Week van het weven

Vandaag begon voor mij de Week van het weven, of, zoals dat dit jaar heet: West Weeft. Ik was in Haarlem, bij Ineke Elsinga en haar collega Jessica in hun nieuwe winkeltje. Het was meteen weer genieten! We waren een beetje vroeg in Haarlem, deden eerst een rondje sightseeing, dronken koffie in het cafė van het Noord-Hollands Archief, maar om elf uur meldden we ons als eerste bezoekers van Tissien.

Today was the first day (for me) of the Week of weaving, or, as it's called this year: West Weaves, because you can visit weavers, see their work, see them weave, at 44 different locations in three provinces in the west of the country. I was in Haarlem, at Ineke Elsinga and her colleague Jessica in their new shop. I loved it! We were a little early, so we walked around Haarlem sightseeing, had coffee, but at eleven sharp we were Tissien's first visitors.

Een kleine indruk van de nieuwe ruimte en van het getoonde werk:

A small impression of the new space and the work shown:



Voor- en achterkant van dezelfde sjaal. Als detail

Front and back of the same scarf. Detail


en het geheel

and as a whole


Mooi kleurverloop, mooi weefsel!

Beautiful colours, beautiful weave!


Een overzicht

A general view



Een van mijn favorieten

One of my favorites



Nog meer moois

More beautiful work

Natuurlijk kon ik het niet laten ook bij de buren te kijken: Meervilt. Zij verkopen prachtige kleuren merino om te spinnen. Het bleef niet bij kijken. Ik hoef me voorlopig niet te vervelen! Maar eerst nog een paar dagen met nieuwe bezoeken aan andere deelnemers aan West Weeft.

Of course I couldn't resist visiting the neighbours' shop: Meervilt. They sell merino wool for spinning in splendid colours. I didn't just look. The coming summer I needn't be bored. But first a few more visites to other participants of West Weeft.

Ontwerpgeheimen

Design secrets

Op 1 mei schreef ik over mijn plannen om een bepaald ontwerp verschillende malen en in verschillende technieken uit te voeren.
In 1987 deed ik dat al eens, maar nu ben ik op andere manieren bezig met spinnen, weven, breien enz.

On May 1 I wrote about my plans to work out one design in different ways and techniques. 
I did that in 1987, but now I work in different ways in spinning, weaving, knitting, etc.

Ik had het voorgesteld aan de spingroep, tijdens de laatste bijeenkomst. Zodra ze vertrokken waren, ging ik op zoek naar een goed ontwerp.

I had introduced my idea in our spingroup meeting in April. As soon as they'd left I went to find a design.

Natuurlijk had ik ook iets nieuws kunnen tekenen, maar ik bladerde door mijn map met oude 'ontwerpen' en keek nog eens goed naar de allereerste tekening, die ik maakte tijdens de cursus waarover ik al eerder schreef. Het was maar simpel, maar ik zag er mogelijkheden in.

Of course I could have drawn something new, but I was leafing through my old drawings and saw the very first ´design´ I made during the course I wrote about earlier and saw some possibilities.

Opdracht was: teken een aantal horizontale en vertickale lijnen, evenwijdig aan elkaar en op gelijke afstanden. Voor mijn ogen zie ik dan gelijk het woord 'ruitjesblaadje' verschijnen. Maar goed, ik was gehoorzaam en tekende mijn eigen ruitjesblaadje.

The assignment was to draw a number of vertical and horizontal lines, parallel to each other and in equal distances from each other. Immediately I had the notion of 'squared paper' in my mind. But well, one aims to please and I drew my own squared paper.

 Nu moesten we een aantal lijnen of lijnstukken overtrekken en de rest uitgummen. Het resultaat was ons ontwerp!

Now we had to make a few lines or pieces of lines thicker and rub out the rest. The result was our 'design'.

 Dat ontwerp kon je vervolgens kantelen, spiegelen, schakelen of wat verder nog bij je opkomt.

You could mirror, flip, repeat this design or whatever else you migt fancy

Wat deed ik hier nu mee op mijn weefgetouw?
Ik was in december al bezig met het weven van zakjes in Double Two-tie Unit Weave, en was daar nog steeds gefascineerd van. Dat werd dus mijn eerste plan: ik ging een sjaal weven in die techniek en gebruikte dit ontwerp als een blokpatroon. Mijn Megado was in gebruik voor iets anders (ook DTTUW) dus het moest op mijn tafelgetouw. Dat had twaalf schachten. Als de bindschachten 1 en 2 daarvan werden afgetrokken, bleven er 10 schachten over voor de blokken. Ieder blok had twee patroonschachten nodig (twee bindschachten en twee patroonschachten: vandaar double two-tie) dus ik kon vijf blokken weven.

