A is for... all is different

In mijn vorige bericht wilde ik dit al opnemen, maar het werd zo lang, dat ik heb besloten hier een apart bericht van te maken.
Op Ravelry bestaat een abc-groep. Leden plaatsen iedere twee weken een bericht op hun blog, over dingen die beginnen met de letter die aan de beurt is, en waarbij de schrijver zich betrokken voelt. Deze groep begon weer met een nieuw abc bij het begin van dit jaar. Toen al wilde ik er aan mee gaan doen, maar ik kon niet beslissen, of ik dat in het nederlands of in het Engels zou gaan doen: de woorden beginnen niet altijd met dezelfde letter. Nu wil ik toch een poging doen, en gebruik de woorden, zoals ze me uitkomen.

In my previous message I wanted to put this, but it got so long, that I decided to make this a new message.
On Ravelry there is an abc-group. Members write a blogmessage every two weeks on things beginning with the letter of that week, and having some importance for the writer. The group started with A again at the start of this year and even then I wanted to take part, but I couldn't decide if I wanted to do that in Dutch or in English: words don't always start with the same letter. Now I'l start trying, using the words in the language that suits me at the time.

De naam van mijn twee berichten vandaag begint al met een a: alles is anders. Ik had dit verhaal al zeker een week eerder willen schrijven.
The title of today's two messages begins with a: all(es) is different (is anders) I had planned to write this at least a week ago.

Waaraan denk ik het eerst bij de letter A?
Mijn naam: Annie
De naam van mijn dochter: Annette
Van mijn moeder, grootmoeder, overgrootmoeder, schoonmoeder (Antje, Anne, Anna, Aagje)
Van mijn schoonvader: Anton

Niet zo eenvoudig om te fotograferen....
Een letter A in kant dan maar.

What comes to my mind first with the letter A?
My name: Annie
My daughter's name: Annette
My mother's, grandmother's, greatgrandmother's, mother-in-law's (Antje, Anne, Anna, Aagje) My father-in-law's: Anton

Not so simple to take a photo of that...
An A in lace then.

Appels. Jaren de bron van ons bestaan. Mijn vader teelde appels, mijn oom, mijn broer en later mijn man en schoonfamilie. Er is (dus?) ook een gekloste appel.
Apples. The source of our income for years. My father was an apple grower, like my uncle, my brother and later my husband and family in law. So (?) there is also a lace apple.


Tenslotte is er ook een dubbelweefsel met een A. Het is misschien even zoeken, maar deze A heb ik in diverse weeftechnieken uitgevoerd. Ik houd ervan letters te gebruiken als inspiratie bij het ontwerpen van weefsels.

Finally there is a handwoven A in double weave. Perhaps it takes some sharp looking, but I wove this A in several other techniques as well. I love to play with letters to design for weaving.

A staat voor...: Alles is soms anders

Soms weet ik precies, wat ik in mijn blog wil gaan schrijven. Dan maak ik foto's met de bedoeling die te gaan gebruiken. Vervolgens gebeuren er allerlei zaken, of moet ik dingen laten gebeuren, zodat ik aan bloggen niet toekom. De foto's zijn dan niet meer actueel en eigenlijk zou ik nieuwe moeten maken, of ik gebruik het onderwerp helemaal niet. Dat was deze maand heel sterk het geval: we hadden het druk met kamperen, op kleinkinderen passen, tuinieren en het mooie weer nodigde ons uit te gaan fietsen of wandelen.
Sometimes I know exactly what I want to write about in my blog. Then I take photos to use with what I want to write about. After that things start happening, or I have to make (other) things happen, so that I don't find time for blogging. The photos are no longer up to date and actually I should take new ones or the item is not talked about at all.That was the case this past month: we were busy camping, looking after grandchildren, gardening, and the fine weather made us go out on our bikes or take walks.

Natuurlijk was ik zo nu en dan toch nog wel even met textiel bezig. Zo maakte ik beide 'vaatdoekjes-van-de-maand' in april. De eerste, zoals gewoonlijk effen, met een patroon van rechte en averechte steken, behorend bij de maand, vertoonde een zonnetje met daaronder wat bloemetjes van bobbels. Hier is het:
Of course I did some textile work so now and then. Here is the first April 'dishcloth of the month', as usual in one colour, with a pattern formed by knit and purl stitches, with a design that has something to do with the time of the year. A nice little sun this time, shining on a field of flowers, made of bubbles.

