Feest

Het was de laatste tijd zo druk, dat er van bloggen helmaal niets kwam.
The past few weeks were so busy that I couldn't find time to blog

Het was feest.
There was too much to celebrate

Kleinste kleindochter Emmeke werd twee jaar. Ik breide van handgesponnen Romney wol een vestje voor de dame.
Youngest granddaughter Emmeke had her second birthday. I knit her a cardigan of handspun Romney

Voor Pepijn breide ik ook een trui. Omdat hij dol is op alles wat tractor, heftruck en andere machines betreft, maakte ik voor hem een trui met een 'grote graver' erop.

Toen hij hem uitpakte keek hij ernaar en zei niets. Wat staat er op je trui, Pepijn? vroeg zijn moeder. Dat wist Pepijn meteen: streepjes!

For Pepijn I also knit a sweater. Because he loves all kind of machines I made him a 'big digger sweater'. When he unwrapped it he just looked at it without saying anything. What is on your sweater, Pepijn? his mother asked. Well: he sure knew that: stripes!

De drie volgende dagen wilde hij niets anders meer aan, dus hij was er toch erg blij mee.
The following three days he didn't want to wear anything else, so he must have been happy with it.

En natuurlijk was het het afgelopen weekend Sinterklaas! De hele familie kwam hier het feest meevieren.
And of course it was St Nicolas, this past weekend. The whole family came here to celebrate it.

Pepijn had zich verkleed als Zwarte Piet en er was een enorm grote hoeveelheid pakjes. Hier is de Sint net gearriveerd: hij belde dit jaar wel heel luid aan!
Pepijn had dressed up as St Nicolas' helper Black Peter and there was a huge number of presents. Here St Nicolas had just rung the bell. Very loudly this year!

Emmeke probeerde een van de cadeaus meteen maar uit (niet beslist een van haar eigen cadeaus).
Emmeke tried out one of the presents at once (not necessarily one of her own)

De volgende dag konden de neven en nichten samen spelen met de lego trein.
The next day the cousins could play with the new Lego train.

Maar eerst moest Emmeke nog even haar verjaarscadeau uitpakken. Haar oom en tante, neef en nichtjes waren daar immers nog niet geweest!
But first Emmeke had to unwrap her birthdaypresent. Her uncle, aunt and cousins hadn't been at her birthdayparty earlier this week.

P is voor...

Het jaar gaat zo hard, ik moet dus ook even verder met mijn alfabet. De P is eenvoudig: De P is natuurlijk van Pepijn! Hier zit hij in het bos, in zijn geliefde kledingstuk: de overall.
Because the year goes by so fast I have to go on with my alphabet. The P is simple: of course the P is of Pepijn! Here he is sitting in the woods, in his favorite costume: his overalls.

En dan is er nog de P van Praag, waar we tijdens onze vakantie ook een bezoek brachten. Een mooie stad, waar veel te zien was. Hier een van de bekendste plaatsen van de stad: de klok.
And then there is the P of Prague, where we went for a day during our holidays. A beautiful city, with lots of lovely sights. Here is on of the most famous sights: the clock.

Annaberg 2

Het Ertsgebergte ontleent zijn naam aan de vele zaken die hier in de grond gevonden werden. Zilver was daar een van. Overal waren mijnen en in de musea zie je hele bouwwerken die die mijnen op schaal verbeelden. Kleine mijnwerkertjes zie je bezig en als je, zoals wij, in een stille tijd een bezoek aan deze musea brengt, drukt de suppoost op alle knopjes, zodat ook alles beweegt en licht geeft.
The 'Erzgebirge' (= ore mountains) got their name of all the things that were found there in former times. Silver was one of them. There were mines everywhere and in the musea one sees complete miniature mines, built to scale. You see little miners hacking away and when you, like us, visit the museum in a quiet period, the guards press every button and so it all moves, lights go on etc.

