Het is al weer bijna een maand geleden, dat de spingroep hier bij elkaar kwam, benieuwd naar de gesponnen resultaten van de met paaseiverf gekleurde wol. Natuurlijk maakte ik weer een paar foto's en die zou ik hier weer plaatsen. Tot nu toe is daar weinig van gekomen. Snel even verandering in brengen dus.
It's almost a month ago that the spingroup met here. Everyone was curious to see what had become of the wool, dyed wit the easteregg dyes. Of course I took a few pictures and promised to put them in my blog. Until now nothing has been done, so I'd better change that quickly.
Ik had me met de restjes (vooral blauw en geel en nog wat sliertjes wol) de dag na onze spinmiddag nog even uitgeleefd en die wol op een tol gesponnen. Hier het enkeldraads resultaat.
The day after our spingroupmeeting I had dyed what was left of the wool and of the dyes (mainly blue and yellow). I span that on my spindle and here are the singles.
Niet iedereen was aan spinnen toegekomen, sommigen hadden een beginnetje en er waren ook een aantal mooie strengen
Not everybody had had time to spin their wool, but a few had made a start and several had a very nice skein. I had two, Third from left in the middle.
Ongelooflijk: zoveel variatie met dezelfde hoeveelhei en soort wol en dezelfde kleuren. Een paar van ons hadden ook ontdekt, dat veel verschillende kleuren verf, bovendien te royaal aangebracht tot bruin leidde.
Unbelievable: such a variation with the same amount of wool and the same colours. A few of us had discovered that too many colours, applied to generously led to brown.
Maar over het algemeen was iedereen blij met het resultaat.
But in general everyone was happy with the result.
Mijn eerste geverfde sliertje wordt gesponnen op de tol en is nog steeds niet af. Ik wilde me eerst even wijden aan het spinnen van het batt, dat we tijdens ons spinweekend hadden gemaakt. Hier is het bezig een draadje te worden.
My first dyed wool is still being spun on my spindle. First I wanted to finish spinning the batt we made during our spinweekend. Here it is being made into a singles yarn.
En nog een plaatjevan de andere kant.
Another picture from the other direction.
Ik had deze maand ook een licht aanval van opzetteritis. Een streng wol die ik ooit als preyarn kocht in Finland verdween in een breiwerk met alweer heel veel steekmarkeerdertjes. Het werd de Pijlstaart of, zoals hij op Ravelry heet dePfeilraupe. Een sjaal die op allerlei manieren gedragen kan worden. Het breiwerk is inmiddels af, maar de draadjes moeten nog afgehecht en het geheel nog opgespannen worden. Wachten op een regenachtige dag voor zoiets.
This month I had a severe attack of startitis. A skein of handspun I bought a few years ago in Finland as a preyarn disappeared in a wrop named Pfeilraupe on Ravelry. The knitting has been done, but the ends still have to be sewn in and it has to be blocked. I'll wait for a colder and/or wet day for that.
Op mijn sokkennaaldjes begon ik met twee verschillende resten sokkenwol de slipsteek sokken Block Party, eveneens van Ravelry (Ontwerp van Kathryn C). Zo leuk om te doen!
On my sock needles I started Block Party, designed by Kathryn C. Also from ravelry. It's such a fun knit!
Geen foto's van de andere breiwerken, maar ik ben ook bezig met de Sampler II van Wieke van Keulen en (heel erg leuk en verslavend!) de Norwegian Alphabet Blanket van Jorid Linvik. Ik gebruik ook hier weer handgesponnen wol voor, want nog steeds probeer ik mijn voorraden wat te verkleinen.
I have no pictures yet of the other two knits, but I'm also doing the fair isle sampler by Wieke van Keulen and, also fair isle: the Norwegian SAlphabet Blanket by Jorid Linvik. Especially the latter is such fun and so addictive! I use handspun for this too, because I sti;ll want to use up some of the enormous handspun stash I've got.
Nu nog maar weer even breien, dus. Of spinnen. Of haken... Want het vestje, waar ik lang geleden aan begon en waarvan de pas gedeeltelijk was gehaakt, wordt nu verder afgemaakt.
Now back to my knitting. Or spinning. Or crochet... Because the small summer cardigan I started long ago and of which only a small part of the yoke had been done is being finished now.
De pas.
The yoke.
De wol hiervoor vond ik in een doos tussen de wol, die mijn moeder me naliet. (Veel!) Ik breide van deze zelfde wol al een vest voor mezelf en een voor mijn kleindochter. Er is ruim voldoende voor dit vest over. Er komt gewoon geen eind aan.
The yarn for this I found in the stash my mother left me. (A lot!) I already knit a cardigan for myself and one for my granddaughter of this same yarn. There is ample for this jacket. There simply doesn't seem to be an end of this yarn.