En hier is de tweede vaatdoek van de maand: een stuctuurpatroon in twee kleuren.

And here is the second cloth of the month: a structured pattern in two colours.

Ook de diverse sjaals vorderen gestaag. Het geheim van Bad Nauheim heeft hier vier clues, die herhaald moeten worden, tot de sjaal lang genoeg is.

The various KAL shawls grow steadily. Here the Secret of Bad Nauheim has four clues, which have to be repeated, till the shawl has the desired length.

Mystic Light is hier nog in wording, maar is inmiddels af en wacht om gewassen en opgespannen te worden. Deze sjaal lijkt nogal klein, vergeleken met de andere en de handgesponnen merino is een beetje dik en slap naar mijn zin. Misschien valt het mee na het opspannen.

Mystic Light is still on the needle here, but in reality it is ready to be washed and blocked. This shawl is pretty small, compared to others and the handspun merino is a bit too thick and limp to my taste. Perhaps it's better after blocking.

Gesponnen heb ik ook veel, de afgelopen paar weken. Ik was zo blij met mijn elektrische Roberta, vooral omdat het het twijnen een beetje minder inspannend maakte voor mijn knieën. Ik had dus een paar klossen vol getwijnd (merino en Clun Forest) en nu haspelde ik de volle klossen af, om ze te gaan wassen. Tot mijn schrik waren beide draden te weinig getwijnd. Ik had kennelijk niet goed genoeg opgelet. Het lijkt, of de klos heel hard draait, maar toch zeker niet hard genoeg. De Romney, die ik eerst op de Roberta had gesponnen en toen getwijnd (ook op de Roberta), zag er prima uit. Daarvoor had ik dezelfde instelling gebruikt bij het spinnen als bij het twijnen. Maar de andere wolsoorten had ik gesponnen op de Rose. Teveel twist voor deze twijnstand. De merino zag er zo veelbelovend uit: een gemeleerde blauw/purper getwijn met een effen blauw.
I span a lot as well, these last few weeks. I was so happy with my electronic Roberta, especially because it made plying less strenuous for my knees. So I plied a few WooLeeWinder bobbins full of merino and Clun Forest. I was shocked when I saw the result after skeining the wool. It wasn't plied very well: too little, to be exact. I must have paid not enough attention. These bobbins seem to turn around quite fast, but certainly not fast enough. The Romney I'd spun and plied on the Roberta was perfect. I used the same setting for spinning and plying. But the other wools I'd spun on the Rose, and they had too much twist for this setting. The merino had looked so promising: a lovely variegated blue/purple, plied with a plain blue.

Na enige aarzeling heb ik alles nog een keer getwijnd en hoera: nu ziet het er een stuk beter uit.
After some hesitation I plied everything a second time, and fortunately it does look a lot better now.

Nu Josephine af is, kan ik de rest van de geverfde wol opspinnen voor een ander doel. Waarschijnlijk ga ik er mee weven. Hiervoor twijnde ik de wol met zijde, nu ga ik de rest met zichzelf twijnen. Hier ben ik de wol aan het kaarden. Dat doe ik zeker twee tot drie keer. Duidelijk is te zien, dat ik maar heel weinig wol tegelijk toevoer. Kaarden mag niet veel inspanning kosten. Het plankje, waarop de wol wordt aangevoerd moet zichtbaar blijven!

Now that Josephine is ready I can spin the rest of the wool for another purpose. Probably I'll weave with it. The wool for Josephine was plied with silk, now I'll ply two singles of the wool. Here I'm carding the wool. That's done at least twice or three times. On the photo ypou can see how little wool is carded at a time: carding should go easy. You have to be able to see the board on which you feed in the wool!

