Droef

Geen vrolijke kerstverhalen vandaag, hoezeer ik hoop, dat iedereen vrolijke kerstdagen heeft.
Mijn hoofd staat er niet zo naar.
Een van de trouwste lezers van mijn blog, mijn schoonzuster, is overleden.
Ze was al heel lang ziek en voerde een strijd, die niet te winnen was. Haar overlijden kwam ook niet onverwacht. Toch: even rust.

Volgende week ben ik er wel weer, denk ik.

No happy Christmas tales today, although I hope everyone has very happy holidays.
I'm not really feeling like blogging, though.
One of the truest followers of my blog, my sister-in-law, died yesterday.
She was ill for quite a long time, fought her illness bravely, but she couldn't win this fight and her death wasn't unexpected. But I feel I need some quiet time now.

I'll be back here next week, I expect.

Kerstverhaal

Hier een detailopname van mijn vest. Op het moment ziet het er anders uit, want de middelste van de drie averechte steken aan weerskanten van de gaatjesrijen  moest vallen en dus 'ladderen'. Eigenlijk had ik ook daarvan een foto willen maken, maar dat is in de haast vergeten. De kleurstrepen zien er echt zo uit, want is is tenslotte Noro! Het zijn echt kleuren, passend bij het huidige weertype.
Vandaag sneeuwde het nog weer meer en met een heel harde wind hebben we nu hier en daar een dikke laag.

Here a detail of my vest. At the moment it looks diferent, for the middle stitch of both rows of three purled stitches on both sides of the lace rows had to be dropped to maske ladders. I wanted to take an 'after-laddering'  picture as well, but being in a hurry as usual, I forgot. The coloured stripes really look like this: it is Noro after all. These really are colours fitting to the weather of today!
It snowed some more today and with a very srong wind we have quite a thick layer on the ground now.

En hier is het bewijs, dat ik echt wat gedaan heb op weefgebied: hier haspel ik mijn zwarte schering, de tweede helft ervan. Inmiddels is het haspelen klaar en alles kan op de getouwen gezet worden. Als je goed kijkt, zie je de roze/witte schering op de Megado hangen.
Als je wat verder naar achter kijkt, zie je op de tafel mijn kantkloskussen. Ik heb deze foto's met Picasa naar mijn blog gestuurd, zodat ik verder op mijn netboek kan werken, maar dan kunnen er maar vier foto's tegelijk verstuurd worden, merkte ik. De kantfoto komt dus later.
Ook zie je, links, de haspel van een van mijn spinnewielen, de Louet en nog een klein proefgetouwtje. Zo is hier gelijk een impressie van mijn werkkamer. Meestal te rommelig voor woorden, maar wat heerlijk om een eigen plek te hebben!

Here the proof, that I really did some weaving related work: here I'm winding the second half of the black warp. By now both warps are ready to be put on the looms. When you look quite well, you can see the pink/white warp hanging on the Megado.
When you look a little more to the back you can see, lying on the table, my lace pillow. I sent these photos to my blog through Picasa, but that only works for four photos, so the lace picture, which I also took, will come later.
You can also see, on the left, part of my Louet spinning wheel and a small table loom. In that way you get an impression of my studio. Mostly to messy for words, but how good it is to have this space for myself!

Op de fofo draag ik een vest, dat ik lang geleden breide en tot nu oe weinig gedragen heb. Vraag me niet waarom, maar ik kan wel vertellen waarom ik het nu draag. Een (vrij droevig) kerstverhaal: 

In the picture I am wearing a jacket which I knit a long time ago and which I haven't worn much until now. Don't ask me why. But I can tell you why I'm wearing it now. A (rather sad) Christmas story:

Er was eens een breister, die graag en veel truien breide. Ze maakte de een na de andere en haar kast vulde zich. Ze had het echter altijd nogal warm en droeg de truien niet al te vaak. Daarom schakelde ze over naar sjaals. Vooral dunne ajoursjaals hadden haar voorkeur: het duurde lekker lang om ze te maken en de kast werd er niet zo vol van.
Toch kwam er zo nu en dan nog een trui bij en in het voorjaar van het afgelopen jaar besloot de breister de wintertruien tijdelijk op de zolder op te bergen, zodat er ruimte kwam voor de zomerkleren.
De truien verdwenen uit het gezicht.
De breister woont in een land, waar de winters niet streng zijn. Het vriest er zelden en sneeuwen doet het ook bijna nooit. Tot dit jaar. Het werd echt koud. De truien moesten weer tevoorschijn gehaald worden.
Nu al meer dan een week zoekt ze de zolder af, naar de doos (?) met truien. Ze zijn verdwenen. Ze blijven verdwenen.
Op een warme dag, in de zomer van 2010 vindt ze ongetwijfeld op de warmste dag van het jaar een doos met daarin... Jawel.....
Nu draagt ze wat in haar kast is overgebleven. Het is natuurlijk wel een goed excuus om nieuwe wol te kopen!

Once upon a time there was a knitter, who loved knitting sweaters. She made one after the other and her wardrobe was always full. She was always too hot to wear sweaters very often, so she changed to knitting shawls and scarves. Especially thin lace shawls: it took nicely long to knit them and they didn't fill the wardrobe so quickly.
Yet now and then a sweater was added and in spring of this past year the knitter decided to put the sweaters away temporarily, to make space for the summer clothing.
The sweaters disappeared from view.
Thw knitter lives in a counry, where wnters are pretty mild. Temperatures rarely go below zero and there is hardly ever any snow. Until this year. It was suddenly cold. The knitter needed her sweaters.
For more than a week now the knitter is looking for her sweaters. They are gone. They are not to be found.
No doubt, on the hottest day of 2010, in summer, she'll find a box with... Yes, indeed...
Now she is wearing whatever is left in the wardrobe.
Of course it is a good excuse to buy new yarn!

