E is for...

Enkhuizen. Oude Zuiderzeestad, niet ver van ons vandaan. Ik kwam er vroeger niet vaak, want ik zat in Hoorn op school, en als je Hoorn een mooie stad vond, dan ging je niet naar Enkhuizen. Dezelfde strijd ging tussen Hem, het dorp waar ik ben geboren, en Venhuizen, dat ernaast ligt en één gemeente vormt en natuurlijk ook tussen Amsterdam en Rotterdam. Maar goed, Vandaagf toch Enkhuizen. Af ten toe is het er toch leuk rondkijken.

Enkhuizen. Old town on the Zuideree, not far from where we live. I didn't go there very often as a child, because I went to school in andother of these old towns, Hoorn, and when you liked Hoorn, you didn't like Enkhuizen. The same went on between Hem, the vllage where I was born and the next village Venhuizen, and on a bigger scale between Amsterdam and Rotterdam. But ok: Enkhuizen today. So now and then it's nice to look around there.

Het is vooral leuk om als toerist in eigen omgeving rond te lopen. Dan zie je pas echt, hoe mooi sommige dingen zijn. Links drie foto's van mooie oude gevels en rechts de 'boerenhoek', de plaats midden in de stad waar nog de oude boerderijen staan, aan het water.

It's really fun to walk around as a tourist in your own neighbourhood. Only then you see how beautiful some things are. On the left three pictures of beautiful ols house fronts and on the right 'farmers' corner', the place in the middle of the town where the farmhouses still are, on the water.

Rondom de stad lopen de stadswallen. Mooi om over te wandelen.

Around the town are still the old city ramparts. Nice for an afternoon walk.

Dan kom je terug bij de entree van de stad. Daar staat nog altijd de oude stadspoort, de Koepoort. Toen ik als kind naar Enkhuizen ging, moest al het verkeer onder die poort door! Nu wordt het verkeer er links en rechts omgeleid.

Then you come again to the entrance of the town. There still is the old town's gate, the 'Cow gate'. When I was a child all traffic had to go through that gate. Now cars etc. go left and right around it.

Het is echt krap, onder die poort!

It really is narrow under that gate!

Zoals in iedere stad zijn er veel kerken. Misschien in Enkhuizen een paar meer dan in andere steden. Hier zijn er twee:

Just like in every town there are many churches. Perhaps there are a few more in Enkhuizen than in other towns I know. Here there are two of them:

En net als in andere steden zijn kerken tegenwoordig in gebruik voor andere zaken. Maar toch: de invloed van de naderende paasdagen is ook hier merkbaar!

And just like in other towns some churches are used for other things now. But still: the approach of Easter is still important here!

In deze kerk is nu een bloemist gevestigd.

In this old church is a florist's shop now.

Op onze weg terug naar onze auto komen we langs het oude (links) en het nieuwe(re) weeshuis. Ervoor een aankondiging van een tentoonstelling over de weeskinderen. Maar ik ben vooral dol op dat poortje, met die stenen weeskinderen erboven.

On our way back to our car we passed the old and the new(er) orphanage. In front of it a poster for an exhibition on orphans. But I especially like the little old gate, with the stone orphans above it.

Nog even verder het imposante stadhuis. Hieraan kan je echt zien, hoe rijk de stad vroeger was.

A little further on the impressive town hall. That really shows how rich Enkhuizen used to be!

Dan zien we het eindpunt van onze wandeling. De toren, die de haven bewaakte en die overal nu van verre te zien is. Hij heet de Dromedaris en wordt vaak gebruikt als symbool van Enkhuizen. Wanneer we over de brug bij de Dromedaris lopen, vraagt iemand ons de weg. Het blijkt een man te zijn, die in Nederland geboren was, maar vervolgens veertig jaar in LA heeft gewoond. Hij werkte daar aan de universiteit van Californië. Nu was hij met pensioen en wilde nog eens terug naar Nederland. Het gesprek duurde lang. We waren net op tijd bij de auto: in Enkhuizen is een nieuw parkeersysteem en bonnen worden naar het schijnt snel uitgeschreven!

The we see what's meant to be the end of our walk. The tower that guarded the harbour and that can be seen from afar. It's called the Dromedary and is often used as the symbol for Enkhuizen. When we walk over the bridge near the Dromedary a man asks us the way. He turns out to be a person, who was born in the Netherlands, but lived in LA for 40 years. He worked there at the University of California. The conversation took long. We reached the car just in time: in Enkhuizen they've just got a new parking system and tickets are soon given, we heard!

We haasten ons naar huis, maar denken nog even met een glimlach aan de straatnamen van Enkhuizen (kreupeltje en de drie groene eikels - niet op de foto: de augurkensteeg):

We hurry home, but still think with a smile of the streetnames in Enkhuizen ('little limpy' and 'the three green acorns' - not as funny in English as in Dutch, I suppose - and, not in the picture: 'Gherkin alley') :

en aan de beroemde oud-inwoner van de stad: Paulus Potter

and of the famous old citizen of the town: the painter Paulus Potter