Spinnen, weven, vlas

We hebben een scheurkalender, met daarop allerlei wetenschappelijke wetenswaardigheden. Een poosje geleden stond daarop het volgende:

Spinnendraad is zo sterk als staal en veel rekbaarder. Vandaar dat men recent spinrag is gaan ontwikkelen voor de fabricage van zeer sterke, elastische weefsels voor industriële en medische toepassingen. Een spin gebruikt haar draden trouwens niet alleen om webben te bouwen. Ze dienen ook als levenslijn waaraan het diertje zich ophangt om niet te vallen en als seindraden voor informatieuitwisseling met soortgenoten.
Een spin maakt verschillende draadtypen uit aparte klieren, elk met specifieke, van soort tot soort verschillende karakteristieken. Men ontdekte bijvoorbeeld dat volwassen mannelijke krabspinnetjes een vrouwtje kunnen onderscheiden van vrouwtjes van een verwante soort aan haar seindraadje over de bodem, waardoor ze zonder enige moeite hun juiste voortplantingspartner vinden.

Zover hebben wij het als spinners nog niet gebracht!

We have a calender with all kind of scientific knowledge. A few days ago it had this:
Spiderthread is as strong as steel and much more elastic. Hence cobweb is being developed for the production of very strong, elastic wefts for industrial and medical purposes. A spider doesn't use her threads for building webs only. They also serve as lifelines on which the little animal hangs itself to prevent falling and as signal threads to exchange information with other spiders.
A spider makes different threadtypes from seperate glands, each with specific characteristics, different for each kind. It was discovered that grown up male crabspiders (?) can recognise a female of a related kind from her signal thread on the ground, and so they find without any problem the right breeding partner.

We spinners haven't got so far yet!

Nu nog even wat eigen werk: Hier is de babydeken, die ik weefde voor de kleinkinderen. Hetzelfde patroon als alle andere babydekentjes die ik heb gemaakt. Voor iedereen een andere kleur. En ook hier de gehaakte randafwerking. De deken wordt veel gebruikt en verandert daar nauwelijks van.

Here some handwoven work: This is the baby blanket I wove for my grandchildren. The pattern is the same for all blankets I wove, but the colours are always different. And here also the crocheted finish of the edges. The blanket is used a lot and doesn't change much through use.

Tenslotte (voor vandaag): we hebben veel in de tuin gewerkt, de afgelopen dagen, want het was eindelijk droog genoeg. En dus konden we ook vlas zaaien! Om te beginnen dit jaar maar een vierkante meter, om te proberen hoe dat allemaal gaat. Wordt vervolgd op dit blog.

Finally (for today): we worked a lot in the garden these last few days, because it was dry enough at last. And so we finally could sow flax! Just one square meter this year, to try out how all this flax processing works. To be continued on this blog.

Terug/Back

Het is nu wel heel lang geleden dat ik een bericht heb geplaatst. We waren even weg voor een korte vakantie met de nieuwe caravan. Hoewel het 's nachts heel koud was, viel het weer mee. We konden zelfs buiten theedrinken! We hadden voor het eerst ook onze fietsen mee, dus we konden op de fiets, koffiedrinken bij Annette, onze dochter. Normaal valt dat niet mee, want we hebben minimaal twee uur met de auto nodig om bij haar te komen.
It's been a very long time since I wrote a message on my blog. We were on a short camping holiday with our new caravan. Although it was very cold during the nights the weather wasn't too bad: we could even have our tea outside. For the first time we had also our bicycles with us and could ride them to Annette, our daughter, to have a cup of coffee at her house. Normally we don't do that so soon, because we need at least two hours by car to reach her house.

De volgende dag kwam Annette met Pepijn en Emmeke in de caravan koffiedrinken. De speeltuin van de camping, en vooral het springkussen, was een succes. Oma, moeder en zus kijken toe hoe Pepijn springt.

The next day Annette, Pepijn and Emmeke came to have coffee in the caravan. De playground at the campsite, and especially the 'jump-cushion' (don't know the English word for that) was a big hit. GM, mother and sister watch Pepijn jumping.

's Avonds gingen we heerlijk bij Annette en Taco eten en zagen de kinderen genieten van hun favoriete film.

In the evening we had dinner with Annette and Taco and we saw the children enjoy their favorite film.

