Kerstverhaal

Hier een detailopname van mijn vest. Op het moment ziet het er anders uit, want de middelste van de drie averechte steken aan weerskanten van de gaatjesrijen  moest vallen en dus 'ladderen'. Eigenlijk had ik ook daarvan een foto willen maken, maar dat is in de haast vergeten. De kleurstrepen zien er echt zo uit, want is is tenslotte Noro! Het zijn echt kleuren, passend bij het huidige weertype.
Vandaag sneeuwde het nog weer meer en met een heel harde wind hebben we nu hier en daar een dikke laag.

Here a detail of my vest. At the moment it looks diferent, for the middle stitch of both rows of three purled stitches on both sides of the lace rows had to be dropped to maske ladders. I wanted to take an 'after-laddering'  picture as well, but being in a hurry as usual, I forgot. The coloured stripes really look like this: it is Noro after all. These really are colours fitting to the weather of today!
It snowed some more today and with a very srong wind we have quite a thick layer on the ground now.

En hier is het bewijs, dat ik echt wat gedaan heb op weefgebied: hier haspel ik mijn zwarte schering, de tweede helft ervan. Inmiddels is het haspelen klaar en alles kan op de getouwen gezet worden. Als je goed kijkt, zie je de roze/witte schering op de Megado hangen.
Als je wat verder naar achter kijkt, zie je op de tafel mijn kantkloskussen. Ik heb deze foto's met Picasa naar mijn blog gestuurd, zodat ik verder op mijn netboek kan werken, maar dan kunnen er maar vier foto's tegelijk verstuurd worden, merkte ik. De kantfoto komt dus later.
Ook zie je, links, de haspel van een van mijn spinnewielen, de Louet en nog een klein proefgetouwtje. Zo is hier gelijk een impressie van mijn werkkamer. Meestal te rommelig voor woorden, maar wat heerlijk om een eigen plek te hebben!

Here the proof, that I really did some weaving related work: here I'm winding the second half of the black warp. By now both warps are ready to be put on the looms. When you look quite well, you can see the pink/white warp hanging on the Megado.
When you look a little more to the back you can see, lying on the table, my lace pillow. I sent these photos to my blog through Picasa, but that only works for four photos, so the lace picture, which I also took, will come later.
You can also see, on the left, part of my Louet spinning wheel and a small table loom. In that way you get an impression of my studio. Mostly to messy for words, but how good it is to have this space for myself!

Op de fofo draag ik een vest, dat ik lang geleden breide en tot nu oe weinig gedragen heb. Vraag me niet waarom, maar ik kan wel vertellen waarom ik het nu draag. Een (vrij droevig) kerstverhaal: 

In the picture I am wearing a jacket which I knit a long time ago and which I haven't worn much until now. Don't ask me why. But I can tell you why I'm wearing it now. A (rather sad) Christmas story:

Er was eens een breister, die graag en veel truien breide. Ze maakte de een na de andere en haar kast vulde zich. Ze had het echter altijd nogal warm en droeg de truien niet al te vaak. Daarom schakelde ze over naar sjaals. Vooral dunne ajoursjaals hadden haar voorkeur: het duurde lekker lang om ze te maken en de kast werd er niet zo vol van.
Toch kwam er zo nu en dan nog een trui bij en in het voorjaar van het afgelopen jaar besloot de breister de wintertruien tijdelijk op de zolder op te bergen, zodat er ruimte kwam voor de zomerkleren.
De truien verdwenen uit het gezicht.
De breister woont in een land, waar de winters niet streng zijn. Het vriest er zelden en sneeuwen doet het ook bijna nooit. Tot dit jaar. Het werd echt koud. De truien moesten weer tevoorschijn gehaald worden.
Nu al meer dan een week zoekt ze de zolder af, naar de doos (?) met truien. Ze zijn verdwenen. Ze blijven verdwenen.
Op een warme dag, in de zomer van 2010 vindt ze ongetwijfeld op de warmste dag van het jaar een doos met daarin... Jawel.....
Nu draagt ze wat in haar kast is overgebleven. Het is natuurlijk wel een goed excuus om nieuwe wol te kopen!

Once upon a time there was a knitter, who loved knitting sweaters. She made one after the other and her wardrobe was always full. She was always too hot to wear sweaters very often, so she changed to knitting shawls and scarves. Especially thin lace shawls: it took nicely long to knit them and they didn't fill the wardrobe so quickly.
Yet now and then a sweater was added and in spring of this past year the knitter decided to put the sweaters away temporarily, to make space for the summer clothing.
The sweaters disappeared from view.
Thw knitter lives in a counry, where wnters are pretty mild. Temperatures rarely go below zero and there is hardly ever any snow. Until this year. It was suddenly cold. The knitter needed her sweaters.
For more than a week now the knitter is looking for her sweaters. They are gone. They are not to be found.
No doubt, on the hottest day of 2010, in summer, she'll find a box with... Yes, indeed...
Now she is wearing whatever is left in the wardrobe.
Of course it is a good excuse to buy new yarn!

Nog nooit heb ik quiltwerk in dit blog gezet. Hier hangt de kerstbeer voor onze deur. Ik maakte die ook al weer een tijd geleden, maar ieder jaar komt hij weer voor de deur om onze bezoekers te begroeten. De sneeuw op de buxeshaag is weerspiegeld in het glas, net als het hek van de buren. Toch nog een beetje een sneeuwfoto.

Never before I've shown quilting in this blog. Here is the quilted Christmas bear I made a few years ago. Every years he comes back to greet our visitors. The snow on the boxhedge is reflected in the glaas of the door, just like the neighbour's gate. So a snowy picture after all.