Tulpen

Tulips

Maandagmorgen, kwart voor tien. Kort nadat ik mijn vorige bericht schreef.

Mondaymorning, quarter to ten. Only a short time after I wrote my last message here.


Eerst arriveert er een busje met mensen in het veld tegenover ons huis.Ze stappen uit en kijken naar de tulpen onder het plastic.

A van arrives in the field opposite our house, with people that get out and look at the tulips under the plastic.


Even later komen er meer busjes, tractoren, auto's en vooral mensen.

A little later more vans, tractors, cars and most of all people arrive.


Nadat ze allemaal gekeken hebben, pakken twee van hen een scherp voorwerp en snijden het plastic door aan beide kanten van een tulpenbed. Kijk: we zien bloemen! Het plastic in het midden van het bed wordt weggetrokken.

After they all had a good look two people took a sharp object and cut the plastic on both sides of a bed of tulips. We're seeing flowers! The plastic in the middle of the bed is pulled off.

Hetzelfde gebeurt met de overige bedden.

The same happens with the other beds.

We zien steeds meer bloemen en kijken goed, want we vrezen, dat dat niet lang gaat duren.

We see more and more flowers and look very sharply, because we're afraid it won't be long.

 En inderdaad: de kopmachine doet zijn werk. Het eerste bed is onthoofd.

And indeed: de 'beheading-machine' does its work. The first bed of flowers has been beheaded.

Nog net voor de lunch is het hele veld weer groen. Het plastic ligt nu op rollen aan de weg (nog steeds) In de loop van de middag worden de laatste bloemen met de hand afgeplukt. Tot 's avonds laat horen we geronk van tractors, want natuurlijk moet er meteen gif gespoten worden...

Just before lunch the whole field is green again. The plastic has been rolled up and is still  lying at the gate. During the afternoon the last flowers are cut off by hand. Till late in the evening we hear the sound of tractors, for of cours poison has to be sprayed on the plants at once.


Tot zover het droeve verhaal van een prachtig bollenveld... Zo Nederlands...
Maar je moet wel goed opletten, anders mis je het.

So far the sad story of a wonderful bulbfield... So very Dutch...
But you have to pay attention, or you will miss it.