Spring 's in de lucht/Spring is in the air!

De titel van de dag was een van de favoriete fouten, die mijn leerlingen ooit maakten en deze week moest ik daar telkens aan denken. (Goede vertaling van het Nederlands zou zijn: Jump! en van het Engels: Het voorjaar zit in de lucht)
Het begon al donderdagmorgen, toen we de eerste lammetjes buiten zagen lopen: nieuwe wol op pootjes! Wat een vrolijk gezicht al zo vroeg in het jaar.
En vanmorgen heb ik heerlijk buiten zitten spinnen op mijn Roberta. Bijna een klos vol Romney gesponnen.



Today's title was one of my pupils' favorite mistakes years ago and this week I was reminded of that many times (Translation of the Dutch= Jump!) It started last Thursday, when we saw the first lambs in the field: new wool on legs! Such a nice view, so early in the year.
And this morning I've been spinning outside on my Roberta. I nearly finished a whole bobbin of Romney.

Mijn mandje, gebreid uit het boek van Cat Bordhi en daarna gevilt, is af. Hier is het resultaat, gevuld met handgesponnen en -geverfde wol

I've finished the basked I knit and felted from Cat Bordhi's book. Here is the result, filled with hand spun and - dyed wool.

Ik ben toch weer opnieuw begonnen met de Spring Shawl Surprise. En hier is ook een foto van dat begin. Bij mijn voorjaarsschoonmaakwoede (mooi Scrabblewoord) vond ik weer de cones met merinowol, waarmee mijn moeder en ik nu bijna 45 jaar geleden ons eerste werkstuk weefden. De resten bleven bij mijn moeder in de kast staan en kwamen later, met de rest van haar wolvoorraad naar mij toe. De dozen gingen naar de zolder, waar ze een leuke speelplaats vormden voor wat gevleugelde vrienden: motten.... Het meeste van de wol heb ik weggegooid, maar hier leek nog wel wat bruikbaars aan te zitten, dus ik gebruik het nu voor de sjaal. Zo nu en dan moet ik wel even aanhechten, maar het valt tot op heden niet tegen. Ik ben inmiddels al weer bijna halverwege aanwijzing 2


I restarted my Spring Shawl Surprise and here is a photo of this restart. During my springcleaningmania I found the cones of merinowool again, with which my mother and I wove our first project, now nearly 45 years ago. The rest of the wool went into my mother's (huge) stash and later this stash came to me. The boxes went up into the attic of our old house, where they formed a nice playground for our flying friends: moths... Most of the wool I threw out, but this seemed usable still, so that's what I use for the sjawl. The thread ends so here and there, but it's not as bad as I feared. I've almost finished half of clue 2 already

Hier nog een gevolg van de opruimwoede. Twee jaar geleden volgde ik bij de Online Guild een workshop paars verven met natuurlijke verfstoffen. Hoewel ik niet zo'n liefhebber ben van verven met planten enz. vond ik dit leuk om te doen. Heel enthousiast was ik aan het beitsen en verven, kocht verfstoffen bij verfmolen De Kat en maakte grote plannen. Ik beitste dus meteen maar een voorraadje gesponnen wol met aluin voor, want Helen, de workshopleidster, had gezegd, dat je dat heel goed wat langer kon bewaren, wanneer je dat in een luchtdichte trommel deed. Dat kwam goed uit, want ik ging met vakantie. Van verven kwam niets meer. Tenminste niet met plantaardige verf. Ik zag wel die trommel staan, met, zoals ik wist, die natte wol. Zo langzamerhand was ik bang voor wat er uit zou komen. Deze week was het zover: ik moest even kijken en zou de wol wel weggooien, als het niet goed meer was. Tot mijn stomme verbazing was de wol nog vochtig en zag er goed uit. Alleen de katoenen afbindingen hadden deze behandeling niet overleefd: ze waren compleet vergaan. Helaas merkte ik dat wat laat op, zodat een van de strengen in een warboel veranderde. Die heb ik maar in de vuinisbak laten vallen. De rest stopte ik in een bad met blauw- en roodhout (campeche en fernambuk) en hier is het resultaat. Op zijn minst verrassend!

Here another result of my cleaning mania. Two years ago I took part in a workshop of the Online Guild in dyeing purple with natural dyestuffs. Although I don't like dyeing with plants so much I enjoyed the workshop. Enthusiastically I mordanted and dyed and bought more dyestuffs at the windmill De Kat, where they grind these dyestuffs. I mordanted a nice batch of handspun wool (alum) because Helen, the workshop teacher, had told, that the mordanted wool would keep well for a longer time. That was good to know, because I went on holiday. After I came back home there were so many other things to do, so that I didn't do any more natural dyeing. From the corner of my eye I often saw this bin with - as I knew - the wool in it and often I wondered what I would find when I would open it. This week I did. I was surprised to find that the wool was still wet. Just the cotton with which I had tied the hanks hadn't like the treatment: it was nearly gone. Unfortunately I didn't notice that in time, so that one of the hanks changed into a bunch of knots and I threw it away. The rest went into a red- and bluewood (campeche and fernambuk) dyebath (with new ties), with the result on the photo. Surprising, to say the least.