Colours of February

Sue van Life Looms Large vroeg weer om de kleuren van Februari in een blog op te nemen. Nu waren er nauwelijks kleuren, deze maand. Grijs, grauw en vervelend nat. Als er tenminste geen sneeuw lag.
Maar toch, als je even zoekt, vind je nog wel iets.
Gistermorgen liep onze huisfazant de  sneeuwklokjes te inspecteren. Ik kon hem nog net door het raam fotograferen. Later pas zag ik de voorjaarskleuren in de foto: het gelige licht op de stam van de kastanje, de sneeuwklokjes, het kleine polletje van de winteraconiet (verderop staan er veel meer, maar het regent de hele dag te hard om erheen te lopen)

Sue van Life Looms Large asked again for our colours of February. There were hardly any colours, I feel. It was just dull, grey and dark. And wet. At least if there wasn't any snow everywhere.
But yet, if you look quite well you may find something.
Yesterday morning our pet pheasant was inspecting our snowdrops. I could just take a picture through our livingroom window. Afterwards i saw the spring colours in this picture: the yellow light on the trunk of the chestnut tree, the snowdrops, the little yellow winter aconites (?) (there are plenty more in the garden, but it rains far too much to go there at the moment)

Gelukkig ook is alles om ons heen weer (even) groen. Sneeuw is mooi, maar we hebben er nu wel genoeg van gehad. De zwanen genieten ook weer van het gras. Maar wat is alles nat!

We're happy that all around us is green again (for the moment) I like snow, but we've had enough of it now. The swans enjoy the grass as well. But everything is so wet!

De overige kleuren zochten we binnenshuis deze maand.
Gister waren we al weer in de Achterhoek, want onze twee kleinzonen waren jarig. Nee: geen tweeling: ze schelen 4 jaar. Vorig jaar verraste Friso ons, door op de verjaardag van zijn grote broer geboren te willen worden.
Nu was er dus taart met aan de ene kant één kaarsje, aan de andere kant 5. Een foto van beide jarigen sierde de taart.

The other colours we found indoors this month.
Yesterday we went to the east of the country again, because our two grandsons had their birthday. No, they aren't twins: there is 4 years between them. Last year Friso surprised us by being born on his big brother's birthday. 
So now we had cake with one candle on one side and five on the other. There was a picture of the two birthday boys on the cake.

Pepijn heeft net de kaarsjes uitgeblazen, zusje Emmeke en Judith en Jasper kijken toe.

Pepijn just blew out the candles, sister Emmeke and Judith and Jasper watch.


Hier de jarigen in close up:

Here a close up of the birthday boys:

Pepijn 

Friso

Alle onze kleinkinderen waren aanwezig. Hier Wendy met haar Nintendo DS. Zij mag niet ontbreken, want ook zij was jarig in februari. Op de 5e werd ze dertien.

All our grandchildren were present. Here is Wendy, playing with her Nintendo DS. She has to be in this post, because she had a birthday in February as well. She was 13 on the 5th.

Wat kleur betreft: heeft ze de kleur van haar trui niet keurig afgestemd op de kleur van de bank?

As for colour: didn't she match the colour of the couch with the choice of her sweater?


In het blog van Sue staan alle bijdragen van de kleurenbloggers van deze maand. De moeite van het kijken waard: volg de link aan het begin van dit bericht.

In Sues blog are links to all the posts of the colourwatchers of this month. Worth looking! Follow the link at the beginning of this message.

Weer terug

Het heeft even geduurd, maar Blogger laat me nu weer wat schrijven. Gister probeerde ik het verschillende keren, maar kreeg het niet voor elkaar. Het enige dat ik zag op het scherm, waar de berichten ingevoerd moeten worden was een langzaam draaiend rondje.

It took a while, but it seems Blogger lets me write again today. Yesterday I tried several times, without any success. The only thing I saw was a circle, that kept turning around slowly.


En er is na twee weken veel om over te schrijven!

And there is a lot to write about after two weeks!