What did I do on my loom? In December I was busy weaving DTTUW-bags and I was still fascinated by this technique. This would be the first plan: I was going to weave a scarf in DTTUW. My Megado was in use (also with a DTTUW), so I had to use my table loom. That has twelve shafts. For the ties I needed shaft 1 and 2, so 10 patternshafts remained. Every block needed two tie and two patternshafts (hence double two-tie), so I could make 5 blocks.

Het ontwerp telde zes vertikale kolommen, dus er zouden ook zes blokken gemaakt moeten worden. Geen nood: de derde kolom van rechts kon weggepoetst worden (foto 2).

The design had six vertical columns, so I had to weave six blocks. No problem: I rubbed out the third column from the right (second picture)

Toen was het een kwestie van invullen/Then I just had to fill in the threading
Blok A/Block A: 1-3-2-4
Blok B/Block B: 1-5-2-6
Blok C/Block C: 1-7-2-8
Blok D/Block D: 1-9-2-10
Blok E/BlockE: 1-11-2-12

Een rechte inrijg dus, met een bindschacht tussen iedere patroonschacht.

A straight draw, with a tie up shaft between every pattern shaft.

Maar ik wilde een spits, dus na schacht twaalf ging ik weer naar beneden. Die ene schacht twaalf moest even samen moest doen met het volgende blok, en ik keerde om met (12)-2-11-1 en zo verder. Als je bij schacht 1 bent aangekomen, ga je weer omhoog. Enz. Mijn sjaal kreeg drie zulke spitsen.

But I wanted a pointed twill threading, so after shaft 12 I went down again. That last shaft 12 had to be the start of the downward path and I turned with (12)-2-11-1 etc. When you are back at shaft 1, you go up again. etc. My scarf had three points.

Tot zo ver de rijging. Nu de trapwijze. Op een handbediend tafelgetouw moet je even goed weten, wat je bij iedere inslag moet doen. Ook de inslagen gaan in blokken van vier.
De bindschachten volgen steeds het vaste patroon van 1-2-2-1. Alleen op een keerpunt wordt soms eenmaal 1 geweven, en daarna gaat de inslag weer naar 2.
Als je nu een keper naar rechts wilt weven, volgt tweemaal de oneven schacht van een blok, daarna tweemaal de oneven schacht. Je krijgt dan: 1-3-2-3-2-4-1-4. Ieder blok waar de keper naar rechts moet gaan krijgt deze zelfde volgorde, natuurlijk met de betreffende even of oneven schacht ervoor in de plaats.
Bij een keper naar links komt eerst tweemaal de even patroonschacht, gevolgd door tweemaal de oneven patroonschacht: 1-4-2-4-2-3-1-3

This was the threading. Now the treadling. On a tableloom you have to know quite well witch handles to use for every weft. 
The weft also works  in blocks of four.  The ties follow the set pattern of 1-2-2-1. Only when the pointed twill turns back, shaft 1 is only used once.
When the twill line in a block has to go to the right the ties are followed by using the odd patternshaft twice, and then the even pattern shaft twice: 1-3-2-3-2-4-1-4. Every block where the twill line leans to the right gets this order, of course with the pattern shafts of that block.
For a left leaning twill the even pattern shaft is used twice, followed by the odd pattern shaft: 1-4-2-4-2-3-1-3

Voor iedereen die hier allemaal niets van snapt, maar toch dit patroon wil weven, een rapport van het weefsel.

For everybody who thinks this is clear as mud, but would love to have this pattern: here it is:

Inmiddels heb ik een derde sjaal geweven, maar daarover een volgende keer meer.

By now I have woven a third scarf, but more about that another time.

Wie wat bewaart...

When you tend to keep things

Het moet niet gekker worden: al weer een blog! Het gaat niet eens over textiel vandaag, maar ik wil dit toch even hier melden.

People may be shocked: another blogpost already! And nothing about textiles in it. But I simply had to tell you this.

Gistermorgen stond er een bericht in de lokale krant, over een vondst van de Archeologishe Dienst in Hoorn. Ze hadden resten gevonden van een oude Majolicabakkerij, bij hun opgravingen. Op de foto stonden wat scherven.

Yesterday morning there was a message in the local newspaper. Archeologists had found remains of an old Majolica pottery when digging in Hoorn. In the picture we saw some pieces of pottery they found.

Zowel Jan als ik herkenden iets aan die scherven: al jaren stond een soortgelijke scherf bij ons naast de achterdeur. Jan had die ooit gevonden tijdens werkzaamheden in de tuin. We vonden het een leuk plaatje en zetten de scherf tegen de muur te pronk. Daar bleef hij al die jaren staan.

Both Jan and I saw something familiar in that picture: for years a similar piece had been leaning against the wall, next to our back door. Jan had found it when he was working in the garden. We liked the picture on it and put it against the wall where it has been standing for a very long time now.