Barbara Uthman was een rijke vrouw, die in Annaberg woonde in de 16e eeuw. Nadat haar man was overleden erfde ze zijn bezittingen, waaronder mijnen, huizen, landerijen. Het was moeilijk voor de mensen, die van de mijnbouw moesten leven, om het hoofd boven water te houden en Barbara zette met 16 vrouwen een passementenindustrie op. Dat werd later uitgebreid met kloskant. Er waren tijden, waarin deze huisindustrie meer opbracht dan de eigenlijke mijnbouw, die nu ook volledig verdwenen is. De kant bestaat echter nog steeds en overal vind je daar voorbeelden van. Barbara moest concurreren met de Schotse passementindustrie, maar deed dat heel handig. In de tweede helft van de 16e eeuw had ze 900 mensen in dienst.
Hiervan is in het museum van Annaberg veel te zien.
Barbara Uthman was a rich woman who lived in Annaberg in the 16th century. After her husband had died she inherited his possessions, like mines, houses, farm-lands. The times were hard for people living off the mines and therefore Barbara, with 16 other women, set up an industry in woven trimmings, to which she added bobbin lace as well. There were periods, when this cottage industry brought in more than the actual mining and this has completely gone now. Lace, however, is still existing here! Barbara had to compete with the Scotch braid (?) industry, but she did that in such a clever way, that 900 people were working for her in the second half of the 16th century.
Of all this much can be seen in the Annaberg museum.




Hier is Barbara, met een korte beschrijving van haar leven.
Here is Barbara, With a short description of her life.

En hier is ze in hout, naast een mooi voorbeeld van een passementengetouw.
And here she is in wood, next to an beautiful example of a loom on which the edgings were woven.

Van alles worden hier miniaturen gemaakt. Ook van de getouwen en de andere attributen, die bij de textielverwerking werden gebruikt, zoals haspels, spinnewielen enz. Die zijn in de bovenste vitrine opgesteld, onder spoelmachines en tafelklemmen.
Miniatures are made here of everything. Also of the looms and other things used in the textile industry; like swifts, warping boards, spinningwheels etc. These are shown on top, at the bottom are bobbin winders and clasps.
Stalen van alles wat gemaakt werd, werden verzameld in dikke boeken. Hier de passementen.
Samples of everything that was produced, were collected in thick books. Here the woven trimmings.



De kloskant/The bobbin lace
Kant en passementen samen/Lace and woven trimmings together
In een interieur als dit moesten de vrouwen werken.
In a room like this the women had to work.

Licht kwam via bollen, gevuld met water, die het kaarslicht verspreidden
Light came through round glass bottles, filled with water, which spread the candlelight.
Natuurlijk was ik ook geïnteresseerd in de spinnewielen, die gebruikt werden. Hier een mooie, zonder trapper, maar met handaandrijving.
Of course I was also interested in the spinning wheels. Here is one without a treadle, but worked by hand.

En tenslotte allerlei vlasspinattributen/And finally some tools to spin flax

Annaberg

Maandag was het echt herfst. Het regende en waaide. We moesten dus overdekt vermaak zoeken. Dat was niet zo moeilijk, want het museum in Annaberg was open op maandag en bovendien dichtbij. Daar zou veel kant te zien zijn.
En dat was waar: er was zelfs meer dan we verwacht hadden. Op de Oidfa, eerder deze zomer, had ik al de inzending van Tsjechië gezien, en al die kanten waren nu in Annaberg. Ze waren wat ruimer tentoongesteld en dus kon ik ze beter zien.
On Monday autumn had really started. Much rain and wind. We had to find indoor amusement. That wasn't so hard, because the museum in Annaberg was open on Mondays and it was not far away. Much lace was supposed to be shown there.
An that was true: there was even more than we had expected. At the Oidfa event, earlier this year, I had seen what the Czechs had made and all these laces were now here in Annaberg. Shown in a larger space, so I could see everything a little better.
Ook de opdracht, die alle klossters hadden gekregen voor de inzending naar de Oidfa, werd tentoongesteld. "Eerst was er alleen een lijn, toen een vlak, toen een vorm..." en dat resulteerde in 435 verschillende stukken kant.
The assignment all lacemakers had got was shown as well: "First there was only a line, then a space, then a form...." and the result was 435 pieces of lace.

Sommige daarvan waren aan elkaar bevestigd,
Some had been attached to each other,

andere werden afzonderlijk getoond
others were shown seperately

Tenslotte nog wat metalen voorbeelden. Een volgende keer meer over de andere dingen in dit museum!
Finally a few examples made in metal. More about the other things in this museum another time!

