Toch vind ik, dat ik iets moet schrijven over onze vakantie: ik heb zoveel moois gezien in Scandinavië, vooral ook op textielgebied, dus alle reden om hier wat te laten zien. Dat moet ik dan wel doen voor ik alles vergeten ben: het voelt nu al, of het eeuwen geleden is, dat we op reis waren.
Want het was een reis. Geen vakantie! In de 44 dagen dat we onderweg waren bezochten we 22 campings en legden 5670 kilometer af. Het zou teveel tijd en ruimte kosten om hier over alles te schrijven wat we gedaan en gezien hebben, dus ik zal me vooral beperken tot de textiele ervaringen.
It's strange, but for some reason I'm not in the mood for blogging. I have no time, am too tired, too depressed or more of the same. Since we're back home so many things have happened.
Still I find, that I should write about our holidays: I've seen so many beautiful and interesting things in Scandinavia, especially on textiles, so there is every reason to show some of that here. I must do that before I've forgotten all about it: it already feels as if it's ages since we were travelling.
For it was a journey. Not exactly holidays! In the 44 days we were on our trip we spent the night on 22 different camp sites and travelled 5670 kilometers. It would take too much time and space to write here about everything we did and saw, so I'll mostly tell about the textile experiences.
We vertrokken op 21 mei en brachten de eerste nacht door in Lübeck, in noord Duitsland. We waren mooi op tijd om daar een daverende donderbui mee te maken, die de hele middag al gedreigd had. Gelukkig werden we bij het plaatsen van de caravan niet al te nat.
De volgende morgen gingen we op tijd verder en genoten van de rit naar Puttgarden, waar we met de veerboot naar Denemarken overstaken. Ons einddoel die dag was Roskilde, waar we kampeerden aan het eerste meer van deze reis. Er zouden er vele volgen. Hier de skyline van Roskilde (en het meer), met de kerk, waar de Deense koningen begraven zijn en worden.
We bekeken Roskilde, maakten kennis met onze reisgenoten (allemaal ook met camper of caravan), waaiden bijna weg en werden 's nachts wakker gehouden, door kraaiachtige vogels, die over ons caravandak marcheerden.
We left on May 21 and spent the first night in Lübeck, in northern germany. We were just in time for an enormous thunderstorm, which we had seen coming all afternoon. Fortunately we didn't get too wet while we put our caravan on its place.
The following morning we went on and enjoyed the beautiful road to Puttgarden, where we crossed to Denmark by ferry. Our final destination that day was Roskilde, where we camped on our first lake of the journey. Many would follow. In the picture the skyline of Roskilde (and the lake) with the church where all Danish kings are and will be buried.
We saw the sights in Roskilde, met our fellow travellers (all also with camping van or caravan), were nearly blown away by the wind and were kept awake during the night by big crow-like birds that marched on our caravan roof.
Via de lange, nieuwe brug bereikten we Zweden. We reden noordwaarts, kampeerden een nacht in Smålandstenar en bereikten toen Vadstena, een van de plaatsen die ik vooraf van een sterretje had voorzien. Hier is het centrum gevestigd van de Zweedse kantorganisatie en natuurlijk wilde ik daar wat van zien.
Dat bleek nog niet zo eenvoudig: bij de VVV waar we informatie wilden vragen, maakten we voor de eerste keer kennis met het feit, dat je een Zweed beter kunt opbellen als je hem iets wilt vragen. De dames op het toeristenbureau zaten aan de telefoon en bleven gezellig doorbabbelen. Bovendien merkten we hier ook voor de eerste keer, dat we wat te vroeg in Zweden waren. Bijna alles was nog gesloten en tentoonstellingen zouden pas (veel) later in de zomer geopend worden, waaronder een grote kanttentoonstelling. Jammer.
Maar we kregen wel een kaartje van de stad en daarop met kruisjes aangegeven, waar de kantwinkels waren. De eerste was helaas gesloten. We konden wel in de etalage kijken natuurlijk.
We took the long, new bridge to Sweden and drove north, spent a night on a campsite in Smålandstenar and then reached Vadstena, a town I'd marked with a star beforehand, because here the centre of Swedish lacemaking was supposed to be. Of course I wanted to see some of that.