Nog nooit heb ik quiltwerk in dit blog gezet. Hier hangt de kerstbeer voor onze deur. Ik maakte die ook al weer een tijd geleden, maar ieder jaar komt hij weer voor de deur om onze bezoekers te begroeten. De sneeuw op de buxeshaag is weerspiegeld in het glas, net als het hek van de buren. Toch nog een beetje een sneeuwfoto.

Never before I've shown quilting in this blog. Here is the quilted Christmas bear I made a few years ago. Every years he comes back to greet our visitors. The snow on the boxhedge is reflected in the glaas of the door, just like the neighbour's gate. So a snowy picture after all.

Computerproblemen

Onze computer vertoont nu al een hele tijd kuren: als hij al werkt, dan duurt alles eindeloos. Dat verhoogt het plezier niet meteen wanneer je even snel iets wilt schrijven of opzoeken. Nu schrijf ik dus even op mijn kleine netboek, waar (nog) geen foto's op staan. Een fotoloos blogje, dus. Maar voor iedereen die graag plaatjes kijkt en ook van breien houdt had Henny vandaag een goede tip op haar blog: een miniatuurbreister:  Spectaculair! Bedankt voor deze tip, Henny!

Our computer is giving us a lot of troube lately: if it decides to work everything takes ages. That doesn't really please me when I (as usual: quickly) want to look something up or post something. So now I'm typing this on my small netbook, on which I haven't (yet) any pictures. So this will be a photoless blog. But for everone who likes to look at pictures and is also fond of knitting Henny had a nice link on her blog today: a miniature knitter  Spectacular! Thank you Henny for mentioning this!

Vandaag heb ik de eerste helft van de zwarte schering afgehaspeld, die op mijn Toika getouw moet komen, en een begin gemaakt met de tweede helft. In totaal moeten er 720 draden komen van bijna 5 meter, dus het duurt even. Op de Megado kan ik de roze/witte schering gaan opbomen, die schering heb ik gisteren gemaakt.

Today I wound the first half of the black warp that has to go on my Toika loom and made a start with the second half. There will be 720 ends alltogether, almost 5 meters long, so winding that takes a while. and then the threading can begin. On my Megado I can start beaming the pink and white cotton warp. I made that yesterday. I work back to front.

Mijn mouwloze vest schiet lekker op. Beide voorpanden zijn af en de rug vordert aardig. Vanavond nog maar even verder daaraan  werken. De kerstboom moest vandaag versierd worden,dus veel tijd om te breien bleef er niet over. Het zal vast niet af zijn voor de kerst.

My sleeveless waistcoat (as it is called in the pattern, from Simply Knitting Nov.2009) is progressing nicely. I've finished both fronts now and the back is progressing. I'll work on that this evening. Today the Christmastree had to be decorated and so there wasn't much time to knit. It definitely won't be ready for Christmas.

Wit

Meestal is het kerst en nog niet wit van de sneeuw, dit jaar is het wit en nog geen kerst. Ach ja, verschil moet er zijn.
Vannacht zag ik het al: het dakraam was volledig ondoorzichtig van alle sneeuw, dus ik was niet al te verbaasd toen ik de gordijnen van de slaapkamer opendeed en dit zag:

Most years it is Christmas and not yet white with snow, this year it's white with snow and not yet Chritmas. Different. I saw it when I went to bed last night: our attic window couldn't be looked through because there was too much snow on it. Therefore I wasn.t too surprised when I opened the bedroom curtains and saw this:

Beneden was ons uitzicht door de tuindeuren ook heel erg besneeuwd.
Downstairs the view from the French windows was pretty snowy as well

Kleurenfoto's van de voortuin werden ook zwartwit-foto's. Hoefde je niets voor te doen!
Color pictures of the front garden automatically became black and white pictures. No need to change the camera settings!

De weg voor ons huis
The road in front of the house

De toverhazelaar (hamamelis) in de tuin bloeit. Zoek de bloemen!
The witch-hazel in the garden has flowers. Where have they gone?

 Morgen schijnt er nog meer sneeuw te komen. Een goede gelegenheid om verder te gaan met het opzetten van mijn weefgetouw. Vandaag heb ik de laatste acht schachten van mijn Megado getouw van hevels voorzien. Tot nu toe gebruikte ik 'slechts' 24 schachten, nu ga ik alle 32 schachten gebruiken. Ik ga theedoeken van katoen weven, en omdat schijnpatronen me blijven boeien, maak ik nu een weefsel met rozerood en wit, van ieder 8 draden afwisselend. Rechte inrijg op 32 schachten. Ook de schering is vandaag gehaspeld.


Tomorrow more snow is expected. A good opportunity to carry on dressing my loom. Today I put heddles on shaft 25-32 of my Megado loom. Until now I 'only' used 24 shafts, but now I'm going to use all 32. Because colour-and-weave patterns keep intriguing me I'm now going to weave teatowles, in red/pink and white, 8 ends of each alternating. Straight draw on 32 shafts. Today I made the warp as well.

Kantmarkt en breiwerk

Het was op de kantmarkt dit jaar veel drukker dan vorig jaar - of vergis ik me nu zo?
Toch was het aanbod voor mij wat minder interessant. Natuurlijk kocht ik nog wel wat:

• een klos linnen 20/2
• een boek met een Milanees alfabet
• een boek met de cijfers in Milanese kant
• een paar kleine klosjes linnen
• een paar mooie kleurtjes katoenen garen van Madeira, om de letters en cijfers te klossen.

Ieder jaar is deze markt weer een reunie van klossters. heel gezellig.

It was busier than last year on the lacemarket - or am I mistaken?
Yet what was being sold seemed less interesting to me. Of course I did buy a few things:

• a bobbin full of linen 20/2
• a book with an alfabeth in Milanese lace
• a book with the numbers 1-9 in Milanese
• a few small bobbins full of linen
• a few bobbins full of Madeira coton, in different colours, to make the alfabeth and the numbers

Every year this market is a reunion of lacemakers. Great!