Aan het werk dus.
So back to work!
and sometimes makes lace, plays with the grandchildren, enjoys her garden, and has never enough time. And of course she weaves. Sometimes...
Over mij
- Annie
- I'm a Dutch weaver, knitter, spinner, lacemaker and love anything that has to do with fiber and yarn. And of course I like to read books, magazines, newspapers.
zondag 8 mei 2016
zondag 10 april 2016
Spinfeest
Spin party
Het was niet alleen Pasen, maar er viel op textielgebied ook heel wat te genieten deze maand. Zo was er ons jaarlijkse Witthe Wieven spinweekend. Met een groep spinvrienden en- vriendinnen brengen we een weekend door op Mennorode, met als thema 'Alles mag, niets moet'. Een thema, dat me heel erg bevalt.
Not only we had Easter, but in textiles there was a lot to enjoy as well, this past month. We also had our annual spinweekend 'The Witthe Wieven'. With a group of spinning friends we spent a long weekend at Mennorode, in the woods of Gelderland. Theme: You don't have to do anything, but if you wish you can participate in everything. A theme I like a lot.
Het is natuurlijk al fijn om iedereen weer te zien. De eerste paar uur moet er dan ook vooral bijgepraat worden.
Of course is is great to see each other again after a year. So the first few hours are spent telling each other the latest news.
We kijken wat iedereen spint en vooral ook: waarop. Dit jaar viel op, dat er steeds meer electrische spinnewielen verschijnen.
We have a look at what everyone is spinning and especially on what everybody is spinning. More and more electric spinners appear.
Een van de activiteiten is het maken van een batt. Dit jaar had iedereen naturelkleurige vezels meegebracht en het maken van de drie batts (helemaal licht, lichtbruin en zwart) was weer een geanimeerde gebeurtenis.
One of the activities is making a batt together. This year everyone had brought natural coloured fiber and making the three different batts (completely light, lightbrown and black) was a great event.
Op de voorgrond de lichtbruine, daarachter de zwarte batt. De meerderheid van alle vezels in de batt was wel licht.
In front the lightbrown batt, in the back the black one. Both batts were mainly light fiber though.
Het spinnen ging ook gewoon door
Spinning went on as usual
Nog een beetje erbij
Adding a little more
Achter de Roberta
At the Roberta
Waarover spraken zij?
What were they talking about?
Wendy had weer een doos (een paar dozen!) vol lekkers meegenomen
Wendy brought a box (a few boxes!) of spinners' sweets
De volgende dag: ook hier een show and tell. Altijd leuk. De nadruk lag vooral op de werkstukken gemaakt van het batt van vorig jaar. Hier de sjaal van Willemien. Gehaakt en met franje, 'want een sjaal zonder franje is geen sjaal'. Juist. Mooi was hij wel.
The following day: show and tell time again. Always fun. Attention was especially for the products made of last year's batts. Hier Willemien's shawl, crochet and a fringe, 'because a shawl without a fringe isn't a shawl.' Exactly. In any case it was very pretty.
Nog een sjaal.
Another scarf.
Diverse andere zaken, waarvan sommige nog niet verder waren gekomen dan het gesponnen garen.
Several other projects, some of which were still only the spun yarn.
Het was allemaal weer erg gezellig en plezierig, de tijd vloog om. Nog een jaartje wachten en dan mogen we weer!
It was all great fun. Time flew. We'll have to wait another year and then we'll be there together again.
Het was niet alleen Pasen, maar er viel op textielgebied ook heel wat te genieten deze maand. Zo was er ons jaarlijkse Witthe Wieven spinweekend. Met een groep spinvrienden en- vriendinnen brengen we een weekend door op Mennorode, met als thema 'Alles mag, niets moet'. Een thema, dat me heel erg bevalt.
Not only we had Easter, but in textiles there was a lot to enjoy as well, this past month. We also had our annual spinweekend 'The Witthe Wieven'. With a group of spinning friends we spent a long weekend at Mennorode, in the woods of Gelderland. Theme: You don't have to do anything, but if you wish you can participate in everything. A theme I like a lot.
Het is natuurlijk al fijn om iedereen weer te zien. De eerste paar uur moet er dan ook vooral bijgepraat worden.
Of course is is great to see each other again after a year. So the first few hours are spent telling each other the latest news.
We kijken wat iedereen spint en vooral ook: waarop. Dit jaar viel op, dat er steeds meer electrische spinnewielen verschijnen.
We have a look at what everyone is spinning and especially on what everybody is spinning. More and more electric spinners appear.
Een van de activiteiten is het maken van een batt. Dit jaar had iedereen naturelkleurige vezels meegebracht en het maken van de drie batts (helemaal licht, lichtbruin en zwart) was weer een geanimeerde gebeurtenis.
