Nog even dan...

De moet-werkjes hebben we even gehad, hoop ik, en nu storten we ons weer op de mag-werkjes. Daarom had ik ook besloten, om niet meer over onze Scandinaviëreis te schrijven. Het is al weer zo lang geleden en het is leuker, om hier de dagelijkse productie van textiele zaken te beschrijven.
Goede voornemens zijn er echter om onmiddellijk vanaf te stappen. In het afgelopen weekend sprak ik verrassend veel lezers van mijn blog (hallo allemaal!) en ik beloofde een paar keer nog wat foto's te plaatsen van een prachtige weeftentoonstelling die we in Finland zagen.

It looks like I've had most of the 'must-do-jobs' and now I can move on to the may-do ones, I hope. Therefore I had decided not to write about our Scandinavia trip here any more. It is such a long time ago already and it seems more fun to write about the daily textile production. Good intentions are there, however, to forget about at once. In the past weekend I spoke to many readers of this blog (surprising: so many. Hello everybody!) and a few times I promised to show a few pictures of a splendid weaving exhibition we saw in Finland.

Hier de poster met de deelnemers. Klikken op de foto om hem groter te maken en de namen te kunnen lezen.

Here's the picture of the poster with the participants. Click on the picture to make it bigger.

Nederlandse lezers, die ook Handwerken zonder Grenzen lezen, kunnen hierbij een naam herkennen: over haar staat een stuk in het nieuwste nummer. Het is Aino Kajaniemi.
Al vaak heb ik verteld hoe verrukt ik was over haar werk en het deed me plezier nu dit artikel in HzG te zien. Reden te meer om er ook hier over te schrijven.

Dutch readers who read the magazine 'Handwerken zonder Grenzen' (Crafts without frontiers?) will recognise one of the names of the participants, because in the latest issue is an article about her: Aino Kajaniemi. Many times already I told people how beautiful I thought her work is. More reason to write about it here.

De wandkleedjes zijn maar klein: zo'n 30x40 centimeter en schijnbaar eenvoudig. Maar de uitdrukkingskracht is geweldig.

The rugs are only small: about 30x40 centimeters and they look quite simple. But they were splendidly expressive.

De tentoonstelling was in een verzameling kleine stalletjes bij een oude boerderij. Iedere deelnemer had zo'n stalletje om haar werk te tonen. Het kwam prachtig uit tegen de oude houten wanden. Hier een hele wand van Kajaniemi.

The exhibition was in a series of what looked like old horse stables. Each participant had one of the small stables to show her work. It looked nice against the old wooden walls. Here one of the walls with work of Kajaniemi.

In het hoofdgebouw bij deze tentoonstelling was ook een soort bibliotheek. Een van de eerste boeken die ik daar zag, was Dik Trom! In het Nederlands! Daarom heb ik dit wandkleedje gekozen, van twee kinderen, achterstevoren op twee rendieren.

In the main building with this exhibition was a kind of library and surprisingly one of the first books I saw there was a well-known Dutch book, called Dik Trom, about a boy who used to ride a horse backwards. Therefore I chose this rug of two children on their reindeers.

En nog een wand.

And another wall.

In een van de andere ruimtes kon ik de 'collapse weaves' erg waarderen. Dit zijn weefsels, die vlak geweven worden, maar op een zodanige manier, dat plooien ontstaan wanneer het werk natgemaakt wordt. Dit komt, doordat draden verschillend krimpen of verschillend getwijnd zijn. Al lang ben ik van plan me daar in te verdiepen.

In one of the other rooms I admired the 'collapse weaves'. These are flat-woven weaves, that form pleats when they are washed. The reason is, that yarns shrink in a different way are are twisted/twined in a different way. For quite some time now, I want to try this out.

Op de detailfoto is te zien, hoe ruim er geweven is. Dat is nodig, om de draden ruimte te geven om te plooien en om een soepele stof te krijgen.

In the last picture you can see, how much space the yarns have. That is necessary in this technique to give them space to form the pleats and to get a drapable material.

Tenslotte nog een foto van een paar spinnrokken. In Nederland had ik die nog niet eerder gezien, maar de bedoeling is, dat de spinster erop zit en de zaak zo rechtop houdt. Ze spint dan met een tol.

Finally a picture of three curved distaffs, which I hadn't seen before. The spinster sits on it to keep it upright while she spins on a spindle.