De kleuren zowel als de tekening leken erg op die op de krantenfoto. Ik belde de Archeologische Dienst en kreeg het verzoek een foto te maken en op te sturen. Vandaag kreeg ik een mail terug: het bordje was waarschijnlijk niet afkomstig uit dezelfde pottenbakkerij, maar dateerde bijna zeker uit dezelfde tijd: tussen 1600 en 1650! We hebben het nu maar even schoongepoetst en binnen gezet. Zo oud: wie had dat gedacht?

The colours as well as the picture looked a lot like the ones in the newspaper. I rang up the archeologist. He asked me to send him a picture. Today he sent me a mail: it isn't likely that our plate comes from the same pottery, although there are many similarities. But he was almost certain the plate comes from the same period: between 1600 and 1650. We have cleaned it now and put it indoors. So old: who could have expected that?

Weefdrukte

Busy weaving

De hele maand april is voorbijgevlogen, zonder dat ik een blogje geschreven heb. Schande.
Het wil natuurlijk niet zeggen, dat ik stilgezeten heb.

The whole month of April has flown by without me writing a blog post. Of course that doesn't mean I haven't done anything.

Integendeel zelfs.
Toen ik na ons superweekend weer wat uitgerust was, logeerde ik eerst nog een weekend bij dochter Annette en de familie. Heel gezellig.
Meteen daarna kreeg het weefvirus me weer helemaal te pakken

Tijdens het voorgenoemde weekend had ik een gesprek met een van de andere spinsters. Zij vertelde over een plan dat ze had gemaakt om een ontwerp dat ze had gemaakt, te gaan breien en te gaan weven. Ik herinnerde me toen een project, dat ik in 1987 uitvoerde, n.a.v. een cursus van Corrie Ruiper. Naam van de cursus was: Eén ontwerp, zes technieken. De bedoeling was, om hetzelfde ontwerp uit te voeren in verschillende weeftechnieken, te weten: broché, gelijkzijdig - en ongelijkzijdig dubbel, pick-up damast, Moorman, en Beiderwand. Die technieken: daar draaide het om. Die leerden we dan ook in de loop van die cursus.
Van weinig cursussen heb ik zoveel geleerd. Het was een plezier om te doen en nog altijd loop ik rond met plannen om zoiets nog eens te herhalen. Het gesprek tijdens de spinweek sterkte me daarin.

On the contrary, I should say.
After having a rest after our super spin weekend I went for a lovely weekend at daughter Annette's and her family.
Back home the weaving virus got hold of me right away.

During the spinweekend I had a conversation with one of the other spinners. She told about a plan to work out a design she had made in knitting and in weaving. That reminded me of a project I did in 1987, when I took a course with Corrie Ruiper, a weaving teacher in those days. Name of the course was 'One design, six techniques. We would have to weave one design in six different weaving techniques: brocade, doubleweave, Finnweave, pick up damask, Moorman and Beiderwand. These techniques were the main eaching object of this course. We would learn them then and there.
I haven't been at many courses where I learned so much. It was a pleasure to do and even now I have plans to repeat something like it again. The conversation during the spin week made my intention grow.

Ik zocht mijn werkstukken op, die ik gelukkig bewaard had, hoewel ze niet meer allemaal bij elkaar lagen.

I went to search my work of that time, which I fortunately had kept, although they weren't all stored together.

Dit (gelijkzijdig) dubbelweefsel hangt als wandversiering al jarenlang aan de muur. Hieraan is goed te zien, welk ontwerp ik al die keren uitvoerde.
Ik had het getekend op een andere cursus, die ik eerder had gevolgd, over het ontwerpen met rasters en modulen. Ik was er niet zeker van, of ik het nu echt een kunstwerk vond, maar het was voorradig en bespaarde me een nieuwe tekensessie. (tijd was toen ook al schaars)

This doubleweave has been on my wall for all these years. You can see very well, which design I used for all these techniques.
I had made the design at another course, which I took before. It taught us how to design using crossing lines and modules. I wasn't sure it was a real piece of art, but it was on hand and saved me another drawing session. (time was also scarce in these days)

Inderdaad: het zijn een paar uitvoeringen meer geworden. Hierboven staan ze allemaal. Op de eerste foto (met de klok mee vanaf linksboven) Beiderwand, broché, gobelin en nog eens Beiderwand . Op de tweede foto damast, kaartweefsel, ongelijkzijdig dubbel en Moorman. Allerlei garensoorten werden uitgeprobeerd, het een met wat meer geslaagd effect dan het ander, maar nogmaals: ik leerde er veel van en had plezier.

Yes indeed: I made a few more than the six versions. Here they are all. In the first picture (clockwise from top left) Beiderwand, brocade, tapistry and another Beiderwand. Second picture: damask, tabletweave, Finnweave and Moorman. I tried out different yarns, one with a better result than another, but I learned a lot and was enjoying myself.

