Eindelijk weer eens weven en breien!

Voor de tentoonstelling in het dorp zette ik mijn Louet 30 op met een schering van handgesponnen grijze merinowol. Voor de inslag koos ik een uit verschillende soorten rood geverfde merino. De wol was allebei voor het spinnen op de lont geverfd. Omdat ik zelden of nooit overshot weef, vond ik dat nu wel een goed idee. Ik koos een eenvoudige overshot, waarbij de blokken in een spits ingeregen werden, met een paar recht ingeregen scheringdraden voor de zelfkanten. De tentoonstelling zelf heb ik niet bereikt, mijn getouwtje wel. Nu weef ik de schering thuis af.


For the exhibition in the village I dressed my Louet 30 with a handspun grey merino. The weft was a merino, dyed in many reds. Both merinos were dyed before spinning. Because I've hardly ever woven overshot, I thought it might be a good idea now. I chose a simple overshot, where the blocks are threaded in a point, with a few warp ends threaded straight at the selfedges. I didn't manage to go to the exhibition, the loom did. Now I finish weaving this at home. Mijn fabel truitje schiet al lekker op, het is leuk breien met al die kleurtjes. Het rugpand en een voorpand zijn af, het tweede voorpand bijna. Tussendoor breide ik, onder het toeziend oog van kleindochter Judith, een Pixie: een klein poppetje, met armen en benen van I-cords, dat door vele Ravelry breisters gemaakt is en allemaal verschillend en leuk aangekleed en versierd werden. Mijn Pixie heeft inmiddels wel een jasje, maar van haar en een gezichtje is het nog niet gekomen.

My Fabel (Drops) sweater is getting on nicely. It's a fun knit with all these colours. I've finished knitting the back, one of the fronts and the second front is nearly finished as well. In the mean time I knit a Pixie, while granddaughter Judith was watching. It's a little doll, with I-cords for legs and arms, and which is made by many Ravelry members. They are all different and mostly very nice, with lovely clothing etc. My Pixie has a little coat now, but I haven't got to giving it a face, hair, etc.

De SKA (Sock Knitters Ananymous) op Ravelry hebben weer, zoals in alle oneven maanden) een mystery sock om samen te breien. Onderweg naar onze nieuwe kleinzoon zette ik die op 1 maart op in de auto, en ze zijn nu al bijna af! De eerste maakte ik gister af, met de laatste aanwijzing, die gister verscheen. Nu de tweede nog. Even wachten op een lange auto- of treinreis.

The SKA on Ravelry have another Mystery Sock, like in all odd months, to knit together. On our way to our new grandson I cast them on in the car and now they're nearly finished! The first one I finished yesterday with the last clue, which was published yesterday. Now to finish the second. Just wait for a long car or train journey.

Met de kantklosschool gingen we vrijdag op schoolreis, net als ieder jaar om deze tijd. Doel was de 'Kantfabriek' in Horst. Het weer was prachtig en de busreis lang. Gelukkig was er onderweg veel moois te zien. In de kantfabriek een echte 'kantklosmachine', waarbij het proces van het klossen nog duidelijk te herkennen was. Gelukkig maakt gewoon kantklossen wat minder lawaai!
De kantfabriek wil de geschiedenis van de textielnijverheid in Noord Limburg gaan tonen. Niet alleen de eigen fabrieksgeschiedenis dus, maar ook spinnen, weven, enz. Omdat er veel vlas verbouwd werd (voor linnen: dus voor de kant en de linnenweverij) en er ook veel schapen gehouden werden (voor de wolspinner en -wever), was er vrij veel textiele huisindustrie in Noord Limburg. Het kan best interessant worden, maar was nu nog wel in een heel pril stadium.
De tentoonstelling van borduurwerk (werk, ingezonden voor een door Pfaff georganiseerde wedstrijd) telde een aantal mooie stukken, naast werk, waarvan ik wat minder onder de indruk was. Deze tentoonstelling was wat weggedrukt in een hoekje van de fabrieks/tentoonstellingsruimte. Ook dat zal in de toekomst nog wat aantrekkelijker kunnen worden.

With our lace school we went on our annual school excursion last Friday. We went to visit the 'Lace factory' in Horst, in the south of the Netherlands. The weather was fine and the coach trip long. Fortunately there were many nice things to see along the way. In the lacefactory we saw a 'bobbin lace machine' where the process of making bobbin lace was still clearly visible. I'm happy that 'ordinary' lacemaking doesn't make so much noise!
The lacefactory wants to show the textile history of their part of the country, so not just the history of their own factory, but also the spinning, weaving, etc. Because flax was grown there (for linen: lace, weaving) and sheep were grown there (which provided the wool for spinning and weaving), there was quite a lot of textile cottage industry. It may be quite interesting one day, but now it's still in a very early stage.
The exhibition of embroidery, made for a competition organised by Pfaff, had a number of beautiful pieces, next to things that impressed me a bit less. The exhibition was in the back corner of the factory hall. That could be done in a more attractive way in future as well.