Monument Day
Inderdaad: ik was er even niet. Plotseling bevond ik mezelf weer in Zuid Frankrijk, hoewel er toch echt geen plannen waren om op vakantie te gaan. Hoewel: plotseling - het was wel even 1250 km rijden. Ver dus.
Maar het weer was prachtig, en we konden er een paar dagen over doen om in de Provence te komen. Het was er lekker warm en gezellig, met allerlei bekenden, die we op de camping tegenkwamen.
Misschien later meer hierover, want nu moet ik gaan vertellen, waarom we weer met gezwinde spoed naar huis moesten, toen het september werd.
Indeed: I wasn't here for a while. Suddenly we found ourselves in the South of France again, although we hadn't had real plans to go on holiday. And 'suddenly'- it was a trip of over 1250 kilometers. Far.
But the weather was fine and we could spend selveral days getting to the Proence. It was nice and warm, and fun to meet several old friends on the campsite.
But I'll perhaps write more about this another time, for now I must tel, why we had to hurry back home when September arrived.
Voor we weggingen had ik beloofd voor de Kantklosschool het kantklossen te demonstreren op de jaarlijkse monumentendag. Omdat kantklossen voor mij toch echt een winterse bezigheid is, moest het kussen en de klosjes bijna onder het stof vandaan worden gevist. Er op zaten mijn olifanten nog, met al die klosjes. Die meenemen naar Grooteboek, war we zouden zitten, was geen optie. Ik moest dus wat nieuws verzinnen. Gelukkig had ik op de Franse camping een patroon gekregen van een van mijn Franse kennissen, dat er eenvoudig genoeg uitzag. Omdat boerderijen vaak vrij donker waren vroeger, en we in een oude boerderij zouden zitten, moest het werk niet al te fijn zijn, want dan zou ik het niet kunnen zien. Ik maakte dus een vergrote versie van het patroon. Vrij dik linnengaren, een restant van een weefwerk, werd het garen.
Before we left I had promised to demonstrate bobbin lace making for our Lace School, on the occasion of the annual Monument Day in September. Because lacemaking for me is an actrivity for winter, the pillow and the bobbins had to be fished from under the dust (almost) On the pillow were still my elephants and the many, many bobbins. Taking that with me to the old, and probably dark, farmhouse where we would demo, was no option, so I had to think of something new. Fortunately one of the French ladies I knew at the camp site had given me a copy of one of het patterns, which looked simple enough. I enlarged it and wound the bobbins with linen, left over from weaving and not too thin.
Hier de boerderij waar we zaten / The farmhouse where we were.
De huiskatten hadden de bedsteden ontdekt / The house cats had discovered the bedsteads
Iedereen die binnenkwam zag eerst die twee katten, maakte daarover een opmerking en vervolgde dan met de tweede, veelgehoorde opmerking: is het hier niet te donker voor jullie? De herhaling werkte bijna op onze lachspieren.
Everyone who came in first saw these two cats, made a remark about them and continued by asking, if it wasn't to dark for us in that room. The repetition of it almost made us laugh.
De andere klosster was Margreet, de schoonzuster van mijn broer, dus een goede bekende. Samen hadden we het heel gezellig.
The other lacemaker was margreet, my brother's SIL, so we knew each other well. Together we had a very nice day.
Ja, ik was er zelf ook. Hier was mijn eigen werkstuk al af, hoewel ik extra langzaam - voor mijn doen - geklost had. Gelukkig was er nog een demonstratie kussen van de school.
Yes, I was there, too. Here my own piece of lace was already done, although I had worked as slowly as I could (not very slow, probably) Fortunately the school had given me an extra pillo to show how lacemaking worked.
Er was de hele dag veel belangstelling en hier probeert een van de bezoekster zelf uit, hoe moeilijk klossen (niet) is.
There were many visitors and here one of the people tries out how hard it is (not) to make lace.
We genoten de hele dag van de bezoekers: we hoorden vele verhalen van het leven, vroeger in de oude boerderijen
All day we loved hearing the stories about life in the old farm houses as it used to be long ago.
Bij ons binnen was het gelukkig droog. Iedereen kwam drijfnat binnen: het regende bijna de hele dag hard. Jammer, want de organisatie had allerlei dingen bedacht, die met mooi weer een stuk leuker geweest waren.
Fortunately it was dry where we were. Everybody came in wet: it was raining hard almost all day. A pity, because many things had been organised, which would have been lovely in better weather.
De parasol hoefde niet meer.
No need for the sun shade.
De gevelsteen in de voorgevel, naast de deur.
The stone in the front of the house, next to the door.
En nu is de zomer weer voorbij. De school is alweer begonnen en zelf word ik daar donderdagochtend weer verwacht. Zullen de olifanten misschien toch ooit af komen.
Now summer is over again. School has started already this week and I'll go there again for my first class of the season next Thursday. My elephants may be finished soon now. Perhaps.
3 opmerkingen:
Your trip to France sounds fantastic. I wish that I could have been there to see your lace demonstration. Thanks for sharing all of the photos.
Judy
Frankrijk leuk, kantklos demonstratie leuk. Heerlijk om je blogpost te lezen.
Misschien moeten we eens een achtuurjournaal vervangen door 20 minuten blogpagina's van handwerksters/werkers. Wordt de avond vast een stuk leuker.
Heerlijk blogje! Ik weet zeker dat ik die vraag ook gesteld zou hebben als ik bij jullie binnen was gestapt.
Bij het bezoeken van oude gebouwen/kastelen vraag ik me standaard af hoe de vrouwen daar vroeger in vredesnaam konden handwerken/borduren of wat dan ook.
Een reactie posten