Schijn en meer

De foto's, die ik gemaakt had, waren niet al te best. Hoe dat komt? Geen idee. Toch hier een selectie om een idee te geven.

The pictures I promised and took weren't too good. How come? No idea. Still here a selection to give you an idea.

De blauwe merino lont, waar geen eind aan lijkt te komen, hier op twee enkeldraads klossen van de Rose

The never-ending blue merino here on two Rose (Majacraft)bobbins

...en getwijnd op een klos van de Roberta, mijn electrische spinnewiel. Aan de linkerkant een streng en een klos getwijnde wol, van een onbekend schaap. Ik had die wol gekregen en de geefster wist ook niet meer wat het was. In elk geval mooi en lekker zacht.

...and plied on a bobbin of the Roberta, my electric spinner. On the left a skein and a bobbin full of plied wool, of an unknown sheep. I got the wool from a friend and she had forgotten what sheep it was. In any case it's nice and soft.

Inmiddels heb ik de wol afgewonden in strengen. Mijn arm doet er nog pijn van: op de blauwe klos zat ruim een kilometer garen! En ik vrees, dat er nog zo'n klos gesponnen moet worden.

In the mean time I've skeined both wools. My arm still hurts: on the blue bobbin was over a kilometer of yarn! And I'm afraid there will be another such bobbin to be spun.

Mijn gele sokken zijn af.

I finished the yellow mystery socks

en de grijze bijna

and so are the grey ones. Almost

Dit waren allebei de sokken voor de september opdracht van de Sock Knitters Anonymous. Voor oktober moest er een kerstsok gemaakt worden. Omdat ik zo'n last van mijn arm heb is breien even niet zo'n goed plan, dus hij schiet niet op. Hier alvast het begin:

These were both the socks for the September challenge of SKA. For October a holiday sock was to be made. Because my arm hurts so badly knitting is not such a good idea so it isn't getting on fast. But here's the start:

Nu dan het schijnpatronenproject. De schering was wol, een draad naturel, steeds gevolgd door een draad met walnoot geverfd. Rechte inrijg (1-2-3-4) Ook de inslag was van deze zelfde wol. Natuurlijk begon ik met de horizontale en verticale strepen. De horizontale donkere strepen ontstaan, wanneer alle donkere scheringdraden omhooggebracht worden en een donkere inslag wordt geweven, de verticale donkere strepen als de donkere scheringdraden omhooggaan en een lichte inslag wordt geweven. Voor de lichte strepen geldt het omgekeerde. Een donkere en een lichte streep wisselen elkaar steeds af. Rechts op de foto begin ik met de verticale strepen, gevolgd door de horizontale. Alles voorlopig linnenbinding.

And now the colour-and-weave project. The warp was wool, one end natural, followed by one end that was dyed with walnut. Straight threading (1-2-3-4)The weft was of these same wools. Of course I started with the horizontal and vertical stripes. For a dark horizontal stripe: lift all dark warp ends, weave a dark weft. For a dark vertical stripe: lift all dark ends again, weave a light weft. For the light stripes the opposite goes. Dark and light stripes (wefts) alternate. In the picture on the right first the vertical stripes, followed by the horizontals. All plain weave here.

De volgende drie blokjes van 50 inslagen, van rechts naar links:
- een donkere inslag, drie inslagen licht (steeds beginnen met alle donkere scheringdraden omhoog)
- twee donkere, een lichte, twee donkere en drie lichte inslagen.
- drie licht, vijf donker.

The next three blocks, each of 50 wefts (starting with dark end up each time), from the right
- 1 dark weft, 3 light wefts
- 2 dark wefts, 1 light, 2 dark, 3 light
- 3 light, 5 dark

- 3 licht, 2 donker, 1 licht, 2 donker
- 2 licht, 1 donker, 2 licht. 3 donker
- 3 donker, 1 licht, 2 donker, 1 licht, 1 donker

- 3 light, 2 dark, 1 light, 2 dark
- 2 light. 1 dark, 2 light, 3 dark
- 3 dark, 1 light, 2 dark. 1 light 1 dark

Nog net zichtbaar: 3 keer donker-licht, dan 2 donker

Only just visible: 3 times dark-light, followed by 2 dark.

Aan de rechterkant een stukje, waarin verticale en horizontale strepen in een bepaald ritme werden afgewisseld. Nog steeds in linnenbinding. Maar dan gaan we over naar de keper.
De donkere draden zitten op schacht 1 en 3, de lichte op 2 en 4.

- 2/2 keper: schacht 12 omhoog: donker inslaan, 23: licht, 34: donker, 41: licht
- 2/2 keper: als hierboven, maar de derde en vierde inslag omwisselen, dus 34 licht, 41 donker
- 2/2 keper: als hierboven, maar nu de eerste en tweede inslag donker, derde en vierde licht.

On the right a small piece, where vertical and horizontal stripes were woven in a certain ritm. This was still plain weave, but then I changed to twill. Dark ends are on shaft 1 and 3, light ends on 2 and 4.