Marion: kantklossen is niet zo moeilijk, maar je moet wel wat les gehad hebben in de beginselen. De dames die in september begonnen zijn, konden deze ster maken! We hebben een ochtend les in de week.

Marion: making bobbin lace isn't so hard, but you need some lessons. The lacers who started in September could make this star. We have one lesson a week

Vooruit dan, nog even een nieuw kantje, een kerstboompje deze keer.

Ok then, another, new piece of lace. A Christmas tree this time.

Vorige keer heb ik het niet over mijn breiwerk gehad. De Windsbraut Spitzbergen vordert gestaag, maar is lastig op de foto te zetten: te groot! Met twee lange rondbreinaalden lukte het een beetje.

Last time I didn't talk about my knitting. The Windsbraut Spitzbergen shawl is getting on slowly, but is hard to put in a photo: too big! I was successful using two long circular needles

De kleur kon beter, maar het licht was niet zo goed en ik kon geen flits gebruiken: dan werd de foto nog minder goed. Het is een mooi paarsblauw, handgesponnen merino.

The colour could be better, but light wasn't too good and I couldn't use flash: the photo was worse then. It is in reality a beautiful purplish blue handspun merino.

Al een hele poos ben ik bezig aan een mouwloos vest, van Noro Silk Garden. Op de foto het begin van het tweede voorpand. De eerste is af. Even doorbreien, dan kan het vest aan met kerst.

For quite a while I'm knitting a sleeveless cardi in Noro Silk Garden. In the picture the beginning of the second front part. I've finished the first. Now I have to knit on a bit, so that I can wear it for Christmas.

A star is born...

Het weekend was hectisch, om het zo maar eens uit te drukken. Zaterdagochtend vierden we om te beginnen vijf verjaardagen. Omdat de families van zoon en dochter zo ver bij elkaar vandaan wonen, waren er in de afgelopen periode, waarin ze elkaar niet hadden gezien veel verjaardagen geweest, die nog niet echt gevierd waren en waarvoor nu cadeaus werden uitgewisseld. Natuurlijk lag de nadruk op de verjaardag van Emmeke, die op 1 december wel 3 jaar was geworden en daarom mocht ze drie kaarsjes uiblazen.

The weekend was hectic, to say the least. On Saturday morning we began with celebrating five (5!) birthdays. Because the families of our son and daughter live so far apart, many birthdays had passed in the past period in which they hadn't seen each other and those birthday hadn't yet been celebrated and presents hadn't yet been exchanged. Most important of course was Emmeke's birthday: she was 3 on December 1 and was allowed to blow out three candles!

's Middags vierden we Sinterklaas met de kleinkinderen en mijn schoonmoeder (91). Vooral voor de kleintjes een spannende en enerverende gebeurtenis.

In the afternoon we had a St Nicolas party for the grandchildren and also for my MIL (91) A very exciting event, especially for the younger ones.

Hier de jongste en de oudste feestganger.

Here the youngest and eldest person at the party.

's Avonds was het feest voor de groten. De oudste twee kleindochters deden hier mee.
Ik kreeg een rijm van de Sint bij mijn cadeau:
Garen, garen, garen, wol
Daarmee staat je lijstje vol
Maar Sinterklaas, die goede man
Vindt daar helemaal niets an.
(of woorden van gelijke strekking)
Ik kreeg dus een spelletje voor de Wii. Ook leuk, we hebben het zondag gespeeld.

In the evening we had the party for the grown-ups and the two eldest granddaughters were taking part there as well. For readers of my blog who might not know: we exchange gifts on Dec 5, and each gift is accompanied with a rhyme. My gift had these words (more or less) with it:
Your wishlist is full
With yarn, yarn, yarn and wool
But although St Nic is the best
For that he has no interest... (Rhyming in English is not easy, but you understand the meaning!)
So I got a Wii game. Nice too. We played it on the Sunday.

Veel tijd voor handwerk is er dus niet (en ook niet voor de computer, die trouwens ernstige kuren vertoont, waarbij alles uren duurt!)

There isn't much crafting time (nor computer time: our computer is not working properly at the moment, which means everything takes hours!

Toch maakte ik nog wat kleine kantjes en ook de ster is afgemaakt. Hier is alles nog plat. Bovenaan de ster, dan twee  onderdelen van wat ooit een engel moet worden en tenslotte een kant en klare engel.

Yet I did make a few laces and finished the star. Here everything is still flat. The star is on top, followed by two parts of what will become an angel (I hope) and finally a comple angel.

En hier is de ster afgemaakt en wel.

And here is the star: finished!

Tussen de bedrijven door kon er nog wel heel even gesponnen worden. Ik kocht in Elsspeet mooie zijde, geverfd door Amanda (uit Engeland). Het waren een paar caps en een broodje. Een van de caps hier, met de helft gesponnen op de klos.

So now and then little time could be found to spin. In Elsspeet, earlier this year, I bought lovely silk, dyed by Amanda (from England). It was a few caps and a brick. Here one of the caps, with half of it spun on the bobbin.

De kleuren spraken me zo aan, omdat ik plannen had vezels te verven naar aanleiding van een foto, die ik in Scandinavië maakte. Dat hoeft niet meer: dit komt heel mooi in de richting!
I liked the colours so much, because I had plans to dye fiber inspired by a photo we took in Scandinavia. I needn't do that now: these colours look very much like the photo!

Hier het broodje/Here's the brick

Morgen gaan we naar de kantmarkt in Maarn, een jaarlijks evenement. Leuk!

Tomorrow we'll go to the lace market in Maarn, an annual event. Great!

Vorstelijk bezoek

Vorige week had ik, of liever mijn koning, bezoek van een collega-koning: Marja was hier en had de hare meegenomen (patroon uit de Simply Knitting, van Alan Dart). Dat moest natuurlijk op de foto gezet worden. Toen wist ik ook meteen, waarom mijn vorige foto's zo onscherp waren: mijn fototoestel was kapot! Toch was deze foto nog acceptabel, want twee koningen in ons huis was bijzonder genoeg om vereeuwigd te worden.