One of the activities is making a batt together. This year everyone had brought natural coloured fiber and making the three different batts (completely light, lightbrown and black) was a great event.
Op de voorgrond de lichtbruine, daarachter de zwarte batt. De meerderheid van alle vezels in de batt was wel licht.
In front the lightbrown batt, in the back the black one. Both batts were mainly light fiber though.
Het spinnen ging ook gewoon door
Spinning went on as usual
Nog een beetje erbij
Adding a little more
Achter de Roberta
At the Roberta
Waarover spraken zij?
What were they talking about?
Wendy had weer een doos (een paar dozen!) vol lekkers meegenomen
Wendy brought a box (a few boxes!) of spinners' sweets
De volgende dag: ook hier een show and tell. Altijd leuk. De nadruk lag vooral op de werkstukken gemaakt van het batt van vorig jaar. Hier de sjaal van Willemien. Gehaakt en met franje, 'want een sjaal zonder franje is geen sjaal'. Juist. Mooi was hij wel.
The following day: show and tell time again. Always fun. Attention was especially for the products made of last year's batts. Hier Willemien's shawl, crochet and a fringe, 'because a shawl without a fringe isn't a shawl.' Exactly. In any case it was very pretty.
Nog een sjaal.
Another scarf.
Diverse andere zaken, waarvan sommige nog niet verder waren gekomen dan het gesponnen garen.
Several other projects, some of which were still only the spun yarn.
Het was allemaal weer erg gezellig en plezierig, de tijd vloog om. Nog een jaartje wachten en dan mogen we weer!
It was all great fun. Time flew. We'll have to wait another year and then we'll be there together again.
Linnendag
Linen Weavers' Guild meeting.
Veertig jaar geleden werd in Nederland de linnenkring opgericht. Een van de dames, die daar verantwoordelijk voor was, Phyllis Thöne, vroeg me lid te worden. Het is precies wat voor je, zei ze. En dat was het waarschijnlijk ook. Ik beloofde erover na de denken. Dat deed ik. Veertig jaar lang. Vorig najaar, op de landelijke weefdag in Barneveld, liet ik me eindelijk overhalen en bezweek voor de verleiding: ik werd lid.
Op de woensdag voor Pasen was mijn eerste linnendag, de bijeenkomst voor linnenwevers. Ik was benieuwd.
Forty years ago the Linen Weavers'Guild was founded here in the Netherlands. Ane of the founding ladies, Phyllis Thöne, asked me to join. It would be just something I'd like, she said. Probably it would be. So I promised to think about it. Which I did. For forty years. Last autumn, on the annual meetin of weavers in barnevelt, I finally let myself be persuaded and joined.
On the Wednesday before Easter it was my first Linen Day: the meeting for linen weavers. I was excited.
De bijeenkomst was in een zaaltje in Nijkerk. De stoelen stonden klaar, met daarop een paar (oude) tijdschriften, die de eigenaresse van Schering en Inslag (aanwezig met materialen, evenals Maria van der Meer) op zolder had gevonden bij haar verhuizing naar Drenthe en nu had verdeeld. Ze wilde ze niet nog eens op haar nieuwe zolder een aantal jaren ouder laten worden. Leuk binnenkomertje!
(Schering en Inslag zit nu in Valthe in Drenthe, website is hier. Er staat nog niet veel op de site, maar het is goed te weten, dat zij het materiaal van Endendijk - Dozijtje Ambacht - verkopen)
The meeting was in Nijkerk. Chairs were waiting, on top a few old magazines, put there for us by one of the two shopowners who were present with weaving materials. She had moved and found the magazines in her attic. She didn't want them to grow older yet on her new attic, so she gave them to us. Nice start of the day! Their website is here. There isn't much on the site yet, but they do sell beautiful yarns.
Op een tafel voor in de zaal legde iedereen meegebracht werk mee, dat zou later besproken worden tijdens een show and tell.
On a table in front everyone put work they had brought and which would be shown during a show and tell.
Maar eerst was er een (korte) vergadering, waarin ik wat hoorde over de gang van zaken in de kring.
But first there was a (short) meetin where I heard some things about what I could expect from this Guild.
En toen een van de hoogtepunten van de dag: de show and tell. Wat een mooi werk was er gemaakt. Wat ook leuk, om iedereen haar verhaal te horen vertellen, zodat ik een idee kreeg, wie er allemaal lid was. Velen kende ik, zodat het ook weer een kleine reünie was, anderen kende ik via Facebook, en het was erg leuk een gezicht te hebben bij de bekende namen.