O is van....

Oberwiesenthal.

We waren een weekje op vakantie in het Ertsgebergte, in Zuid Duitsland en logeerden in het hoogstgelegen stadje van Duitsland met deze naam. Het ligt in de deelstaat Saksen, aan de grens met Tsjechië. We konden te voet de grens oversteken en keken vanuit onze hotelkamer uit op Tsjechië. Het weer was prachtig toen we aankwamen. Het leek wel zomer en de bomen waren met hun herfstkleuren een sprookje. We konden niet vaak genoeg zeggen, hoe goed we het getroffen hadden. En dat eind oktober!
We spent a week's holiday in Southern Germany, in the town with this name. It's the highest town in Germany, situated on the Czech border, and we could walk across that border. The mountains in the back of the country, which formed the view from our windows were Czech, too. Oberwiesenthal is in the part of Germany called Sachsen.
The weather was great and felt like summer and the trees in all their autumn colours were lovely. We couldn't stop saying how lucky we were. And that in the end of October

Aan onze voeten lag dit groepje huizen in de zon.
These houses were at the bottom of the slope seen from our windows, beautiful in the sun.

De hoogste berg van de omgeving, de Fichtelberg, zag er ook heel vriendelijk uit vanaf ons balkon.
The highest mountain of the neighbourhood, the Fichtelberg, looked very friendly from our balcony.
Ons hotel heette 'De vier jaargetijden'. Twee dagen na onze aankomst begrepen we waarom. Hier opnieuw de Fichtelberg, vanaf datzelfde balkon.
The name of our hotel was 'The four seasons'. Two days afterour arrival we understood why. Here another view from our balcony, of the Fichtelberg.

De eerste paar dagen kon er echter gewandeld worden. We verkenden de stad en zagen de verschillende boogjes die kenmerkend zijn voor dit gebied.
The first few days however, we could walk. We found our way through the town and saw the different signs that are typical for this area.

Op de onderste boog is al een kantklosster te herkennen, links, werkend op haar rolvormige kussen. In dit gebied wordt nog altijd veel kant gemaakt en dat was ook een van de redenen dat ik graag hierheen wilde.
In the picture at the bottom you can see the lacemaker, working on her round pillow. In this area much lace is still made and this was one of the reasons why I wanted to visit this part of Germany.

Ook houtsnijden wordt hier heel veel gedaan. Alle winkels liggen vol met houtsnijwerk.
Woodcarving and woodcutting is popular here as well. All shops are filled with woodwork.
>

En kijk daar: in de etalage bij de drogist stond het eerste kantkloskussen.
And look here: in the window of the local chemist was the first lace pillow.

We waren op zondag in de stad en alle winkels waren gesloten. Ook de plaatselijke kantklosschool. We besloten later in de week terug te gaan. Maar toen we dat op vrijdag deden, bleek ook dat een feestdag te zijn en we konden dus niet naar binnen. Het uithangbord fotograferen ging wel.
We were here on Sunday and all shops were closed. The local lace school, too. We decided to go back there later in the week. But when we did that on the following Friday it turned out to be a national holiday and everything was closed again. We could go in, but of course we could take a picture of their sign.

N is voor...

Noten. Walnoten in dit geval. Hier drogen we ze in de zon, nu die zon nu en dan nog schijnt.
Nuts. In this case walnuts. Here we dry them in the sun, now that it shines now and then.
Maar de notenbolsters zijn ook geweldig. Ik verfde er wat Clun Forest wol in en wat kid mohair. Het laatste ligt vooraan op de foto. In de doos ligt wol, die ik met een hondenkammetje heb uitgekamd.
Het verven is zo supersimpel: de bolsters stonden een paar dagen in een emmer water, toen deed ik de in water geweekte wol erbij en liet dat ook weer een paar dagen staan. Uitspoelen. Drogen. Klaar!
But the nut husks (if that´s the right word - I used the green shells) are great as well. I used them to dye some Clun Forest wool and a little kid mohair. The latter is in front in the picture. In the box is wool, which I combed with a small dog comb.
Dyeing is supersimple: the husks soaked in a bucket filled with water for a few days, then I added the wet wool and left it there for another few days. Rinse. Dry. Finished!