Last week I, or rather my king, had a visit of a colleague: Marja was here and had brought her king (from Simply Knitting, design of Alan Dart) Of course a photo had to be taken. Then I understood at the same time, why my last photos weren't as sharp as I wished: my camera had given up on me! It didn't work properly any more. Still this pic was just good enough, for two kings in our house can't be missed here!

Zijn ze niet lief?
Aren't they cute?

Er was niet veel tijd voor textiele activiteiten, maar zo nu en dan kon er toch wel wat gedaan worden. De KAL van klabouter, de 'Windsbraut Spitzbergen', waar ik het in mijn vorige bericht al over had vordert. Hoewel.... Ik brei met mijn handgesponnen blauwe merino, waarmee ik ook het blauwe vest heb gebreid. Toen ik drie van de wekelijkse aanwijzingen af had, besloot ik, dat mijn breinaalden te dun waren, het breisel te dicht en dus haalde ik alles weer uit. Nu brei ik op naalden 4.5 mm en het ziet er beter uit. De foto hier is na twee aanwijzingen, nog met de dunne naalden.

There wasn't much time to do much 'textily', but so now and then I could do something. The KAL of klabouter, the 'Windsbraut Spitzbergen, about which I wrote last time, is getting bigger and bigger. However... I'm using the blue handspun merino, which I also used for my blue cardi. When I'd finished three of the weekly clues, I decided I found my needle too thin and the knitting too stiff. So I frogged it all. Now I'm using 4.5 mm needles and it looks a lot better. This picture is after two clues, with the thinner needles still.

Op de landelijke spindag kreeg iedereen 's middags een zakje met vijf verschillende vezels. Bij mij verdween het zakeje, net als bij de meeste anderen, in de tas. Nu besloot ik het tevoorschijn te halen en het te gaan spinnen. Zoals op het zakje te zien is bevatte het, van links naar rechts, tussah zijde, bamboe, alpaca, soja en wensleydale.

On our spinday in October everybody received a bag with five different fibers. It disappeared in my bag, just like it did with most of the others. Now I decided to take the fibers out and spin them. As you can see on the bag the fibers are (from left to right): tussah, bamboo, alpaca, soja and wensleydale.

En hier zijn de strengetjes, van ieder 8 gram. Dezelfde volgorde, maar nu van rechts naar links.

And here are the skeins, about 8 grams each. Same order, but from right to left now.

Terwijl ik zat te spinnen hield Gerrit, onze kater, me gezelschap. Spinnen is tenslotte een kattenspecialiteit!

While I was spinning Gerrit, our cat, was keeping me company.

Op de kantklosschool hadden we het jaarlijkse evenement in deze tijd: de kerstworkshop. Op zaterdag was ik er, en met mij 24 anderen: volle bak! Leuk hoor. We konden kiezen uit verschillende patronen in de kerstsfeer en waren al snel allemaal ijverig bezig. Ik koos voor een ster, die nu nog niet zo herkenbaar is, want hij moet eerst nog in elkaar genaaid worden. Dat boekje met 3-dimensionale sterren ga ik ook maar kopen: leuk! Het is 'Dreidimensionale Klöppelsterne' van Rosemarie Schmuck en Anneliese Schröder, te koop bij Barbara Fay Verlag.

At the bobbinlace school we had our annual event of this time of the year: our Christmas workshop. I was there on the Saturday, with 24 other lacers: a classroom full! We could choose from different Christmas patterns from the school library and soon we were al busy working. I chose a 3-dimensional star, which you don't recagnise as such yet, because it has to be sewn together. I'll buy that book, I think, because making these stars is fun! It's 'Dreidimensionale Klöppelsterne' by Rosemarie Schmuck and Anneliese Schöder, published by Barbara Fay Verlag.

Verder waren er veel jarigen en ook zieken, waarop gepast moest worden. Waarschijnlijk had kleindochter Judith de Mexicaanse griep en ze kwam hier uitzieken, samen met haar broer Jasper. En nu maar hopen, dat we het niet ook krijgen.

There were many birthdays and also many sick people, who needed being looked after. It was feared that GD Judith had Mexican flu and she came here when her parents were at work, with her brother Jasper. Now lets hope we don't get it as well!

breien, kantklossen en heel veel lezen

In mijn vorige bericht heb ik nog vergeten, dat ik ook de donkergrijze sokken af had. In elk geval was er nog geen foto van. Nu wel:

In my last message I'd forgotten that I'd also finished the dark grey socks. I didn't yet have a picture. I have now:

Ze zijn wel mooi geworden, vind ik zelf.

I rather like them.

Op kantklosgebied, waarover ik niet veel heb geschreven de laatste tijd, maar waaraan ik heel wat tijd besteed, probeer ik de Milanese kant onder de knie te krijgen. Eerst heb ik een heel aantal proefstrookjes geklost en nu maak ik de proeflap van dit boek. Erg leuk om te doen, maar moeilijk om alles netjes aangetrokken te krijgen. De patroontjes 'dansen' nogal.

I haven't written much about lacemaking lately, but I'm spending much time on that. I'm trying to learn what Milanese lace is about. I started making a few small exercises and now I'm making the sampler of this book. Very nice to do, but very hard to succeed in drawing on the right threads, so that it looks good. De patterns tend to 'dance' a little.

Mijn weefwerk op de Megado is nog steeds niet af. Ik zou het vandaag afmaken, maar het is er niet van gekomen. De eeuwigdurende blauwe merino is wel bijna getwijnd! Niet te geloven: straks is het toch zomaar een keer af.

My weaving on the Megado is still unfinished. I was going to finish it today, but didn't. The neverending blue merino has nearly been plied. Hard to believe: it may get finished one day after all!