Woensdag gingen we weer naar huis en de vrijdag daarna kwam Annette met de kinderen naar ons toe. Taco, onze schoonzoon, had allerlei bezigheden in Amsterdam en ze had hem daar met de auto naar toe gereden en reed even door naar ons. Bij opa en oma is er natuurlijk limonade voor Mr Dreamy!

On Wednesday we went home again and the Friday after that Annette came to our house with the children. Taco, her husband, had several things to do in Amsterdam and Annette drove him there and just drove on to see us. And at your grandparents' house there is lemonade for Mr Dreamy!

En wat een feest: met opa kijken naar het Koningsplein in Amsterdam op de computer. Trams!

How great: watching one of the Amsterdam squares on the computer. Trams!

In een volgend bericht weer meer over de textiele activiteiten.

In a next message more about my textile activities.

Hemming handwovens, knitting

Nog maar een keer een paar voorbeelden van afwerking bij het weven. Op de weeflijst werd gevraagd naar zomen in wafelweefsel. Vandaar hier mijn (veelgebruikt) handdoekje, geweven in, als ik het me goed herinner. 8-schachts wafel. Het garen dat ik hiervoor gebruikt hebt was een breikatoen, die ik had liggen. Daarvan had ik allerlei verfproefjes gemaakt en dus lagen er veel kleine strengetjes. Voor iedere 'rib' in de wafel gebruikte ik drie gekleurde draden in de schering. Alle andere scheringdraden waren wit. De inslag was van hetzelfde materiaal, de wafel werd steeds in een kleur geweven, waarmee het strengetje dat ik had dan ook meteen op was, en tussen elke gekleurde wafel gebruikte ik een witte inslagwafel.
De zoom werd op de machine gestikt. Aan de bovenkant had ik iets meer dan aan de onderkant in linnenbinding geweven. Het garen was hetzefde witte garen van de rest van het handdoekje. Na vele wasbeurten ziet het er nog als nieuw uit, de zoom blijft keurig recht.
A few more examples of finishing handwovens. On the weaving list somebody asked about hemming waffle weaves. So here is my (much used) little towel, woven in, if I remember correctly, an 8-shaft waffle. The yarn I used was a knitting cotton from my stash. I had made some dyeing samples with that and had many small coloured skeins. For every 'rib' in the waffle I used three coloured ends in the warp, all other ends were white. The weft was the same material, the waffle was woven in one colour, and between the coloured waffles was a white one.
Hems were sewn on the machine. On top I had woven a longer part in plain weave that at the bottom. Yarn for the hems was the same white yarn I used for the rest of the towel. After being washed many many times the towel still looks as new and the hems are nice and straight.Natuurlijk is er ook nog franje. Ik houd meestal niet van franjes. Als kind had ik er al een hekel aan om de franje van het vloerkleed in de woonkamer recht te leggen. Dat was een van de weinige klusjes die me toen opgedragen werden.
Maar in deze sjaal is het toch niet slecht, vind ik. De schering is ge-dipdyed, dus geverfd in verschillend gekleurde verfbaden. De kleur verloopt van blauw naar groen naar rose. Dit rose (effen) gebruikte ik voor de inslag. Bovendien zijn een paar baantjes in de schering opgenomen, die een blokje ikat in zich hadden. Deze baantjes van acht draden zijn blauw geverfd, en waar de sjaal in 1/3 keper geweven is, werden de baantjes in 3/1 keper geweven. Als je goed kijkt op de foto zie je zo'n blokje vlak tegen de franje aan, in het midden onder. Het is verrassend, dat de kleuren van de franje zo verschillen. Om franje te maken: ik heb niet zo'n apparaatje om dat te doen, maar wasknijpers bieden uitkomst. De eerste groep draden draai ik met mijn vingers in elkaar, knijp de knijper erop en leg dit op tafel terwiil ik de tweede groep in elkaar draai. Dan beide groepen samen in de knijper, optillen en in elkaar laten draaien. Knoop erin, klaar, volgende franje. Het garen was wol met zijde.
Of course there is fringe. I don't usually like fringes on anything. As a child I hated putting straight the fringe of the carpet in our livingroom. One of the few tasks that were given to me then.
But on this scarf the fringe is ok, I think. The warp was dip-dyed, so put into different coloured dye baths. The colour goes from blue to green to pink. This pink (uni) I used as weft. In the warp were also a few stripes that had been dyed blue, with small blocks of ikat. Those stripes were woven in 3/1 twill, where the rest of the scarf was woven in 1/3. If you look at the photo, centre bottom, near the fringe, you can see such a small block. It is surprising to see how different the fringe colours are. It makes the scarf more interesting in my eyes. To make the fringe: I don't have a gadget to make fringes, but use a clothes pin. With my fingers I twist the first part of the fringes, put it in the pin, twist the second part and put two parts together in the pin. Lift the whole and it twists into a nice fringe. Make a knot at the bottom, finished! Next fringe. The yarn was a wool/silk blend.