M is voor...

Mevrouw (Doortje) de Wit/Mrs White
24 - 5- 1995/18 - 9 - 2008

Ze hield van slapen/She loved sleeping
Ze hield van de zon/She loved the sun

Ze bewaakte mijn kluwens/She guarded my wool

M is ook van Doortjes grote zwarte vriend Murphy, die ons al verliet op 1 juni 2006
M is also for Murphy, Doortjes big black friend, who left us at June 1, 2006

Hij hield het meest van stokbrood/French crusty bread was his favorite

maar een bot ging er ook wel in op zijn tijd
although a bone wasn't bad either now and then
Het kattenvoer zag er ook altijd lekker uit, helaas: hij mocht er niet van eten.
Cat food looked nice, too. It was a pity he wasn't allowed to eat it. Daarom hield hij toezicht op de kattenmaaltijd
Therefore he watched the cats' dinner

Mevrouw de Wit en Murphy: ze stonden ons toe een poosje voor ze te zorgen
Mrs White and Murphy: they allowed us to look after them for a while

L is van...

Letters: de Liefde van mijn Leven! Al toen ik nog te klein werd geacht om te lezen, wilde ik dat leren en toen ik het eenmaal kon, bleef ik dat ook graag en veel doen. Lezen. Heerlijk.
Het is dan ook niet zo vreemd, dat ik altijd graag met letters werk bij het uitproberen van technieken. Hier is een weefsel in damast, dat ik maakte met het thema 'Lente' (iets anders met een L waar ik nogal dol op ben - vooral nu de herfst hier met volle kracht begonnen lijkt)
Letters: the Love of my Life. Even when people considered me too young to learn how to read (=Lezen in Dutch) I wanted to, and once I knew how to read I've always enjoyed it and read a lot.
So it's not surprising I've always used letters when I try out new textile techniques. Here is the picture of a damask weave I made a long time ago, with 'Lente (=spring)' as theme. Lente is something else I'm rather fond of, especially when autumn seems to have started here in full swing already.

Ik had het natuurlijk even moeten strijken: het heeft een hele tijd keurig in vieren gevouwen op een stapeltje gelegen. Maar het patroon vind ik zelf altijd nog heel aardig.
Of course I should have ironed it before taking the photo: it has been folded in four for quite a while. But I still like this design.

Het volgende ontwerp was alweer voor een thema: tekens en symbolen. En toen kwam ik al snel weer op letters uit.
Het is weer een dubbelweefsel in 16/2 katoen.
The following design was for another theme: signs and symbols. And of course that reminded me of letters again. In the circle it says 'signs of material/cloth' and inside 'symbols in textile' (it's hard to translate this). Again this is a double weave in 16/2 cotton.

In het Engels begint Kant (Lace) ook met een l, dus dat moet hier ook maar een plaats vinden. Mijn Casablanca sjaal is inmiddels opgespannen en mag zeker kant genoemd worden! Wat maakt het toch een groot verschil, dat opspannen.
In English Lace is beginning with l as well, so I can talk about it here, too. My Casablanca shawl has been blocked and can definitely go by the name of Lace! Blocking really does make a difference.

En iets dichterbij:
And closer up:
Het kantklosseizoen begint ook al weer bijna. Woensdag houdt de Kantklosschool weer open dag. Meer gegevens zijn hier te lezen. Waarschijnlijk zijn daar ook nog werkstukken te zien van de tentoonstelling eerder deze zomer, met hier een deel van de gekloste stalramen, waarvan ik er ook een paar heb gemaakt.
The lacemaking season almost begins again. Next Wednesday our lacemaking school has its open day. More info here. Probably a few of the pieces that were on show in the exhibition earlier this summer, wil be on show this day. Here is a picture of the collection of lace stable windows, of which I made a few as well.
In een andere ruimte was nog veel meer kant tentoongesteld. Mijn dubbelgeweven landschap met gekloste schaapjes staat op de onderste rij, derde van links.
In another room much more lace was shown. My landscape in double weave with lace sheep is in the bottom row, third from left.