- 2/2 twill: raise 12: dark weft, 23: light, 34: dark, 41: light
- 2/2 twill: same as above, but now 34 is light, 41 is dark
- 2/2 twill: same as above, but 12 and 23 are dark, 34 and 41 are light.

Hier begon voor mij de echte pret: panama! Trapper 2 en 4 (schachten 23 en 41) werden alleen gebruikt, maar dan wel steeds tweemaal. Rechts is 6 maal een donkere draad ingeslagen (dus: schacht 23-23-41-41-23-23) gevolgd door twee lichte inslagen op 41. De andere stukken zijn hier ook in panama geweven, met soms twee verschillende kleuren in dezelfde sprong.

Here the real fun began for me: basket weave! Only treadle 2 and 4 were used (shafts 23 and 41) but these twice all the time. On the right: 6 dark wefts (so: 23-23-41-41-23-23) were followed by two wefts on 41. The other pieces are also in basket weave, with sometimes two colours woven in the same weftopening (?).In dit laatste deel speelde ik nog wat verder en voegde linnenbindinginslagen toe aan de keperinslagen. Vraag me niet precies wat ik hier gedaan heb, behalve spelen dan!

In this last part I played on, adding tabby to the twill. Don't ask me what I did exactly, apart from having fun!

Alles bij elkaar had ik 23 variaties in mijn lap en als de schering langer was geweest was er meer mogelijk geweest. Maar toen had ik er ook wel weer genoeg van en herhaling lag op de loer!

Alltogether there were 23 variations in my piece and if the warp had been longer I could have woven more. But by then I'd had enough and repetiton was getting nearer!

Van mijn kantkloswerk zijn alle foto's helaas mislukt. Volgende keer meer daarover.

All photos of my lace went wrong. Sorry! Next time more about that.

Breien, klossen, weven, en zo meer...

Eigenlijk heb ik geen tijd om te schrijven: het eten moet klaargemaakt worden en vanavond moeten we op tijd in de schouwburg zijn: Dante's Divina Commedia, door het Noord Nederlands Toneel. Ik ben benieuwd wat ze ervan gemaakt hebben. Meestal zijn hun voorstellingen nogal verrassend.

Actually there is no time to write: dinner has to be prepared and this evening we have to be in the theatre in time for Dante's Divina Commedia, by one of the acting groups we like. Their performances are always exciting somehow and we're curious to see what they did with this play.

Maar anders duurt het weer te lang voor er geblogd wordt, dus een klein bericht is op zijn plaats. Zonder foto's dit keer, die komen later wel.
Waar ben ik zoal mee bezig?
Breien: de tweede sok van het tweede septemberpaar voor de SKA-groep. Ontworpen door Wendy Johnson. De gele sokken van de mystery zijn al lang af en wachten op de camera.
Voor oktober stond er o.a. een 'holiday sock' op het programma, dus zo'n grote sok, die je met kerst aan de wand hangt (of aan de schoorsteen, als je die nog hebt, en waar eventueel cadeautjes in kunnen. Nu had ik daarvan net een leuk patroon gezien, dus: opzetten, met twee draden wol en naalden van 5 mm. Schiet op, hoewel: het begint al met heel veel kabeltjes!
Mijn trui is bijna af, er moet alleen nog een afwerking aan de hals gebreid worden.

If I don't write now, however, it may be a while before I blog again, so a short message is asked for. Without any photos this time, they'll have to come later.
What keeps me busy at the moment?
Knitting: the second sock of the Septemberchallenge of SKA. Designed by Wendy Johnson. I finished the yellow mysterysocks a long time ago already, and they're waiting for the camera. For October 'holiday socks' were asked for, and I happenend to have seen a nice pattern for one of those, so with thick wool and 5 mm needles I cast on. Knits up quickly, but there are many cables in the first part already!
The sweater I was knitting is nearly finished, just the last part, around the neck has to be done yet.

Weven: de schijnpatronen lap is af, gewassen en geperst. Het was leuk experimenteren met de twee kleuren. De lap zelf is aan de stugge kant geworden. Ik ben niet zo'n liefhebber van het weven met wol. Ik zal nog wat meer moeten experimenteren!

Weaving: I finished my colour-and-weave project. Experimenting with the two colours was fun. It has become a bit stiff, though. I don't really like weaving with (handspun) wool so much. I'll have to experiment some more!

Kantklossen: Het klosseizoen is weer begonnen. Ik ben gestart met een cursus Milanees, een kantsoort waarbij de spelden alleen aan de zijkant geplaatst worden. Dat moet even wennen. Eigenlijk moet hiervoor katoen gebruikt worden. Dat heb ik ook even geprobeerd, maar ik vind het resultaat met linnen mooier en dus gebruik ik de klos met linnen 110 die ik nog had liggen uit een ver verleden.

Bobbin lace: the lace making season has begun as well. I started taking lessons on Milanese lace, a technique where the pins are only put at the sides of the lace. That takes some getting used to. Actually cotton has to be used, and I did try, but I like the result in linen much better and so I use a bobbin with 110 linen which was lying around in my stash from a distant past.