And then one of the highlights of the day started: the show and tell. Such beautiful work had been made. It was great to hear everbody's story about what was made, how and why. I got an idea of who the members of the group were. Many of them I'd known for years, others were my friend on Facebook, but it was the first time we met IRL. It was nice to see the faces belonging to the well known names.
Op de vorige linnendag, waarop het veertig-jarig bestaan was gevierd, waren linnen lapjes versierd met kleurig draden, met het thema veertig. De resultaten waren hier te zien.
Last year, when the 40th anniversaty of the guild was celebrated, everybody decorated linen pieces of material with coloured yarns. Theme: 40. Here the results.
Een paar complete projecten.
A few complete projects.
Na de show and tell kon alles nog eens bekeken worden, vragen konden worden gesteld, foto's gemaakt. En natuurlijk werd er gepraat.
After the show and tell all could be seen close up, questions could be asked, pictures taken. Of course there was a lot of talking
Damast van Bonnie Horjus
Bonnie Horjus' damask
Sjaal van Ina Hop
Scarf by Ina Hop
Twee proeflappen, met tientallen weefvariaties op een schering, gemaakt volgens het boek van Janet Phillips
Two samplers with many different structures, woven on one warp, from the book by Janet Phillips
's Middags was er een interessante lezing over de textielindustrie in Twente, door Liesbeth Hassink van het Bussemakerhuis in Borne, een museum, waar we na het horen van de lezing allemaal onmiddellijk naar toe wilden.
In the afternoon there was an interesting talk by Liesbeth Hassink, from the Bussemakershuis in Borne, a museum where we all wanted to go straight away after hearing it.
Een weeffeest - dat was het!
It really was a party for weavers!
Veertig jaar geleden werd in Nederland de linnenkring opgericht. Een van de dames, die daar verantwoordelijk voor was, Phyllis Thöne, vroeg me lid te worden. Het is precies wat voor je, zei ze. En dat was het waarschijnlijk ook. Ik beloofde erover na de denken. Dat deed ik. Veertig jaar lang. Vorig najaar, op de landelijke weefdag in Barneveld, liet ik me eindelijk overhalen en bezweek voor de verleiding: ik werd lid.
Op de woensdag voor Pasen was mijn eerste linnendag, de bijeenkomst voor linnenwevers. Ik was benieuwd.
Forty years ago the Linen Weavers'Guild was founded here in the Netherlands. Ane of the founding ladies, Phyllis Thöne, asked me to join. It would be just something I'd like, she said. Probably it would be. So I promised to think about it. Which I did. For forty years. Last autumn, on the annual meetin of weavers in barnevelt, I finally let myself be persuaded and joined.
On the Wednesday before Easter it was my first Linen Day: the meeting for linen weavers. I was excited.
De bijeenkomst was in een zaaltje in Nijkerk. De stoelen stonden klaar, met daarop een paar (oude) tijdschriften, die de eigenaresse van Schering en Inslag (aanwezig met materialen, evenals Maria van der Meer) op zolder had gevonden bij haar verhuizing naar Drenthe en nu had verdeeld. Ze wilde ze niet nog eens op haar nieuwe zolder een aantal jaren ouder laten worden. Leuk binnenkomertje!
(Schering en Inslag zit nu in Valthe in Drenthe, website is hier. Er staat nog niet veel op de site, maar het is goed te weten, dat zij het materiaal van Endendijk - Dozijtje Ambacht - verkopen)
The meeting was in Nijkerk. Chairs were waiting, on top a few old magazines, put there for us by one of the two shopowners who were present with weaving materials. She had moved and found the magazines in her attic. She didn't want them to grow older yet on her new attic, so she gave them to us. Nice start of the day! Their website is here. There isn't much on the site yet, but they do sell beautiful yarns.
Op een tafel voor in de zaal legde iedereen meegebracht werk mee, dat zou later besproken worden tijdens een show and tell.
On a table in front everyone put work they had brought and which would be shown during a show and tell.
Maar eerst was er een (korte) vergadering, waarin ik wat hoorde over de gang van zaken in de kring.
But first there was a (short) meetin where I heard some things about what I could expect from this Guild.
En toen een van de hoogtepunten van de dag: de show and tell. Wat een mooi werk was er gemaakt. Wat ook leuk, om iedereen haar verhaal te horen vertellen, zodat ik een idee kreeg, wie er allemaal lid was. Velen kende ik, zodat het ook weer een kleine reünie was, anderen kende ik via Facebook, en het was erg leuk een gezicht te hebben bij de bekende namen.
And then one of the highlights of the day started: the show and tell. Such beautiful work had been made. It was great to hear everbody's story about what was made, how and why. I got an idea of who the members of the group were. Many of them I'd known for years, others were my friend on Facebook, but it was the first time we met IRL. It was nice to see the faces belonging to the well known names.