Gisteravond kon ik de verleiding weer niet weerstaan: ik heb me aangemeld voor een nieuwe KAL via de klabouter Yahoo groep. Natuurlijk weer voor een kanten sjaal. Voor ik de blauwe merino ging spinnen, heb ik een bijpassende gemeleerde draad gesponnen en met het blauw getwijnd. Die wol gebruikte ik ook in het blauwe vest. Er zit wat rood en paars in die draad. Van de rest daarvan brei ik nu de 'Windsbraut Spitzbergen', van de duitse ontwerpster Monika Eckert. Van haar breide ik al eerder een paar sjaals. Deze is driehoekig, de eerste clue heb ik bijna af en morgen komt de tweede. Voorlopig zijn we weer een paar avonden onder de pannen bij de televisie!

Last night I couldn't resist the temptation: I joined the klabouter group on Yahoo, and started taking part in another KAL. Of course for a lace sjawl again. Before I started knitting the blue merino I span a mixed yarn, that went with the blue, but with some purple and red in it. I plied it with the blue and used part of it in my blue jacket of my last message. The rest will be used for this shawl, the 'Windsbraut Spitzbergen' of the german designer Monika Eckert. I knit a few of her sjawls earlier. This one will be triangular, the first clue is almost ready and the second will appear tomorrow.

Met al dit breien, want ook de mystery sock van november is begonnen, was er nauwelijks tijd om foto's te maken (ik heb het gewoon vergeten en het was veel te donker: echt november weer), maar dat komt binnenkort. Ook van het vest, dat ik brei van Noro Silk Garden, in een naturel kleur. Lange stukken, alweer voor bij de televisie. Dan te bedenken, dat ik niet vaak kijk...

With all this knitting, for the mystery sock of November has also started, there was hardly any time to take pictures (actually I forgot, and it was far too dark: real November weather), but they'll soon be made. Then there will also be pictures of the cardi I'm knitting of Noro Silk Garden, in a natural colour. Long pieces, again good for tv-watching and knitting. It's a shame I don't watch tv very often...

Als ik thuis ben, of in de trein zit, lees ik veel. Aan het begin van dit jaar heb ik me opgegeven voor een groep, die iedere week een boek zou lezen. Dat waren dus 52 boeken in een jaar. Ik had niet verwacht, dat het me zou lukken, maar heb op mijn andere blog nu al het 53e boek ingevoerd, en rechts in dit blog is te zien, dat ik nu zelfs 3 boeken tegelijk lees. Het vorige boek was nogal aangrijpend. Droevig dus. Daarom zocht ik wat lichtere kost. Maar ik schijn geen talent te hebben voor grappige boeken: ze vervelen me binnen een paar bladzijden. Nu lees ik dus iedere dag een paar grappige bladzijden en verder weer een gezond deprimerend boek (thriller, in dit geval)

When I'm at home or in the train, I read a lot. In January I joined a group, where members were going to read a book each week. That would be 52 books this year. I hadn't expected I would manage that, but now, in my other blog, I've written about the 53rd title and when you look at my bookshelf on the right of this blog you'll notice I'm reading three books at once now. My last book was rather sad, so I wanted to read something lighter next. But somehow I don't seem to have a talent for enjoying funny books: I get bored after a few pages. So now I read a few funny pages a day and for the rest a healthily depressing book (a thriller, this time)

Op de landelijke spindag kreeg ik van Agnes een e-reader in handen, om te proberen, of ik dat prettig lezen vond. Dat vond ik. Nu heb ik dus ook een e-reader, van Sony. Vooral onderweg is het handig (niet zo groot als een boek en er kunnen er ook een paar op, dus geen doos vol meer nodig in de vakanties) en ook in bed leest het heel prettig. om een bladzij om te slaan hoef je alleen op een knopje te drukken.

On our spinday a few weeks ago I was given an e reader, to try if I enjoyed reading on that. I did. So now I've got a Sony e reader. When you're travelling it's easy: lighter than the thick books I usally read, and many titles can be put on, so no longer boxes full of books going with us on holiday. Reading in bed on an e reader is great as well. Turning pages is just pressing a button.

Af, niet gebrand, maar toch, en herfst

Het dilemma is, dat je niet kunt weven, breien, spinnen, enz. als je vaak blogt, en andersom.
De afgelopen week was ik dingen aan het afmaken. Geen tijd dus om te schrijven, totdat....

Het gezegde is, dat je op de blaren moet zitten, wanneer je je billen brandt. Wel, ik heb ze niet gebrand en zat toch op de blaren. Mijn Megado weefgetouw stond al een hele poos te wachten, totdat ik het echo weefsel dat ik er al voor onze vakantie in mei op had gezet, eens af zou weven. Maar het experimentele stadium was al voorbij en ik had er niet meer zoveel zin in. Dat moest dus veranderen en vol goede moed schoof ik achter het getouw. 'Even doen'. Ja ja. Door al het geschuif op de weefbank (die me toch al nooit erg goed beviel) ontstond dus een grote blaar, die ook nog kapot ging en een heel pijnlijke plek als gevolg had. Uitgeweven was ik dus. Nu gebruik ik de pianokruk en dat werkt veel beter.

The dilemma is, that one can't weave, knit, spin, etc. when one writes many blogs and vice versa. The past week I finished many things and so I had no time to write, until...

In Holland the saying goes, that one who burns his (her) bottom has to sit on the blisters. Well, I didn't burn it and still sat on blisters. My Megado loom had been waiting for so long for me to finish the echo weave I put on it before we went on holiday in May. But I felt past experimenting and didn't feel like finishing it so much. That had to change and so I restarted happily. 'Just do it'. But by all the moving about on the bench that came with the loom, and which I never really liked much, a huge blister developed, and a very painful spot was the result. No more weaving. Now I use the pianostool, which works much better.
Hier is het weefsel, ik moet nog een heel klein stukje meer weven.

Here is what I'm weaving, there's just a little piece more to do.

