Schoolreisje

Gister was ons schoolreisje. Met een bus vol kantklossters gingen we naar het OIDFA congres in Groningen. Ik had niet echt een idee van wat me te wachten zou staan en had eigenlijk niet al te veel zin. De dag ervoor had ik al de hele dag op de tentoonstelling van de kantschool in Schellinkhout gezeten, en een dag niets moeten, leek me ook wel prettig. Maar nee: vroeg uit bed en de bus in. Om elf uur waren we in de Oosterpoort, het cultureel centrum van Groningen en een prima locatie voor zo'n kantfestival.
Yesterday was the day of our school trip. With a coach full of lacemakers we went to the Oidfa congress in Groningen. I didn't really have an idea of what I could expect and actually wasn't in the mood to go. The day before I'd been demonstrating lacemaking at the exhbition of our own lace school and I fancied a day without any obligations. But no: I had to rise early and get into the coach. At eleven o'clock we were in Groningen, in the Oosterpoort, a perfect location for such an event.

Op twee niveaus was van alles te doen: tentoonstellingen, een leveranciersmarkt, een lezing, de buitenlandse gasten konden deelnemen aan diverse excursies. Alle hoeken van het gebouw waren gevuld met kantliefhebbers uit de hele wereld.

On two levels all kind of things happened: exhibitions, a market, a lecture, the foreign visitors could go on different excursions. All corners of the building were filled with visitors from all over the world.

Het werk op de tentoonstellingen was vaak erg de moeite waard. Vooral de moderne uitvoering van oude patronen kon ik waarderen. Hier een voorbeeld van een van de werken in 3D. Een ander werk was achter glas ingelijst en de foto daarvan geeft het niet goed weer.
The work in the exhibitons was often very interesting. I especially liked the modern version of old patterns. Here an example of a work in 3D. Another piece I liked had been framed and was behind glass, and the photo doesn't do it justice.
Er was een hele wand met tasjes, ook meestal voorzien van of helemaal gemaakt van kant.
There was a whole wall filled with handbags, most were made of or decorated with lace.

En nog een foto, vooral voor het tasje met de klosjes in de zijkant verwerkt.

And another picture, especially to show the handbag with the bobbins in the side panel.

En een paar close ups:
And a few close ups:

Vlak bij de ingang waren een soort wereldbollen geplaatst, van hout, met daarin werk van kantwerkers uit verschillende landen. In alle landen die meegewerkt hadden, zal deze tentoonstelling te zien zijn, na Nederland ook in (wat ik me zo herinner) België, Frankrijk, Zwitserland en verschillende Scandinavische landen. De toeschouwers en medefotografen waren soms ook in kant gehuld.
Near the entrance were a couple of globes, made of wood, with laces made by people from many different countries. This exhibition will be on show in all the participating countries later, after Holland this will be (as far as I remember) Belgium, France, Switzerland and different Scandinavian countries. Lookers on and fellow photographers were sometimes dressed in lace as well.

De diverse landen met leden van de Oidfa (Organisation internationale de dentelle aux fuseaux et aiguilles, oftewel Internationale organisatie van klos- en naaldkant) hadden ook ieder hun eigen expositie. De Spaanse inzending was in mijn ogen de mooiste, maar ik kwam er niet dicht genoeg bij, dus de foto is niet geweldig. Maar de dame uit Malta er naast werd door velen met bewondering bekeken. De blaadjes vlogen erin! Wij doen daar meestal veel langer over! En de griekse dame, met haar prachtige jasje en topje, voorzien van kant (gemaakt van DMC, vertelde ze, en al vaak gewoon met een sopje met de hand gewassen) poseerde met veel genoegen voor ons.
The countries with Oidfa (International organisation of bobbin and needle lace)members all had their own exhibition. In my eyes the Spanish was best, but I couldn't get near enough to take a good picture. But the lady next to it, from Malta, was admired by many people. The speed she made her leaves! It takes us always so much longer. And the Greek lady, with her beautiful jacket and top, with beautiful lace on them (made of DMC cotton, she said and often washed by hand - no dry cleaning) happily posed for us.

En tenslotte was daar de Tsjechische inzending. Het was de eerste die je tegenkwam in de ruimte van de landenexposities en niet te missen. Het leken grote kanten kamerschermen of gordijnen. Prachtige stukken kant zaten er in, maar het was wel een beetje veel allemaal.
And finally there was the Cszech contribution. It was the first thing you saw when you entered the room of the country exhibition and couldn't be missed. It looked like big screens or curtains. Beautiful pieces of lace were in it, but it all was a bit much.




Alles bij elkaar was het dus een geweldige dag. Ik ga maar weer eens klossen!
Altogether it was a great day. I'll go and do some lacemaking for a change!