Eindelijk weer...

Het is na een vakantie altijd moeilijk om het oude ritme terug te vinden. De computer lijdt daaronder: ik kom er nauwelijks toe erachter te gaan zitten en blogs te schrijven. Ook nu had ik bezoek of ik was weg, ik was te moe of had het te druk.

After a holiday it's always hard to find back the old rhytm. The computer suffers; I hardly find time or mood to do anything at it and write blogs. I was having visitors or was out, I was too busy or too tired.

Wat ik dan allemaal deed? Ik ben bijna geneigd om te zeggen: weinig, maar als ik de foto's bekijk, die ik in de tussentijd van enkele activiteiten maakte, dan is het toch nog heel wat. En dan heb ik geen foto's gemaakt van het werk in de tuin. Toch slokt dat heel wat van mijn tijd op. Gister ben ik begonnen met het knippen van onze vele buxusheggen. Alleen al voor de geur een van mijn favoriete tuinklussen.

What it was, that kept me so busy? I tend to say: not really very much, but when I take a look at the photos I took meanwhile of some of my activities, it is surprisingly much. And I didn't take any pictures of my work in the garden, which takes up a lot of our time nowadays. Yesterday I started cutting our many box hedges. The smell when doing this makes it one of my favorite garden jobs.

Maar goed: textiel nu weer eens, voor de verandering.

But ok: some textiles, for a change.

Hier is de kanten Milanese teckel: mijn laatste werkstuk op de kantklosschool van het afgelopen seizoen.

Here is the Milanese lace dog: my last project at the lace school for the past season.

Dit is een kleurenfoto! Echt waar. Het is het kantje, dat ik in Frankrijk maakte op dat heerlijke zonnige terras. De gebruikte techniek: chrysantentechniek ('gespleten spinnen'). leuk om te doen. Toen we een paar jaar geleden in het Ertsgebergte waren, demonstreerde een van de kantwerksters daar me deze kantsoort. Sindsdien wilde ik beter weten hoe dat nu precies ging.

This is a colour picture! It really is! It's the lace piece I made on that lovely sunny French terrace. Technique used: chrysantemum technique (split spiders). When we were in Germany a few years ago one of the lace workers there showed me her work in this technique and since then I wanted to try it out myself to understand better what she was doing.

                                     

Natuurlijk had ik een paar sokken bij me om te breien. Patroon: Firestarter van Yarnissima. Garen: Trekking XXL. Ik brei tegenwoordig liever effen sokken, maar in dit patroon komt de zelfstrepende wol wel goed uit. Erg ver was ik niet gekomen met breien, dus de sokken moesten thuis afgemaakt worden. In mei begon de Mystery sock op Sock Knitters Anonymous (Ravelry), en omdat die ontworpen zou worden door Cookie A wilde ik daar graag aan meedoen.

Of course I took some socks to knit. Pattern: Yarnissima's Firestarter. Yarn: Trekking XXL. I prefer to knit solid coloured socks now, but in this pattern the selfstriping yarn does give a nice result. I hadn't done much knitting in France, so the socks had to be finished at home. In May the Mystery sock May would start on SKA (Ravelry) and because the designer of those wouold be Cookie A I wanted to join that KAL.

Hier het begin van de mystery sock. Inmiddels heb ik de boord af.

Here the start of the mystery sock. I have finished the leg already now.

                                    

Na het breien van de Sneeuwkoningin had ik nog wol over. Daarvan maakte ik een driehoekige sjaal in het 'bird's eye' patroon. Zie daarvoor de site van Heirloom Knitting Hoewel het geen eenvoudig breiwerkje is, vind ik het steeds weer een mooi patroon om restjes op te maken. Je breit eenvoudig door tot de wol op is.

After knitting the Snow Queen I had some wool left. With that I made this triangular shawl in the 'bird's eye' pattern. For this see the site of Heirloom Knitting Although the pattern isn't simple I like it, because it's nice to finish up wool of another project like now. Ypu simply knit until all the wool has been used!

De kleuren van de Landscape verf die ik vaak gebruik, vond ik vaak te licht. Daarom verfde ik 100 gram wol zo donkerrood mogelijk. Ook spon ik die, en ook wat van de paaseierenverfwol is gesponnen. Foto's daarvan een volgende keer.

I think the colours of the Landscape dyes give a too light result. Therefore I dyed 100 grams of wool as dark as it wanted to be. I also span that and some of the Eastereggdyewool was spun as well. Photos another time.

                  

Tenslotte: de schering, die ik in december al maakte is eindelijk op mijn Toika gezet. Hier het begin van het doorrijgen. Inmiddels is alles aangebonden en ik kan beginnen met het leuke werk: weven! De schering is zwart, van een wat onduidelijk glad, glibberig materiaal, waarvan ik een heel grote cone in mijn voorraad had. De inslag wordt blauwe handgesponnen merino. 2/2 keper.

Finally: the warp I made in December already was finally wound on my Toika. Here the start of the threading. By now all has been tied up, threaded and sleyed, ready for the most enjoyable part: weaving! The warp is made of an unknown slippery black material, of which I found a very big cone in my stash. Weft will be blue handspun merino. 2/2 twill.

Wat echter het grootste deel van mijn tijd opslokte was het lezen van de superdikke boeken van Ken Follett. Het eerste deel, over de bouw van een kathedraal in Middeleeuws Engeland, had ik mee op vakantie en nu lees ik het 1111 bladzijden tellende vervolg hierop. Er komt geen eind aan! Maar boeiend vind ik het wel, vooral omdat de wolindustrie in die tijd mede centraal staat in deze boeken. Zo vond ik de uitgebreide beschrijvingen over het vollen van de wol, in het eerste deel, en over het verven en weven in het tweede deel, heel interessant. Ook de wolhandel tussen Engeland en Italië wordt uitgebreid beschreven. Als je het zo leest, ontstond hier het bankwezen! het was te gevaarlijk om zulke lange reizen tussen beide landen te maken met veel geld op zak, dus fungeerden familieleden in een van beide landen, als bank ter plekke.

What took most of my time, however, was reading the very thick books, written by Ken Follett. The first part, about building a cathedral in medieval England. I had with me in france, and now I'm reading the sequel, 1111 pages long! Never ending story. I think it's a good read, though, especially because the wool industry in those times takes a central part in the story. I enjoyed reading the descriptions about fulling the wool in the first part, and about dyeing and weaving in the second. The wool trade between England and Italy is also described. While I was reading it occurred to me that in those times the bank came in existance: it was too dangerous to travel such long distances with lots of money in your pockets, so families put relatives in one of both countries, that worked as a kind of bank.

Ken Follett: I. The Pillars of the Earth en/and II. World without End

Zo. Nu de laatste 150 bladzijden even lezen!

And now to read the last 150 pages!