Op de vorige linnendag, waarop het veertig-jarig bestaan was gevierd, waren linnen lapjes versierd met kleurig draden, met het thema veertig. De resultaten waren hier te zien.
Last year, when the 40th anniversaty of the guild was celebrated, everybody decorated linen pieces of material with coloured yarns. Theme: 40. Here the results.
Een paar complete projecten.
A few complete projects.
Na de show and tell kon alles nog eens bekeken worden, vragen konden worden gesteld, foto's gemaakt. En natuurlijk werd er gepraat.
After the show and tell all could be seen close up, questions could be asked, pictures taken. Of course there was a lot of talking
Damast van Bonnie Horjus
Bonnie Horjus' damask
Sjaal van Ina Hop
Scarf by Ina Hop
Twee proeflappen, met tientallen weefvariaties op een schering, gemaakt volgens het boek van Janet Phillips
Two samplers with many different structures, woven on one warp, from the book by Janet Phillips
's Middags was er een interessante lezing over de textielindustrie in Twente, door Liesbeth Hassink van het Bussemakerhuis in Borne, een museum, waar we na het horen van de lezing allemaal onmiddellijk naar toe wilden.
In the afternoon there was an interesting talk by Liesbeth Hassink, from the Bussemakershuis in Borne, a museum where we all wanted to go straight away after hearing it.
Een weeffeest - dat was het!
It really was a party for weavers!
vrijdag 18 maart 2016
Het duurde even...
It took a while...
maar dan heb je een quilt
but then you've got a quilt.
12.5 jaar geleden trouwde onze dochter Annette met haar Taco. Reden voor een feest, dachten ze. De schrik sloeg me om het hart. Op hun trouwdag vroeg ik alle dag- zowel als receptiegasten een lapje te versieren, waarvan ik dan een quilt zou maken. Tot september vorig jaar, hun 12-jarige trouwdag, stond een doosje op mijn bureau, gevuld met die lapjes.
12.5 years ago our daughter Annette married her Taco. Good reason for a party they thought. I panicked. On their wedding day I asked all guests to draw something on a piece of cotton. I was going to make these into a quilt. Until september last year a box, filled with those pieces, was on my desk.
Er moest dus gewerkt worden.
Some work had to be done.
Ik zocht een vrolijk gekleurd lapje voor ieder vierkantje en voor de rechthoekjes die de receptiegasten hadden gemaakt.en naaide steeds een combinatie vierkant-rechthoek met hun omringende lapjes aan elkaar. Die combinaties legde ik eerst maar eens uit op mijn bureau, waarop ze zo lang al hadden gestaan.
I found a merry piece of cotton to put around each square and rectangle and sewed one of each together. these rectangles I laid out on the desk on which they had stood for such a long time.
Ik liep er eens omheen, ging weg, keek later weer, veranderde wat, kortom: er moest worden gebroed. Tenslotte naaide ik lange stroken.
I walked around the desk, went away, looked again later, changed something, in short: it had to stew for a while. Finally I sewed thes rectangles into long strips.
Toen de strips aan elkaar genaaid waren, was de top af.
When the strips had been sewn together, the top was finished.
De tijd ging zo snel, dat ik vervolgens vergat foto's te maken. Er moest een vulling gekocht worden en stof voor een achterkant. De 'sandwich' moest gemaakt worden, alles doorgestikt een ophangsysteem aan de achterkant aangebracht en tenslotte een rand rondom. Welke kleur moest dat randje hebben? Blauw, net als de achterkant? Dagenlang lag de nu bijna 'affe' quilt in mijn beeld, met een blauw lapje, dat ik voor het randje wilde gebruiken.
Toch maar niet: het werd een ander lapje. Dat beviel beter en zo kon ik het geheel afmaken.
Time went so fast that I forgot to take any more pictures. A filling had to be bought, as well as a backing. The 'sandwich' had to be made and finally an edging chosen. Which colour should the latter be? Blue, like the backing? For days the now almost reay quilt was lying there with a blue cotton I wanted to use. it didn't please me, so I chose something else. That looked better and so I could finish this project.
De dag van het feest brak aan. Bij ons maken de buren een erepoort voor een bruidspaar, in de woonplaats van Annette en taco maken de buren 'het erf mooi'. De pergola was versierd met slingers en balonnen
The day of the party arrived. Where we live the neighbours make a 'gate of honour' but where Annette live the neighbours get together to make the whole yard 'pretty'. The pergola got streames and balloons
en er stonden potten met kerstbomen (met meer slingers en ballonnen) langs het pad naar de voordeur.
and pots with christmas trees (with more streamers and baloons) stood along the path to the front door.
The following day there was enough time to look at it all in peace.
En om te poseren
And to pose for the picture.