Het afgelopen weekend waren we uitgenodigd op het feest ter gelegenheid van het 40-jarig huwelijk van de schoonouders van Annette, onze dochter. We zouden er zaterdag al heen gaan. Het zag ernaar uit, dat de winterse perikelen achter de rug waren, want vrijdag was alles weer sneeuwvrij.
Dit zagen we zaterdagochtend:

Last weekend we had been invited to the party to celebrate Annette's (DD) parents-in-law's 40th wedding anniversary. We were going there on Saturday. It looked like the winter troubles were more or less over, because on Friday all the snow had gone.
This is what we saw on Saturday morning:

Er moest dus eerst weer sneeuw geruimd worden. Erger was, dat het opnieuw begon te sneeuwen. Wachten was geen optie: we vertrokken dus al glibberend en tot Amsterdam bleef het hard sneeuwen. Gelukkig hield het daarna op en de temperatuur steeg ook van 0 tot 5 graden.

We had to clear the path first, but more snow kept falling and we had to leave. The roads were very slippery and we had reached Amsterdam, when finally the snow stopped and the temperature rose from 0 to 5 degrees (C)


Het feest was op zondag, in een kasteel in Duitsland, net over de grens. Mooie plek, aardige mensen, dus prima feest.

The party was on Sunday, at a castle in Germany, just across the border. Nice spot, nice people, so great party.

De foto's zijn genomen, toen we weer terugliepen naar de bus, die ons terug naar huis zou brengen (we logeerden bij Annette). Het was al bijna donker.
De kinderen hadden ook een prachtig feest gehad. Voor hen waren twee meisjes ingehuurd, die de hele dag spelletjes met ze gedaan hadden, dvd's bekeken enz. Ze hadden zelfs hun eigen kamer!
Daar werd je natuurlijk wel heel moe van en hoe mooi je dan ook voor in de bus mag zitten, de slaap won.

The photos were taken when we walked back to the bus that took us back home (we stayed at Annette's for another night). It was nearly dark.
The children also had had a great party. Two girls looked after them all day and played with them, they watched dvds etc. They even had their own room!
Of course you get very tired then and although it was lovely to be able to sit in the front of the bus: sleep won.

Hier Pepijn en Emmeke, volledig gevloerd

Here Pepijn and Emmeke, totally floored (as we say)

en Friso was ook vast in slaap. We moesten ze allemaal wakker maken om naar bed te gaan. Wreed!

and Friso was fast asleep as well. We had to wake them all up to go to bed. Cruel!


Veel tijd om te breien enz. was er niet, hoewel ik de laatste tijd toch wel het een en ander gedaan heb. Daarover later meer - als Blogger dat wil, tenminste...

There wasn't much time to knit etc., although I did many different things lately. More about that later - at least Blogger permitting...

Rode theedoek, voorjaar, sneeuwkoningin en een beetje kant.

Red teacloth, spring, snow queen and a little lace)

De tweede theedoek sla ik helemaal met rood in. Dat geeft weer een heel ander resultaat. Het bevalt me wel en het weeft heel vlug.

The second teatowel I weave with just the red yarn as weft. That gives a completely different result. It rather pleases me and the weaving is fast.


Hier een detail
A detail here

Het is goed weer om binnen bezig te zijn. De winter is hier nog steeds niet voorbij. Vanmorgen sneeuwde het opnieuw. Bah. Het is bovendien heel koud, het vriest en het waait. Ik was zo blij, dat de sneeuw weg was. En kijk eens wat er onder de sneeuw vandaan kwam:

The weather is perfect to stay inside. Winter isn't over here yet. This morning it snowed again in this country where it never snows. On top of that it's very cold, it's freezing and there is a lot of wind. I was so happy the snow had gone at last. And look what appeared from under the snow:

Ieder jaar weer ben ik zo blij ze weer te zien: sneeuwklokjes. De lente komt dus toch nog wel (denk ik)

Every year I so enjoy seeing them again: snowdrops. Spring will come (I think)