Het dekentje dat ik een poosje geleden weefde (en vele voorgangers had) heeft weer een andere afwerking. Hiervoor gebruikte ik de methode, die alle wollen dekens vroeger hadden. Rond het hele dekentje maakte ik een gehaakte rand (1 losse, gevolgd door een diep ingestoken vaste) met een van de kleuren van de deken. De randen had ik eerst met de machine gestikt en over de stiklijn gezigzagd, dit om lubberen te voorkomen. Deze methode bedekte ook de zelfkanten, waar de kleuren van de inslag meegenomen moesten worden

The blanket I wove a while ago (and which had many predecessors) has another finish again. For this I used the method that all woollen blankets used to have. I crocheted round the whole blanket (1 chain - 1 single cross stitch) with one of the yarns of the blanket. First I machine stitched a straight line along the raw edges and zigzagged on top of this line. (this to prevent 'waves') The crochet hid this and also on the selfedges the spots where a weft colour had to be taken along the side.

Gebreid heb ik ook weer: een lenteachtig vaatdoekje 'Springing up flowers'

I knit another dishcloth: 'Springing up flowers'

En tenslotte: Josephine is af! Dat zoiets kan ontstaan met behulp van het schaap van de buren!

And last but not least: I finished Josephine! That something like this can grow with the help of the neighbour's sheep!

Tweemaal einde, tweemaal begin

Vorig weekend begon de zomertijd. Heerlijk: 's avonds langer licht! Nu maar hopen dat de zomer ook werkelijk komt. Het begin van de zomertijd betekende ook het einde van het kantklosschoolseizoen. Onze lerares had een uitstapje voor ons georganiseerd naar Volendam, naar het Volendams museum. De verschillende uitvoeringen van het plaatselijk kostuum waren daar te zien, met natuurlijk bij ons vooral interesse in de kanten mutsen. Na het museumbezoek dronken we samen koffie.
Last weekend summertime started here. I love the long evenings that go with that. Let's hope now that summer really comes now. The beginning of summertime also means the end of our laceschoolseason. Our teacher had organised a trip for us to Volendam, to the museum there. The different versions of the local costume were on show there and of course we were very interested in the lace caps. After visiting the museum we had coffee together. Ik heb een poos niet geblogd, maar dat betekent niet, dat ik stilgezeten heb. De SSS oftewel Spring Shawl Surprise is af! Hier ligt de sjaal in het sop, met een paar strengen handgesponnen wol (Romney en Clun Forest)
I haven't blogged for a while, but that doesn't mean I haven't done anything. I finished SSS, or Spring Shawl Surprise. Here it is in the soapy water, together with two skeins of handspun wool (Romney and Clun Forest) En hier is de sjaal dan. Voor de foto even aan de deur gehangen.
And here is the shawl. Hung on the kitchen door for the photo.

Als er twee dingen eindigen of af zijn, moet je toch zeker weer nieuwe beginnen. Hier is de eerste clue van Mystic Light, gemaakt met handgesponnen merino in zilvergrijs.

When two things are finished one has to start something new. Here is the first clue of Mystic light, made in silvergrey handspun merino.

En hier de eerste clue van het geheim van Bad Nauheim, in pikzwart, superdun onduidelijk materiaal. Ik heb er een heel grote cone van gekocht bij Bart en Francis in België.

And here is the first clue of the Secret of Bad Nauheim, in pitch black, super thin material. I don't know what it is (Lyocell?) I bought a big cone of it from Bart and Francis in Belgium