Gister leek het echt herfst. 's Morgens ging het nog wel, hoewel het heel grijs was. We konden toch nog even naar buiten. Op het strookje gras bij de brievenbus moesten we even een foto maken van het paddestoelenbos dat daar groeide.

It felt like autumn yesterday. In the morning it wasn't too bad, although everything looked very grey. We could go outside for a while, though. On the narrow strip of grass next to our letterbox a mushroom-wood had sprung up.> Omdat het er uitzag als kabouterstad keken we nog even beter...

Because it looked like elf city we looked a little better... maar er was niemand thuis.

but nobody was at home. Hier ook niet

Neither here

noch hier

nor here

Daarom maakten we maar een foto van het blauwe vest, dat ik in mei, vlak voor onze vakantie had gebreid en dat nog nooit op de foto gezet was. De Clun Forest wol was blauwgeverfd en met de hand gesponnen. Omdat ik de kleur wel wat erg blauw vond, breide ik het samen met een draad van de eeuwigdurende blauwe merinowol, die ik ook toen al aan het spinnen was. Het resultaat beviel me wel. Het patroon kwam uit een bijlage bij het tijdschrift Simply Knitting. Ik heb het patroon heel goed opgeborgen, want ik kan het nu even niet vinden.

Therefore we took a picture of the blue jacket I knit in Mai, just before our holidays, which had never been photographed yet. The Clun Forest wool had been dyed blue and handspun. Because I thought the blue was a bit too blue for me I knit it together with a thread of the never ending blue merino, which I was spinning then, too. I rather liked the result. The pattern came with the magazine Simply Knitting. I've put away the pattern in a very safe place, no doubt, because I can't find it now.

en de achterkant

and the back Ook op sokkengebied is er wat af: een paar stoere handgesponnen sokken (wol: zwartbles)

I also finished socks: a pair of handspun (Zwartbles - a Dutch black sheep) socksIk was hier al tijden geleden aan begonnen, maar mijn voorraad van deze wol was op en ik moest dus bijspinnen. Toen raakte het paar een beetje in het vergeetboek. Op de foto lijkt het, of de ene sok groter is dan de ander. Is niet zo in werkelijkheid.

I had started these ages ago, but my wool had run out and I had to spin more of it. Then the pair was more or less forgotten. In the photo it looks like one sock is bigger than the other. Is not so in reality.

Tenslotte de kerstsok: ook die is af.

Finally the Christmas stocking: that's finished as well. Genoeg voor vandaag. Natuurlijk ben ik inmiddels aan diverse nieuwe projecten begonnen - ik mocht me eens gaan vervelen. Maar daarover een volgende keer.

Enough for today. Of course I started a few new projects already - one must not be bored, isn't it? More about them a next time.

Schijn en meer

De foto's, die ik gemaakt had, waren niet al te best. Hoe dat komt? Geen idee. Toch hier een selectie om een idee te geven.

The pictures I promised and took weren't too good. How come? No idea. Still here a selection to give you an idea.

De blauwe merino lont, waar geen eind aan lijkt te komen, hier op twee enkeldraads klossen van de Rose

The never-ending blue merino here on two Rose (Majacraft)bobbins

...en getwijnd op een klos van de Roberta, mijn electrische spinnewiel. Aan de linkerkant een streng en een klos getwijnde wol, van een onbekend schaap. Ik had die wol gekregen en de geefster wist ook niet meer wat het was. In elk geval mooi en lekker zacht.

...and plied on a bobbin of the Roberta, my electric spinner. On the left a skein and a bobbin full of plied wool, of an unknown sheep. I got the wool from a friend and she had forgotten what sheep it was. In any case it's nice and soft.

Inmiddels heb ik de wol afgewonden in strengen. Mijn arm doet er nog pijn van: op de blauwe klos zat ruim een kilometer garen! En ik vrees, dat er nog zo'n klos gesponnen moet worden.

In the mean time I've skeined both wools. My arm still hurts: on the blue bobbin was over a kilometer of yarn! And I'm afraid there will be another such bobbin to be spun.

Mijn gele sokken zijn af.

I finished the yellow mystery socks

en de grijze bijna

and so are the grey ones. Almost

Dit waren allebei de sokken voor de september opdracht van de Sock Knitters Anonymous. Voor oktober moest er een kerstsok gemaakt worden. Omdat ik zo'n last van mijn arm heb is breien even niet zo'n goed plan, dus hij schiet niet op. Hier alvast het begin:

These were both the socks for the September challenge of SKA. For October a holiday sock was to be made. Because my arm hurts so badly knitting is not such a good idea so it isn't getting on fast. But here's the start:

Nu dan het schijnpatronenproject. De schering was wol, een draad naturel, steeds gevolgd door een draad met walnoot geverfd. Rechte inrijg (1-2-3-4) Ook de inslag was van deze zelfde wol. Natuurlijk begon ik met de horizontale en verticale strepen. De horizontale donkere strepen ontstaan, wanneer alle donkere scheringdraden omhooggebracht worden en een donkere inslag wordt geweven, de verticale donkere strepen als de donkere scheringdraden omhooggaan en een lichte inslag wordt geweven. Voor de lichte strepen geldt het omgekeerde. Een donkere en een lichte streep wisselen elkaar steeds af. Rechts op de foto begin ik met de verticale strepen, gevolgd door de horizontale. Alles voorlopig linnenbinding.

And now the colour-and-weave project. The warp was wool, one end natural, followed by one end that was dyed with walnut. Straight threading (1-2-3-4)The weft was of these same wools. Of course I started with the horizontal and vertical stripes. For a dark horizontal stripe: lift all dark warp ends, weave a dark weft. For a dark vertical stripe: lift all dark ends again, weave a light weft. For the light stripes the opposite goes. Dark and light stripes (wefts) alternate. In the picture on the right first the vertical stripes, followed by the horizontals. All plain weave here.

