Over mij

Mijn foto
I'm a Dutch weaver, knitter, spinner, lacemaker and love anything that has to do with fiber and yarn. And of course I like to read books, magazines, newspapers.

dinsdag 8 april 2008

Hemming handwovens, knitting

Nog maar een keer een paar voorbeelden van afwerking bij het weven. Op de weeflijst werd gevraagd naar zomen in wafelweefsel. Vandaar hier mijn (veelgebruikt) handdoekje, geweven in, als ik het me goed herinner. 8-schachts wafel. Het garen dat ik hiervoor gebruikt hebt was een breikatoen, die ik had liggen. Daarvan had ik allerlei verfproefjes gemaakt en dus lagen er veel kleine strengetjes. Voor iedere 'rib' in de wafel gebruikte ik drie gekleurde draden in de schering. Alle andere scheringdraden waren wit. De inslag was van hetzelfde materiaal, de wafel werd steeds in een kleur geweven, waarmee het strengetje dat ik had dan ook meteen op was, en tussen elke gekleurde wafel gebruikte ik een witte inslagwafel.
De zoom werd op de machine gestikt. Aan de bovenkant had ik iets meer dan aan de onderkant in linnenbinding geweven. Het garen was hetzefde witte garen van de rest van het handdoekje. Na vele wasbeurten ziet het er nog als nieuw uit, de zoom blijft keurig recht.
A few more examples of finishing handwovens. On the weaving list somebody asked about hemming waffle weaves. So here is my (much used) little towel, woven in, if I remember correctly, an 8-shaft waffle. The yarn I used was a knitting cotton from my stash. I had made some dyeing samples with that and had many small coloured skeins. For every 'rib' in the waffle I used three coloured ends in the warp, all other ends were white. The weft was the same material, the waffle was woven in one colour, and between the coloured waffles was a white one.
Hems were sewn on the machine. On top I had woven a longer part in plain weave that at the bottom. Yarn for the hems was the same white yarn I used for the rest of the towel. After being washed many many times the towel still looks as new and the hems are nice and straight.Natuurlijk is er ook nog franje. Ik houd meestal niet van franjes. Als kind had ik er al een hekel aan om de franje van het vloerkleed in de woonkamer recht te leggen. Dat was een van de weinige klusjes die me toen opgedragen werden.
Maar in deze sjaal is het toch niet slecht, vind ik. De schering is ge-dipdyed, dus geverfd in verschillend gekleurde verfbaden. De kleur verloopt van blauw naar groen naar rose. Dit rose (effen) gebruikte ik voor de inslag. Bovendien zijn een paar baantjes in de schering opgenomen, die een blokje ikat in zich hadden. Deze baantjes van acht draden zijn blauw geverfd, en waar de sjaal in 1/3 keper geweven is, werden de baantjes in 3/1 keper geweven. Als je goed kijkt op de foto zie je zo'n blokje vlak tegen de franje aan, in het midden onder. Het is verrassend, dat de kleuren van de franje zo verschillen. Om franje te maken: ik heb niet zo'n apparaatje om dat te doen, maar wasknijpers bieden uitkomst. De eerste groep draden draai ik met mijn vingers in elkaar, knijp de knijper erop en leg dit op tafel terwiil ik de tweede groep in elkaar draai. Dan beide groepen samen in de knijper, optillen en in elkaar laten draaien. Knoop erin, klaar, volgende franje. Het garen was wol met zijde.
Of course there is fringe. I don't usually like fringes on anything. As a child I hated putting straight the fringe of the carpet in our livingroom. One of the few tasks that were given to me then.
But on this scarf the fringe is ok, I think. The warp was dip-dyed, so put into different coloured dye baths. The colour goes from blue to green to pink. This pink (uni) I used as weft. In the warp were also a few stripes that had been dyed blue, with small blocks of ikat. Those stripes were woven in 3/1 twill, where the rest of the scarf was woven in 1/3. If you look at the photo, centre bottom, near the fringe, you can see such a small block. It is surprising to see how different the fringe colours are. It makes the scarf more interesting in my eyes. To make the fringe: I don't have a gadget to make fringes, but use a clothes pin. With my fingers I twist the first part of the fringes, put it in the pin, twist the second part and put two parts together in the pin. Lift the whole and it twists into a nice fringe. Make a knot at the bottom, finished! Next fringe. The yarn was a wool/silk blend.

Het dekentje dat ik een poosje geleden weefde (en vele voorgangers had) heeft weer een andere afwerking. Hiervoor gebruikte ik de methode, die alle wollen dekens vroeger hadden. Rond het hele dekentje maakte ik een gehaakte rand (1 losse, gevolgd door een diep ingestoken vaste) met een van de kleuren van de deken. De randen had ik eerst met de machine gestikt en over de stiklijn gezigzagd, dit om lubberen te voorkomen. Deze methode bedekte ook de zelfkanten, waar de kleuren van de inslag meegenomen moesten worden

The blanket I wove a while ago (and which had many predecessors) has another finish again. For this I used the method that all woollen blankets used to have. I crocheted round the whole blanket (1 chain - 1 single cross stitch) with one of the yarns of the blanket. First I machine stitched a straight line along the raw edges and zigzagged on top of this line. (this to prevent 'waves') The crochet hid this and also on the selfedges the spots where a weft colour had to be taken along the side.

Gebreid heb ik ook weer: een lenteachtig vaatdoekje 'Springing up flowers'

I knit another dishcloth: 'Springing up flowers'

En tenslotte: Josephine is af! Dat zoiets kan ontstaan met behulp van het schaap van de buren!

And last but not least: I finished Josephine! That something like this can grow with the help of the neighbour's sheep!

1 opmerking:

Leigh zei

Blogger just ate my commetn! :(