Spinnen: De grote bol met blauw merino lont is nog steeds niet af. Er staan nu twee volle klossen klaar om getwijnd te worden. En het spinnen van de enkele draad was al zo saai. Maar ik wil het garen gaan gebruiken om mee te weven, dus ik moet nog even doorgaan!
Er ligt ook nog een klos paarse Clun Forest, die getwijnd moet worden.

Spinning: The big ball of blue merino roving hasn't been spun yet. Two full bobbins are waiting to be plied now. And spinning the singles was already so boring! But as I want to use the yarn for weaving I have to carry on a bit still.
A bobbin full of purple Clun Forest is waiting to be plied as well.

Tijd om eten te koken!

Time to cook dinner!

Nog even dan...

De moet-werkjes hebben we even gehad, hoop ik, en nu storten we ons weer op de mag-werkjes. Daarom had ik ook besloten, om niet meer over onze Scandinaviëreis te schrijven. Het is al weer zo lang geleden en het is leuker, om hier de dagelijkse productie van textiele zaken te beschrijven.
Goede voornemens zijn er echter om onmiddellijk vanaf te stappen. In het afgelopen weekend sprak ik verrassend veel lezers van mijn blog (hallo allemaal!) en ik beloofde een paar keer nog wat foto's te plaatsen van een prachtige weeftentoonstelling die we in Finland zagen.

It looks like I've had most of the 'must-do-jobs' and now I can move on to the may-do ones, I hope. Therefore I had decided not to write about our Scandinavia trip here any more. It is such a long time ago already and it seems more fun to write about the daily textile production. Good intentions are there, however, to forget about at once. In the past weekend I spoke to many readers of this blog (surprising: so many. Hello everybody!) and a few times I promised to show a few pictures of a splendid weaving exhibition we saw in Finland.

Hier de poster met de deelnemers. Klikken op de foto om hem groter te maken en de namen te kunnen lezen.

Here's the picture of the poster with the participants. Click on the picture to make it bigger.

Nederlandse lezers, die ook Handwerken zonder Grenzen lezen, kunnen hierbij een naam herkennen: over haar staat een stuk in het nieuwste nummer. Het is Aino Kajaniemi.
Al vaak heb ik verteld hoe verrukt ik was over haar werk en het deed me plezier nu dit artikel in HzG te zien. Reden te meer om er ook hier over te schrijven.

Dutch readers who read the magazine 'Handwerken zonder Grenzen' (Crafts without frontiers?) will recognise one of the names of the participants, because in the latest issue is an article about her: Aino Kajaniemi. Many times already I told people how beautiful I thought her work is. More reason to write about it here.

De wandkleedjes zijn maar klein: zo'n 30x40 centimeter en schijnbaar eenvoudig. Maar de uitdrukkingskracht is geweldig.

The rugs are only small: about 30x40 centimeters and they look quite simple. But they were splendidly expressive.

De tentoonstelling was in een verzameling kleine stalletjes bij een oude boerderij. Iedere deelnemer had zo'n stalletje om haar werk te tonen. Het kwam prachtig uit tegen de oude houten wanden. Hier een hele wand van Kajaniemi.

The exhibition was in a series of what looked like old horse stables. Each participant had one of the small stables to show her work. It looked nice against the old wooden walls. Here one of the walls with work of Kajaniemi.

In het hoofdgebouw bij deze tentoonstelling was ook een soort bibliotheek. Een van de eerste boeken die ik daar zag, was Dik Trom! In het Nederlands! Daarom heb ik dit wandkleedje gekozen, van twee kinderen, achterstevoren op twee rendieren.

In the main building with this exhibition was a kind of library and surprisingly one of the first books I saw there was a well-known Dutch book, called Dik Trom, about a boy who used to ride a horse backwards. Therefore I chose this rug of two children on their reindeers.

En nog een wand.

And another wall.

In een van de andere ruimtes kon ik de 'collapse weaves' erg waarderen. Dit zijn weefsels, die vlak geweven worden, maar op een zodanige manier, dat plooien ontstaan wanneer het werk natgemaakt wordt. Dit komt, doordat draden verschillend krimpen of verschillend getwijnd zijn. Al lang ben ik van plan me daar in te verdiepen.

In one of the other rooms I admired the 'collapse weaves'. These are flat-woven weaves, that form pleats when they are washed. The reason is, that yarns shrink in a different way are are twisted/twined in a different way. For quite some time now, I want to try this out.

Op de detailfoto is te zien, hoe ruim er geweven is. Dat is nodig, om de draden ruimte te geven om te plooien en om een soepele stof te krijgen.

In the last picture you can see, how much space the yarns have. That is necessary in this technique to give them space to form the pleats and to get a drapable material.

Tenslotte nog een foto van een paar spinnrokken. In Nederland had ik die nog niet eerder gezien, maar de bedoeling is, dat de spinster erop zit en de zaak zo rechtop houdt. Ze spint dan met een tol.

Finally a picture of three curved distaffs, which I hadn't seen before. The spinster sits on it to keep it upright while she spins on a spindle.