Na negen van die mannetjes had ik het echter wel gezien. Hoewel ik nog wel het een en ander van plan was, is het er nooit van gekomen en het mannetje begon me toch te vervelen. Nu moet er dus iets anders komen.

After nine of these little men I had enough. Although I intended to use a few more techniques in my repertoire I was fed up with the little men. Now I do need something else.

De spingroep die bij mij thuis gehouden wordt, kwam zoals altijd ook in april. Ik stelde ze voor, om eens na te denken over een ontwerp, dat ze met hun gesponnen garen zouden kunnen uitvoeren. Ze beloofden dat te doen, en ik ben benieuwd, wat ze in mei meebrengen. Omdat ze niet allemaal weven, kan het ontwerp ook in een of meer brei- en haaktechnieken worden uitgewerkt.

The spingroup that meets at my house every month, also came in April and I asked them, to think about a design they could use for a handspun project. They promised to do that and I'm really curious to see what they will bring. Because they don't all weave, the design can also be made in knitting or crochet.

Op weefgebied was ik nog altijd (sinds kerstmis, toen ik zakjes maakte voor alle spinsters en kantklossters in mijn naaste omgeving) bezig met de techniek, die alleen een goede Engelse naam heeft: Double Two-Tie Unit Weave. Een boek daarover had ik al lang op de plank staan, met de bedoeling me daar eens in te verdiepen. De zakjes werden een succes, maar ik wilde er nog meer van weten. Nederlandse weefsters noemden het vlechtkepers. Nu zijn vlechtkepers wel vaak DTTUWs, maar het omgekeerde is niet het geval. Op een dergelijke rijging is veel meer mogelijk en ik leefde me er heerlijk op uit. Ik weefde twee sjaals op mijn 12-schachts tafelgetouw, in hetzelfde ontwerp, in DTTUW.

As for weaving I was still (after Christmas, when I wove little bags for the spinners and lacemakers around me) fascinated by Double Two-Tie Unit Weave. There is no proper Dutch name for it, as far as I know.A book about this had been on my shelves for quite long, and I intended to know more about it. The bags became a succes, but I wanted to know more. Many Dutch weavers call it braided twill, but a braided twill very often is a DTTUW, but not every DTTUW is a braided twill. Much more is possible on a threading like that and I tried out several things. I wove two scarves on my 12-shaft tableloom, both in the same design, in DTTUW.

Hier de eerste sjaal, schering is van een rest machinebreigaren, inslag is handgeverfde en -gesponnen BFL.

Here is the first scarf. Warp is some leftover machine knitting yarn, weft is handdyed, handspun BFL.

Voor de tweede sjaal gebruikte ik Jamieson's Spindrift, een Shetlandgaren, dat te koop is bij Wilbert Schouten en er erg veelbelovend uitzag. Het is in heel veel prachtige kleuren te koop. Toen beide sjaals van het getouw kwamen, waren ze beide bijna even lang en breed. Na het wassen bleken beide sjaals nauwelijks gekrompen. Maar de tweede sjaal was bijna 50 gram lichter dan de eerste! Opmerkelijk.

The second scarf I made with Jamieson's Spindrift, a Shetlandyarn sold by Wilbert Schouten and looking very promising. It is available in many beautiful colours. When both scarves came off te loom they were almost the same length and width. After wet finishing both had hardly shrunk. But the second scarf was nearly 50 grams lighter than the first! Remarkable.

En nu het ontwerp: dat zal het ontwerp worden, dat nog veel keren uitgeweven, gebreid, gehaakt, gepunnikt of ik weet niet wat zal worden. Meer daarover zal ongetwijfeld volgen. Hoeveel variaties ik zal maken? Geen idee. Meer hierover in een volgend blog. Dan laat ik ook zien wat mijn ontwerp was en hoe ik tot deze sjaals ben gekomen. Wie zin heeft mag meedoen met dit project. Ik zou het dan leuk vinden erover te horen.

And now the design: this will be the design I'll use many times in weaving, knitting, crocheting or whatever will come by. More about this will no doubt follow. How many variations on this design I'll make? No idea. More about that in a next blogpost. Then I'll show you what my design was and how these scarves were made after it. Whoever wants to take part in this project is welcome to do so. I'd love to hear about your ideas and experiences.

Tenslotte: een derde sjaal, met deze techniek en een variatie op het patroon, staat op stapel, moet alleen nog 'even' geweven worden. Ik zal proberen niet zolang te wachten met mijn volgende blog.

Finally: a third scarf, in this same technique and a variation to the pattern, is in the making, it 'just' has to be woven. I'll try not to keep you waiting so long until my next blog.