Dat wilde kleindochter Emmeke ook. Zij kon dat echt wel alleen!
Granddaughter Emmeke wanted to do that as well. And she could do that all by herself!
Het was veel werk in een toch nog korte tijd, maar het was het waard en ik ben tevreden met het resultaat. Nu heb ik dan weer tijd en rust voor nieuwe projecten.
It was a lot of work in a short time, but ir was worth it and I'm pleased with the result. Now I've got time a peace for new projects.
maar dan heb je een quilt
but then you've got a quilt.
12.5 jaar geleden trouwde onze dochter Annette met haar Taco. Reden voor een feest, dachten ze. De schrik sloeg me om het hart. Op hun trouwdag vroeg ik alle dag- zowel als receptiegasten een lapje te versieren, waarvan ik dan een quilt zou maken. Tot september vorig jaar, hun 12-jarige trouwdag, stond een doosje op mijn bureau, gevuld met die lapjes.
12.5 years ago our daughter Annette married her Taco. Good reason for a party they thought. I panicked. On their wedding day I asked all guests to draw something on a piece of cotton. I was going to make these into a quilt. Until september last year a box, filled with those pieces, was on my desk.
Er moest dus gewerkt worden.
Some work had to be done.
Ik zocht een vrolijk gekleurd lapje voor ieder vierkantje en voor de rechthoekjes die de receptiegasten hadden gemaakt.en naaide steeds een combinatie vierkant-rechthoek met hun omringende lapjes aan elkaar. Die combinaties legde ik eerst maar eens uit op mijn bureau, waarop ze zo lang al hadden gestaan.
I found a merry piece of cotton to put around each square and rectangle and sewed one of each together. these rectangles I laid out on the desk on which they had stood for such a long time.
Ik liep er eens omheen, ging weg, keek later weer, veranderde wat, kortom: er moest worden gebroed. Tenslotte naaide ik lange stroken.
I walked around the desk, went away, looked again later, changed something, in short: it had to stew for a while. Finally I sewed thes rectangles into long strips.
Toen de strips aan elkaar genaaid waren, was de top af.
When the strips had been sewn together, the top was finished.
De tijd ging zo snel, dat ik vervolgens vergat foto's te maken. Er moest een vulling gekocht worden en stof voor een achterkant. De 'sandwich' moest gemaakt worden, alles doorgestikt een ophangsysteem aan de achterkant aangebracht en tenslotte een rand rondom. Welke kleur moest dat randje hebben? Blauw, net als de achterkant? Dagenlang lag de nu bijna 'affe' quilt in mijn beeld, met een blauw lapje, dat ik voor het randje wilde gebruiken.
Toch maar niet: het werd een ander lapje. Dat beviel beter en zo kon ik het geheel afmaken.
Time went so fast that I forgot to take any more pictures. A filling had to be bought, as well as a backing. The 'sandwich' had to be made and finally an edging chosen. Which colour should the latter be? Blue, like the backing? For days the now almost reay quilt was lying there with a blue cotton I wanted to use. it didn't please me, so I chose something else. That looked better and so I could finish this project.
De dag van het feest brak aan. Bij ons maken de buren een erepoort voor een bruidspaar, in de woonplaats van Annette en taco maken de buren 'het erf mooi'. De pergola was versierd met slingers en balonnen
The day of the party arrived. Where we live the neighbours make a 'gate of honour' but where Annette live the neighbours get together to make the whole yard 'pretty'. The pergola got streames and balloons
en er stonden potten met kerstbomen (met meer slingers en ballonnen) langs het pad naar de voordeur.
and pots with christmas trees (with more streamers and baloons) stood along the path to the front door.
Hier overhandig ik de deken op het feest. Veel van de aanwezigen van 12.5 jaar geleden konden nu hun werk terugzien
Here I present the quilt at the party. Many of the peoplepresent 12.5 years ago were present now and cold admire their own work.
De volgende dag was er genoeg rust om alles grondig te bekijkenThe following day there was enough time to look at it all in peace.
En om te poseren
And to pose for the picture.
Dat wilde kleindochter Emmeke ook. Zij kon dat echt wel alleen!
Granddaughter Emmeke wanted to do that as well. And she could do that all by herself!
Het was veel werk in een toch nog korte tijd, maar het was het waard en ik ben tevreden met het resultaat. Nu heb ik dan weer tijd en rust voor nieuwe projecten.
It was a lot of work in a short time, but ir was worth it and I'm pleased with the result. Now I've got time a peace for new projects.
Nog eens de paaseierenlont
The Easter egg roving again
Gisteravond was er weefkring en daar waren, zoals gewoonlijk, ook een heel aantal spinsters. Tot mijn schrik vertelden de meesten, dat ze hun geverfde lont door de kaardmolen gejaagd hadden. De resultaten vielen in de meeste gevallen tegen.
