favorite way.
Now all this wool has to be spun, but that's getting on quite well, too.

Mijn breiwerk gaat ook verder. Het Leaving vest dat ik de vorige keer al liet zien heeft al een rug- en twee voorpanden, de eerste mouw is onderweg.

Maar de afgelopen zomer besloot ik een ander vestje, dat ik in de kast had liggen, dat ik had gemaakt van handgesponnen wol (kidmohair, getwijnd met een of andere longwool - het stond ooit in een zak voor mijn deur, dus ik weet niet precies wat het was, maar hoewel de voorbereiding voor het spinnen erg tijdrovend was, werd de wol erg mooi en zo zacht!)uit te halen. Tot mijn spijt zat het vestje niet lekker. De hals leek wel te wijd, en steeds zakte het af over mijn schouder. Uithalen dus, want ik had teveel werk gehad aan de wol om het ongebruikt als vest in de kast te laten liggen.  Ik begon aan een vest van Jean Moss: de Eriskay Cardigan (Knitter's magazine Fall 2000)

Ik hoop wel, dat na het opspannen het er wat vlakker uit gaat zien, maar in werkelijkheid hobbelt het wat minder dan op de foto, en eigenlijk ben ik er nogal blij mee.

My knitting goes on as well. The Leaving cardi I showed last time now has a back and two gront parts and the first sleeve is on the way. 

But last summer I decided to frog a cardi I knit with handspun wool (kidmohair, plied with a longwool. A bag full of it was waiting for me at the back door one day, so I have no idea where it came from and what it is, but although prepping the wool for spinning was very time consuming, the wool became lovely and soft) I was sorry, but the cardi didn't please me at all. The neck seemed too wide and it kept dropping off my shoulder all the time. Frogging was necessary, because it seemed a shame to leave it unused after all the work I spent on it. I started making a cardi by Jean Moss: the  

Eriskay Cardigan (Knitter's Magazine Fall 2000)

I hope blocking will smooth out the work a bit, but in real life it doesn't look so uneven as in the photos and actually it rather pleases me.

Hier het patroon van wat dichter bij.

Here the work a little closer up, so you can see the pattern a little better.

Er zijn nog twee of drie dingen, waarmee ik bezig ben. Meer daarover een volgende keer.

There are two or three more things I'm working at at the moment, but more about them another time.