Het is nauwelijks te geloven, maar ik ben alweer veertien dagen thuis.
Het gaat eigenlijk erg goed (nog steeds), maar ik doe, wat iedereen me aanraadt: kalm aan! Erg veel zin in het doen van allerlei dingen heb ik nog niet, maar gelukkig zijn er nog veel boeken, die ik wil lezen.
Slapen is ook nog steeds een heerlijke bezigheid, waar ik veel tijd mee doorbreng. Een mens zou er lui van worden.
Er zijn dus ook geen dingen om hier te laten zien. Voor mij wat bijzonder.
Maar de afgelopen nacht lag ik alweer aan weefsels, die ik wil maken te denken. Spinsels en kanten kwamen ook voorbij. Ik heb zo het idee, dat er snel weer wat meer leven in me komt.
Ik kijk weer op Facebook (had ik tijden niet gedaan - ontdek allerlei leuke dingen, zoals een groep voor weefsters met 4 schachten waarvoor ik me natuurlijk meteen heb aangemeld) en zie daar veel inspirerende dingen.
Hopelijk ga ik ook zelf weer wat meer schrijven. Nu verwaarloos ik mijn vrienden en heb zelfs niet bedankt, voor alle goede wensen die ik na mijn vorige bericht kreeg. Toch deden ze me goed. Dank jullie allemaal! Het is fijn om te zien, dat zoveel mensen zich om je bekommeren.
It's hard to believe I'm back home for more than a fortnight now.
Actually I'm still doing quite well, but I do what everyone advised: I keep quiet and take it easy. I'm not in the mood to do much, but fortunately there are many books I want to read, which I do a lot.
I love sleeping and spend many hours doing just that. It could make me lazy!
So there isn't anything to show you all here. Special for me!
But last night I was thinking of weaves I want to make and yarn and lace. I have the feeling I'll be more active soon.
I'm looking at Facebook again (didn't do that any more for ages - now I discover many fun new things, like a group of 4-shaft-weavers, which I joined right away) and see many inspiring things.
Hopefully I'll write a little more again as well. Now I neglect my friends and didn't even thank everybody for their good wishes which I received after my last message. But I loved receiving them. Thank you, thank you a lot! It's great to see that so many people are thinking of you when you're not felling well.
Wat ik nog wel doe, zo nu en dan, is breien. De SPF sjaal schiet al aardig op. Maar ook daarvan kan ik niet veel laten zien. Nadat mijn lange rondbreinaald onder mijn elleboog terecht kwam, en ik op die elleboog even lekker leunde, brak deze in tweeën. Helaas. Nu brei ik op een naald met een kabel, die aan de korte kant is (voor de ruim 600 steken) Als ik daar een foto van zou maken, komt het patroon niet echt goed uit. Wie weet een volgend keer.
One thing I still do is knitting. The SPF shawl is getting on nicely. But again I can't show much. Since my long circ somehow landed under my elbow and I leaned on that with my full weight (more than enough) it broke. Now I'm using a circ hat actually is a bit too short for the more than 600 stitches. If I'd take a picture, you wouldn't see much of the pattern. Perhaps a next time.
Terug naar de breinaalden dus (of het boek, of toch nog even de oogjes dicht?)
Back to the needles (or the book or perhaps shut my eyes again for a minute?)
and sometimes makes lace, plays with the grandchildren, enjoys her garden, and has never enough time. And of course she weaves. Sometimes...
Over mij
- Annie
- I'm a Dutch weaver, knitter, spinner, lacemaker and love anything that has to do with fiber and yarn. And of course I like to read books, magazines, newspapers.
vrijdag 24 februari 2012
vrijdag 10 februari 2012
Weer terug
Back again
En zo zie ik er nu uit. Een groot wit verband siert mijn hals en daaronder zit een enorme snee.
And this is what I look like now. A big white plaster around my neck and underneath there is a huge slash.
Tot mijn grote verbazing mocht ik vanmorgen al naar huis. Alles was zo voorspoedig gegaan, pijn had ik nauwelijks, mijn bloed was in orde, ik liep al bijna meteen weer rond, dus was er geen noodzaak om langer in het ziekenhuis te blijven.
Nu maar hopen, dat het zo goed blijft gaan!
I was very surprised that I could go home already this morning. All went so well, I had hardly any pain, my blood was ok, I could walk about nearly immediately, so there was no need to keep me in hospital.
Now let's hope it will keep on going so well!
En zo zie ik er nu uit. Een groot wit verband siert mijn hals en daaronder zit een enorme snee.
And this is what I look like now. A big white plaster around my neck and underneath there is a huge slash.
Tot mijn grote verbazing mocht ik vanmorgen al naar huis. Alles was zo voorspoedig gegaan, pijn had ik nauwelijks, mijn bloed was in orde, ik liep al bijna meteen weer rond, dus was er geen noodzaak om langer in het ziekenhuis te blijven.
Nu maar hopen, dat het zo goed blijft gaan!
I was very surprised that I could go home already this morning. All went so well, I had hardly any pain, my blood was ok, I could walk about nearly immediately, so there was no need to keep me in hospital.
Now let's hope it will keep on going so well!
maandag 6 februari 2012
Even weg
Ik zal waarschijnlijk even weg zijn van dit blog. Donderdagochtend word ik verwacht in het ziekenhuis en 's middags volgt een operatie, waarbij de rechterhelft van mijn schildklier verwijderd wordt. Beetje spannend.
Hopelijk ben ik weer snel terug.
I'll be away from this blog for a while, I expect. Next Thursdaymorning I have to be in hospital and will have surgery in the afternoon, where the right half of my thyroid will be removed. It makes me a bit nervous.
Let's hope I'll be back soon!
Hopelijk ben ik weer snel terug.
I'll be away from this blog for a while, I expect. Next Thursdaymorning I have to be in hospital and will have surgery in the afternoon, where the right half of my thyroid will be removed. It makes me a bit nervous.
Let's hope I'll be back soon!
Abonneren op:
Posts (Atom)