De volgende drie blokjes van 50 inslagen, van rechts naar links:
- een donkere inslag, drie inslagen licht (steeds beginnen met alle donkere scheringdraden omhoog)
- twee donkere, een lichte, twee donkere en drie lichte inslagen.
- drie licht, vijf donker.

The next three blocks, each of 50 wefts (starting with dark end up each time), from the right
- 1 dark weft, 3 light wefts
- 2 dark wefts, 1 light, 2 dark, 3 light
- 3 light, 5 dark

- 3 licht, 2 donker, 1 licht, 2 donker
- 2 licht, 1 donker, 2 licht. 3 donker
- 3 donker, 1 licht, 2 donker, 1 licht, 1 donker

- 3 light, 2 dark, 1 light, 2 dark
- 2 light. 1 dark, 2 light, 3 dark
- 3 dark, 1 light, 2 dark. 1 light 1 dark

Nog net zichtbaar: 3 keer donker-licht, dan 2 donker

Only just visible: 3 times dark-light, followed by 2 dark.

Aan de rechterkant een stukje, waarin verticale en horizontale strepen in een bepaald ritme werden afgewisseld. Nog steeds in linnenbinding. Maar dan gaan we over naar de keper.
De donkere draden zitten op schacht 1 en 3, de lichte op 2 en 4.

- 2/2 keper: schacht 12 omhoog: donker inslaan, 23: licht, 34: donker, 41: licht
- 2/2 keper: als hierboven, maar de derde en vierde inslag omwisselen, dus 34 licht, 41 donker
- 2/2 keper: als hierboven, maar nu de eerste en tweede inslag donker, derde en vierde licht.

On the right a small piece, where vertical and horizontal stripes were woven in a certain ritm. This was still plain weave, but then I changed to twill. Dark ends are on shaft 1 and 3, light ends on 2 and 4.

- 2/2 twill: raise 12: dark weft, 23: light, 34: dark, 41: light
- 2/2 twill: same as above, but now 34 is light, 41 is dark
- 2/2 twill: same as above, but 12 and 23 are dark, 34 and 41 are light.

Hier begon voor mij de echte pret: panama! Trapper 2 en 4 (schachten 23 en 41) werden alleen gebruikt, maar dan wel steeds tweemaal. Rechts is 6 maal een donkere draad ingeslagen (dus: schacht 23-23-41-41-23-23) gevolgd door twee lichte inslagen op 41. De andere stukken zijn hier ook in panama geweven, met soms twee verschillende kleuren in dezelfde sprong.

Here the real fun began for me: basket weave! Only treadle 2 and 4 were used (shafts 23 and 41) but these twice all the time. On the right: 6 dark wefts (so: 23-23-41-41-23-23) were followed by two wefts on 41. The other pieces are also in basket weave, with sometimes two colours woven in the same weftopening (?).In dit laatste deel speelde ik nog wat verder en voegde linnenbindinginslagen toe aan de keperinslagen. Vraag me niet precies wat ik hier gedaan heb, behalve spelen dan!

In this last part I played on, adding tabby to the twill. Don't ask me what I did exactly, apart from having fun!

Alles bij elkaar had ik 23 variaties in mijn lap en als de schering langer was geweest was er meer mogelijk geweest. Maar toen had ik er ook wel weer genoeg van en herhaling lag op de loer!

Alltogether there were 23 variations in my piece and if the warp had been longer I could have woven more. But by then I'd had enough and repetiton was getting nearer!

Van mijn kantkloswerk zijn alle foto's helaas mislukt. Volgende keer meer daarover.

All photos of my lace went wrong. Sorry! Next time more about that.

Breien, klossen, weven, en zo meer...

Eigenlijk heb ik geen tijd om te schrijven: het eten moet klaargemaakt worden en vanavond moeten we op tijd in de schouwburg zijn: Dante's Divina Commedia, door het Noord Nederlands Toneel. Ik ben benieuwd wat ze ervan gemaakt hebben. Meestal zijn hun voorstellingen nogal verrassend.

Actually there is no time to write: dinner has to be prepared and this evening we have to be in the theatre in time for Dante's Divina Commedia, by one of the acting groups we like. Their performances are always exciting somehow and we're curious to see what they did with this play.

Maar anders duurt het weer te lang voor er geblogd wordt, dus een klein bericht is op zijn plaats. Zonder foto's dit keer, die komen later wel.
Waar ben ik zoal mee bezig?
Breien: de tweede sok van het tweede septemberpaar voor de SKA-groep. Ontworpen door Wendy Johnson. De gele sokken van de mystery zijn al lang af en wachten op de camera.
Voor oktober stond er o.a. een 'holiday sock' op het programma, dus zo'n grote sok, die je met kerst aan de wand hangt (of aan de schoorsteen, als je die nog hebt, en waar eventueel cadeautjes in kunnen. Nu had ik daarvan net een leuk patroon gezien, dus: opzetten, met twee draden wol en naalden van 5 mm. Schiet op, hoewel: het begint al met heel veel kabeltjes!
Mijn trui is bijna af, er moet alleen nog een afwerking aan de hals gebreid worden.

If I don't write now, however, it may be a while before I blog again, so a short message is asked for. Without any photos this time, they'll have to come later.
What keeps me busy at the moment?
Knitting: the second sock of the Septemberchallenge of SKA. Designed by Wendy Johnson. I finished the yellow mysterysocks a long time ago already, and they're waiting for the camera. For October 'holiday socks' were asked for, and I happenend to have seen a nice pattern for one of those, so with thick wool and 5 mm needles I cast on. Knits up quickly, but there are many cables in the first part already!
The sweater I was knitting is nearly finished, just the last part, around the neck has to be done yet.

Weven: de schijnpatronen lap is af, gewassen en geperst. Het was leuk experimenteren met de twee kleuren. De lap zelf is aan de stugge kant geworden. Ik ben niet zo'n liefhebber van het weven met wol. Ik zal nog wat meer moeten experimenteren!