That turned out not to be so easy. We went to the information office and for the first time during the trip (not the last) we learned that it's better to ring up a Swede when you want to talk to him or her. The ladies in the tourist office kept on chattering in their phones. When they finally found time to answer our questions we learned, that we were too early in the year: most things in Sweden were closed still and a big lace exhibition would be opened only a few weekes later. Such a pity.
But we did get a map of the town, marked with the places where the lace shops were. The first one was closed though. But of course we could look through the window!
Iets verder vonden we de winkel van de Zweedse kantwerksters. Die was wel open. We keken eerst even in the etalage...A little further on we found the shop of the Swedish lace workers. That was open. We first had a look in the window...
...en gingen toen naar binnen. Een aardige mevrouw wilde wel een praatje maken en ons van alles laten zien....and then we went inside. A nice lady was willing to have a chat and showed me all kind of things.
Natuurlijk kon ik niet met lege handen weggaan uit deze winkel. Daarom mijn eerste souvenirs: een boekje met tule patronen en een paar rolletjes linnen
Tot zover vandaag. Het begin is er en ik hoop binnenkort een vervolg te schrijven.
Natuurlijk kon ik niet met lege handen weggaan uit deze winkel. Daarom mijn eerste souvenirs: een boekje met tule patronen en een paar rolletjes linnenOf course I couldn't leave this shop empty handed. Therefore here my first souvenirs: a book with lace patterns and a few bobbins of linen.
We hadden de hele dag prachtig weer gehad, maar die nacht waren we blij, dat we niet helemaal aan het meer stonden. Na een prachtige zonsondergang stak er een storm op over het meer, die onze caravan liet schudden. We sliepen allemaal weinig die nacht.
Gelukkig viel de wind mee toen we weer de weg op gingen. Na een paar nachten in Örebro gingen we naar Johannisholm in Dalarna. Dalarna is het deel van Zweden, waar ik graag nog eens naar terug wil: we zagen daar al heel veel moois, maar reden toch ook zeker veel voorbij. Een van de bedrijven die we bezochten was de werkplaats, waar de beroemde houten Dalarna paardjes werden gemaakt. We kregen een demonstratie en de paardjes gingen grif van de hand. Natuurlijk had ik mijn paard liever uitgevoerd in linnen!
We hadden de hele dag prachtig weer gehad, maar die nacht waren we blij, dat we niet helemaal aan het meer stonden. Na een prachtige zonsondergang stak er een storm op over het meer, die onze caravan liet schudden. We sliepen allemaal weinig die nacht.Gelukkig viel de wind mee toen we weer de weg op gingen. Na een paar nachten in Örebro gingen we naar Johannisholm in Dalarna. Dalarna is het deel van Zweden, waar ik graag nog eens naar terug wil: we zagen daar al heel veel moois, maar reden toch ook zeker veel voorbij. Een van de bedrijven die we bezochten was de werkplaats, waar de beroemde houten Dalarna paardjes werden gemaakt. We kregen een demonstratie en de paardjes gingen grif van de hand. Natuurlijk had ik mijn paard liever uitgevoerd in linnen!
All day the weather had been fine, but that night we were glad, that our place was not right on the lake. After a wonderful sunset there came a storm, blowing over the lake and our caravan was really shaking. We all didn't get much sleep that night.
Fortunately the wind wasn't too bad when we went back on the road. After a few nights in Örebro we went to Johannisholm in Dalarna. Dalarna is the part of Sweden I liked best and I'd love to go back there one day: we saw a lot of beautiful things, but we drove past a lot as well. One of the places we visited was the workshop where the wooden Dalarna horses were made. We got a demo and many of the wooden horses were sold. Of course I preferred to have my horse made in linen!
Fortunately the wind wasn't too bad when we went back on the road. After a few nights in Örebro we went to Johannisholm in Dalarna. Dalarna is the part of Sweden I liked best and I'd love to go back there one day: we saw a lot of beautiful things, but we drove past a lot as well. One of the places we visited was the workshop where the wooden Dalarna horses were made. We got a demo and many of the wooden horses were sold. Of course I preferred to have my horse made in linen!
Tot zover vandaag. Het begin is er en ik hoop binnenkort een vervolg te schrijven.This is all for today. I hope to continue soon.
1 opmerking:
Ik kom reis zelden maar kom overal. Onder andere dankzij dit soort verhalen. Ik ben benieuwd naar de rest van je verhaal. En wat ben ik verliefd op die houten paardjes, en in linnen vind ik het helemaal enig.
Een reactie posten