Last night the weavers guild metand as usual a number of spinsters was there, too. I was shocked to hear, that many of them told me that they had put their dyed roving through the carding mill. In most cases the results didn't please them.
Dat verbaasde me niet: de wol was een superfijne merino, waarvan de vezels breken wanneer ze met geweld gekaard worden. Het spinnen wordt daar alleen moeilijker door. En alle korte stukjes die dan in de wol zitten, komen later als pilletjes terug. Zonde van de wol, zonde van het werk.
I was not surprised. The wool we dyed was a superfine merino, whose fibers break when you put them through the carder before opening it up. It makes spinning a lot harder and all the short bits that are iht wool afterwards come back later as pills. Such a shame - waste of wool and time.
Door het verven is de wol meer samengepakt. Om goed te kunnen spinnen moet deze geopend worden. Voor de duidelijkheid hier even een stripverhaal.
Dyeing makes the wool pack together. To be able to spin it easily it has to be opened. I made a photo story.
Iedereen had een lont van ca. 20 gram, ongeveer 95 cm. lang. Hier heb ik de bovenste helft van mijn lont zijwaarts wat uitgetrokken. Onder zit de wol nog in elkaar. Breedte van de uitgetrokken wol is 12 cm,, voor het uittrekken was dat 5 cm.
Everyone had a piece of about 20 grams, 95 cm long. In the picture I have spread the wool on top sideways, the other half is still packed together. Spread out: width 12 cm, before it was 5 cm.
Hier is de hele lont zijwaarts uitgespreid.
Here the whole roving is spread out
Als je op de vorige foto goed kijkt, zie je een klein lontje wat los aan de zijkant/onderkant. Dat trok ik van de rest af (in de lengte deze keer dus)
When you look at the picture before this you see a little roving at the bottom. I pulled that of. Lengthwise this time.
Dat kleine lontje trok ik in de lengte uit, dat leverde ongeveer 2,5 meter op.
That little bit I pulled out lengthwise, which gave me about 2.5 meters.
Detail van de spinklare wol.
Detail of the wool, ready to spin.
Gisteravond was er weefkring en daar waren, zoals gewoonlijk, ook een heel aantal spinsters. Tot mijn schrik vertelden de meesten, dat ze hun geverfde lont door de kaardmolen gejaagd hadden. De resultaten vielen in de meeste gevallen tegen.
Last night the weavers guild metand as usual a number of spinsters was there, too. I was shocked to hear, that many of them told me that they had put their dyed roving through the carding mill. In most cases the results didn't please them.
Dat verbaasde me niet: de wol was een superfijne merino, waarvan de vezels breken wanneer ze met geweld gekaard worden. Het spinnen wordt daar alleen moeilijker door. En alle korte stukjes die dan in de wol zitten, komen later als pilletjes terug. Zonde van de wol, zonde van het werk.
I was not surprised. The wool we dyed was a superfine merino, whose fibers break when you put them through the carder before opening it up. It makes spinning a lot harder and all the short bits that are iht wool afterwards come back later as pills. Such a shame - waste of wool and time.
Door het verven is de wol meer samengepakt. Om goed te kunnen spinnen moet deze geopend worden. Voor de duidelijkheid hier even een stripverhaal.
Dyeing makes the wool pack together. To be able to spin it easily it has to be opened. I made a photo story.
Iedereen had een lont van ca. 20 gram, ongeveer 95 cm. lang. Hier heb ik de bovenste helft van mijn lont zijwaarts wat uitgetrokken. Onder zit de wol nog in elkaar. Breedte van de uitgetrokken wol is 12 cm,, voor het uittrekken was dat 5 cm.
Everyone had a piece of about 20 grams, 95 cm long. In the picture I have spread the wool on top sideways, the other half is still packed together. Spread out: width 12 cm, before it was 5 cm.
Hier is de hele lont zijwaarts uitgespreid.
Here the whole roving is spread out
Als je op de vorige foto goed kijkt, zie je een klein lontje wat los aan de zijkant/onderkant. Dat trok ik van de rest af (in de lengte deze keer dus)
When you look at the picture before this you see a little roving at the bottom. I pulled that of. Lengthwise this time.
Dat kleine lontje trok ik in de lengte uit, dat leverde ongeveer 2,5 meter op.
That little bit I pulled out lengthwise, which gave me about 2.5 meters.
Detail van de spinklare wol.
Detail of the wool, ready to spin.
maandag 14 maart 2016
Kleurig
Colourful
Omdat de eieren te goed verstopt waren, gebruikten we afgelopen woensdagmiddag de paaseierenverf om wol een kleurtje te geven.
Because the eggs had been hidden too well we used the easter egg dye to dye wol last Wednesdayafternoon.
