In de afmaakmood

Finishing mood


Zoals ik vorige keer al schreef, ben ik aan het afmaken van dingen en het verwerken van handgesponnen materialen. Daar ben ik de afgelopen dagen mee doorgegaan, en er was nu zoveel te tonen, dat ik nu toch echt even een blog moet schrijven.

As I wrote last time, I am busy finishing things and making things of the many handspun yarns that are lying about. I've gone on doing that the past few days and now there is so much to show, that I really must write a blog about it.

Mijn weefgetouw is weer leeg. Ik heb zo het een en ander uitgeprobeerd, een paar staaltjes zijn het resultaat, plus een placemat (rood, inslag van handgesponnen en -geverfde katoen) en een anderhalve meter lange loper, met een inslag van een draad bouclé katoen en een gladde katoen, beide wit. De linnenbinding tussen de patrooninslagen is een heel dun linnen, de schering is van cottolin, beide naturelkleurig. Het was erg leuk om te doen en ik ben eigenlijk nog niet helemaal uitgestudeerd op dit ontwerp. Waarschijnlijk zet ik nu dunne katoen op, met 16 draden/cm (nu had ik 8 dr/cm), en sla in met linnen of/en ook met dunne, gekleurde katoen. Het staaltje rechts op de foto toont de achterkant van het patroon van de loper.

My loom is empty again. I tried out a few things and ended up with a few samples, plus a placemat (red, weft is handspun handdyed cotton) and a runner, a meter and a half long (weft is one end cotton boucle and the other a plain cotton, both white) Tabby weft is a thin linen, warp is cottolin, both natural coloured. This was a fun project and actually I'd love to try out a few more things with this design. Probaly I'll make a thin cotton warp, 16 epi, (now I had 8 epi) and use a thin linen and/or thin cotton as weft. The sample on the right of the picture shows the back of the pattern in the runner.

Er liggen een heleboel bolletjes gesponnen merinowol en dus besloot ik nog een paar polswarmers te breien. Het is een leuk werkje voor tussendoor.

There are many small balls of handspun merino and so I decided to knit another pair of wristers, like I made a few weeks ago. It's a nice little project.

 Kristin Benecken van het Duitse Wollkistchen publiceerde deze maand een Adventskalendersjaal. Iedere dag een ajourpatroontje. Een paar jaar geleden spon ik een dunne alpaca, van een vacht, die ik had gekregen. Heel zwart. Heel lange vezel. Heel saai.
Daarom kaardde ik een deel met wit/grijs/zwarte merino (als van de wokkelsjaal en de eerste polswarmers) en een ander deel met paarse merino. Deze twee twijnde ik met elkaar. Ik vermoedde, dat het genoeg zou zijn voor deze sjaal en ook wel geschikt.
Niet dus.
Ik kon nauwelijks zien waar ik mee bezig was. Het ging nog een beetje, als je alles tegen het licht hield.

Kristin Benecken of the German site Wollkistchen published an Advent Calender scarf. A little lace pattern each day of December. A few years ago I span a thin alpaca, of a fleece I had been given. Very black. Very long fibers. Very boring.
Therefore I carded one part with the white/grey/black merino (which I also used for the first wristers and the corkscrew scarf) and another part with a purple merino. These two I plied together. I expected there would be enough for a scarf and that it would work well for this pattern.
It didn't. 
I could hardly see what I was doing. The pattern was just a little visible, when kept against the light.

 Na 19 dagen breien was de sjaal lang en de wol op. Hij ging in het sop, werd opgespannen en hé! Het viel mee! Plotseling verscheen het patroon! Hier de hele lengte, ongeveer 2.20 meter.

After knitting 19 days the scarf was long and all the yarn gone. Scarf went into the water and wow! It wasn't all that bad! Suddenly the pattern appeared! Here the full length, about 2.20 meters.

En een detail van het eerste deel.

And a detail of the first part.

 En nu ziet hij er zo uit, als hij voor het eerst mee naar buiten mag...

And this is what it looks like when it is allowed outside for the first time...

Al heel lang geleden (of zo lijkt het tenminste) begon ik aan een vestje, patroon van Drops.
Garen was alpaca/zijde, overgehouden van een eerder gebreide trui, aangevuld met wat Fabel, ook van Drops.
Ik was niet echt enthousiast, het was vrij saai breien. Het schoot dan ook niet echt op. Toen ik weer eens moest opruimen beneden, verdween het in een doos en kwam er even niet meer uit.

Quite some time ago I started knitting a little cardi, after a Drops pattern. Yarn was alpaca/silk, leftover of a sweater I'd knit and some Fabel. All Drops yarns.
I didn't like the project much, it was pretty boring. It didn't progress very quickly. When I had to make space in our liviongroom, it disapeared in a box and didn't come out for a while.

 Zo zag het er toen uit.

That's what it looked like then.

 Maar nu is het uit de doos gevist en af! Het was eigenlijk niet meer zoveel werk. Het in elkaar naaien duurde nog het langst, om maar te zwijgen van de duizend draadjes die ik moest wegstoppen.

But this week I fished it from the box where it had been hiding and now it's done! Sewing ittogether took longest, not to mention the thousand end I had to darn in.

De achterkant.


The back.

 Intussen is de wokkelsjaal ook klaar. Ook die werd langer dan twee meter, want de wol moest toch op, nietwaar?

In the mean time I finished knitting the corkscrew scarf. It also became longer than two meter, because I had to finish the wool, hadn't I?

Tenslotte wil ik iedereen bedanken voor de lieve reacties op mijn vorige blog. Zoals jullie zien, leid ik mezelf af met draadjes en vezeltjes en heb nog best veel plezier daarmee. Wat volgende week brengt kan ik toch niet beïnvloeden.


Finally I want to thank everyone for the nice reactions on last time's blog. As you can see, I cheer myself up with fiber and yarn and that still gives me fun. I can't influence what is going to happen next week and after that.

En natuurlijk wens ik iedereen heel gezellige en mooie, warme, gezonde feestdagen toe.


And of course I wish everone nice, merry, happy, warm, healthy holidays.