Nog iets vergeten, herfst en Halloween in Hauwert

Forgotten something, autumn and Halloween in Hauwert

De volgers zijn weer terug. Ik was deze week helemaal  blij ervan.

My followers are back. This week that really made me happy!

Ik was ze bijna vergeten: mijn mystery sokken, die ik in juli al op de naalden had gezet. Vol enthousiasme breide ik allebei de sokken, een tot, en de ander tot voorbij de hiel. Toen trok ik er een aan om te passen.
Hij ging niet over mijn hiel. Door de inbreitechniek zit er weinig rek in de sok, en het ging dus echt niet. Beide sokken weer uitgehaald en een grotere maat opgezet.
De eerste van het nieuwe paar sokken was nog wel snel af, maar de tweede, dus eigenlijk de vierde, had wat langer nodig. Om de een of andere reden had ik er niet meer zoveel zin in. Nu was ik ze bijna vergeten. Omdat dat toch ook zonde zou zijn, maakte ik ze deze week 'even' af. Hier de voorkant...

I almost forgot them: the mystery socks I already started in July. Excited I knit both socks, one as far as the heel, the other past the heel. That one I tried on. It didn't get past my heel. Because of the stranded knitting it didn't stretch enough and it really was impossible to get it on. I ripped both socks and started in a bigger size.
It didn't take too long to knit the first sock again, but the second, or actually the fourth, took a little longer. For some reason I didn't feel like these socks so much any more. Wonder why. 
And now I had almost forgotten all about them. Because that would have been a pity I finished them this week. Here is the front...

 ...en hier de achterkant. Met een naad! En ze passen nu! Pfff....

...and here is the back. They fit. Pfff...

Mijn uitgehaalde en weer gebreide vest is ook af. Dat wil zeggen: ik moet nog een zij- en mouwnaad naaien, knopen kiezen en aanzetten. Na het opspannen was het een wereld van verschil: het werk zag er even zacht en soepel uit als het aanvoelt. Mooi zo.

The jacket I ripped and knit again has been done, too. At least: I have one side- and sleeve seam left to sew and buttons still have to be chosen and sewn on. Blocking made a world of difference: the work now looked as soft and drapable as it feels. Great.

Het was herfst hier. Vorige week scheen de zon nu en dan en de kleuren waren geweldig. In de tuin was het genieten.

It was autumn.Last week the sun shone and the colours were gorgeous. It was lovely to be in the garden.

 Een paar berkenblaadjes bij onze stenen mevrouw

A few birch leaves in front of our stone lady

De fluweelboom had een kleurig wasje opgehangen

One of my favourite trees, of which I don't remember the English name, had put out its colourful laundry.

 Nog meer kleur.

More colour

 Op een ochtend had het zelfs gevroren. De blaadjes hadden plotseling witte randjes en de zwammetjes staken hun kopjes bibberend boven het gras uit.

One morning there had been some frost. The leaves suddenly had white edgings and the little funfi in the grass put shiveringly their little heads up in the grass

De hortensiabloemen waren bruin geworden.

The hydrangeaflowers had turned brown

Maar de knoppen van de toverhazelaar beloven al weer veel goeds voor het voorjaar!

But the buds of the witch hazel promise nice things of the returning spring!

In Nederland doen we niet zo erg aan Halloween. Toch werden we er deze week plotseling aan herinnerd. Niet omdat we heksen zagen voorbijkomen, of andere enge dingen, maar wel, omdat we een heel nieuw huisdier bleken te hebben: een vleermuis.
Toen zoonlief de garagedeuren openmaakte viel er iets in zijn nek en vervolgens op de grond. Daar lag een onduidelijk bruin hoopje. Een ruigharige dwergvleermuis, zoals we later wisten.
Hij was er niet blij mee, maar toch was het bijzonder. Daarom hier het monster op de foto.

In Holland we don't celebrate Halloween so much. Yet we were reminded of it this week. Not because we saw witches fly past, or other creepy things, but because we turned out to have a completely new pet: a bat.
When our son opeed the garage doors something dropped and fell into his neck and from there on the ground. There was a vague brown little heap. Later we learned it was a hairy dwarf bat (or whatever the English name may be)
He was not amused, but yet is was special. Therefore a picture of our monster.