Verf en dakgoot stonden al klaar toen iedereen binnenkwam. Onder grote belangstelling gaf ik een demonstratie van wat de bedoeling was.
Dye and gutter were waiting when everybody came in. All were watching when I demonstrated what they had to do.
Al heel vaak had ik verteld, dat dit soort verven heel eenvoudig was en leuk om te doen: de meesten hadden de drempel nog niet over gedurfd.
Huishoudplastic wordt met knijpers aan de dakgoot vastgezet.
Although I told very often how easy this way of dyeing is and how much fun it is, most had not yet dared to start.
With pegs the plastic is attached to the gutter
Met sponsjes wordt de verf aangebracht
The dye is applied with little sponges
Van een vriendin uit Amerika had ik ooit verf gekregen in de vorm van paashaasjes. Die moest nu ook uitgeprobeerd worden. De arme Flappies losten snel op.
A frend of mine from America had brought me dye in the shape of Easter bunnies. They soon disappeared in the boiling water.
Ook de stoompan stond klaar. Hier liggen de eerste producten er in.
The steamer was waiting as well. Here the first three products are in it.
Wie is er n?u aan de beurt
Who's next?
Actiefoto
Work in progress
Een beetje meer kleur nog
A little more colour
De volgende dag stuurde Hilje me haar resultaat op, gespoeld en gedroogd.
The following day Hilje sent me her result, rinsed and dried.
De stomer raakte vol, met twee lagen rolletjes
The steamer was filled with two layers of rolled and dyed fiber.
Simone zette haar kleurig sliertje op Facebook
Simone showed her wool on Facebook
Met een paar overgebleven tabletjes (blauw, oranje en geel) verfde ik de volgende dag wat overgebleven wol en twee zijden zakdoekjes. Op mijn tolletje begon ik de wol te spinnen en trok een dunne lont van een van de lagen van een zakdoekje.
The following day I dyed some leftover wool and two silk hankies with a few dye tablets that hadn't been used (blue, orange and yellow) I started spinning the wool on my spindle and pulled out a roving of one of the silk layers.
Tenslotte wil ik Ella hartelijk bedanken: zij maakte de meeste foto's.
Finally I want to thak Ella for taking most of the pictures.
Omdat de eieren te goed verstopt waren, gebruikten we afgelopen woensdagmiddag de paaseierenverf om wol een kleurtje te geven.
Because the eggs had been hidden too well we used the easter egg dye to dye wol last Wednesdayafternoon.
Verf en dakgoot stonden al klaar toen iedereen binnenkwam. Onder grote belangstelling gaf ik een demonstratie van wat de bedoeling was.
Dye and gutter were waiting when everybody came in. All were watching when I demonstrated what they had to do.
Al heel vaak had ik verteld, dat dit soort verven heel eenvoudig was en leuk om te doen: de meesten hadden de drempel nog niet over gedurfd.
Huishoudplastic wordt met knijpers aan de dakgoot vastgezet.
Although I told very often how easy this way of dyeing is and how much fun it is, most had not yet dared to start.
With pegs the plastic is attached to the gutter
Met sponsjes wordt de verf aangebracht
The dye is applied with little sponges
Van een vriendin uit Amerika had ik ooit verf gekregen in de vorm van paashaasjes. Die moest nu ook uitgeprobeerd worden. De arme Flappies losten snel op.
A frend of mine from America had brought me dye in the shape of Easter bunnies. They soon disappeared in the boiling water.
Ook de stoompan stond klaar. Hier liggen de eerste producten er in.
The steamer was waiting as well. Here the first three products are in it.
Wie is er n?u aan de beurt
Who's next?
Actiefoto
Work in progress
Een beetje meer kleur nog
A little more colour
De volgende dag stuurde Hilje me haar resultaat op, gespoeld en gedroogd.
The following day Hilje sent me her result, rinsed and dried.
De stomer raakte vol, met twee lagen rolletjes
The steamer was filled with two layers of rolled and dyed fiber.
Simone zette haar kleurig sliertje op Facebook
Simone showed her wool on Facebook
Met een paar overgebleven tabletjes (blauw, oranje en geel) verfde ik de volgende dag wat overgebleven wol en twee zijden zakdoekjes. Op mijn tolletje begon ik de wol te spinnen en trok een dunne lont van een van de lagen van een zakdoekje.
The following day I dyed some leftover wool and two silk hankies with a few dye tablets that hadn't been used (blue, orange and yellow) I started spinning the wool on my spindle and pulled out a roving of one of the silk layers.
Tenslotte wil ik Ella hartelijk bedanken: zij maakte de meeste foto's.
Finally I want to thak Ella for taking most of the pictures.
Abonneren op:
Posts (Atom)