Weaving: I finished my colour-and-weave project. Experimenting with the two colours was fun. It has become a bit stiff, though. I don't really like weaving with (handspun) wool so much. I'll have to experiment some more!

Kantklossen: Het klosseizoen is weer begonnen. Ik ben gestart met een cursus Milanees, een kantsoort waarbij de spelden alleen aan de zijkant geplaatst worden. Dat moet even wennen. Eigenlijk moet hiervoor katoen gebruikt worden. Dat heb ik ook even geprobeerd, maar ik vind het resultaat met linnen mooier en dus gebruik ik de klos met linnen 110 die ik nog had liggen uit een ver verleden.

Bobbin lace: the lace making season has begun as well. I started taking lessons on Milanese lace, a technique where the pins are only put at the sides of the lace. That takes some getting used to. Actually cotton has to be used, and I did try, but I like the result in linen much better and so I use a bobbin with 110 linen which was lying around in my stash from a distant past.

Spinnen: De grote bol met blauw merino lont is nog steeds niet af. Er staan nu twee volle klossen klaar om getwijnd te worden. En het spinnen van de enkele draad was al zo saai. Maar ik wil het garen gaan gebruiken om mee te weven, dus ik moet nog even doorgaan!
Er ligt ook nog een klos paarse Clun Forest, die getwijnd moet worden.

Spinning: The big ball of blue merino roving hasn't been spun yet. Two full bobbins are waiting to be plied now. And spinning the singles was already so boring! But as I want to use the yarn for weaving I have to carry on a bit still.
A bobbin full of purple Clun Forest is waiting to be plied as well.

Tijd om eten te koken!

Time to cook dinner!

Nog even dan...

De moet-werkjes hebben we even gehad, hoop ik, en nu storten we ons weer op de mag-werkjes. Daarom had ik ook besloten, om niet meer over onze Scandinaviëreis te schrijven. Het is al weer zo lang geleden en het is leuker, om hier de dagelijkse productie van textiele zaken te beschrijven.
Goede voornemens zijn er echter om onmiddellijk vanaf te stappen. In het afgelopen weekend sprak ik verrassend veel lezers van mijn blog (hallo allemaal!) en ik beloofde een paar keer nog wat foto's te plaatsen van een prachtige weeftentoonstelling die we in Finland zagen.

It looks like I've had most of the 'must-do-jobs' and now I can move on to the may-do ones, I hope. Therefore I had decided not to write about our Scandinavia trip here any more. It is such a long time ago already and it seems more fun to write about the daily textile production. Good intentions are there, however, to forget about at once. In the past weekend I spoke to many readers of this blog (surprising: so many. Hello everybody!) and a few times I promised to show a few pictures of a splendid weaving exhibition we saw in Finland.

Hier de poster met de deelnemers. Klikken op de foto om hem groter te maken en de namen te kunnen lezen.

Here's the picture of the poster with the participants. Click on the picture to make it bigger.

Nederlandse lezers, die ook Handwerken zonder Grenzen lezen, kunnen hierbij een naam herkennen: over haar staat een stuk in het nieuwste nummer. Het is Aino Kajaniemi.
Al vaak heb ik verteld hoe verrukt ik was over haar werk en het deed me plezier nu dit artikel in HzG te zien. Reden te meer om er ook hier over te schrijven.

Dutch readers who read the magazine 'Handwerken zonder Grenzen' (Crafts without frontiers?) will recognise one of the names of the participants, because in the latest issue is an article about her: Aino Kajaniemi. Many times already I told people how beautiful I thought her work is. More reason to write about it here.

De wandkleedjes zijn maar klein: zo'n 30x40 centimeter en schijnbaar eenvoudig. Maar de uitdrukkingskracht is geweldig.

The rugs are only small: about 30x40 centimeters and they look quite simple. But they were splendidly expressive.

De tentoonstelling was in een verzameling kleine stalletjes bij een oude boerderij. Iedere deelnemer had zo'n stalletje om haar werk te tonen. Het kwam prachtig uit tegen de oude houten wanden. Hier een hele wand van Kajaniemi.

The exhibition was in a series of what looked like old horse stables. Each participant had one of the small stables to show her work. It looked nice against the old wooden walls. Here one of the walls with work of Kajaniemi.

In het hoofdgebouw bij deze tentoonstelling was ook een soort bibliotheek. Een van de eerste boeken die ik daar zag, was Dik Trom! In het Nederlands! Daarom heb ik dit wandkleedje gekozen, van twee kinderen, achterstevoren op twee rendieren.

In the main building with this exhibition was a kind of library and surprisingly one of the first books I saw there was a well-known Dutch book, called Dik Trom, about a boy who used to ride a horse backwards. Therefore I chose this rug of two children on their reindeers.

En nog een wand.

And another wall.

In een van de andere ruimtes kon ik de 'collapse weaves' erg waarderen. Dit zijn weefsels, die vlak geweven worden, maar op een zodanige manier, dat plooien ontstaan wanneer het werk natgemaakt wordt. Dit komt, doordat draden verschillend krimpen of verschillend getwijnd zijn. Al lang ben ik van plan me daar in te verdiepen.

In one of the other rooms I admired the 'collapse weaves'. These are flat-woven weaves, that form pleats when they are washed. The reason is, that yarns shrink in a different way are are twisted/twined in a different way. For quite some time now, I want to try this out.

Op de detailfoto is te zien, hoe ruim er geweven is. Dat is nodig, om de draden ruimte te geven om te plooien en om een soepele stof te krijgen.

In the last picture you can see, how much space the yarns have. That is necessary in this technique to give them space to form the pleats and to get a drapable material.

Tenslotte nog een foto van een paar spinnrokken. In Nederland had ik die nog niet eerder gezien, maar de bedoeling is, dat de spinster erop zit en de zaak zo rechtop houdt. Ze spint dan met een tol.

Finally a picture of three curved distaffs, which I hadn't seen before. The spinster sits on it to keep it upright while she spins on a spindle.