Leigh vroeg me foto's van vogels te maken die hier leven. Soms probeer ik dat, maar meestal ben ik te kippig om ze te zien of te laat om ze te fotograferen. Het lukt me alleen als de vogels dom, bijna dood, of heel groot zijn, zoals de fazant van laatst en nu kreeg ik weer een kans: de sloot voor ons huis is bezet door twee zwanen. Groot en dik. En vrij kwaad. Toen ik ze op de foto wilde zetten, maakte een van hen een heel boos geluid.
Ze maakten trouwens meer herrie. Ik vroeg me af, wat dat was. Het leek, of het meeste ijs weggedooid was, maar onder het water zat nog vrij veel, en de zwanen zakten er telkens door. Dat gaf een luid gekraak en ze bewogen zich wel heel ongracieus!

Leigh asked me to take pictures of birds that live here. Sometimes I try, but most of the time I'm too shortsighted to see them or too late to take a picture. I'm only successful when the birds are very stupid, almost dead or very big, like the pheasant of the other day and now I got another chance: the ditch in front of our house has been occupied by two swans. Big and fat. And rather angry. When I wanted to take a photo one of them made a quite angry noise.
The made more noise, however. I wondered what that was. It seemed most ice had melted, but under the water there was quite a lot and the swans kept going through. That gave this creaking (?) noise andit made the swans move very ungracefully!

Ondertussen brei ik aan mijn Snow Queen verder. Er zijn nu al vier clues af en ik ben bezig aan de vijfde. Na het opspannen wordt het allemaal vast nog mooier, maar eigenlijk vind ik het nu ook al mooi. En wat heerlijk om in het rond te breien: geen averechte steken meer zoals bij de vorige sjaals (en bij de Panama sjaal, die nog steeds wacht, tot ik voldoende zijde heb gesponnen)

Meanwhile I carry on knitting my Snow Queen. Four clues are done and I've started the fifth. After blocking it will look a lot better, but actually I rather like it now. And how great to knit in the round: no more purling, like with the last few shawls I knit (and with the Panama shawl, which is still waiting until I'll have spun enough silk to finish it)

Vanmiddag komt de spingroep hier, tenminste de paar die kunnen komen. Nu het sneeuwt kan het wel eens nog rustiger worden dan ik al verwachtte. We zien het wel, en anders: volgende maand beter. In januari moesten we ook al afzeggen.

This afternoon the spingroup will meet here. Now that it's snowing again it may be even quieter than I expected  already. Most people were too busy today. We'll see and next month we'll have new chances. In January we had to cancel the meeting, too.


Morgenochtend weer kantklossen. Dat is iedere week weer heel gezellig. Mijn Milanese kant vordert gestaag. Ik maak pas weer een foto als dat af is.

Tomorrow morning will be our lacemaking class. Always a nice time. My Milanese sampler is getting on. I'll take a photo when it's done.

C Could be for...

Children that want to go to Carnaval

Of, nu in het Nederlands: c staat voor kinderen die naar het carnaval willen.
Hoewel de sneeuw weg is, is er nog geen tijd, om op stap te gaan, om foto's voor het 'toeristisch abc' te maken. Daarom weer een could be C (zou kunnen, dus)


Or: in Dutch now: c is for children that want to go to the carnaval. Although the snow is gone now, there is no time yet to go out and take the pictures for the 'touristic abc' I had planned. Therefore another 'could be' C.


Pepijn en Emmeke, twee van onze kleinkinderen, wonen in een streek, waar carnaval gevierd wordt. In elk geval voor de kinderen. Net als de meeste kinderen houden ze van verkleden. De voorkeur van Pepijn gaat uit naar piraten en hij heeft besloten, dat ook Emmeke graag piraat wil zijn met carnaval. Dus hier zijn ze: mijn twee stoere piraten (maar Bella Beer moest wel mee op de foto!)


Pepijn and Emmeke, two of our grandchildren, live in an area where carnaval is celebrated. For and by the children in any case.. Like most children they also love dressing up. Pepijn loves being a pirate and he has decided, that his sister Emmeke also wants to be one at carnaval. So here are our two brave pirates (but Bella Bear had to be in the picture as well)